Het feest van alle heiligen nadert met rasse schreden. Ingetogen zullen wij na de kerkdienst onze dierbare afgestorvenen gaan groeten. Hier en daar zullen wij een poosje stilstaan bij een graf. Iets langer zullen wij vertoeven bij het graf van Albert Anckaert. Wij, dat zijn de kinderen, de kleinkinderen, de aangetrouwde kinderen en kleinkinderen, en ook al een paar achterkleinkinderen. Hij was de patriarch, de onbetwiste “pater familias”. De vrouwelijke leden van de familie zullen hun tranen de vrije loop laten. De mannen zullen hun kaken stevig op elkaar klemmen om die tranen te bedwingen, al zal dat bij enkelen wellicht niet lukken…
Dat ze in Elsegem ooit zullen overgaan tot de verkiezing van hun “grootste dorpsgenoot aller tijden” lijkt mij niet zeer waarschijnlijk. Er is er alvast niet één die meer voor die titel in aanmerking zou komen dan “meester Albert”.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />