Knus onder een paraplu, tekenen op een bank - wat staat erop? - en andere sfeerbeelden...

15-04-2008 om 21:29 geschreven door :-)

Zondag vierden we Biekes dertigste verjaardag met een opdrachtenparcours in Puyenbroeck. Zigzaggend onderweg door forse regenbuien vreesden we het ergste voor de toestand van het provinciaal domein, maar onze vrees bleek ongegrond. Oef!

We "verstopperen" (dixit Hanna) ons in de schuilhut, leggen met stenen nog snel Biekes naam en roepen dan luid "Kiekeboe!" vooraleer we aan de opdrachten begonnen. Alles begon met een schaakbord, zoals het vliegende schaakbord in Koning Arthurs burcht.

De volgende stop was de knuffelhoeve, waar Lize een demonstratie zou geven van de dierengeluiden die ze kan imiteren. Lize had daar nog helemaal geen zin in: ze was nog aan het ontdooien. Drie mensen die ze niet zo goed kent in een omgeving die ze niet kent, dat was even teveel. Een kwartiertje geduld en een treintje dat over elke oneffenheid in de weg hobbelt waren echter meer dan genoeg om ze in haar element te brengen.

Met dat treintje reden we naar het restaurant. Frietjes! Lize lustte ook steak en gehakt en appelmoes en chocomousse en...

Na de middag mocht Jolien de activiteiten leiden: zoiets moet je haar maar één keer vragen. Ze leerde ons het nieuwste dansje op het "Frans liedje" van K3. Of we nu net hadden gegeten of niet, dat was voor haar niet relevant: er zou gesprongen en gehuppeld worden!

We konden natuurlijk ook niet voorbijgaan aan de speeltuin. Glijbaan, wipplank, schommel: alles werd uitgetest en goed bevonden. Voor een stukje cake lasten onze drie struikrovers graag een pauze in, dat wel.

Net (niet meer) op tijd verlieten we het domein. Grijze wolken hadden al de hele namiddag gedreigd, maar daar was de stortbui waar we al die tijd voor gevreesd hadden. Nat, moe, maar tevreden stapten we in de auto en reden we naar huis...

15-04-2008 om 21:22 geschreven door :-)

Een cake bakken? Jolien en Hanna kunnen het bijna helemaal alleen. Kijk maar:

15-04-2008 om 21:01 geschreven door :-)

15-04-2008 om 20:57 geschreven door :-)

Onze tuin begint er meer en meer uit te zien als een savanne, maar dat levert wel mooie foto's op.

15-04-2008 om 20:52 geschreven door :-)

Als het aan Jolien en Hanna lag, dan werden de schilderborstels vaker boven gehaald, al hoeft het niet altijd noodzakelijk met een borstel...

15-04-2008 om 20:47 geschreven door :-)

Vanmiddag ben ik met de kindjes naar de winkel geweest. Dat levert meestal heel wat publiek op, maar wat daarna kwam, hebben al die mensen moeten missen.

Ik was bezig met alle aankopen in de koffer te leggen, toen Jolien ineens zei:
"Papa, ik ben mee betaald, dus ik moet ook in de koffer."

09-04-2008 om 21:11 geschreven door :-)

07-04-2008 om 22:36 geschreven door :-)

Behalve af en toe een frons, niets dan glunderende gezichten. Met oma op de schommel, dat was het topevenement van het weekend, maar ook het zandtaarten bakken en kiekeboeën met de luiken van het huisje waren populaire tuinactiviteiten.
Xander hield het op een biotoopstudie van het stukje grond naast ons tuinhuis. Hij vond er de creepy crawly die wij echt niet hoefden, maar was daar dan zo enthousiast over dat we alleen maar bewonderend naar zijn doosje konden kijken.

07-04-2008 om 22:30 geschreven door :-)

Twee uur zon hadden we besteld én gekregen zondag, voor het verjaardagsfeestje van onze allerliefste mama. We waren amper vijf minuten binnen, of er viel een fikse sneeuwbui uit de lucht. Of we dan van die twee uur geprofiteerd hebben? Zeker weten! Kijk maar naar de fotospecial!

