De geschiedenis van Dwars door Grijsloke en Loopclub Grijsloke.

Deel 37: 2014, mooi en meedogenloos.

Een mooi jaar voor onze loopclub. Ongetwijfeld. De club bulkt van het looptalent. Van piepjong tot… iets minder jong.  Voor “jong” staat Robin Demeestere, zoon van Lieven en Annick en provinciaal kampioen bij de pupillen. Met 14 overwinningen en 2 tweede plaatsen op 16 wedstrijden in ’t jaar 2013 was Robin de trofee van Sportverdienste van de stad Anzegem ten deel gevallen. Voor “iets minder jong” staat Monique Bauters die zopas wereldkampioene marathon was geworden in de categorie 65+.  De clubcross in maart kreeg bij de vrouwen een podium om van te snoepen: Sophie Christiaens, Griet Demeyer, Sylvie Christiaens. Bij de mannen werden de podiumplaatsen bezet door een jeugdig trio dat in de toekomst ongetwijfeld hoge ogen zal gooien: Stephen Soetaert, Ruben Vercouter en Bjorn Desmet. Naast de talloze traditionele clubactiviteiten was er dit jaar véél goed nieuws, o.a. vanwege opa Gilbert die in de Anzegemse bib gelauwerd werd omwille van zijn haiku’s die een jaar lang werden tentoongesteld. Er werd een quizploeg op de been gebracht die al meteen een succesje uit de brand sleepte (het hoofd en de benen! weet je wel). In februari werd een Valentijnloop georganiseerd waaraan achtenvijftig lopers deelnamen, naast twaalf wandelaars; allen werden beloond met pralines, ideaal voor verliefde harten. Mooi was ook de verbetering die aangebracht werd aan ons clubhuis “De Kleine Kluis”, op het gebied van acoustiek, centrale verwarming, douches, warm water, airco… En wat gedacht van de feestelijke huldiging in de maand september van ’s lands grootste marathonloper aller tijden, tevens lid van onze club, Aureel Vandendriessche? Er was ook een tentoonstelling en… de aanwezigheid van ’s lands beste atleten uit de ’60 en ’70-er jaren.

Een mooi jaar, zeer zeker, maar tegelijk een meedogenloos jaar, een annus horribilis! Tegen ’t eind van de maand bereikte ons het ontstellend nieuws van het plotse overlijden van onze bekwame en geliefde clubdokter Luc Termote, 58 jaar oud. Het voorjaar was nog niet ten einde maar de zondagse trainingen werden al weer gehouden op het zomerparcours, toen onze ongeëvenaarde trainer Gilbert Terras – hij liet zich gaarne “opa Gilbert”noemen – ter ziele ging. Tijdens de homilie die ik tijdens de begrafenis mocht houden, noemde ik hem de veelzijdigste Anzegemnaar van de 20^e en het begin van de 21^e eeuw, en ik eindigde met één van zijn tarijke haiku’s, één waaruit blijkt hoe hij naar het einde toe zijn krachten voelde achteruitgaan, evenals het licht van ogen, maar ook hoe hij optimistisch was in verband met een nieuwe generatie: Licht en duisternis / de zon zakt zienderogen / terug naar morgen. Op 21 september ging de Ieperse marathonloper Willy Lemaire van ons heen. Hij was lid van onze club. Het aantal marathons door hem gelopen zal niet met twee cijfers te schrijven zijn. Onnoemelijk goede herinneringen draag ik met me mee, aan deze kleine eenvoudige man met de grote snor, “marathon Willy” van Bachten-de-Kupe: we hebben samen marathon gelopen in Chicago, in Zuid-Afrika, in Honolulu… En alsof dat allemaal nog niet genoeg was overleed op 25 oktober onze Engelse vriendin Brenda Boyle, ten gevolge van een slepende ziekte. Twee maand eerder had ze haar laatste wedstrijd gelopen: in Grijsloke! Twintig Dwars door Grijslokes, op zijn minst, had ze op haar palmares staan. De gulhartigheid die de lieve Brenda uitstraalde, de  warmte van haar enthousiaste omhelzingen… ze zijn ongeëvenaard.

Dwars door Grijsloke kreeg er dit jaar een koersje bij: via de Ketsersdreef, over 3,2 km. De winnaar was Thomas Deconinck; bij de vrouwen was het Sylvie Christiaens. In de koers over 6,7 km kwam Francis Van Steenbrugge ditmaal slechts als tweede over de meet: hij moest de duimen leggen voor Steven De Loose. Onze Stephen Soetaert was derde. Charline Vanneste was eerste vrouw. Op de grote afstand (18,9 km) was het nog eens Oost-Afrika boven met Mohamed Berok. Hij won vóór Nico Serroen. Primus bij de dames was hier Ann Parmentier. Nieuwbakken voorzitter Wim Vanrijckegem – eindelijk eens een “échte loper” aan het roer! – kon al bij al fier zijn: het aantal deelnemers lag een  stuk (meer dan honderd) hoger dan ’t vorig jaar en dat beloofde voor de toekomst.