Dorpje met 1400 inwoners. Wij, de pélérinins mochten aanschuiven bij het feest van de gepensioneerden, en zijn hartelijk ontvangen door de vrouwelijke burgemeester. Een aangenaam gesprek gehad over hoe de gemeente het toerisme wil uitbouwen.
Vanmiddag aangekomen in Vézelay. De moed zit een beetje in mijn schoenen, slecht weer etc. Schuilplaats gevonden in een kerk in Vézélay, en daar was het wel prachtig. 's Avonds heb ik een fijne logeerplaats gevonden in Vézelay, en
ik ben in gesprek met de dame van enst voor de inschrijvingen. De Nederlandse
broer en zus die ik onderweg al een paar keer tegengekomen ben verblijven hjer
ook, en we hebben min of meer afgesproken om samen te blijven optrekken, dit
wil zeggen, om af te spreken waar we de volgende dag naar toe stappen, en dan
ieder op zijn eigen tempo aan te komen op de afgesproken plaats en weer even
bij te babbelen.
Dat doet deugd, een beetje houvast.
Vézelay is een mooie stad, ik blijf hier morgen een dag uitrusten.
Daarna wordt het kiezen, richting Bourges of richting
Nevers. Het wordt waarschijnlijk Nevers.
Aangekomen in Arcy-sur-Cure in Hotel des Grottes. 't Was een zware dag. Vanmiddag terug de Nederlandse broer en zus ontmoet, die ook iets kwamen eten in het hotel. Ze slapen hier echter niet, ze zitten met een tentje op de camping. Zij liever dan ik, dat zou ik echt niet zien zitten. Dinsdag hoop ik in Vézélay te arriveren. Daar ga ik een dag rusten, en bekijken of ik het nog zie zitten om verder te gaan. Het is koud en ze voorspellen nog veel slecht weer.
Op mijn 65e ging ik de uitdaging aan: Wandelen naar Santiago de Compostella vanuit Saint-Jean-Pied-du-Port (800 km). Zoals je kan lezen in deze blog ben ik daar toen ook in geslaagd.
Op 20 februari 2013 vierde ik mijn 70ste verjaardag, en was het hoog tijd voor een nieuwe uitdaging: Stappen naar Compostella, vertrekkende vanuit België, Bazel.
Op 28 april 2013 was het dan zo ver. 's Ochtends liet ik me zegenen in de Jacobuskerk te Haasdonk. Vandaar terug naar Bazel om de eerste etappe af te leggen naar Mollem. Uitgewuifd door kinderen en de vrienden van de 50-jarigen-club aan het veer in Rupelmonde ging ik op weg.
Ondertussen wandel ik door de mooie Chablistreek in Frankrijk, een heel mooie omgeving, en lekkere wijn, en heb ik er reeds meer dan 400 km op zitten. Mijn doel is om onderweg de groei en bloei van de gewassen in beeld te brengen, waarover ik voor Landelijke Gilden een workshop zal maken. Ik ontdekte al de moderniteit en hedendaagse manier van werken in de land- en tuinbouw in Frankrijk.
De eerste etape had ik gezelschap van een echtpaar uit Nederland, maar onze wegen splitsten zich in Reims, aangezien zij naar Rome aan het wandelen waren. Daarna heb ik een tijdje alleen gestapt, en ondertussen loop ik weer op met een ander echtpaar uit Nederland. Het stappen gaat goed, het is wel zwaar op de momenten dat je niemand hebt om mee op te lopen. Een verkoudheid doet me minder goed, hopelijk ben ik daar binnen een paar dagen van af.
Je kan me verder ook volgen via Facebook, en ook op deze blog zullen de volgende weken berichten verschijnen.
oud en nieuw 2011 -2012: bezoek van mijn zus uit Portugal
Begin 2012 mocht ik mijn jongste zus, Lieve, die in Lissabon woont, bij mij thuis ontvangen.
Ze kwam op bezoek in België, samen met haar man, Eduardo, om met de familie het nieuwe jaar in te zetten.
Lieve woont in de wijk Cova da Moura, even buiten Lissabon.
Daar is zij, samen met Eduardo, de drijvende kracht voor de sociale werking in de wijk, waar voornamelijk mensen van Kaapverdische oorsprong wonen. Samen met de mensen uit de wijk, zetten ze activiteiten op voor jongeren, vrouwen, mannen en gezinnen, om de sociale cohesie en empowerment te bevorderen.
