|
Zeer treffend op mijzelf toepasbaar door een tweetal aspecten :
- countdown tot morgenochtend voor deel 1 van de chemotherapie
- tevens de titel van de soundtrack van de movie 'The bourne identity" waarin Jason Bourne op zoek is naar zijn identiteit ten gevolge van zijn geheugenverlies.
Niet dat ik aan geheugenverlies leidt uiteraard, maar er is toch een hernieuwde zoektocht of minstens een bijsturing ervan, naar mijn eigen "ik" aan de gang die past in de huidige context van mijn leven. Dag na dag word ik geconfronteerd met actoren en reactoren die tot op heden voor mij tot het onbekende behoorden. Dit slaat enerzijds vanzelfsprekend op de volledige medische kant van het gebeuren, doch dit geldt evenzeer voor alle randfenomenen daarrond. Bij elke nieuwe ontwikkeling of evolutie ben ik niet in staat ben om mijn persoonlijke reactie (en zeker die van anderen), te voorspellen, noch emotioneel, noch rationeel.
Hieruit ben ik tot het besef gekomen dat het blijkbaar mogelijk is om zelfs na 43 jaar te moeten besluiten dat je jezelf eigenlijk niet kent. Er zijn dus situaties in een mensenleven die je er toe nopen om het inzicht in jezelf te corrigeren. Best wel leerzaam eigenlijk.
Inmiddels sijpelt de realiteit geleidelijk aan dieper door en blijkt het moeilijkste aspect voor mijzelf, dat ik voor de eerste maal in mijn leven in een levenskronkel ben terechtgekomen waar ik het verloop ervan niet in de hand heb. Voor de allereerste keer moet ik toegeven dat een gebeurtenis "out of my control" is. Nog nooit ben ik verzeild geraakt in een persoonlijke situatie waarbij ik niet kon ingrijpen bij dreiging en dat dus geheel buiten mijn eigen correctievermogen ligt.
Precies die teugels uit handen geven is voor een kritisch ingestelde persoon als mijzelf moeilijk aanvaardbaar. Ik zal 'nolens volens' moeten berusten in deze ontwikkeling, waarbij het mijn opzet moet zijn om een groot vertrouwen schenken aan de artsen en mijn eigen geloof.
Met de steun van iedereen rondom mij ben ik aardig op weg denk ik, al is het pad er één bezaaid met af en toe een obstakel.
Morgen dus : Baxter Chemo time.
Ik wordt om 7u30 verwacht in het AZ voor een chat met dr. D'Hondt, wat checkups en het begin van een, op kleine schaal uiteraard, chemische oorlog.
De Doos van Pandora wordt aangevallen met straffe middelen en prognostisch hebben deze een aanzienlijke kans op slagen.
Indien weinig berichtjes de eerstvolgende dagen, geen paniek, ik zal mij wat ziekjes voelen, al zal ik mijn uiterste best doen hoor.
|
