Gisteren stond hij daar opeens Ik stond te beven en te trillen terwijl hij naderde Zou het nu al voorbij zijn?
We moeten nog wachten op de eerste sneeuw, riep ik met een schreeuw! En koningen moeten komen, wel drie, met hun stank Onwetend van poolijs en tanende tradities liep de communicatie mank
Gevoelloos ontkleedde hij me en propte me in een veel te kleine doos zo bruut en gevoelloos dat het leek alsof hij vergeten was
ik ben geen stuk synthetisch kapitalisme
zou ik volgend jaar nog toonbaar zijn? een triest gevoel overvalt me een gevoel van pessimisme
Bart
14-01-2007 om 20:43
geschreven door Batu
12-01-2007
Bladvulling
Eén geknakte verlichtingspaal die al een jaar staat weg te roesten, langs een eenzame weg, ergens in Wallonië.
Twee verlepte hanggeraniums in twee kurkdroge, verloren gezette bloempotten.
Drie rijstroken op een drukke autosnelweg die slechts voor twee derden gevuld wordt. Te beginnen van links.
Vier kussen van een Franse dame - met hoge piepstem - die haar collega's een "Bonne Année" wenst.
Vijf zinnen op een blogje die ergens een gevoel trachten te verwoorden.
Zes uur zaterdag 's morgen: ik mag nog minsten drie uur blijven liggen.
Zeven uur, tijd om met dit blogje te stoppen.
Frelis, moe maar goed.
12-01-2007 om 19:10
geschreven door Frelis
11-01-2007
Ik voel me goed
De prinsen moeten ook gaan werken... Laurent zal alles terugbetalen, zegt Verhofstadt... Onkelinckx wist weer eens van niets... Bush zend nog eens 20.000 extra soldaten naar Irak... Eindelijk werden de wrakstukken van de Boeing gevonden in Indonesië... Tien jaar cel voor Belgische mensensmokkelaars... Clijsters in de finale in Sydney... Oma haar tanden zijn spoorloos... Buiten giert een felle zuidwestenwind...
En ik... ik voel me goed en vind het leven leuk.
11-01-2007 om 23:52
geschreven door Bi Bi
10-01-2007
afscheid van...
.... mijn huis....
Het is zover.
Ik ga samenwonen met mijn lief, in het witte huis met de groene luiken.
De tijd van latten is bijna voorbij. Dat voelt goed. Ik ben gelukkig.
Straal glunder grijns.
En daarom zet ik mijn huis te koop...
Blij ben ik
... maar ook een beetje verdrietig.
Ik neem afscheid van mijn huis.
Ik heb er meer dan 14 jaar gewoond,
en nu ga ik het verkopen.
We beslissen wat er moet gebeuren om het er zo goed mogelijk uit te laten zien.
In het rommelkamertje, trek ik het beertjesbehang van de muur.
Ruim 14 jaar geleden met zorg uitgekozen, die beertjes. Mijn zoon heeft er lang geslapen, op dat kleine kamertje.
Zijn kamer nu, daar moet ook wel wat gebeuren. Eén wand vertoont een scheur. Ook daar gaan we behangen.
Maar nu nog even niet. Ik laat het even zo, want ach, mijn knul heeft het nu moeilijk. Hij moet er aan wennen dat er van alles gaat veranderen. Hij moet wennen aan het idee dat zijn huis, zijn kamer, zijn plekkie verkocht gaat worden.
Ook hij moet afscheid nemen.
Van alles gaat er door mijn handen. Wat neem ik mee naar mijn nieuwe stek? Wat is voor een vriend of familielid nog interessant? Wat gaat naar de stort?
Van alles door mij handen...Af en toe met een gevoel van nostalgie en een beetje pijn in mijn hart. Als ik een boterham smeer aan het aanrecht schieten ineens de tranen in mijn ogen. De keuken en de badkamer, met zorg gekozen, met zorg opgeknapt. Ik heb er zo van genoten, maar kan het niet met me meenemen.
Huis te koop...
Ik ben zielsgelukkig...
... maar heb af en toe verdriet.