Alto de Cova da Moura is één van de 30 clandestiene wijken van Amadora. De meeste huizen zijn pas na 1978 opgetrokken. Er wonen ongeveer 6000 mensen, waarvan de helft jonger dan 20 jaar. 20 procent van de bevolking zijn Portugezen uit het noorden van het land en uit de ex-kolonies. De overige inwoners komen uit de ex-kolonies in Afrika: Kaap Verde, São Tomé e Principe, Guinée en Angola. De bewoners wonen meestal in hun eigen huis of flat, maar ze zijn geen eigenaar van de grond. Het merendeel van de bewoners komt van de Kaapverdische eilanden.
De Vereniging Moinho da Juventude ontwikkelt activiteiten op sociaal, cultureel en economisch vlak, zowel voor kinderen, jongeren als volwassenen.
Activiteiten situeren zich op volgende vlakken:
- verbeteren van de woonomstandigheden, hygiëne en gezondheid in de wijk en voor haar legalisering
- ontmoetingsplaats voor vooral vrouwen, waar ze de mogelijkheid hebben om ervaringen uit te wisselen en op een informele manier dingen bij te leren.
- op cultureel vlak tracht de vereniging de oorspronkelijke cultuur van de bewoners te bewaren en te verspreiden.
- voor de jongeren is er een informatie-en documentatiecentrum, een ontmoetingsplaats in het jeugdhuis of huiswerkbegeleiding voor adolescenten,
nationale en internationale uitwisselingen, een jongerenbibliotheek, sportgroepen van voetbal, basketbal, handbal en gymnastiek, tafeltennis, stepdans en capoeira, dansgroepen, muziekgroepen, Afrikaanse danslessen.
- opvang en professionele vorming voor aan adolescenten die schoolmoe zijn. In deze opleiding krijgen ze onder andere houtbewerking, informatica, artisanale kunsten, snit- en naad, kooklessen....
- alfabetiseringscursussen, cursussen van professionele vorming voor vrouwen of verkoop van tweedehandskleding, naaiatelier, een groep vrouwen die eten klaarmaken en verkopen.
Naast al deze activiteiten lopen er constant een hele reeks projecten en cursussen.
Voor deze uitleg ben ik zo vrij geweest te putten uit het stageverslag van nichtje Kristin, die een aantal weken stage gelopen heeft bij de Moinho.
Het was voor mij een zeer aangenaam bezoek. Lieve heeft ontzettend goeie contacten met vroegere mede-studenten, collega's en vrienden en Vlaanderen, en ik heb er daar een heel deel van mogen ontmoeten tijdens haar bezoek. We hebben fijne gesprekken gehad, waar ik zelf ook veel energie heb uit kunnen putten.
G1000 Burgertop: heel het land spreekt. Ik was erbij!
Vandaag ging een uniek evenement voor België door in Brussel, Tour&Taxis.
Op 11/11/11 gaat in Brussel de G1000 door, een burgertop over de toekomst van het land. Bedoeling is om duizend mensen bijeen te brengen in Tour&Taxis voor een openhartige beraadslaging over waar we écht van wakker liggen.
Hoe worden de deelnemers gekozen?
Via onafhankelijk onderzoeksbureau die op wetenschappelijke wijze een steekproef gaat samenstellen dat de diversiteit van onze samenleving voldoende weergeeft.
En ik kreeg een telefoon : u bent uit de steekproef gekomen om deel te nemen aan de G1000! Wat een tref! Mee mogen doen aan zo'n initiatief, met 999 andere Belgen discussiëren over de toekomst van het land.
Welke onderwerpen komen ter sprake?
De burger bepaalt! De eerste fase, de online bevraging dient met name om de belangrijkste onderwerpen vast te leggen.
Hoe verloopt zon bespreking?
Deelnemers zitten in een grote open ruimte aan tafels van tien personen, elk voorzien van een facilitator en eventueel een tolk. Op een centraal podium worden de onderwerpen aangekondigd en toegelicht, vervolgens gaan de tafels aan het beraadslagen. De facilitator zorgt ervoor dat iedereen aan het woord komt. Hij of zij brengt de tafelsuggesties samen in een document die naar de centrale desk gaat. Aan die centrale desk zitten experten achter computers om alle suggesties te verwerken en te clusteren tot concrete voorstellen. Die voorstellen worden vervolgens geprojecteerd op een groot scherm. Alle deelnemers mogen vervolgens aangeven welke voorstellen zij het belangrijkste vinden. Op het eind van de dag heb je een goed zicht op wat er écht leeft bij de deelnemers en wat hun gedeelde prioriteiten zijn.
