Eventjes terug van weggeweest.

Na het goede nieuws volgend uit de scan, ging de afspraak met dr. D'Hondt op maandag 10 oktober gewoon door.

De spanning was er (gelukkig) volledig uit natuurlijk, niettemin borrelden toch nog wat vragen op.

Wat betekent complete remissie of complete response eigenlijk ?

De dokter antwoordde dat dit betekent dat alle zichtbare ziektetekens verdwenen zijn.

Zijn er dan nog onzichtbare was mijn vraag.

Het bleek dat er inderdaad nog kwaadaardige cellen kunnen achterblijven die niet detecteerbaar zijn door de PET-scan omdat deze enkel clusters van samengetroepte kan traceren.

Vandaar uiteraard de behandeling met radiotherapie die tot doel heeft om de eventueel resterende kankercellen te vernietigen.

In tegenstelling tot wat ik dacht is dit geen verbranding van cellen maar betreft het een beschadiging van cellen d.m.v. radioactieve stralen.

Volledig pijnloos, te vergelijken met het nemen van een röntgenfoto.

Hierdoor wordt de celdeling onmogelijk en stoppen deze met produceren.

Tot slot zei de dokter dat een CR na 3 chemokuren (en niet pas na de radiotherapie) vooral prognostisch van belang is en er op wijst dat de kans op genezing zeer groot is en de kans op een recidief klein. Van zo'n uitspraak kun je alleen maar dromen hé.

Enigszins schoorvoetend vroeg ik indien het niet zonder risico zou zijn indien wij na nieuwjaar een vakantietripje zouden plannen, kwestie van deze miserie even te vergeten.

Zeer assertief, bijna obligatoir, vertelde hij mij dat we dat niet mogen, maar moeten doen.

Terug naar de orde van de dag.

Op vrijdag laatst had ik een afspraak met dr. Demeestere in het AZ Sint-Jan te Brugge voor de radiotherapie, waar ik begrijpelijk, niet al te lang meer mee wens te wachten.

Ook zij werd bestookt met al mijn vragen doch op een serene manier slaagde zij erin mij van naaldje tot draadje uit te leggen wat mij te wachten stond.

Er wordt mij een dosis van 30 Gy gegeven met een maximum van 2Gy per dag. Dat betekent een behandelingsduur van 15 werkdagen want tijdens het weekend en op feestdagen worden geen bestralingen gegeven. De behandeling bestaat uit het bestralen van de initieel aangetaste klieren (linker hals + neus-keelholte). Omdat het van belang is om de exacte plaats te kennen werden nog wat CT-scans gemaakt die als basis dienden voor het aanduiden op een masker van de te bestralen plaatsen. Dit masker is een harde afdruk van mijn gezicht en mijn hals (precies een soort gips) die vastgemaakt zal worden aan de ligtafel en waar mijn gezicht slechts op één manier inpast. Het spreekt voor zich dat het bestralen van verkeerde plaatsen bijzonder nefast zou zijn, vandaar deze werkwijze.

De bijwerkingen, waarvoor ik het meest schrik heb, zouden nogal meevallen: pas op het laatst zou de huidzone in het bestralingsgebied licht rood kleuren, kan ik inderdaad wat last hebben van slikproblemen omdat de slijmvliezen vernietigd worden en kan vermoeidheid eveneens de kop op steken. Wat mij zeer verwonderde is dat radiotherapeuten geen verklaring kunnen vinden voor dit laatste. Onderzoeken hebben aangetoond dat zelfs patiënten waarvan enkel de hand bestraald worden, last hebben van vermoeidheid. Het blijft ook voor hen een raadsel.

 

Concreet start de kuur op maandag 24 oktober en zou deze beëindigd moeten zijn op 15 november.

Er staat mij dus dagelijks een ritje te wachten van Leffinge naar Brugge en terug (= 2 x 40 min) voor een behandeling van hoogstens 10 min.

Hopelijk ben ik dan verlost van deze ellendige ziekte.