G1000 Burgertop: heel het land spreekt. Ik was erbij!
Vandaag ging een uniek evenement voor België door in Brussel, Tour&Taxis.
Op 11/11/11 gaat in Brussel de G1000 door, een burgertop over de toekomst van het land. Bedoeling is om duizend mensen bijeen te brengen in Tour&Taxis voor een openhartige beraadslaging over waar we écht van wakker liggen.
Hoe worden de deelnemers gekozen?
Via onafhankelijk onderzoeksbureau die op wetenschappelijke wijze een steekproef gaat samenstellen dat de diversiteit van onze samenleving voldoende weergeeft.
En ik kreeg een telefoon : u bent uit de steekproef gekomen om deel te nemen aan de G1000! Wat een tref! Mee mogen doen aan zo'n initiatief, met 999 andere Belgen discussiëren over de toekomst van het land.
Welke onderwerpen komen ter sprake?
De burger bepaalt! De eerste fase, de online bevraging dient met name om de belangrijkste onderwerpen vast te leggen.
Hoe verloopt zon bespreking?
Deelnemers zitten in een grote open ruimte aan tafels van tien personen, elk voorzien van een facilitator en eventueel een tolk. Op een centraal podium worden de onderwerpen aangekondigd en toegelicht, vervolgens gaan de tafels aan het beraadslagen. De facilitator zorgt ervoor dat iedereen aan het woord komt. Hij of zij brengt de tafelsuggesties samen in een document die naar de centrale desk gaat. Aan die centrale desk zitten experten achter computers om alle suggesties te verwerken en te clusteren tot concrete voorstellen. Die voorstellen worden vervolgens geprojecteerd op een groot scherm. Alle deelnemers mogen vervolgens aangeven welke voorstellen zij het belangrijkste vinden. Op het eind van de dag heb je een goed zicht op wat er écht leeft bij de deelnemers en wat hun gedeelde prioriteiten zijn.
Sinds 2008 ben ik erkend landbouwgids via KVLV. Ondertussen heb ik al heel wat ervaring opgedaan, met rondleidingen in het mooie Bazel: de kerk, het kasteel, de polder; bedrijfsbezoeken bij mijn neef Berten op Fruitbedrijf Berckelaer en mijn neef Chris in Windmolenpark Braemland - Wase Wind.
Ook in het buitenland kon ik mijn mannetje staan bij de begeleiding van een groep KVLV- en AGRA-vrouwen naar Sauerland en naar Portugal.
Zoek je iemand om een boeiende dagtrip of reis te begeleiden, dan ben je bij mij aan het juiste adres.
Advies bij Theaterproductie 'Hartland' van CODE vzw
CODE vzw is een theatercollectief, opgericht door mijn schoonzoon Danny. Onlangs maakten zij een voorstelling in opdracht van Plattelandscentrum Meetjesland, met als thematiek 'plattelandsontwikkeling'. Mijn hulp werd ingeroepen voor deskundig advies over deze problematiek.
Het is een mooie voorstelling geworden. 'Hartland' zal in het najaar 2011 toeren door Vlaanderen.
Jawel, een jaartje ouder, het eerste jaar pensioen is voorbij gevlogen. Gezellig feestje voor mijn verjaardag bij mijn dochter en mijn schoonzoon, Els en Danny. Samen met mijn zoons Peter en Steven, en respectieve partners Hilde en Nancy, en de kleinkinderen Hannah en Waldo.
Lekker eten, klaargemaakt door chefkok in spé Danny (mosselen, hmmm!), ondertussen gezellige muziek door de artiest in de familie: Steven, met zijn gitaar en mondmuziekske, bijgestaan door Els, die ook al enkele akkoorden kan aanslaan.
De rest zat zalig te genieten, en Hannah en Waldo vielen gezellig in slaap bij al deze huiselijke gezelligheid.
Op donderdag 27 november 2008 mocht ik een toelichting geven over de historische stoet in Bazel. Dit op een thema-avond (over ruraal erfgoed en plattelandsontwikkeling), georganiseerd door de Landelijke Gilden in Tongerlo
"Laurent Meersschaert uit Bazel (Oost-Vlaanderen) toonde aan dat een stoet gebaseerd op historische elementen een heel eigentijdse betekenis kan hebben. Bij de inhuldiging van de gerestaureerde kerk hebben zowat alle verenigingen uit het dorp meegewerkt."
Vorig jaar mocht ik een Agra-reis begeleiden naar Sauerland. Dit is zeer goed meegevallen. Zo goed, dat ik dit jaar opnieuw een groep enthousiaste vrouwen mag begeleiden.
SAUERLAND
4-daagse autocarreis
van maandag 6 t.e.m. donderdag 9 juli
2009
A
LGEMEEN
Duur:
4 dagen
Periode:
van maandag 6 t.e.m. donderdag 9 juli 2009
Uiterste inschrijvingsdatum:
1 april 2009
Vervoer:
reis met luxe autocar
Begeleiding:
Laurent Meersschaert
Prijs:
640, KVLV-leden 600
Aantal deelnemers:
min. 30 - max. 40
Doelgroep:
Agraleden
S
AUERLAND
Na het succes van de Agrareis naar het Sauerland in 2008, herhaalt KVLV dit
reisaanbod voor Agravrouwen. Het programma werd lichtjes gewijzigd, rekening
houdend met de suggesties van de deelnemers in 2008.
Een reis onder vrouwen en onder beroepsgenoten : leren, lachen en genieten
Lees mij in 't Parochieblad van Bazel en omstreken
Dag lezers,
het is al weer even geleden dat ik nog iets gepost heb. Dat komt er van, op pensioen zijn, en niet weten waar eerst lopen.
Ik ben nog altijd met Compostella bezig, maar nu meer van op afstand. Wekelijks schrijf ik voor Kerk en Leven ('t Parochieblad) een terugblik op mijn tocht naar Compostella. Het is geen herhaling van wat je hier al op deze blog kan lezen, wel een diepere blik in mijn emoties die ik onderweg mocht meemaken.
Hier is het goed, even denken aan woensdag om naar huis te komen Els hoorde ik aan de telefoon, en heb begrepen dat Steven aan grote werken bezig is. Peter, Hilde Hannah enWaldo maken zich waarschijnlijk klaar om te vertrekken om op 25 juli in Vlaanderen te zijn.
Bij Lieve en Eduardo mogen zijn is toch wel iets bijzonder: steeds activiteit en welke dan nog. Bij mijn vorig verslag was ik gestopt bij het vertrek van de Batoukgroep naar Sarragossa waar ze uitgenodigd zijn op te treden op de wereldtentoonstelling. Juist 15 jaar geleden vetrok diezelfde groep naar Sevilla om op te treden op de wereldtentoonstelling in 1993. Op dat ogenblik waren ook wij: mama, nonkel Alfred en tante Paula, bij tante Lieve en nonkel Eduardo en hebben we de groep zien optreden in Sevilla.
Na het uitwuiven van de groep zijn we naar het domein gegaan van de wereldtentoonstelling 1998 in Lisboa, een aangenaam verpozen onder de grotere bomen bij een temperatuur van 35 graden,een frisse bries vanover de Taag was zeer deugdoend. Samen met Lieve kocht ik een zomers pak om wat netjes op de receptie te verschijnen in de woning van de Ambassadeur in Lissabon op maandagavond.
Met de trein terug naar Amadora, en thuisgekomen het bed in en genieten van een goede nachtrust.
Maandag 21 juli: Voormiddag rustig ontbijt en op de middag bezoek van Lut samen met een Collega, op de middag een etentje in de wijk en bezoek aan de zeer mooie en stijlvolle ingerichte Bibbliotheek waar Eduardo ons opwachte Lieve doet nog wat werk thuis, en ondertussen is het tijd om ons klaar te maken voor de receptie bij de Ambassadeur ter gelegenheid van de Nationale feestdag,en dit voor de Belgen in Lissabon, een groot aantal, 350 personen waren er aanwezig. De ambassadeur gaf een officiele toespraak en bij het einde vroeg hij Lieve Meersschaert bij zich, Lieve was in gesprek met een vroegere collega, en hoorde niet onmiddellijk de uitnodiging, een reactie van iedereen en een waardering voor het werk op de wijk. Zij ontving hiervoor 2 vliegtuigticketten richting Belgie heen en terug, een warm applaus volgde.
Een pianovirtuose bracht enkele mooie melodieën en daarna was er jong talent met jazzmuziek. Zoals afgesproken hadden we nog een etentje in Lissabon, Marijke Bouscherrie tracteerde op haar verjaardag. Een gezellige sfeervolle avond, met ook wel zeer diepgaande gesprekken. Bernardo en ikzelf waren de twee enige mannelijke aanwezigen.
Dinsdag 22 juli Uitrusten. Om 12 uur telefoon van tante Luwina en afspraak om naar huis te gaan .Lieve lost een dringend probleem op voor de Moinhio. Zelf stap ik nog even rond in de omgeving en maak mijn rugzak om om 8 uur te vertekken op de luchthaven. Veel warme en vriendelijke groeten vanuit Lissabon Laurent
8 uur: De Minister van Sociale Zaken brengt een bezoek aan Moinho Juventud. Het fotomateriaal heb ik in het apparaat. De bespreking gaat over regularisatie, en de wijk Cova da Mourra staat als voorbeeld voor integratiebeleid en inschrijving van inwijkelingen. Er komen ook andere problemen aan bod als daar zijn mensenhandel en probleemwijken.
Verder in de namiddag brengen we vijf dames van de batoukgroep naar het vliegplein. Zij gaan optreden op de wereldtentoonstelling in Sarragoso.
Wij zeggen en schrijven zaterdag 19 juli 2008 Lieve geeft info welke afspraken ze gemaakt heeft voor de volgende dagen, waar ik bij kan en mag zijn, dit geeft een goed gevoel. We spreken concreet af en reeds op de middag worden we opgehaald door Juan om samen met Eduardo naar Villafranca te reizen, een dorpje met een lange geschiedenis en gelegen aan de Taag. En we pikken Annabel op wiens zoon een bakkerij heeft in Wilsele. Een mooie omgeving, eten in een fijn Italiaans restaurant, en we bezoeken een tentoonstelling met een geschiedkundig overzicht, en belangrijke feiten uit de Portugese geschiedenis. Een tweede tontoonstelling van het dorp met het leven uit het verleden op en aan de Taag.
Papa vertrekt om 16u met de trein, vanuit Santiago, naar Lissabon, om daar tante Lieve te gaan bezoeken. en te gaan uitrusten?
Vandaag nog een telefoontje gedaan, vol emoties, en veel verhalen, en de drang om al die verhalen te vertellen, maar ook de uitleg dat het allemaal zo moeilijk te beschrijven is.
Nog even geduld dus voor familie en vrienden, alvorens papa terug in Belgenland staat (als dat dan nog bestaat )
Iewat later uit het bed en slechts 10 km te gaan. Wat een verademing, rustig naar de stad en de kathedraal te kunnen stappen. Om 10 uur komen we aan. We stappen de Kathedraal binnen met een goed gevoel maar ook veel emotie, veel herinneringen van vorige bezoeken maar dan met de auto flitsen door het hoofd, een traan van geluk, vrede en zaligheid is hier niet te onderdrukken.
De stad is nog rustig en de kathedral is een pracht om te zien. Veel goud is is er in verwerkt, en het grote wierookvat, is midden boven het altaar opgehangen. Het groot wierookvat doet dienst om een goede geur te verspeiden, zodat de reuk van de zwetende lichamen destijds onderdrukt werd.
We stappen op naar een nabij gelegen gebouw, waar we ons document in ontvangst mogen nemen ter bevestiging dat we de 8oo km te voet hebben afgelegd.
Tegen 12 terug in de Kathedraal voor de viering van mis en dit dan vooral met met mensen die de viering mee wilden volgen. Bij begin van de viering is de lijst doorgenomen van het aantal pelgrims die het document hadden ontvangen die dag. Het aantal per land is ook opgegeven, voor België bleek dit 1 persoon te zijn!
Het verloop van de viering geef ik in een volgend verslag
Even nog een kort verslag van woensdag16-7-o8 Van Azua naar Pedrouzo Deze etappe is met 4 uur meer stappen dan voorzien, een lange caminoweg geworden van 33 km en aankomst in Monto de Gozo op 10 km vam Compostella.
De weg liep door een minder bergachtig gebied, maar de begroeiing is er schraler. Onze dagtocht zat er bijna op, maar we hadden de auberge waar we konden slapen voorbijgelopen, en hadden niet de moed om terug te keren. Dus de weg voort, wat weinig waterreserve en de energie was ook niet groot. Enige navraag gaf een bemoedigend antwoord, over 5 km zouden we onderdak vinden.
Ter plaatse gekomen, was er geen refugio (Lavecolla). Het is de plaats waar de pelgrims zich wasten, om dan naar Compostella te stappen. We zetten onze voettocht verder en stapten door tot SanMarcos Monte de Gozo. We stapten voorbij een regionaal tv station. San Marcos is een oud dorp waar voor het Pausbezoek in 1989 een groot complex en monument is gebouwd om de bezoekers onder te brengen, waar wij nu de nacht kunnen doorbrengend. Vrij vertaald is dit de berg van de vreugde en vanop deze plaats is bij goed weer de top van de Kathedraal in Compostella te zien.