Sinds 2008 ben ik erkend landbouwgids via KVLV. Ondertussen heb ik al heel wat ervaring opgedaan, met rondleidingen in het mooie Bazel: de kerk, het kasteel, de polder; bedrijfsbezoeken bij mijn neef Berten op Fruitbedrijf Berckelaer en mijn neef Chris in Windmolenpark Braemland - Wase Wind.
Ook in het buitenland kon ik mijn mannetje staan bij de begeleiding van een groep KVLV- en AGRA-vrouwen naar Sauerland en naar Portugal.
Zoek je iemand om een boeiende dagtrip of reis te begeleiden, dan ben je bij mij aan het juiste adres.
Advies bij Theaterproductie 'Hartland' van CODE vzw
CODE vzw is een theatercollectief, opgericht door mijn schoonzoon Danny. Onlangs maakten zij een voorstelling in opdracht van Plattelandscentrum Meetjesland, met als thematiek 'plattelandsontwikkeling'. Mijn hulp werd ingeroepen voor deskundig advies over deze problematiek.
Het is een mooie voorstelling geworden. 'Hartland' zal in het najaar 2011 toeren door Vlaanderen.
Jawel, een jaartje ouder, het eerste jaar pensioen is voorbij gevlogen. Gezellig feestje voor mijn verjaardag bij mijn dochter en mijn schoonzoon, Els en Danny. Samen met mijn zoons Peter en Steven, en respectieve partners Hilde en Nancy, en de kleinkinderen Hannah en Waldo.
Lekker eten, klaargemaakt door chefkok in spé Danny (mosselen, hmmm!), ondertussen gezellige muziek door de artiest in de familie: Steven, met zijn gitaar en mondmuziekske, bijgestaan door Els, die ook al enkele akkoorden kan aanslaan.
De rest zat zalig te genieten, en Hannah en Waldo vielen gezellig in slaap bij al deze huiselijke gezelligheid.
Op donderdag 27 november 2008 mocht ik een toelichting geven over de historische stoet in Bazel. Dit op een thema-avond (over ruraal erfgoed en plattelandsontwikkeling), georganiseerd door de Landelijke Gilden in Tongerlo
"Laurent Meersschaert uit Bazel (Oost-Vlaanderen) toonde aan dat een stoet gebaseerd op historische elementen een heel eigentijdse betekenis kan hebben. Bij de inhuldiging van de gerestaureerde kerk hebben zowat alle verenigingen uit het dorp meegewerkt."
Vorig jaar mocht ik een Agra-reis begeleiden naar Sauerland. Dit is zeer goed meegevallen. Zo goed, dat ik dit jaar opnieuw een groep enthousiaste vrouwen mag begeleiden.
SAUERLAND
4-daagse autocarreis
van maandag 6 t.e.m. donderdag 9 juli
2009
A
LGEMEEN
Duur:
4 dagen
Periode:
van maandag 6 t.e.m. donderdag 9 juli 2009
Uiterste inschrijvingsdatum:
1 april 2009
Vervoer:
reis met luxe autocar
Begeleiding:
Laurent Meersschaert
Prijs:
640, KVLV-leden 600
Aantal deelnemers:
min. 30 - max. 40
Doelgroep:
Agraleden
S
AUERLAND
Na het succes van de Agrareis naar het Sauerland in 2008, herhaalt KVLV dit
reisaanbod voor Agravrouwen. Het programma werd lichtjes gewijzigd, rekening
houdend met de suggesties van de deelnemers in 2008.
Een reis onder vrouwen en onder beroepsgenoten : leren, lachen en genieten
Lees mij in 't Parochieblad van Bazel en omstreken
Dag lezers,
het is al weer even geleden dat ik nog iets gepost heb. Dat komt er van, op pensioen zijn, en niet weten waar eerst lopen.
Ik ben nog altijd met Compostella bezig, maar nu meer van op afstand. Wekelijks schrijf ik voor Kerk en Leven ('t Parochieblad) een terugblik op mijn tocht naar Compostella. Het is geen herhaling van wat je hier al op deze blog kan lezen, wel een diepere blik in mijn emoties die ik onderweg mocht meemaken.
Hier is het goed, even denken aan woensdag om naar huis te komen Els hoorde ik aan de telefoon, en heb begrepen dat Steven aan grote werken bezig is. Peter, Hilde Hannah enWaldo maken zich waarschijnlijk klaar om te vertrekken om op 25 juli in Vlaanderen te zijn.
