Ik had al een vermoeden, maar nu weet ik het zeker! Na mijn opzoekingen in verband met het geslacht van Gülseren Kokur, Fuat Korkmazer, Özlem Can, Meryem Kaçar, Cengiz Cetenkaya, Zeneb Bensafia, Baki Emirvelioglu, Chovy Lok, Wis Versyp, Yuk Kit Yeung, Ilknur Cengiz, Saban Gök en Resul Tapmaz… Het sexisme viert hoogtij in de politiek! Althans wat Gent betreft, maar ’t zou mij geen zier verwonderen als het elders ánders was. Ik ben er namelijk achter gekomen dat iedere partij zesentwintig mannelijke en vijfentwintig vrouwelijke kandidaten heeft. Maak me niet wijs dat dít toeval is. Alle partijen gaan dus waarachtig selecteren op basis van het geslacht. Alsof kennis, ambitie, gedrevenheid, ervaring in de politiek, van ondergeschikt belang zijn. Is dit niet in strijd met de rechten van de mens? Er moet toch in de eerste plaats geselecteerd worden op basis van bekwaamheid en niet op basis van fysieke kenmerken zoals geslacht, ras, huidskleur, lichaamslengte, gewicht, bloedgroep, en dies meer… Ik weet zeker dat de komende generaties ons daarom gaan uitlachen. Misschien doen ze dat nú reeds in andere landen. Terwijl men het hier normaal schijnt te vinden dat in een Oost-Vlaamse gemeente een vrouw van zevenennegentig jaar kandidaat is voor het burgemeesterschap en dat in een andere Oost-Vlaamse gemeente een lijsttrekster de kiezers oproept uitsluitend te stemmen voor vrouwelijke kandidaten. Begrijpt u, beste lezer, dat ik nu reeds een grondige afkeer heb van de politiek? Er blijven nog vijf politieke partijen te bespreken, maar geloof mij, ik kan het niet meer opbrengen. Omdat ik u echter niet helemaal in de steek wil laten en omdat ik die vijf partijen niet al te zeer wil discrimineren, ga ik toch nog een efforke doen. Maar ’t zal ’t laatste zijn. Ik zweer het u. Want groot is mijn ontgoocheling…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het Vlaams Belang. Eénenvijftig kandidaten, waaronder slechts twee Declercks. Overigens géén bekende namen. Eén naam laat mij niet koud: Dirk Van Haudenhuyse. De echtgenoot van Njora Nikiforova was een Van Haudenhuyse. Lucien Van Haudenhuyse. Lucien en Njora baatten in de jaren vijftig en zestig de “friture Njora” uit, aan de Sint-Kwintensberg. “Friture Njora” is ondertussen al aan haar vierde uitbater toe, maar de frieten hebben er nog niets van hun kwaliteit verloren: de beste frieten van het heelal. Of is dat pure nostalgie van mijnentwege? Lucien Van Haudenhuyse is een jaar of twee geleden gestorven. Njora is, als ik mij niet vergis, nog in leven. Ze woont, als ik mij weer niet vergis, in Drongen. En omdat kandidaat nummer 10 eveneens in Drongen woont – zo leert mij het internet – heb ik een ogenblik met de gedachte gespeeld dat hij de zoon zou kunnen zijn van Njora en Lucien. Maar bij nader inzien blijkt die vlieger niet op te gaan: Njora en Lucien hadden weliswaar een zoon, maar die heette André.

Ik zou liegen als ik zou beweren dat Mia Pruydt-Stevens, op plaats 34, mij niet intrigeert. Twee weken geleden zou ik er het familienamenwoordenboek bijgehaald hebben, vanwege die Pruydt. Op heden ontbreekt mij daartoe de politieke moed…

Voor de LSP, die een onvolledige partij is met amper zeventien kandidaten, ga ik in geen geval stemmen. Ik getroost mij zelfs de moeite niet om uit te zoeken waar die letters voor staan. Stel dat ze de absolute meerderheid halen. Gaan zij dan de stad besturen met amper zeventien man? Dat lukt nooit, natuurlijk! En het zijn evengoed sexisten die LSP-ers: netjes acht mannen plus acht vrouwen, plus die Jo Coulier op de laatste plaats. Ik doe niet eens moeite om uit te maken of het een vrouwelijke dan wel een mannelijke Jo is.

De sp.a-spirit, dat zijn de socialisten die om in de mode te blijven eveneens een klein partijtje achter zich aan slepen. Ook deze partij heeft haar twee meest bekende kandidaten achteraan gezet. De laatste in het rijtje is Frank Beke, de gewezen burgemeester. Want hij verklaart openlijk dat hij niet langer burgemeester wil zijn. Wat voor onzin is mij dat, Frank? Waarom dan nog op de lijst staan? Stel dat Frank de meeste stemmen haalt: zijn dat dan allemaal verloren stemmen? Of gaan die stemmen naar een ander? Naar Monica Van Kerrebroeck? Of naar Mia Pruydt-Stevens?