Liefs
Esha
10-01-2007 om 10:05
geschreven door esha
07-01-2007
Het zat er aan te komen. Al een paar dagen kwamen er rare gorgelende geluiden uit de afvoer van de douche telkens de wasmachine water wegpompte. Het gaf de indruk dat er ergens een halve verstopping zat maar de vraag was waar?. Mijn eega dus aan de slag met vloeibare ontstopper. Nu ben ikzelf daar niet zon voorstander van maar het leek mij toch een zinnig idee het te proberen alvorens aan breekwerk te beginnen. Het leek te helpen de eerste twee dagen maar..... je raad het al. Toen iemand een douche nam en de wasmachine werkte liep de berging bijna onder water. Het inspectieputje daar liep over. Vrijdagavond en je zit net op gemak met de krant en de pijp op de sofa en dan gebeurt er dit. En de zonen beginnen zagen.Ik heb gepland om uit te gaan en ik kan niet douchen en de andere ja maar ik moet morgen werken ik kan toch ook niet met een vette kop daar zitten Ontstoppingsdienst bellen was een optie doch dat is duur na 18u savonds en zeker in het w.e.. Een van de zonen opperde zelfs om bij te leggen als we onmiddellijk iemand belden.(Zo belangrijk was dat proper zijn voor hem blijkbaar. Of was het een vriendinnetje?) Mijn doe-het-zelf ego zit dan natuurlijk in de weg. Dus dan maar ons werkpak aangetrokken en de eerste hulp kist uitgehaald voor ontstoppingswerk. Die bestaat uit een hogedrukreiniger met rioolrat en een manuele onstopper(zon ding dat veel weg heeft van een lange veer met een kurkentrekker op het ene eind en een zwengel aan het andere eind) en net als een echte veer springt het alle kanten op en is moeilijk te sturen. Bij het openleggen van het putje leek er precies niks aan de hand. Een emmer water er in gegooid en dat leek makkelijk weg te stromen. Eerst dan toch maar de zwengel er ingedraaid die leek geen probleem te hebben doch na een metertje niks, geen beweging in te krijgen. Dan maar de rioolrat er in. Het was natuurlijk een gehannes om dat ding aan te sluiten (half het kraanwerk moeten afbreken om dat ding aan te sluiten) en als je tenslotte de boel draaiende hebt spuit je eerst de muren lekker onder omdat de hogedrukspuit nog aangeschakeld stond. Niet echt van slimmigheid blakende positioneerde ik toen het ding voor de opening van de put en drukte de schakelaar in. Het resultaat was een fontein van goor afvalwater van de wasmachine en de douche die in het rondvloog op alles wat daar stond.(het putje zelf was blakend schoon) In die paar seconden dat ik de schakelaar van off op on weer op off het gezet was het al gebeurd. De vrouwe kwam even poolshoogte nemen gealarmeerd door mijn gevloek, overzag het slagveld en zei toen heel lief als het gerepareerd geraakt dan geeft het niet. De aanblik van mijzelf incluis met besmeurde brillenglazen en verzopen haar zal wel milderend gewerkt hebben. Mijn tweede poging was iets slimmer van uitvoering (een mens moet leren uit zijn fouten) en ik had de waterstofzuiger bij de hand voor het geval dat. En onwillig maar toch ijverig aangespoord door de opgevoerde druk van het water boorde de rioolrat zich een weg door de buis. Aan het aantal meters darm die mee de buis inging kon ik zien waar ongeveer het uiteinde zich bevond. En toen ... bleef ze stille staan. Geen millimeter bewoog ze nog. Aan de lengte wist ik nu dat ze aan het knooppunt zat dat buiten het gebouw lag en dat het inderdaad niet verder kon. Als de verstopping zich daar bevond zou het toch nog breek en hakwerk worden. En nu zo midden in de winterperiode spreekt met dat niet echt aan. Dus toch maar even gecheckt met de wasmachine de geplande was te laten starten en de jongens aangespoord om nu toch maar een douche te nemen. Tot mijn opluchting bleek alles te functioneren. Toen heb ik alle materiaal weer in zijn verpakking geplaatst en als een echte werkman mij op de bank geparkeerd met een stevige pint. Het weze gezegd dat ik mij wel eerst heb gedoucht want een echte man mag dan al eens ruiken maar stinken, daar valt geen enkele vrouw voor.
07-01-2007 om 13:16
geschreven door Rikske
02-01-2007
mopje
Een man ontsnapt uit de gevangenis, waar hij de laatste 15 jaar heeft gezeten.
Op zijn vlucht vindt hij een huis en hij breekt in om te zoeken naar wapens en geld.
Het enige wat hij vindt is een jong echtpaar in bed.
Hij beveelt de man uit bed te komen en bindt hem vast op een stoel.
Vervolgens bindt hij de jonge vrouw aan het bed vast, gaat bovenop haar liggen en kust haar in de nek.
Dan staat hij op en gaat naar de badkamer.
Terwijl hij daar is, fluistert de man tegen zijn vrouw op het bed :"Luister, die vent is een ontsnapte gevangene. Kijk maar naar zijn kleren. Hij heeft waarschijnlijk heel lang in de gevangenis gezeten en al die jaren geen vrouw gezien. Ik zag hoe hij jou in je nek kuste. Als hij seks met je wil, stribbel dan niet tegen, klaag niet, doe gewoon wat hij je vraagt. Stel hem tevreden. Hij is gevaarlijk en als hij kwaad wordt, vermoordt hij ons. Wees sterk schat, ik hou van je."
De jonge vrouw antwoordt :'Hij kuste me niet in mijn nek. Hij fluisterde in mijn oor. Hij vertelde dat hij homo was, dat ie jou heel leuk vond en hij vroeg me of er soms vaseline in de badkamer stond. Wees sterk schat, ik hou ook van jou .....".
02-01-2007 om 10:22
geschreven door Mamiek
01-01-2007
Nieuwjaar
Net naar het traditioneel nieuwjaarsconcert van de Wiener Philharmoniker gekeken. "An der schönen Blauen Donau" werd dansend uitgevoerd... Schitterend! Het was een gewervel van wijde paarse rokken in de zalen van Schloss Schönbrunn.
Dit was dus genieten vanaf dag 1.
01-01-2007 om 14:43
geschreven door Bi Bi
31-12-2006
Voor allen ... geen grote woorden maar
365 nieuwe dagen
om te dromen,
te gaan en te komen,
te ontvangen en te geven,
en tussenin ...
gezond en gelukkig te leven!
Warme Eindejaarsfeesten en
een gelukkig Nieuwjaar
31-12-2006 om 13:57
geschreven door Swanske
Daar gaan we weer!
Voor het komende jaar wens ik jullie:
adembenemende zonsondergangen, de geur van stoofpeertjes op het vuur, belastingmeevallers, eigen gebakken appeltaart met slagroom, innerlijke kracht, onzinnige uitvindingen, aha-erlebnissen, het deodorant dat wél zweetlucht tegengaat, een ophokplicht voor gevel-kerstmannen, onverwachte weerziens met oude bekenden, barbecuefeestjes, eindelijk nog eens herhalingen van F.C. De Kampioenen, optimisme, namiddagen op een terrasje, goed gezelschap, bruine boterhammen met plattekaas, babytjes om even op de schoot te hebben, koude chablis, sportieve topprestaties, luie zondagen, kippenvelmomenten, geen wet van Murphy, een remedie tegen zinloos geweld, soepele spieren, vallende sterren en glimwormen, warme sokken als je het koud hebt, veel bloemen om je heen, engelengeduld, een nachtegaal die elke zomeravond jouw tuin uitkiest, de ontdekking van een vaccin tegen verzuring en racisme, zoete dromen, gezond verstand voor de wereldleiders, koffie met een vers croissantje op zondagmorgen, goede vrienden, bingo op de lotto, toename van het aantal berggorillas, de nobelprijs voor vriendelijkheid, het geluid van een zomerbuitje op je tent, een serenade voor jou alleen, de verrukkelijke smaak van water als je heel dorstig bent, een weekendje Parijs, verse aardbeien van de volle grond, salsa, zonnebloemen, verdraagzaamheid, de geur van de tuin na een onweersbui, geslaagde grappen, waterzooi van vis en schaaldieren, weer kunnen kijken met de ogen van een kind, gegrilde parelhoentjes, geen autopech, dat gevoel als je s avonds na het werk je schoenen uitdoet, hutspot met lamskarbonaadjes, roze champagne, een ideale game bij het bowlen, dat de dokter niet meer weet wie je bent, geroosterde pijnboompitjes met olijfolie en balsamico, een badkamer met prima akoestiek, inspiratie, tomaten met feta en verse basilicum, fijne vakanties, dat er zomaar onverwacht iets leuks bij je wordt thuisbezorgd, het einde van alle wellness- bevallings- idool- en temptationondingen, lange dagen op zee met de wind in de zeilen, levensvreugde, kaartjes voor welke finale dan ook, appeltjes voor de dorst, ballonvaarten, sterretjes in je ogen, een weekje zonder gsm, een toastje met een zachtgekookt scharreleitje, iemand die je even op de rug krabt als je er even niet bij kunt, strandwandelingen bij windkracht 9, vlinders in je buik, een nieuwe cd van je favoriet, een warmhartige warme bakker, endorfinekicks, avonden met je familie rond spelletjesborden, dankbaarheid, verlaging van de brandstofprijzen, Italiaanse ijsjes, uitbreiding van je postzegelverzameling, het definitieve einde van de slankelijn- en diëtenonzin, verse vruchtensapjes met een heleboel versierseltjes op je glas, warme berenknuffels, de geur van versgebakken brood in je keuken, diepgaande gesprekken met mensen die je lief zijn, een rist centuries bij het snookeren, gratis toegankelijk internet, nog eens schommelen als een kind, een violist aan je tafeltje in het restaurant, rozengeur, een vlekkeloos werkende fietsdynamo, een avondje luisteren naar blues, de wind in je haren in een Bretoens haventje, aaitjes, pannenkoeken met siroop, knipogen, avonden bij het kampvuur met gitaar en gezang, begrip, gezonde lucht, mogen zijn wie je bent, sneeuwpret, goede gezondheid, waarnemingen van het monster van Loch Ness, de Verschrikkelijke Sneeuwman en een klad UFOs, geslaagde feesten, dat je bed nog warm is als je s nachts naar het toilet bent geweest, vers geperst sinaasappelsap, files die altijd net zijn opgelost als jij daar arriveert, een groot relativeringsvermogen, onbedwingbare binnenpretjes, een schitterend boek, hoop, ontelbare keren de slappe lach, verbondenheid met Moeder Aarde, warme nachten in Toscane, een draadloze koptelefoon, welgemeende kussen, financiële meevallers, vergevensgezindheid, uitgebreide rijsttafels bij de Chinees, de uitvinding van het geluidloze vliegtuig, een positieve grondhouding, lieve vriendinnen, respect, lavendelolie in een warm bad, ontmoetingen met de Grote Smurf, Mr. Bean, Madame Tussaud, Pippi Langkous, de paashaas en Sinterklaas, meer weekeinden dan weken, een buitenhuis in Zuid-Frankrijk, kleine poesjes bij de buren, zwoele zomeravonden, dat geen enkel concert waar je heen wil uitverkocht is, kristalheldere sterrenhemels, wolken met een zilveren randje, een goed-in-je-vel-gevoel, koude dompelbaden na de derde ronde in de sauna, dagelijks een warm welkom, stipt openbaar vervoer, ongelooflijk goeie seks, mooie schilderijen aan je muur, blikken van verstandhouding, een onvergetelijk gesprek met een oude wijze indiaan, dat je altijd een pen, een schaar, paperclips, elastiekjes en condooms kunt vinden als je ze nodig hebt, een hééééle snelle modem, het verdwijnen van alle reclame, nog eens touwtjespringen en knikkeren en hinkelen, hoffelijke medemensen in het verkeer, tevredenheid, aces bij tennis, badminton of squash, zalig klaarkomen, wind mee als je terug naar huis fietst, vreedzame winteravonden met kaarslicht, echte liefde, warme douches, altijd een parkeerplaats als je die nodig hebt, tijd genoeg om elke dag de krant te lezen, het afscheidsoptreden van George Dubya & The Warlords, geurende kopjes cappuccino, romantiek, mooie herinneringen maar nog mooiere vooruitzichten, een aardige tandarts, ontbijten op bed, complimentjes, schoudermassages, speciale blogervaringen, gevoelens van samenhorigheid, onweer als je vanuit je bed naar de bliksem kunt kijken, verwennerijtjes, dat je gelijk krijgt, leuke collegas, déjà vus, vriendelijk horecapersoneel, lange e-mails en cadeautjes met een strik erom.
31-12-2006 om 09:25
geschreven door Tatanka Yotanka
29-12-2006
zo maar gewoon, maar zo bijzonder
Hoi,
Het is vakantie,
Zijn kinderen zijn thuis, net als bij iedereen
Hij neemt eens de tijd om zelf brood te bakken
Ik studeer af en toe een paar uurtjes
We zijn een middag in een overdekte kinderspeeltuin te vinden
De kinderen hebben lol
Hij leest de krant, ik een boek
Die knul van mij is sinds gisteren ook thuis
Vandaag zijn we met zijn allen gaan zwemmen,
Dat vinden we allemaal leuk
De jongste overwint vandaag zijn watervrees
Zomaar van de glijbaan, en door de stroomversnelling
en zelfs het golfslagbad gaat hij in
Het is een vakantie
Zoals voor vele andere gezinnen
Het klinktmaar zo gewoon
Maar ik
Ik ben gelukkig en geniet met volle teugen
Zo maar gewoon, maar o zo bijzonder
Liefs Esha
29-12-2006 om 20:55
geschreven door esha
Innerlijk gesprek met mij
Vandaag heb ik met jou gesproken
Ik zag je mijn geliefde kleine kind
Dat ik ooit was
zo vrolijk voor me staan
Pintere helderheid
Maar ook een kleine boef
Je creativiteit
Intelligentie
Humor en vooral
Jou beeldentaal die mij
weer op het juiste pad zet
telkens weer
Je lichtheid, speelsheid
maar ook boze kant
je stond er , oh wat was ik blij,
en gaf me dan
zomaar ineens
een hand
verrukkelijke saamhorigheid
En of ik niet zo streng wil zijn
Mag ik ook stout zijn? vroeg je mij
Tja lang geleden dat ik dat
van mezelf mocht zijn
tuurlijk mag je, zal erop letten!"
een brede lach verlicht je gezicht
En of het waar is dat jij niet van poezen houdt?
Dat jij een hondje wilt?
Ja! zeg je dat heb je zaterdag heel goed gehort.
Ze wordt heel blij
En ik ben zo blij dat jij en ik weer samen zijn
Ik hou toch zo ontzettend veel van je.
29-12-2006 om 15:20
geschreven door Gertrud
27-12-2006
als het even kan
Dit is de tijd van het jaar waarin ik, en ik denk niet alleen ik, met pijn in het hart rondloop, bij de gedachte aan diegenen rondom ons, die de weelde, ja zelfs het noodzakelijke moeten missen. En dan denk ik met een zekere melancholie terug aan mijn studententijd. Toen wij met een klein groepje op school een hulpactie op het getouw zetten voor degenen die het echt niet breed hadden. Zeg maar de armen, die dichterbij wonen dan wij soms wel denken. Er werd een tombola georganiseerd, sjaals gebreid, plaids genaaid. Iedereen was echt gedreven in wat hij als bijdrage kon leveren. Met het ingezamelde geld kochten we speelgoed, kolen, voeding . Wat nu ondenkbaar zou zijn, gezien de wet op de privacy, kon toen nog wel. Van de toen nog Openbare Onderstand , kregen we enkele adressen van gezinnen die best wel onze steun konden gebruiken,. En mijn God wat waren wij welkom in die arme gezinnen. Nooit zal ik de stralende ogen vergeten van de kinderen, toen zij het speelgoed mochten uitpakken. De tranen in de ogen van de moeder, die het voedselpakket en een voorraadje kolen kreeg, dat we hadden gekocht van de opbrengst van de tombola. De warme handdruk van de gehandicapte vader die ons wel tien keer bedankte en zei :Dit had ik van jullie jongeren nooit verwacht!.
