 |
|
|
| alias Gaat Het Avontuur Nu Aan! |
|
|
| 08-10-2010 |
 de laatste maand// beestjes, beeeeestjes,... |
Voor sommigen in belgie, is het aftellen echt begonnen....
voor mij ook een beetje, al heb ik nog voldoende tijd om dingen te zien, doen,.... de terugreis lijkt nog maaaaanden weg.
deze week is rustig verlopen. de kippen doen het goed, op eentje na. ik denk dat het niet lang gaat leven... De hond is de konijnen gewoon geworden: het hok blijft nu heel :) ik heb het hok geel geschilderd, die kleur staat hier voor goud. Een beetje symbolisch, want ik hoop echt dat ze hiermee wat geld kunnen krijgen of sparen.
Tijdens het schilderen echter, verschoot ik enorm hard toen er plots 'iets' in mijn emmer met verf viel. Ik zag plots een gele salamander zwemmen in de verf. het beestje was echter veel te snel, ik kon het niet pakken met de hand. met 2 korte plankjes plette ik het een klein beetje en vistte ik het uit de verf. vanaf nu loopt er dus ergens een gele salamander in ghana rond...
Ook vanmorgen werd ik weer verrast bij het ontwaken. Op mijn muskietennet zat, helemaal bovenaan, een pracht van een kakkerlak. Mmmm, wat is het heerlijk ontwaken op die manier! in 2 seconden was ik wakker in plaats van in 2 uur. ik was opgelucht een muskietennet te hebben, wie weet waar had het beestje anders gezeten.
De kinderen en ik, we worden elkaar stilaan gewoon. het engels verstaan ze niet, maar mijn gebaren begrijpen ze goed. Al heb ik ze niet goed in de hand. het is zo moeilijk om kwaad op hen te worden. het zijn stuk voor stuk schatten! Als ze het uithangen komt Ante Janet te voorschijn. Deze vrouw kookt en wast voor de kinderen. Een typische ghanese vrouw: zit goed in haar vel. Haar stem is diep en kan echt ver reiken. Dan komt ze uit de keuken, plant haar vuisten in haar zij en start een tirrade van woorden in het Twi en dan stopt plots de chaos en keert de rust terug. soms moet ze zelfs niets zeggen en weten de kinderen genoeg met haar blik. Bangelijk! Ik heb echt respect voor deze vrouw. En het leuke van al is, na haar tirrade, keert ze terug in de keuken en probeert ze haar lach zo goed mogelijk in te houden. :) Een schat van een vrouw.
De kinderen hebben me trouwens leren wassen met d ehand. het lukt me beter en beter, ik help hen elke dag met hun kleren. De wondjes op mijn handen van het wassen verdwijnen echter niet zo snel. en die blijnen ja... dat nemen we er maar bij. ik heb onvoldoende eelt op mijn handen...
De plannen voor dit weekend zijn rustig. morgen een dagje offinso: wat rondwandelen, zelf koken!!! ( ja, ik! voor zij die mij kennen weten dat koken en ik niet goed samen gaan omdat ik er weinig geduld voor heb. hier zal ik echter veel geduld moeten hebben aangezien de mensen hier koken op houtskoolvuren....) en ook een drumsessie :) daar kijk ik wel naar uit. en Zondag ga ik naar de voetbal kijken. Ghana tegen Soedan. Ben eens benieuwd...
Het leven in ghana gaat zijn gewone gang,
nog 3 weken lang,
genieten van lachende mensen,
die me elke dag het beste toewensen.
De mensen zijn hier enorm gastvrij,
ze maken me blij.
en ondanks veel miserie
is het toch het postieve dat ik (en iedereen) zie.
Voor ik verder ga feesten,
check ik mijn kamer op beesten.
al is het gezelschap wel fijn,
op beestjesvlak zou ik liever alleen zijn.
nu ga ik afsluiten,
want het wordt al donker buiten.
om een trotro-ticket te kiunnen kopen
zal ik hard moeten lopen
want als het helemaal donker is
is er geen trotro meer en dus een gemis.
ik sluit af met een warme groet
en hoop dat het bij jullie evenveel deugd doet!
Leen (Who's becoming a real ghanien lady = de zin die linda me bijna elke dag geeft, zeker na het wassen van de kleren met de hand)
doei!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
