Iemand zei overlaatst tegen mij 'idealist'. Maar wat is een idealist he? Ik vind dat het een beetje een negatief karakter heeft. Ik wil even zeggen dat ik geen idealist ben. Ik streef niet naar de top of steek niet enorm veel energie in een project om het onderste uit de kan te halen, zodat de levensomstandigheden voor de kinderen beter/idealer worden. Ik ga niet naar Ghana enkel en alleen om mij daar in te zetten voor kinderen met een handicap met als doel om hun wereld te verbeteren. Het is een feit dat ik uit dat project wel veel voldoening zal halen en mij 100% zal inzetten om het Centrum waar de kinderen verblijven te helpen in hun vooropgesteld doel. Ik ga mijn eigen visie daar niet opleggen of aanbrengen. Ik denk dat het beter is aansluiting te vinden in hun visie.
Het hoofddoel van deze reis is nog steeds een heel persoonlijk projectje. Even een andere wereld leren kennen, een andere cultuur met andere gewoontes, een andere taal,... en als het dan nog even kan, ja, dan zou ik ook heel graag olifanten, apen en giraffen zien!
Idealisme doet me trouwens denken aan Altruïsme. Een woord met een inhoud dat niet bestaat. Ik heb ooit een discussie gevoerd met iemand die me vertelde dat altruïsme wel bestaat, ook al zei de docent sociale psychologie van niet. Het is een discussie die ik nog steeds niet kan loslaten. Ik ben van mening dat altruïsme niet bestaat: een mens verwacht altijd iets terug en meestal is dat iets in eigen belang.
Ik verwacht van dit project dat het me persoonlijk zal vormen, dat ik voldoening krijg in hetgeen ik daar doe. Dit is een duidelijke egoïstische verwachting...en dat is mijn goed recht! :lol:
