Wat we nu gaan vertellen, heeft Sofieke weer een jaar van haar leven gekost (lees: abnormaal hoog stressniveau werd geïnduceerd ten koste van haar hart en vaten). Niets vermoedend stapten we af het vliegtuig in Adis Abebba, Ethiopië (een tussenstop in Adis Abebba kregen we gratis bij onze vlucht!). Alles op het gemakje. Tot de opmerkelijke Sofie vroeg waar de laptop van Lennert was. Nog op onze ‘Dreamliner’! Panic in our heads (vooral dan van Sofie). We holden naar de plaats waar we vandaan kwamen, maar werden tegengehouden door een stel Ethiopian airworkers: “no trespassing”. Ons verhaal uitleggend werden we vriendelijk gevraagd te wachten waar we stonden, en zij zouden er voor ‘take caren’. De tijd vloog voorbij en we hadden nog steeds geen laptop. Na een tijdje mocht Lennert, geëscorteerd door een Ethiopiër, meekomen. Op de landingsbanen aangekomen, kreeg Lennert een stoel aangeboden. Hij voelde zich als Ralph Fiennes in The Schindlers List. Ethiopiërs zwoegend met zware Europese koffers. Eind goed al goed, de laptop was terecht. Na wat formaliteiten mochten we hem meenemen en renden we naar de check in. Het bleek al 1uur later te zijn dan we dachten! (tijdzones dienen best gekend te zijn als je vliegt: in Kaapstad is het 1uur later als in Belgie, in Adis Abebba blijkbaar 2uur!!).

NB: Sofie had bij het verlaten van het vliegtuig de koffers uit de bagagerekken gehaald en mits haar kleine gestalte, had ze de laptop letterlijk en figuurlijk over het hoofd gezien. Vals gevoel van gerustheid dus… (Getekend, Lennert)

Geen stopcontacten, geen tv’tjes, slechts 2x3 stoelrijen. De vlucht van Adis Abebba naar Kaapstad via Gabaronne belooft nog minder dream te zijn dan de vlucht van Zaventem-Charles de Gaulles- Adis Abeba. Wegens het ontstaan van wat turbulentie meenden de airhostesses dat ze hun job niet konden uitoefenen en moesten we dorst lijden tot de ‘storm’ was gaan liggen. Het werd goed gemaakt door lekkere vliegtuigkost. Een tussenstop in Gabaronne deed Lennert beseffen dat steunkousen bij 36 graden Celsius best warm zijn. Pijn in zijn kuiten heeft hij al, differentiaal diagnose tussen diep veneuze trombose en overtraining 2 dagen voorheen dient gemaakt te worden. Echter lijkt het ons onwaarschijnlijk dat hij vol tromboses zit in heel zijn lichaam. Overtraining lijkt bij Lennert echter NOG minder mogelijk.

We arrived in Cape Town!!!

Na 24 uur lang zijn we elkaar nog altijd niet beu en onze vlucht op zich was reeds een hels avontuur. We kijken al uit naar de vlucht terug, maar eerst: Zuid- Afrika exploreren! Een paspoortcontrole, bagagespeurtocht en geldwisselkantoor (ze betalen hier met ZAR: Zuid-Afrikaanse Rand, huidige wisselkoers: 1 euro = 16,9 ZAR) stonden ons nog te wachten. Tot onze grote vreugde waren al onze koffers mee tot in Kaapstad geraakt. De taxirit van de luchthaven tot onze verblijfplaats (Elective Student Lodge at the University of Stellenbosch) duurde ongeveer 20 minuten. De inkom werd bewaakt door Zuid- Afrikaanse security en om binnen te geraken was een code of badge nodig. De campus inrijdend sprongen de twee tennisvelden en de groene pleintjes meteen in het oog. We voelden ons eerder op een soort vakantieoord dan op een studentencampus. Om de lodge binnen te kunnen, kregen we elks een badge, die we later ook zouden nodig hebben om het Tygerberg Hospital binnen te kunnen. Met onze koffers zeulden we naar de kamer. Het zag er helemaal anders uit dan we hadden verwacht. De Student Lodge is een gebouw, enkel bestaande uit een gelijkvloers, speciaal gereserveerd voor elective students. Het is onderverdeeld in verschillende afdelingen, genummerd volgens alfabet. Wij verblijven in D5. Blok D bestaat uit een grote gemeenschappelijke keuken, waarna een gang volgt met zo een 6- tal slaapkamers, gevolgd door 3 badkamers. Het is er heel gezellig en huiselijk. In de keuken stootten we direct op twee typische surfer boys (veel te bruin, veel te gespierd en veel te blond). Het zijn studenten uit Duitsland. Onze kamer (Surita heeft dan toch nog kunnen regelen dat Lennert mee op de kamer kon) is basic: 2 bedden, 2 kasten, 1 tafel en 1 stoel. Na alles uit te pakken, aten we nog snel iets en vielen als een blok in slaap.