|
De geschiedenis van Dwars door Grijsloke en Loopclub Grijsloke.
Deel 17: Hét recordjaar!
De tiende Dwars door Grijsloke was er één om niet te vergeten.
In de allereerste plaats vanwege het aantal deelnemers: 2008 (sommige bronnen
gewagen van 2028). Wat er ook van zij, de kaap van de tweeduizend was bereikt
en het had er de schijn van dat onze massaloop uit zijn voegen ging barsten.
Dat groot aantal deelnemers - en een navenante toeschouwersmassa - werd in de jaren die volgden nooit meer geëvenaard.
Ter gelegenheid van dit jubileumjaar waren er weer heel wat
vernieuwingen. Voor t eerst waren er geen medailles en ook geen diplomas.
Daarentegen werd een schitterend zilveren juweeltje (een lopertje voorstellend)
aan een dito halskettinkje ontworpen voor de deelnemers (zie www.bloggen.be/kris).
Heden ten dage wordt dit kleinood nog met fierheid gedragen door deelnemers
van toen.
Jongeren tot 12 jaar kregen hun eigen loopkoers over 3 kilometer. Voor t eerst werd een klassement voor clubs opgemaakt, iets wat ook de tand des tijds zou doorstaan. En Dwars door Grijsloke had zich geëngageerd als startlocatie voor de Belgium runnerscup 1990, de (nationale) ersatz voor de ter ziele gegane (internationale) Europajoggingcup.
Met Joos Casteele kreeg de 20 km-wedstrijd een schitterende winaar. Tussen nooit geziene hagen van toeschouwers bereikte hij de aankomst in 1u0036, een tijd die gezien de drukkende hitte van die dag ronduit schitterend kon genoemd worden. Joos Casteele, mister Grijsloke blokletterden de kranten. Terecht, want dit was zijn derde overwinning in de 20 km, en in die tien jaar was trouwe deelnemer Joos niet van het podium weg te denken geweest. Carine Verbeke uit Wervik finishte als eerste dame in de 20 km. Op de korte afstand zegevierden Geert Bekaert en Myriam Dumont. Een heel bijzondere vermelding verdient ouderdomsdeken Henri Bastien. De 82-jarige uit Silly, bij Charleroi, die sedert het ontstaan van de koers in 1981 geen enkele maal op het appel had ontbroken, liep dit jaar, gezien de hitte, enkel de 7 km. In tegenstelling tot vorige jaren wanneer hij telkens naast de 7 km. ook de 20 km. voor zijn rekening had genomen! Een krachttoer die hij bij latere edities nog zou herhalen
Het warme weer was overigens de oorzaak van een ongezien aantal opgaven: in de 20 km. alleen al honderdzevenenzestig!
In ons landeke eindigt een warme zomerse dag vaak met een donderslag bij heldere hemel. Die donderslag kwam er die avond. Lucien Van Lancker, de geniale motor van Dwars door Grijsloke, kondigde tijdens de feestelijke viering van de laureaten van de koers en in een bomvolle tent af, dat hij afzag van verdere deelname aan de organisatie. Grijsloke stond perplex: was dit de doodsteek voor DDG en dat op het hoogtepunt van zijn roem? Was DDG denkbaar zónder Lucien? Zouden we die klap te boven komen?
En we kwámen de klap te boven. Binnen de kortste keren werd een vergadering belegd onder de bestuursleden, wier aantal onder de leiding van voorzitter Claudine Dejonghe-Spileers ondertussen tot veertien was opgelopen: Joseph Beel, Gilbert Terras, Tom Ampe, Albert Debeurme, Octaaf Decandt, Didier Lib-brecht, Paul Vandenberghe, Ronny Vandendriessche, Jules waelkens, Hubert Algoet, Marc Devloo, Marc Messiaen en ikzelf. Een decennium was afgerond, het decennium van de Levensloop. Een tweede decennium zou volgen en het zou in het teken staan van de Olympische gedachte. De folder van de 10e DDG waar de fotos van alle winnaars van de voorbije wedstrijden verenigd stonden op een Olympische lauwerkrans (zie www.bloggen.be/kris), had reeds aangegeven welke richting de komende jaren zou worden ingeslagen.
|