Op de voorlaatste plaats: Freya Van den Bossche. Freya is zonder meer mijn favorite op de sp.a-lijst. Ooit stond ze op mijn lijstje van knapste vrouwelijke B.V.’s op de tweede plaats, na de ongenaakbare Tanja Dexters. En al is ze nu een beetje teruggevallen op mijn lijstje, ik blijf haar onverminderd een knappe griet vinden. Alvast knapper dan Frank Beke, als ik even zo vrij mag zijn. Het Gentse oog wil toch ook wel wat, zeker… Een andere reden om voor Freya te kiezen is dat ze de dochter is van de gewezen top-politieker Luc Van den Bossche. Het kan dus niet anders of er zit pit in Freya, dat meisje heeft inhoud. Want, zoals iedereen weet, het is niet makkelijk om iets te bereiken in de politiek als je vader zelf een groot politicus is geweest. In tegenstelling tot wat sommigen wel eens zouden durven denken. In een brochure die enkele jaren geleden uitgegeven werd door de Gentse Rijksuniversiteit las ik onlangs een en ander over de studentenjaren van vader Luc. En ik die dacht dat ík een “zware student” ben geweest! Ik zal nog niet tot aan de enkels van Luc Van den Bossche gereikt hebben. Luc zelf lijkt definitief uit de politiek verdwenen. Hij zal nu wel van een uitkering moeten leven. Hopelijk heeft hij tijdens de vette jaren iets opzij kunnen zetten. Een appeltje tegen de dorst…

Geen grote namen bij de PVDA, de partij van de arbeid. Hier dus geen B.V.’s en dat hoeft niemand te verwonderen. Hier zitten alleen noeste arbeiders, mensen die werken van de morgen tot de avond en dus geen tijd hebben om hun public relations te verzorgen. Is dít de Belgische Werkliedenpartij van vele tientallen jaren geleden, waarover ik nog geleerd heb in de geschiedenisboeken?

Groen! heeft één bekende naam op de lijst: Vera Dua. Op de eerste plaats. En zo hoort het! Op de laatste plaats bij Groen! staat iemand die mij toevallig ook niet onbekend is: Paul Pataer. Ooit heb ik deelgenomen aan een loopkoers in de Vlaamse Ardennen. Alover de steilste heuvels, bekend uit de Ronde van Vlaanderen: de Volkegemberg, de Eikenberg, de Wolvenberg en nog een paar… Paul Pataer was één van de weinigen die ná mij de aankomst bereikten. Het is de reden waarom ik voor hem enige sympathie heb.

Ik zal mijn verhaal nu maar stilaan afsluiten. In een vorig betoog heb ik reeds een paar namen laten vallen van personen die ik wel zie zitten als burgemeester van Gent. Of hoort u liever namen van partijen? Welaan dan. Ten einde dit politiek betoog toch nog af te ronden met een zweem van volledigheid, doe ik nu een poging om u mijn favoriete coalitie voor te stellen. Zoals eenieder weet, of althans vermoedt, doet iedere politieker het uit eigen belang. Die van het Vlaams Belang waarschijnlijk ook. En toch… klinkt het niet mooi: het Vlaams Belang? Een naam die het partijprogramma samenvat: niet míjn belang telt, maar het Vlááms belang, het belang van alle Gentenaren. Want Gentenaren zijn per definitie Vlamingen. Of heb ik dat verkeerd voor? En dan is er Groen! Dat roept idyllische beelden op. Stel u voor: een lieflijk Vlaanderen met groene weiden, vol madeliefjes en grazende koeien. Wie zou daar niet willen achter staan? En de PVDA dan? Al behoor ikzelf eerder tot wat men het werkschuwe type zou kunnen noemen, arbeid maakt een volk groot en rijk en gelukkig. Op 8 oktober dus allen voor het belang van alleman in een groen en arbeidzaam Vlaanderen. Spijtig dat nóch Kaan, nóch Monica, nóch Freya tot één van die partijen behoren. Laten Kaan, Monica en Freya met hun kiezers de overstap maken naar respectievelijk het Vlaams Belang, Groen! en de PVDA en Gent krijgt een bestuur om duimen en vingers van af te likken. Wie van de drie dan burgemeester moet worden? Hierop blijf ik het antwoord liever schuldig. Ik heb reeds ál te veel suggesties gedaan. De kiezer zal daar wel over beslissen op 8 oktober en … de kiezer heeft altijd gelijk! Amen.