07-04-2008 om 22:24 geschreven door :-)

07-04-2008 om 21:50 geschreven door :-)

07-04-2008 om 21:46 geschreven door :-)

Het moet indruk gemaakt hebben op Jolien: wakker worden in het reisbed en in haar eigen bed... Silke aantreffen! Vandaar waarschijnlijk dat ze ook aan Veerle vroeg of ze bleef slapen.
's Morgens "zo vroeg" was Hanna's meter behoorlijk onder de indruk van al dat jong geweld en hield ze het eventjes op de relatieve rust van een Lize, die het zich allemaal liet welgevallen.
's Avonds speelde Veerle met Hanna en Jolien 'Boomgaardje' en ze wonnen wel twee keer van de raaf, papa! De raaf heeft verloren, de raaf heeft verloren, klonk het op een treitertoontje.
Lize zorgde intussen voor een stille grondshow.

(Vraagje voor Hanna: is Veerle de mama van je meter, of de meter van je mama?)

07-04-2008 om 21:44 geschreven door :-)

06-04-2008 om 10:41 geschreven door :-)

Veel straffe uitspraken gehoord vandaag. Jolien en Hanna bieden tegen elkaar op, met vaak komische effecten:
Hanna: - Ik kan die zak bloem niet op de kast zetten.
Jolien: - Geef maar aan mij, Hanna, ik kan dat. Ik ben al zwaar.

04-04-2008 om 21:49 geschreven door :-)

03-04-2008 om 21:58 geschreven door :-)

03-04-2008 om 21:55 geschreven door :-)

03-04-2008 om 21:52 geschreven door :-)

Met één buggy en vol goede moed stapten we op de tram naar Antwerpen. Ons abonnement was hernieuwd en omdat ze drie is, heeft nu ook Hanna haar eigen kaart. Trots toonde ze haar kaart aan "de meneer". Vanaf dan was de pret er voor haar ongeveer af. Ze hebben bij de Zoo immers nog steeds niet door dat als dieren verklede fotografen en medewerkers van fotografen veel kinderen namelijk vooral bang maken in plaats van ze aan te trekken.
Jolien had een eerste doel voor ogen: ze wou pinguïns zien. Niemand had er bezwaar tegen en Lize voegde het woord spontaan toe aan haar snel groeiende vocabularium. De dieren zelf hadden er niet zo heel veel zin in. Lui lagen ze wat op de stenen, terwijl Lize nauwgezet hun weinige bewegingen observeerde. Lui liggen is ook wat de wallaby's in de Zoo meestal doen, maar we waren er net tegen etenstijd en voor een verse groentenhap komen ze wel aangesprongen! We kennen er nog die opveren voor het magische woord eten. Niet, Lize? Een banaan, Lize?
De giraffen spraken tot de verbeelding van Jolien en Hanna, en ook het "babynijlpaard" (het wrattenzwijn) vond Jolien best wel interessant; Hanna vond dat beest al een brug te ver. Het had slagtanden en een onsympathiek uiterlijk. Niet te dicht, papa. 
Eén van de olifanten had last van jeuk en joeg een paar kilo zand tegen zijn flanken. Dat is wel gek, he! Absoluut
Na enkele tropische vogels en twee, nee, drie zebra's en een paar buffels (met kalfjes, maar die vonden onze kinderen vreemd genoeg niet zo super interessant) stapten we Vriesland binnen. De zeeotter aan de ingang had er zin in en zwom af en aan met een basketbal, tot groot jolijt van iedereen die er stond. Na de royale afdeling van de pinguïns doken we het aquarium in. Als het aan Jolien had gelegen: letterlijk! Of ze haar mouwen mocht opstropen en proberen de vissen te aaien? Ga je gang, Jolien!
Lize was al even gefascineerd door de visjes - blub blub deed ze met haar mond. Vooral de felgekleurde exemplaren, dat spreekt voor zich. Hanna vond het aanvankelijk ook best boeiend, maar toen ze even een ietsje teveel vooruit was en ons niet meteen vond, was het wat haar betreft om zeep. Terwijl we ze troostten, aten en dronken we op een bankje ons drie-uurtje.
We liepen nog langs de Thargeiten en verkenden het reptielengebouw waar Lize oog in oog stond met heel wat schildpadden. Waren het poezen geweest, dan was ze nu vast nog niet gesust, maar de schildpadden mochten wat haar betreft zelfs door haar haar lopen, bij wijze van spreken. Ook de kikkers, krokodillen en slangen brachten haar niet van slag. Na een korte plaspauze keken we zelfs nog even naar de tijgers, panters en de leeuwen, maar dan had vooral Hanna het wel gehad. Naar huis, was de niet mis te verstane boodschap. Leve het abonnement...

03-04-2008 om 21:50 geschreven door :-)

01-04-2008 om 21:08 geschreven door :-)