(telefoon van papa op dit moment): De berg over geraakt. Voeten redelijk kapot. Te bekijken of het morgen goed gaat. Ik zit in Fonfria. Kilometerpaal voor mijn neus: nog 139 km naar Compostela/ Compostella (1 l of 2 l'en? - vandaag op een website gezien met 1 l....) En nu afspreken om mekaar te ontmoeten, want ja beste vrienden, ondergetekende vertrekt maandag naar Compostela om de papa te gaan ophalen. Hij ziet het helemaal zitten, en dat geeft terug goede moed voor de laatste loodjes! Groeten van Els, en van Laurent aan iedereen!
(telefoon van papa): Nog 175 km! Vandaag 32 km gewandeld. Het is nu echt aangenaam, met Russische compagnie. Vanavond samen met hen gegeten, man en vrouw. De man is professor geschiedenis aan de universiteit van Warschau, en maakt de tocht om geschiedenis uit de twaalfde eeuw te bestuderen. Fijn gezelschap. Het is nu heel warm onder de weg, en daardoor krijg ik weer blaren, maar ik heb ze goed verzorgd en het zal wel weer gaan morgen. We moeten morgen nog een berg over, dus dat wordt weer even afzien. Maar we beginnen Compostella nu stilaan te ruiken!
We logeren vanavond 20 km voorbij Astorga. Vanmorgen ben ik daar naar de mis geweest in de kathedraal. Er was één of andere feestdag, ik weet alleen niet dewelke. Nog steeds in... het gezelschap van Louis, de Bretoen. Vanavond weer onweer. Elke dag hetzelfde: overdag broeierig heet, 's avonds onweer. We komen nu allerlei nationaliteiten tegen onderweg en ik loop dan weer eens met de ene, dan met de andere op: Italianen, Russen, Amerikanen, veel Bretoenen, .... Ieder heeft zijn eigen verhaal. Vandaag 32 km gestapt, het ging goed. Gisteren voelde ik de vermoeidheid wel heel hard, vandaag gaat het weer beter. We mikken nog altijd op aankomst in Compostella op 24 juli. Morgen stappen we naar Cruz de Vero. Een tocht van weer om en bij de 30 km.
Ons papa begint nu toch wel heel dicht bij Santiago de Compostella te geraken. Had hem net aan de telefoon. Hij heeft zelf veel spanningen om er effectief te geraken, en denkt dat hij de laatste rechte lijn niet gaat halen. Ik ben zeker van wel, en voel bij mezelf dat ik enorm fier ben op onze pa zijn onderneming - op 29 april vertrokken in Bazel, België, en nu zon' goeie 3000 km in de benen op zijn 70ste. Je moet het maar doen. Ik word er toch een beetje emotioneel onder, en probeer te bedenken of ik toch niet in Compostella kan geraken om hem daar te verwelkomen. Alle tips welkom!
Aangekomen in Villafranca Montes de Oca, op zo'n 35 km voor Burgos. De vaart zit er goed in! Het weer is prachtig (38°C) en het is volop genieten, veel beter dan doortocht door Frankrijk! Het zijn prachtige landschappen met immens graanvelden die het oog strelen gedurende het wandelen. Het wandelen loopt vlot, zo'n 30 en 35 km per dag en het voornemen i...s er om de tocht volledig te maken tot in Santiago De Compostella! Telkens vertrekken rond 6.00u id ochtend om dan vroeg op de volgende tussenstop te zijn. Aankomst ingeschat ergens tss 20 en 25 juli. Op 25 is het de feestdag van Sint-Jacob dus dat zou mooi zijn! Momenteel is Louis de stapgenoot, een Bretoen die hetzelfde tempo heeft en waarmee het prettig stappen is. Onderweg nog steeds Pieter uit Wilrijk, Amerikanen, Koreanen, Chinezen, Oostenrijkers, iemand uit Lille en noem maar op!
Op naar Burgos nu met wat tijd voor een bezoek aan de stad en dan richting Léon.
Aankomst in Larrasoaña in de buurt van Esteribar. Alles super, de Pyreneeën bijna over! Dank voor alle schietgebedjes, ik ben deze keer zonder kleerscheuren de verdoemde plaats... door kunnen wandelen. Ik geniet nu van het avondmaal met een Amerikaan die politie in Washington DC opleidt, een Belg uit Wilrijk - Pieter - wiens familie allemaal bezig is met hulpverlening bij snurken en slaapstoornissen, een Zwitsers koppel Markus en Caroline, en mijn nieuwe compagnon sinds enkele dagen: de Fransman uit Dijon, Michel. Het begint stil aan een beetje drukker te worden op de weg, eindelijk. En je moet geen talen spreken om al die verhalen te begrijpen. Vanavond met de compagnie was het echt een beetje feest, ook al zijn de meesten echt wel aan de tocht bezig ter bezinning en omwille van de spiritualiteit. De temperatuur is super. 'k Heb mijn foto's nagekeken op zoek naar de modder die ik de voorbije weken ben tegengekomen, maar blijkbaar heb ik toch alleen maar foto's waar de zon op schijnt . Het lukt me niet om ze op FB te zetten, en ik durf het kaartje met de foto's op niet goed op sturen, dus ik plan alvast een avond als ik terug ben om met jullie mijn foto's en verhalen te delen. Morgen gaat het richting Pamplona, en daar zullen we normaal gezien ook voorbij wandelen. Het gaat nu écht wel vooruit! De laatste rechte lijn!
St-Jean-Pied-du-Port: 1800 km gedaan, nog 800 gedaan
En tijd voor een rustdag. Eindelijk terug volk op de route, en fijne slaapplaatsen, en goed weer! 28°. Het wordt de volgende dagen wel weer terug doortrekken, de Pyreneeën: toch wel weer een uitdaging, en slechte herinneringen aan de vorige keer vijf jaar geleden . Daar ben ik de één van de eerste dagen naar beneden geschoven, en heb ik mijn knie toen serieus bezeerd. Hopelijk deze keer iets vlotter. Maar goed, vanaf hier ken ik de weg! Nog even doorbijten!
Allereerst oprechte excuses voor het weinige nieuws de laatste weken, op Facebook staat net iets meer informatie, maar door drukte bij de redacteur (Els) van deze blog, is er wat achterstand opgelopen - met mijn excuses.
Ik kan met vreugde melden dat onze papa vandaag zal toekomen in St Jean Pied du Port, de plaats waar hij 5 jaar geleden vertrokken is naar Compostella. Dit wil dus zeggen dat hij de volledige route te voet zo goed als op zak heeft .
Vanavond had ik hem aan de telefoon, en de euforie was groot. De weg is verlopen met veel ups and downs, vanavond gelukkig een grote 'up'!
Tussen 15 en 20 juli plant onze pa om toe te komen in Compostella.
Dit weekend wordt deze blog geupdated met alle andere tussenposten sinds het laatste blogbericht.
Groeten en veel liefs van onze papa aan iedereen die volop zijn route volgt en lieve berichten stuurt.
de kilometers die bij elke bericht vermeld staan , zijn de googlemaps afstanden. De effectieve wandelafstanden kunnen we niet bijhouden, omdat Laurent ploetert langs kleine padjes en de mooiste wegen uitzoekt. Volgens zijn eigen teller zit hij dicht bij de 1000 km afgelegd
Nog steeds met Nederlandse broer en zus onderweg. Vanavond slapen we op een camping in Saint Amand Montrond. Vandaar gaat het verder naar Limoges, nog 2 weken verder. Binnenkort verwacht ik mijn Bretoense vriend die ik op de vorige Compostellatocht leerde kennen op de weg. Iets om naar uit te zien! Het weer werkt ook terug mee: nog 15° om half negen 's avonds.
Na de verscheurende keuze tussen Bourges en Nevers, werd het:
Nevers! Alwaar het klooster van Bernadette. Daar logeren we ook.
Vandaag daar aangekomen, na een wat kortere dagtrip onder een stralende zon! Voorbije dagen wandelingen van 20 à 30 km. Ik kies voor de wandelpadjes, weg van de grote wegen. Werkt wel vertragend. Soms maar 2 km per uur, door glibberige modderpaadjes langsheen de rivieren. (Nvdr: Het is de weg, niet de bestemming. Dus, goed bezig!)