Alles bijeen waren wij de aankomst zeer tevreden deze dag extra te stappen. We waren korter bij Compostella, en konden een uurtje langer slapen. Gezien de vele slaapplaatsen ontmoeten we hier dan terug veel bekende gezichten.
Ongeveer 25 km te gaan vandaag, en om 7 u 30 vertrokken, om 14 uur aangekomen.
Even vanop de Camino: Vandaag vertrokken van Palas De Rei naar Ribadiso. We passeerden de dorpen als Casanova, Leboreird, Santa Maria, Parrisbo, Rio, ....
Het landbouwgebeuren in deze streek is wel een boeiend. Je hebt hier industriële kippenbedrijven (60000 kippen), enerzijds een goed gerund bedrijf zoals bij ons in Vlaanderen, maar anderrszijds, zeer kleinschalige bedrijven met enkele runderen en een bedrijf dat in de voorbije 50 jaar niet evolueerde. Ik stel mij hierbij de vraag hoe de mensen hier met deze grote verschillen in bedrijfsvoering omgaan.
Het dorpgebeuren steek schril af tegen wat je langs de grote wegen te zien krijgt. Het gehele landschap is harmonisch, landbouw in afwisseling met bos, het straalt rust uit.
Onderweg kwamen we voorbij de uitbating van de twee Duitsers,een verposing voor de camino gaanders. We bezochten enkele kerken onder de weg, zoals in de voorbije dagen, in Furelos. De pastoor was in de kerk zegende de peligrinos. Een Romaanse brug siert het dorp. We passeerden in Santa Maria een stenen wasplaats, die vrij autentiek is.
Perx heeft een gedenkteken XAKOBEO 99 Naar aanleiding van het heilig jaar in 1999 is dit geplaatst
In Ribadisck is het hospitaal de san anton de ponte. Dit is gerestaureerd en hier nemen we onze intrek om te slapen, mooi, rustig een camino gevoel. Bij deze plaats ontmoeten we 2 Zuidkoreaanse dames, en een Columbiaans meisje. Twee Duitse koppels nemen hun intrek en verder volgt een jeugdig gezelschap. Ondertussen ontmoete ik Thijs en Wouter uit Vlaanderen. Een jongedame uit Amsterdam hoort mij toevallig Nederlands praten tegen Genaind en en spreekt mij aan, een voordeel eens ongedwongen te spreken zonder veel nadenken wat een luxe.
Het landschap dat we nu doorstappen verschraalt, tijd om te relaxen, om morgen de voorlaatste etappe aan te pakken van 20 km. Ook donderdag staat 20 km op de agenda.
Ieder is zich bewust dat Compostella vrij dicht komt, en dat heel het beleven een heel mandere dimensie zal aannemen, dus tempo en verwachtingen voor zich uitduwen, om nog met volle aandacht te kunnen beleven, wat al 31 dagen beleefd wordt.
Inderdaad de ganse weg die zal gegaan zijn is 790 km in een periode van 33 dagen, aangevat op 14 juni als een totaal ongekend gegeven, en we zullen hopelijk op donderdag 16 juli 2008 in Compostella zijn.
Met de nodige energie ons gegeven hopen we ook deze laatste twee dagen zonder extra zorg door te komen, een eindpunt van 33 dagen doorzetten, en een beginpunt om deze ervaringen te doorleven en dienstbaar om te zetten in ons verder leven, de weg is immers een bron, onuitputtelijk, en bruikbaar in al ons zijn en ondernemen.
Heel dankbaar om wat we reeds hebben mogen krijgen en delen Een warme groet vanop de Camino,sjaloom Laurent 2008
Maandag 14/07/2008 Op stap van Portomarin naar Palas De Rei (24 km) en een hoogte van 720 m en eindigen op 420 meter. De weersomstandigheden zijn goed. 's Morgens fris en mistig en vanaf 10 uur breekt de zon door. Het eerste deel van deze etape gaat over een bergrug van graniet, rotsen en heide, we hebben een uitzicht over het dal van de Mino. In Palas De Rei bereiken we het glooiend landschap van Galicie en vinden er de eerste cruzeiros, de stenen wegkruisen, en de Eucalyptusbomen.
