Gisteren wat peptalk gekregen van Natacha en pa & ma en dat was misschien wel wat nodig want de emotionele pieken en dalen wisselen zich razendsnel af, van het ene moment op het andere door soms kleine details, één zinnetje, één oogopslag één gedachteflits. "Les extrêmes se touchent", beter kan ik het niet verwoorden.
Vanmorgen in de krant vernomen dat de Daan Buckinx, broer van Anke, presentatrice van Q-Music, zaterdag is overleden aan de gevolgen van lymfeklierkanker, iets meer dan 1 jaar geleden vastgesteld. Even een koude rilling door mijn lichaam (ondanks de zomertemperaturen) dat er mij aan doet herinneren dat niet elk verhaal een happy end heeft. Al heb ik niet de indruk dat het mijn geloof in genezing zal aantasten, enfin nu toch niet. 'k Heb daarna snel iets nuttigs gedaan : het gras maaien, en het heeft voor afleiding gezorgd. Gezien de komende, drukke dagen zou het er toch niet meer van gekomen zijn. Stiekem was ik eigenlijk ook mezelf aan het testen : zal ik daar niet te moe van zijn, zal ik echt nergens geen pijntje bespeuren. En kijk, behalve puffen vanwege de hoge temperatuur, niks van last. Enkel een vervelende duizeligheid komt geregeld opzetten, alsof ik een aantal pintjes binnen heb, en dat blijft dan enkele uren duren. Misschien van de stress, wie weet. Misschien toch eens aan de dokter meedelen.
En nu, op naar morgen voor een nieuwe test.
|