Vandaag overnachting in het 'klooster van Bernadette'. Morgen een rustdag. In goed gezelschap van de twee Nederlanders die hetzelfde tempo blijken te hebben. Deze nacht overnachten er ook twee Belgen uit Tongerlo die met de fiets onderweg zijn naar dezelfde bestemming. Twee Franse wandelaars kruisen mijn pad doch doen het met de Franse slag en kiezen de kortste weg tussen twee 'stops'.
De neus wijst nu richting Limoges als volgende tussendoel, alwaar de route over Nevers en de route over Bourges terug samenkomen. De moed zit goed, het lijf wat moe. De rustdag is een mooie voorbereiding voor een volgende etappe!
Dorpje met 1400 inwoners. Wij, de pélérinins mochten aanschuiven bij het feest van de gepensioneerden, en zijn hartelijk ontvangen door de vrouwelijke burgemeester. Een aangenaam gesprek gehad over hoe de gemeente het toerisme wil uitbouwen.
Vanmiddag aangekomen in Vézelay. De moed zit een beetje in mijn schoenen, slecht weer etc. Schuilplaats gevonden in een kerk in Vézélay, en daar was het wel prachtig. 's Avonds heb ik een fijne logeerplaats gevonden in Vézelay, en
ik ben in gesprek met de dame van enst voor de inschrijvingen. De Nederlandse
broer en zus die ik onderweg al een paar keer tegengekomen ben verblijven hjer
ook, en we hebben min of meer afgesproken om samen te blijven optrekken, dit
wil zeggen, om af te spreken waar we de volgende dag naar toe stappen, en dan
ieder op zijn eigen tempo aan te komen op de afgesproken plaats en weer even
bij te babbelen.
Dat doet deugd, een beetje houvast.
Vézelay is een mooie stad, ik blijf hier morgen een dag uitrusten.
Daarna wordt het kiezen, richting Bourges of richting
Nevers. Het wordt waarschijnlijk Nevers.
Aangekomen in Arcy-sur-Cure in Hotel des Grottes. 't Was een zware dag. Vanmiddag terug de Nederlandse broer en zus ontmoet, die ook iets kwamen eten in het hotel. Ze slapen hier echter niet, ze zitten met een tentje op de camping. Zij liever dan ik, dat zou ik echt niet zien zitten. Dinsdag hoop ik in Vézélay te arriveren. Daar ga ik een dag rusten, en bekijken of ik het nog zie zitten om verder te gaan. Het is koud en ze voorspellen nog veel slecht weer.
Op mijn 65e ging ik de uitdaging aan: Wandelen naar Santiago de Compostella vanuit Saint-Jean-Pied-du-Port (800 km). Zoals je kan lezen in deze blog ben ik daar toen ook in geslaagd.
Op 20 februari 2013 vierde ik mijn 70ste verjaardag, en was het hoog tijd voor een nieuwe uitdaging: Stappen naar Compostella, vertrekkende vanuit België, Bazel.
Op 28 april 2013 was het dan zo ver. 's Ochtends liet ik me zegenen in de Jacobuskerk te Haasdonk. Vandaar terug naar Bazel om de eerste etappe af te leggen naar Mollem. Uitgewuifd door kinderen en de vrienden van de 50-jarigen-club aan het veer in Rupelmonde ging ik op weg.
Ondertussen wandel ik door de mooie Chablistreek in Frankrijk, een heel mooie omgeving, en lekkere wijn, en heb ik er reeds meer dan 400 km op zitten. Mijn doel is om onderweg de groei en bloei van de gewassen in beeld te brengen, waarover ik voor Landelijke Gilden een workshop zal maken. Ik ontdekte al de moderniteit en hedendaagse manier van werken in de land- en tuinbouw in Frankrijk.
De eerste etape had ik gezelschap van een echtpaar uit Nederland, maar onze wegen splitsten zich in Reims, aangezien zij naar Rome aan het wandelen waren. Daarna heb ik een tijdje alleen gestapt, en ondertussen loop ik weer op met een ander echtpaar uit Nederland. Het stappen gaat goed, het is wel zwaar op de momenten dat je niemand hebt om mee op te lopen. Een verkoudheid doet me minder goed, hopelijk ben ik daar binnen een paar dagen van af.