Een oud vrouwtje kreeg de prachtige kleurrijke plaid en wat snoepgoed voor de feestdagen. Achteraf bezocht ik haar nog verschillende malen en nam haar telkens wat mee dat ik kocht van mijn zakgeld. Tot op een keer ik voor het lege huisje stond. Weg vrouwtje... vaarwel lief mensje. Ik heb ze zo gemist . Onze idealen onze manier om de wereld te verbeteren !!! Dat goed gevoel !!! Ik zou het nog wel eens willen overdoen !!! miek
27-12-2006 om 23:11
geschreven door Mamiek
Parijs wordt wakker en toont zijn schatten
hoi,
we hebben wat te vieren, mijn lief en ik. allebei een nieuwe baan voor allebei kwam dat nieuws net voor de kerstvakantie we hebben echt wat te vieren.
we besluiten naar Parijs te gaan, zomaar een dagje want door het Louvre zwerven is iets dat mijn lief al heel lang een keer wil en het komt er maar steeds niet van maar nu wel want we hebben we wat te vieren nu doen we wat geks
we vertrekken op zaterdagmiddag om een uur of vijf rijden allebei een stuk, maar om een uur of elf hebben we eigenlijk geen zin meer we klappen de achterbank van de auto naar beneden en nestelen ons in onze slaapzakken gewapend met een flesje wijn een beetje maf lijken we wel, maar het is o zo knus zo slapen in je eigen auto maar ach... we zijn geen twintig meer dus krom achterin de auto houden we wel even vol, maar al heel vroeg zijn we toch weer wakker echt warm is het ook niet bbbrrr.. we besluiten maar weer te gaan rijden gaap.... hoe laat het is?? vijf uur, donker, vroeg, stil na drie kwartier draaien we de auto een parkeergarage in vlak bij het Louvre bijzonder voelt het bijna heel Parijs slaapt, alleen enkele late feestvierders lopen zingend over straat en er zijn schoonmaakploegen in de weer een enkel cafeetje is open de geur van versgebakken croisantjes heerlijk we gaan naar binnen, drinken zoete sterke café noir samen met wat andere vroege vogels duidelijk plaatselijke winkeliers die hun handeltje in orde gaan maken een beetje slaperig maar wel vrolijk lijkt het we wandelen door de stad van de arc de triomph naar de eifeltoren in de sfeer van kerst, nacht nog bijna, maar licht in de stilte nog van de langzaam ontwakende stad als we bijna bij de eifeltoren zijn worden de vogels wakker langzaam wordt het op straat wat drukker en wij wij voelen ons blij een bijzonder ervaring is het een wereldstad wakker zien worden ook de rest van de dag is goed om tien uur zijn we bij het Louvre wat een pracht wat een kunstschatten verbazing en verwondering we zwerven rond tot diep in de middag eten in een klein achteraf gelegen restaurantje en rijden daarna terug naar huis de dag voor kerst 2006 vol heerlijke indrukken ik denk dat ik het nooit vergeet deze kerst ben ik gelukkig
liefs Esha
27-12-2006 om 21:48
geschreven door esha
24-12-2006
Warme jassen
Warme jassen
En koude neuzen
Willen samen schuilen
Weg van wind
Of waterige stormen
Enkel voor zichzelf
Alleen met zichzelf
IJskoude handen
Willen zich wel
Verwarmen.
een gezellige kerst voor iedereen!
24-12-2006 om 12:32
geschreven door Hannie
23-12-2006
Vrede
Er was eens een kindeke, 't kwam op d'aard, nu is het oud en 't heeft een lange baard maar zijn boodschap blijft 'vrede op aard' en beklijft. Laat ons proberen,' t is de moeite waard.
23-12-2006 om 23:05
geschreven door Bi Bi
22-12-2006
Uitzonderlijk
waag ik me bij deze ook aan een "tegen"-blog. Het gaat NIET over plastic kerstbomen, de veel te luide muziek in doorrrookte cafés, met siliconen gevulde boezems, de Bush-administratie, verkeersdoden, uitgeademde rokerslucht, spellingsfouten, hongerdoden, AIDS-slachtoffers, sluikstorters, bumperklevers, zondagrijders, kankeraars, middenstrookplakkers, pedofielen, miljarden-peuken-overal-op-straat-in-het-bos-op-het-strand-wegsmijters, stinkende rioolputten, reetkevers, sluitende fabrieken, wildplassers, hoofdpijn, mierenneukers, vandalen, moordenaars, egotrippers, maandstonden, blaren, katers, pessimisten ...
Wat is er MIS met de "kerstman-tegen-de-gevel"? Het lijkt wel of we op zoek gaan naar dingen om "tegen" te kunnen zijn. Weet je wat? Laat ons ineens met zijn allen die ondingen van de muur gaan sleuren bij buurman. O ja, en breek dan maar gelijk die ster van zijn auto, de vuile kapitalist. En daarna van alle jeeps de banden plat, tot iemand wordt betrapt en voor de rechter verschijnt. "Oh, mijnheer de rechter, vergeef het hem, hij heeft een moeilijke jeugd gehad. Teveel kerstmannen-aan-de-gevel gezien."
Ook wel bijzonder passend in deze tijden van (tegen) "vrede op aarde aan alle mensen van goede wil".
Dat "tegen" dingen zijn is ongetwijfeld een stukje "brood en spelen"... Jammer voor hen die steeds op hun honger blijven zitten of erger nog, niet tegen hun verlies kunnen...
Ik probeer alvast te volharden in het "voor" dingen te zijn... Voor democratie, gratis kinderopvang, seks voor en zonder huwelijk, warme chocomelk op het haardkleed, persvrijheid, onbewolkte sterrenhemels, romantiek, blogs maar ook voor -zet, -uitgang, -spel en -deelpak...
En jullie?
22-12-2006 om 00:00
geschreven door Knipper
Stil protest
Ik was er me niet van bewust tot ik het ook op een website zag. Er is onder de mensen een stille protestbeweging op gang gekomen tegen de commercialisering van Kerstmis. Over is het zichtbaar en toch is het eigenlijk heel subtiel. De echt aandachtige onder ons hebben het dadelijk in de smiezen maar omwille van de vele die er snel aan voorbijgaan maak ik het even duidelijk. Het gaat namelijk over die opgehangen kerstmannen. Jaja het is heel duidelijk ze worden opgehangen, vermoord of toch ongeveer zo iets. Sommige hangen krampachtig nog aan een sport van een touwladder, klaar om te vallen en de nek te breken. Anderen zie je letterlijk het touw in een wurgpoging rond de nek gedraaid. Een aantal inventievellingen zijn er zelfs in geslaagd om de kerstman te elektrocuteren (in de symbolische vorm van lichtjes want echte stroom zou de mannetjes in rook doen opgaan). Heel duidelijk allemaal. Want geef nu toe een duidelijker symbool van het commerciële aan Kerstmis kan je niet hebben. De rood-witte met zwarte ceintuur versierde figuur is ontstaan in de jaren 30 bij een reclame stunt van Coca Cola. Ze staat dus helemaal niet symbool voor de kerstgedachte die juist over mensen, goede wil en vrede gaat. Ik denk dus dat het de goede kant opgaat. Is dat niet zo laat me toch die gedachte vasthouden tot in het nieuwe jaar. Kwestie van een goed begin te maken. O ja er is zelfs al een bevrijdingsfront opgericht je vindt het hier: http://www.wegmetdegevelkerstman.be/
22-12-2006 om 00:00
geschreven door Rikske
21-12-2006
Mannen...
Je hebt ze in alle maten en kleuren. Het kan wel handig zijn zon specimen in huis te halen. Toch moeten wij vrouwen wel bij de pinken blijven, want iedere medaille heeft ook wel een keerzijde. Persoonlijk denk ik dat zij het Eva nooit hebben vergeven dat zij eerst in de appel heeft gebeten en dat zij ons eeuwig zullen laten voelen dat Zij als eersten werden geschapen. Dat wij zowaar blij mogen zijn dat ze een lichaamsdeel hebben afgestaan, om ons deel te laten worden van de Schepping. Nu gebeurt het in deze drukke tijden, dat wij vrouwen toch wat om handen hebben. Naast onze dagelijkse beroeps- en andere bezigheden, er ook nog moeten voor zorgen dat alles perfect is voor de feesten. Zorgen dat voor iedereen een pakje onder de boom ligt. Een boom die we trouwens ook elk jaar eigenhandig moeten versieren, of er hangt geen bal aan . Van jut naar her lopen, met ellenlange boodschappenlijstjes om Hèt Kerstmaal tot een feest te maken, menus schrijven, zorgen dat het beste tafellinnen netjes is en dat de feestkledij er piekfijn uitziet . En dan mag er niks meer tussenkomen of het zou toch wel normaal zijn dat, wij vrouwen, ook eens onze tellen kwijt raken. Nu kwam er vandaag wèl wat tussen, want er was de begrafenis van een tantetje. Een halve dag de plannen opschuiven en in de late namiddag, na de gebruikelijke maaltijd met belegde broodjes, de agenda inkrimpen waar het kan en als de vliegende vaart de tijd inhalen. Moest efkes brut op de rem gaan staan, zodanig dat de rug van mijn achterbank loskwam en naar voor klikte, waardoor de inhoud van mijn koffer op mijn achterbank kwam te liggen. Werd dus eventjes met mijn voetjes terug op de grond gezet. Dacht ik onderweg aan het avondeten. Gauw nog even wat garnalen halen en vanavond eten we tomaat garnaal met frietjes. Zegt meneer dan s avonds : Och ! Ik dacht toch aan warm eten !!! Heb je dan niet gekookt ? Dacht ik even : Zal ik eens een nieuwe man maken uit een ander lichaamsdeel ?