Bij Lieve en Eduardo mogen zijn is toch wel iets bijzonder: steeds activiteit en welke dan nog. Bij mijn vorig verslag was ik gestopt bij het vertrek van de Batoukgroep naar Sarragossa waar ze uitgenodigd zijn op te treden op de wereldtentoonstelling. Juist 15 jaar geleden vetrok diezelfde groep naar Sevilla om op te treden op de wereldtentoonstelling in 1993. Op dat ogenblik waren ook wij: mama, nonkel Alfred en tante Paula, bij tante Lieve en nonkel Eduardo en hebben we de groep zien optreden in Sevilla.
Na het uitwuiven van de groep zijn we naar het domein gegaan van de wereldtentoonstelling 1998 in Lisboa, een aangenaam verpozen onder de grotere bomen bij een temperatuur van 35 graden,een frisse bries vanover de Taag was zeer deugdoend. Samen met Lieve kocht ik een zomers pak om wat netjes op de receptie te verschijnen in de woning van de Ambassadeur in Lissabon op maandagavond.
Met de trein terug naar Amadora, en thuisgekomen het bed in en genieten van een goede nachtrust.
Maandag 21 juli: Voormiddag rustig ontbijt en op de middag bezoek van Lut samen met een Collega, op de middag een etentje in de wijk en bezoek aan de zeer mooie en stijlvolle ingerichte Bibbliotheek waar Eduardo ons opwachte Lieve doet nog wat werk thuis, en ondertussen is het tijd om ons klaar te maken voor de receptie bij de Ambassadeur ter gelegenheid van de Nationale feestdag,en dit voor de Belgen in Lissabon, een groot aantal, 350 personen waren er aanwezig. De ambassadeur gaf een officiele toespraak en bij het einde vroeg hij Lieve Meersschaert bij zich, Lieve was in gesprek met een vroegere collega, en hoorde niet onmiddellijk de uitnodiging, een reactie van iedereen en een waardering voor het werk op de wijk. Zij ontving hiervoor 2 vliegtuigticketten richting Belgie heen en terug, een warm applaus volgde.
Een pianovirtuose bracht enkele mooie melodieën en daarna was er jong talent met jazzmuziek. Zoals afgesproken hadden we nog een etentje in Lissabon, Marijke Bouscherrie tracteerde op haar verjaardag. Een gezellige sfeervolle avond, met ook wel zeer diepgaande gesprekken. Bernardo en ikzelf waren de twee enige mannelijke aanwezigen.
Dinsdag 22 juli Uitrusten. Om 12 uur telefoon van tante Luwina en afspraak om naar huis te gaan .Lieve lost een dringend probleem op voor de Moinhio. Zelf stap ik nog even rond in de omgeving en maak mijn rugzak om om 8 uur te vertekken op de luchthaven. Veel warme en vriendelijke groeten vanuit Lissabon Laurent
8 uur: De Minister van Sociale Zaken brengt een bezoek aan Moinho Juventud. Het fotomateriaal heb ik in het apparaat. De bespreking gaat over regularisatie, en de wijk Cova da Mourra staat als voorbeeld voor integratiebeleid en inschrijving van inwijkelingen. Er komen ook andere problemen aan bod als daar zijn mensenhandel en probleemwijken.
Verder in de namiddag brengen we vijf dames van de batoukgroep naar het vliegplein. Zij gaan optreden op de wereldtentoonstelling in Sarragoso.
Wij zeggen en schrijven zaterdag 19 juli 2008 Lieve geeft info welke afspraken ze gemaakt heeft voor de volgende dagen, waar ik bij kan en mag zijn, dit geeft een goed gevoel. We spreken concreet af en reeds op de middag worden we opgehaald door Juan om samen met Eduardo naar Villafranca te reizen, een dorpje met een lange geschiedenis en gelegen aan de Taag. En we pikken Annabel op wiens zoon een bakkerij heeft in Wilsele. Een mooie omgeving, eten in een fijn Italiaans restaurant, en we bezoeken een tentoonstelling met een geschiedkundig overzicht, en belangrijke feiten uit de Portugese geschiedenis. Een tweede tontoonstelling van het dorp met het leven uit het verleden op en aan de Taag.
Begin 2012 mocht ik mijn jongste zus, Lieve, die in Lissabon woont, bij mij thuis ontvangen.