We komen aan in Palas De Rei, wandelen naast de kerk en naast het gemeentenhuis vinden we de pelgrimsherberg te 14 uur. Zoals we al eerder vermeldden ben ik op stap met de Bretoen uit Frankrijk. Het is een bijzonder man, en we hebben wel wat met elkaar gemeen: zijn schoonzoon heeft een vrij groot varkensbedrijf, zijn dochter is architecte en zijn tweede dochter is actief in de verpleging.
Wat ik wel wist en nu krijg ik de bevesting dat het een Fransman is, die zegt wat hij gaat doen, maar naar eigen goeddunken bijsturingen doet, nl om de twee uur nemen we wat rust, wanneer het hem echter om een of andere reden goed uitkomt, wordt dit wel eens 4 uur. Ik mag kiezen, maar hij zegt wat wij gaand doen. In overleg zijn we hier toch goed uitgekomen. (dank u wel pa, ik organiseer in september een cursus met Franse collega's, en de ervaring leert mij ongeveer hetzelfde - op JINT noemen wij dat: intercultureel leren ) Ik geef aan dat ik ook meeloop, af en toe dien ik er even aandacht op te trekken, en dat geeft dan een beter gevoel voor beiden. Is dat een beetje wispelturigheid, een beetje eigenwijs?
De weg van vandaag is niet uitzonderlijk mooi. We hebben tijd voor ontmoeten en spreken onderweg met twee Duitse stapgenoten, de één is vertrokken in Hamburg, en al drie maand onder de weg, de tweede in Le PUY in Frankrijk, en 1, 5 maand op stap. Ze zijn respectievelijk 62 en 70 jaar. Marie Claire, vertrokken in Le puy raad aan de camino te lopen tussen LE Puy en Saint Jean Pied du Port.
In deze rustige stapperiode ontmoeten we een Nederlandse uit Amsterdam die op stap is met en Spaans meisje uit Toledo. wij besluiten het gesprek met te zeggen dat degene die je moet tegenkomen op de weg wel ontmoet. Even spreken we over compostella, dat het doel wel zeer kort bij is, maar dat we hopelijk nog een lange weg mogen gaan.
Bij deze gedachte, komt even de realiteit boven dat het einde in zicht is, en daar tegenover de angst het niet te bereiken..Het aftellen gaat immers snel, en donderdag als het God belieft, zouden we aankomen in Compostella We ontmoeten terug de Australische die in Saint Jean is vertrokken.
De camino is nu veel drukker, heel druk, de Refugio volzet, en zoals gisteren avond in Portomarin met veel jong en goed volk, het is immers vakantie.
Veel lieve groeten uit een met zon overgoten Spanje en een temperatuur van 35 graden Laurent
De camino wordt nu wel extra bevolkt, vanuit Sarria stappen ganse groepen jongeren de Camino op. Zij hebben nu verlof, en instappen voor de laatste 100 km is noodzakelijk om het recht te hebben zich pelgrim te noemen van Santiago.
Mijn stapgenoot was na zijn herstel terug onder de voet, pijn in de spieren, kuit en dij; even dokter raadplegen, een aantal dagen rust zou wenselijk zijn, de oorzaak van het probleem blijkt algemeen te zijn: afstanden van meer dan 30 km lopen, en onvoldoende drinken.
Vandaag zondag stapten we door een 20 tal landelijke dorpen en gehuchten, een variatie en 100 jaar terug stappen in de tijd. Ontstaan van de huidige situatie is dat door erfenis de gronden steeds verder werden opgedeeld. Hierdoor komt men aan sterk versnipperde percelen.
Op de bergruggen en heuvels krijgen we daardoor een dambord landschap. We tellen af naar km 100 die een twintigtal km verder op ligt. We passeren de dorpen Vostnas, Lavendura, Casale, en bereiken om 10 uur in BREA de km paal 100 nog te gaan naar Compostella. In Moga gebruiken we een fruitsap, de eerste Pelgrimsbaar voorbij de 100 km paal.
Bij het vertrek was de hemel bewolkt, maar bij km100 hadden we reeds volle zon, en er was een zachte wind. Ondertussen zijn we aangekomen in Portomarin. We hebben 675 km achter ons en kijken nog vol verwachting uit naar de 90 km die voor ons liggen. Ondertussen genieten we van het stadje Portomarin, vredig aan het water gelegen en een gezellig zondagnamiddagdrukte.
Samen met U zetten we onze weg verder, en denken donderdag in Compostella te zijn Veel lieve groeten Laurent
)
)
op JINT noemen wij dat: intercultureel leren 
