Net zoals gisteren gingen Sofie en Donald naar de les pediatrie (over diabetische ketoacidose bij diabetici) voor de zesde jaars. Lennert is vanavond van wacht. Gelukkig eindigden we alle drie vroeg de werkdag en zetten we ons met pc, Ipad, fototoestel,.. in de chill ruimte om wat te werken aan de blog en onze kennis over diabetische ketoacidose te updaten. De werkvrouwen van de lodge hebben duidelijk af en toe een dutje nodig. Zonder schaamte lagen ze te slapen op de zetels..

In de namiddag lagen we wat aan het zwembad met een wijntje. Het was een prachtige dag en we waren blijkbaar niet de enigen die dit hadden opgemerkt. Zowat alle studenten lagen bij de pool.

Om 17.00u vertrokken Donald en Sofie naar Lion’s head te Cape Town for hiking (Lennert kon niet mee wegens zijn wacht, die deze keer tot 23u duurde in tegenstelling tot vorige week waar hij al meteen naar huis mocht bij zijn aankomst). We kregen een lift van Emil en Sebastian (uit Zweden). Ook Dan van de UK kwam mee. 

Sofie zag af tijdens de klim. De 4 mannen bijhouden was niet gemakkelijk. Correctie: de 3 mannen, want Sebastian had het duidelijk nog moeilijker: bloed, zweet en tranen!Gelukkig was Dan zo vriendelijk af en toe op de twee achterblijvers te wachten. Ondanks dit vond iedereen het fantastisch! Het uitzicht was prachtig, lekker weertje, bezwete mensen bij elkaar. We zagen de zon ondergaan. Puur genieten.

Maar nu nog naar beneden, in het donker!!! Sofie kwam een Duits meisje, Sara, uit de lodge tegen met een zaklamp die ze op haar hoofd droeg. Ondanks dat de afdaling best wel beangstigend was, redde iedereen het tot aan de voet van de Lion’s Head. Volgende keer als we gaan (Lennert en Michiel hebben deze klim nog niet kunnen doorstaan wegens wachtdienst) brengen we ook best een lampje mee!

Sofies wens om thuis een goede douche te nemen, werd niet vervuld. Blijkbaar was er een reservatie gemaakt in Marco’s African Place Restaurant. Aangezien onze chauffeur daar naartoe ging, was er eigenlijk geen andere optie dan mee te gaan (in onze bezwete kleren..). Het was een Afrikaans restaurant met 220 plaatsen. Er was een band die Afrikaanse muziek speelde en er waren zwarte mannen en vrouwen die dansten. We voelden ons echt in Zuid- Afrika! Donald en Sofie waren blij dit mee te kunnen maken. Misschien komen we hier nog wel eens!