De geschiedenis van Dwars door Grijsloke en Loopclub
Grijsloke.
Deel 24: Het roemrijkste jaar.
De veertiende Dwars door Grijsloke stond in het teken van Herakles, de grootste en roemrijkste held die de mensheid ooit heeft gekend. Het jaar 1994 is dan ook het roemrijkste geweest uit de geschiedenis van DDG en de loopclub. Gezamenlijke clubactiviteiten zoals (onder andere!) het Viroinval-weekend, de ½ marathon van Hastings, de marathon van Parijs, de bedevaartloop, activiteiten waar iedere club kan van dromen, verzonken in het niet bij dat groot evenement: het Grieks avontuur, het hoogtepunt van Grijslokes Olympiade). Een reis doorheen het hele Griekse vasteland waarbij alle belangrijke sites, musea en atletiekstadions uit de klassieke oudheid werden bezocht. In de antieke theaters werden door de leden van de loopclub dramas opgevoerd van Aeschylos, Sophocles en Euripides. En in de vier antieke stadions (Olympia, Delphi, Nemea en Isthmia) , waar een paar duizend jaar geleden de Panhelleense Spelen werden gehouden, werden die Spelen door de leden van de club overgedaan. Volgens de regels van de kunst! Winnaar van het eindklassement over de vier Spelen was Hendrik Vanherzeele (zie foto van onze Olympisch kampioen.
U kan de reis van Loopclub Grijsloke naar Griekenland uitgebreid volgen op mijn blog www.bloggen.be/kris. Aan de linker kant ziet u Inhoud blog. Begin bij het nr. 76 (van boven te beginnen) en lees daarna verder de verhalen nr. 75, nr. 73, nr. 72, enz. tot nr. 27. In totaal dus 50 verhalen, rijk geïllustreerd met fotos.
Men kan zich indenken dat er dat jaar tijdens Dwars door Grijsloke hard gestreden werd voor de medailles. De meeste aandacht (zeker van de pers) bleek nog uit te gaan naar de marathon, die voor de derde maal te reke gewonnen werd door Lucien Taelman. Was Joos Casteele dé mister Grijsloke van het eerste decennium, er zou al heel veel moeten gebeuren om Lucien Taelman van die titel weg te houden voor wat het tweede decennium betreft. En of Lucien uitgeput was na deze zwaarste aller Vlaamse marathons? Bijlange niet! Hij nam een paar uur later nog deel aan de 7 km. Eerste vrouw in deze moordende marathon werd Annie Van Butsele op de 29e plaats.
Maar laten we bij dit alles toch niet de klassieke DDG-afstanden vergeten: 3, 7 en 21 km. Winnaar van de 3 km wedstrijd bij de jongens was Pieter Desmet, die later een van s lands beste veldlopers en steeple-lopers zou worden (meerdere malen Belgisch kampioen geweest). Bij de meisjes werd een Anzegemse, Sarah Dejaeghere primus. De 7 km race werd gewonnen door Koen Vanderbeken bij de mannen en door de flamboyante Katja Merlin bij de vrouwen (die kunsttoer zou Katja later nog enkele keren herhalen). De langste wedstrijd, waarvan de afstand opgedreven was tot een complete halve marathon (iets meer dan 21 km, en dat was in 1993 in feite ook reeds het geval geweest) werd gewonnen door Gino Deleu, terwijl bij de vrouwen de Nederlandse Jeany Janssen de plak zwaaide. Opvallend dat in de 7 en de 21 km de mooiste ereplaats weggelegd was voor leden van onze loopclub die heden ten dage nog steeds trouwe deelnemers zijn aan Dwars door Grijsloke en die nog vrijwel iedere zondagmorgen trouw op post zijn voor de wekelijkse training. Het zijn twee van de allerbeste hardlopers die Loopclub Grijsloke ooit gekend heeft. Hun namen zijn resp. Johan Santens en Filip Steelandt. En laten we het relaas over dit wonderjaar beëindigen met te wijzen op de mooie prestatie van de 81-jarige Engelsman Bill Bailey in de halve marathon en op het feit dat in dat jaar het Juniorenteam van Loopclub Grijsloke boven de doopvont werd gehouden.
|
