Aankomst in Larrasoaña in de buurt van Esteribar. Alles super, de Pyreneeën bijna over! Dank voor alle schietgebedjes, ik ben deze keer zonder kleerscheuren de verdoemde plaats... door kunnen wandelen. Ik geniet nu van het avondmaal met een Amerikaan die politie in Washington DC opleidt, een Belg uit Wilrijk - Pieter - wiens familie allemaal bezig is met hulpverlening bij snurken en slaapstoornissen, een Zwitsers koppel Markus en Caroline, en mijn nieuwe compagnon sinds enkele dagen: de Fransman uit Dijon, Michel. Het begint stil aan een beetje drukker te worden op de weg, eindelijk. En je moet geen talen spreken om al die verhalen te begrijpen. Vanavond met de compagnie was het echt een beetje feest, ook al zijn de meesten echt wel aan de tocht bezig ter bezinning en omwille van de spiritualiteit. De temperatuur is super. 'k Heb mijn foto's nagekeken op zoek naar de modder die ik de voorbije weken ben tegengekomen, maar blijkbaar heb ik toch alleen maar foto's waar de zon op schijnt . Het lukt me niet om ze op FB te zetten, en ik durf het kaartje met de foto's op niet goed op sturen, dus ik plan alvast een avond als ik terug ben om met jullie mijn foto's en verhalen te delen.
Morgen gaat het richting Pamplona, en daar zullen we normaal gezien ook voorbij wandelen.
Het gaat nu écht wel vooruit! De laatste rechte lijn!