De geschiedenis van Dwars door Grijsloke en Loopclub Grijsloke.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deel 11: 1984, een groot jaar met (té) grootse verwachtingen.
In het najaar van 1983 had ik mijn eerste marathon gelopen en niet de eesrste de beste: de enige echte authentieke marathon, in Griekenland, van Marathon naar Athene! Op een zwaar bergachtig parcours en in een verzengende hitte. Anders dan Pheidippides, een vijftal eeuwen vóór Christus, had ik die race overleefd, al heeft het aan een zijden draadje gehangen. Desalniettemin raakte ik meer en meer in de ban van het afstandlopen en
van de Griekse mythologie. Ik stelde mij tot doel de Olympische gedachte te laten doordringen in Grijsloke. Dat resulteerde in een tweede boek over Grijsloke (De mens
een loopdier), in verscheidene voordrachten die ik t allen kante ging houden (over het langeafstandlopen en over de Griekse mythologie) en in een Grijslookse deelname aan de Anzegemse Gapersstoet met als thema Van Marathon tot Grijsloke (zie foto van onze praalwagen op www.bloggen.be/kris).
Ondertussen hadden de leden van de Loopclub niet stil gezeten. Zij waren present op alle mogelijke joggings in het Vlaamse land en ze hadden hopen folders en affiches bij met als doel: zoveel mogelijk deelnemers en toeschouwers te lokken naar de vierde Dwars door Grijsloke op 25 augustus 1984. De jaarlijkse persconferentie ontbrak natuurlijk niet en dat resulteerde in een paar dozijn artikels (soms ter grootte van een volle pagina) in dag- en weekbladen. Om u een idee te geven van wat er medegedeeld werd, volgt hier een kort uittreksel uit hetgeen op 23/8 in het Nieuwsblad te lezen stond onder de titel Grijsloke loopt storm voor massaloop:
Zaterdag beleeft het kleinste dorpje van België inzake oppervlakte opnieuw zijn hoogdag en groeit het voor één dag uit tot het mekka van de loopsport in ons land. Niet minder dan 2.500 deelnemers worden er verwacht voor Dwars door Grijsloke, de massaloop die eigenlijk veel meer inhoud heeft dan veel andere joggings. Daarvoor tekent het organiserend komitee met dokter Kris Vansteenbrugge op kop. Hij is de man die een volledige theorie opbouwde rond het joggen en dit als een perfekt antwoord ziet op de gevaren van de moderne welvaartsziekten als kanker en hartinfarkt. Onder het motto aan de eigen gezondheid te werken komen sportievelingen uit geheel Vlaanderen en van ver daarbuiten naar Grijsloke. Ook het parkoers, maar vooral de perfekte organisatie zorgen voor het succes. Aan ideeën in Grijsloke ook geen gebrek: volgend jaar neemt men deel aan de maraton van Moskou en in 1986 loopt men van Grijsloke naar Athene.
Achteraf zou blijken dat het allemaal iets te hoog gegrepen was. Wat niet wil zeggen dat de 4e DDG geen groot succes was. Wel integendeel. Het record qua aantal deelnemers en toeschouwers was weer fel verbeterd en op de erelijst van deze gouden Dwars door Grijsloke mochten we winnaars van het allerhoogste gehalte bijschrijven: de 20 km werd gewonnen door de gewezen Belgisch maratonkampioen Jan Van Leirsberghe, de 7 km door Peter Daenens die enkele weken eerder nog de halve finale in de 3000 m steeple had bereikt tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles en de avond voordien nog had deelgenomen aan de Memorial Vandamme Peter Daenens heeft het later ook nog tot Belgisch marathonkampioen gebracht. Na de koers was er een geslaagd en druk bijgewoond dansfeest in de feesttent. De feestvreugde kon niet op. Maar de 2.500 deelnemers werden bijlange niet gehaald. Na het weekend varieerden de cijfers in de kranten van 1700 tot 2000 en ook dat was nog een beetje overschat. Een realistisch cijfer was te lezen in het gemeentelijk infoblad:
De 4e uitgave overtrof nog eens alle voorgaande. Deze keer waren er ongeveer 1600 deelnemers aan de twee wedstrijden. Die deelnemers kwamen uit alle hoeken van het land; er was zelfs een internationale belangstelling want er waren Italianen en heel wat Nederlanders aan de start. Ook de publieke belangstelling was reuze, zoveel volk heeft men in Grijsloke nog nooit gezien.
Het zou nog zes jaar duren voor de kaap van de 2000 deelnemers werd bereikt. En de marathon van Moskou en de loop van Grijsloke naar Athene? Ook te hoog gegrepen? Dat zal blijken in een volgende aflevering.