21-12-2006 om 22:21
geschreven door Mamiek
resultaat
Hoi,
ik vertelde toch van die sollicitatie laatst?
en nu....
straal glunder grijns!!!!
ik heb een nieuwe baan!!!
Hieperde piep hoera!!!!
liefs
Esha
21-12-2006 om 16:49
geschreven door esha
20-12-2006
Rood-witjes op strooptocht
Ik persoonlijk ben er dol op, op al die gigantische, grote, middelgrote tot en met mini rood-witte inbrekertjes aan de gevels met die handige grote zak op de schouders om straks de buit in te vervoeren als ze eindelijk via die touwtjes omhoog zijn geraakt bij dat raam van de slaapkamer, de badkamer, de trapgang, de zolder, het toilet om er in de correcte volgorde een beduimelde kama sutra, een volautamatische zonnecelaangedreven elektrische tandenborstel, een porseleinen postuurken van oma dat bestoft op de vensterbank staat te treuren, de babyfoto van nonkel Frans en tenslotte de gifgroene monddode wc-eend mee te pikken. Kleur! Vrolijkheid! Leegte! Ho, ho! Djingle met die bells, boys! Shake them until they break! Zelf zijn we al jaren de gelukkige buren van heerlijke lichtorgels die hun huis en tuin met duizenden flikkerende slingers behangen zodra de donkere dagen eraan komen om te eindigen in de climax van camp: het van-top-tot-teen verlichte rendier die het fluorescerend sleetje mag voortrekken met daarin: jawel zo'n rood-witje op strooptocht.
Vandaag was er overigens weer eens een schaap ontsnapt. Een dikke witte. Is het niet raar dat het altijd de dikste zijn die ontsnappen? Met een rood jasje om en een muts op had hij nog langer aan de omheinde weide kunnen ontkomen, maar zo slim was hij niet, hij liep blatend heen en weer over het landweggetje dat wij "onze straat" noemen en joeg zoveel passanten de gracht in door bleek en schrikkig voor hun wielen te springen, dat ze allemaal van weeromstuit aan onze voordeur kwamen kloppen (want de bel doet het niet) om ons het grote nieuws te vertellen, jamaar zeg ik dat is het schaap van Johan van ginder verder, ik heb hem gebeld, laat u mij nu aub met rust , ik probeer een vis te bakken, het rookalarm gaat af, ie-woe-ie-woe, niet te harden, dat doet het altijd als het brandlucht ruikt, altijd als ik kook dus, nee ik ga het schaap niet op m'n dooie eentje vangen dank u, laat het maar nog even van de vrijheid proeven, ie-woe-ie-woe, ik zet alle deuren en ramen open, het alarm stopt tevreden, eindelijk de frisse lucht gekregen waar hij om zeurde.
Dat allemaal om te zeggen, dat ze er van mij mogen zijn. Samen met de tere bambisteaks en de noeste struisvogelhompen, de foies très gras en de nepcaviaar, de goede voornemens en de fusees die knetterend hemelwaarts knallen en sterren toveren daar waar de nacht het diepst is.
En straks januari, zo'n frivole frisse maand vol reclamebladen die schoonmaakproducten aanprijzen tegen twee voor de prijs van drie.Een mens zou van minder lyrisch worden.