Je kan me verder ook volgen via Facebook, en ook op deze blog zullen de volgende weken berichten verschijnen.
oud en nieuw 2011 -2012: bezoek van mijn zus uit Portugal
Begin 2012 mocht ik mijn jongste zus, Lieve, die in Lissabon woont, bij mij thuis ontvangen.
Ze kwam op bezoek in België, samen met haar man, Eduardo, om met de familie het nieuwe jaar in te zetten.
Lieve woont in de wijk Cova da Moura, even buiten Lissabon.
Daar is zij, samen met Eduardo, de drijvende kracht voor de sociale werking in de wijk, waar voornamelijk mensen van Kaapverdische oorsprong wonen. Samen met de mensen uit de wijk, zetten ze activiteiten op voor jongeren, vrouwen, mannen en gezinnen, om de sociale cohesie en empowerment te bevorderen.
Alto de Cova da Moura is één van de 30 clandestiene wijken van Amadora. De meeste huizen zijn pas na 1978 opgetrokken. Er wonen ongeveer 6000 mensen, waarvan de helft jonger dan 20 jaar. 20 procent van de bevolking zijn Portugezen uit het noorden van het land en uit de ex-kolonies. De overige inwoners komen uit de ex-kolonies in Afrika: Kaap Verde, São Tomé e Principe, Guinée en Angola. De bewoners wonen meestal in hun eigen huis of flat, maar ze zijn geen eigenaar van de grond. Het merendeel van de bewoners komt van de Kaapverdische eilanden.
De Vereniging Moinho da Juventude ontwikkelt activiteiten op sociaal, cultureel en economisch vlak, zowel voor kinderen, jongeren als volwassenen.
Activiteiten situeren zich op volgende vlakken:
- verbeteren van de woonomstandigheden, hygiëne en gezondheid in de wijk en voor haar legalisering
- ontmoetingsplaats voor vooral vrouwen, waar ze de mogelijkheid hebben om ervaringen uit te wisselen en op een informele manier dingen bij te leren.
- op cultureel vlak tracht de vereniging de oorspronkelijke cultuur van de bewoners te bewaren en te verspreiden.
- voor de jongeren is er een informatie-en documentatiecentrum, een ontmoetingsplaats in het jeugdhuis of huiswerkbegeleiding voor adolescenten,
nationale en internationale uitwisselingen, een jongerenbibliotheek, sportgroepen van voetbal, basketbal, handbal en gymnastiek, tafeltennis, stepdans en capoeira, dansgroepen, muziekgroepen, Afrikaanse danslessen.
- opvang en professionele vorming voor aan adolescenten die schoolmoe zijn. In deze opleiding krijgen ze onder andere houtbewerking, informatica, artisanale kunsten, snit- en naad, kooklessen....
- alfabetiseringscursussen, cursussen van professionele vorming voor vrouwen of verkoop van tweedehandskleding, naaiatelier, een groep vrouwen die eten klaarmaken en verkopen.
Naast al deze activiteiten lopen er constant een hele reeks projecten en cursussen.
Voor deze uitleg ben ik zo vrij geweest te putten uit het stageverslag van nichtje Kristin, die een aantal weken stage gelopen heeft bij de Moinho.
Het was voor mij een zeer aangenaam bezoek. Lieve heeft ontzettend goeie contacten met vroegere mede-studenten, collega's en vrienden en Vlaanderen, en ik heb er daar een heel deel van mogen ontmoeten tijdens haar bezoek. We hebben fijne gesprekken gehad, waar ik zelf ook veel energie heb uit kunnen putten.
. Het lukt me niet om ze op FB te zetten, en ik durf het kaartje met de foto's op niet goed op sturen, dus ik plan alvast een avond als ik terug ben om met jullie mijn foto's en verhalen te delen.
Begin 2012 mocht ik mijn jongste zus, Lieve, die in Lissabon woont, bij mij thuis ontvangen.
