03-04-2008 om 21:55 geschreven door :-)

03-04-2008 om 21:52 geschreven door :-)

Met één buggy en vol goede moed stapten we op de tram naar Antwerpen. Ons abonnement was hernieuwd en omdat ze drie is, heeft nu ook Hanna haar eigen kaart. Trots toonde ze haar kaart aan "de meneer". Vanaf dan was de pret er voor haar ongeveer af. Ze hebben bij de Zoo immers nog steeds niet door dat als dieren verklede fotografen en medewerkers van fotografen veel kinderen namelijk vooral bang maken in plaats van ze aan te trekken.
Jolien had een eerste doel voor ogen: ze wou pinguïns zien. Niemand had er bezwaar tegen en Lize voegde het woord spontaan toe aan haar snel groeiende vocabularium. De dieren zelf hadden er niet zo heel veel zin in. Lui lagen ze wat op de stenen, terwijl Lize nauwgezet hun weinige bewegingen observeerde. Lui liggen is ook wat de wallaby's in de Zoo meestal doen, maar we waren er net tegen etenstijd en voor een verse groentenhap komen ze wel aangesprongen! We kennen er nog die opveren voor het magische woord eten. Niet, Lize? Een banaan, Lize?
De giraffen spraken tot de verbeelding van Jolien en Hanna, en ook het "babynijlpaard" (het wrattenzwijn) vond Jolien best wel interessant; Hanna vond dat beest al een brug te ver. Het had slagtanden en een onsympathiek uiterlijk. Niet te dicht, papa. 
Eén van de olifanten had last van jeuk en joeg een paar kilo zand tegen zijn flanken. Dat is wel gek, he! Absoluut
Na enkele tropische vogels en twee, nee, drie zebra's en een paar buffels (met kalfjes, maar die vonden onze kinderen vreemd genoeg niet zo super interessant) stapten we Vriesland binnen. De zeeotter aan de ingang had er zin in en zwom af en aan met een basketbal, tot groot jolijt van iedereen die er stond. Na de royale afdeling van de pinguïns doken we het aquarium in. Als het aan Jolien had gelegen: letterlijk! Of ze haar mouwen mocht opstropen en proberen de vissen te aaien? Ga je gang, Jolien!
Lize was al even gefascineerd door de visjes - blub blub deed ze met haar mond. Vooral de felgekleurde exemplaren, dat spreekt voor zich. Hanna vond het aanvankelijk ook best boeiend, maar toen ze even een ietsje teveel vooruit was en ons niet meteen vond, was het wat haar betreft om zeep. Terwijl we ze troostten, aten en dronken we op een bankje ons drie-uurtje.
We liepen nog langs de Thargeiten en verkenden het reptielengebouw waar Lize oog in oog stond met heel wat schildpadden. Waren het poezen geweest, dan was ze nu vast nog niet gesust, maar de schildpadden mochten wat haar betreft zelfs door haar haar lopen, bij wijze van spreken. Ook de kikkers, krokodillen en slangen brachten haar niet van slag. Na een korte plaspauze keken we zelfs nog even naar de tijgers, panters en de leeuwen, maar dan had vooral Hanna het wel gehad. Naar huis, was de niet mis te verstane boodschap. Leve het abonnement...

03-04-2008 om 21:50 geschreven door :-)

01-04-2008 om 21:08 geschreven door :-)

Zijn het nu de water-, wind- of wijnpokken? Of heeft Lize gewoon weer een stevige verkoudheid te pakken? Ze werd er helemaal kalm en knuffelig van, maar wat verwacht je anders, met 40° koorts?
De grote zussen leken het toch te snappen. Ze waren superbekommerd om hun kleine vriendje.
Jolien leek bovendien ook nog iets van plan met het deken...

31-03-2008 om 11:42 geschreven door :-)

Hanna bijt de glazen stuk , ridderpiraat Senne valt aan met getrokken zwaard , Lize verdampt van de koorts...  Het was een bewogen namiddag in de Boshoek. Maar de wijn (voor de papa's en mama's) was voortreffelijk en de pizza's heerlijk. Foto's van toen de kindjes "nog klein" waren werden rondgegeven.
Er werden heel wat auto's, boekjes en dieren bovengehaald, er werden prachtige kunstwerken met kleurkrijt en kleurpotlood gemaakt en het stapelbed van Senne werd verkend door de moedigste klimmers.

Veel foto's heb ik niet, maar toch enkele sfeerbeelden:

31-03-2008 om 11:39 geschreven door :-)

We worden deze vakantie echt verwend met zomers zonnig weer. Vandaar dat we al elke dag van bij de eerste dauwdruppels tot lang na de zon is ondergegaan buiten zijn...

Nu ja, die ene dag hebben we dan maar benut. De buggy's werden van stal gehaald en we trokken door Mortsel naar het speelplein aan Den Bessem.

30-03-2008 om 20:20 geschreven door :-)

Een vrolijke boel, met die vijf meisjes samen! Picknicken of rondrijden in de buggy, het is allemaal even plezant

30-03-2008 om 20:14 geschreven door :-)

Hanna, vanmorgen: "Nee, moemoe, Lize is mijn kleintje."

Euhm

29-03-2008 om 23:54 geschreven door :-)

29-03-2008 om 23:49 geschreven door :-)

29-03-2008 om 23:45 geschreven door :-)

Wat kun je zoal doen met een buggy? Je kunt er iets inleggen, je kunt ermee rijden, of je kunt er, zoals Lize, in klauteren...

29-03-2008 om 00:00 geschreven door :-)

23-03-2008 om 15:47 geschreven door :-)

"Ik heb de paashaas zijn voetstappen gehoord!"

Wat kun je daar dan nog tegen inbrengen? We moesten en zouden gaan kijken of het beest ook wat had rondgestrooid. Ja hoor, de hele woonkamer lag vol eieren. Zelfs in het stopcontact, maar "het lag niet zo diep erin".

Terwijl Hanna en Jolien hun uiterste best deden om eerst zoveel mogelijk grote eieren te sprokkelen en daarna ervoor te zorgen dat er geen enkel klein paasei meer bleef liggen, was Lize stilletjes op de grond gaan zitten met een groot wit ei in haar hand. "Ik zal er maar eens aan beginnen," dacht ze, "dat is het zekerste." En smaken dat het deed!

23-03-2008 om 15:42 geschreven door :-)

23-03-2008 om 15:33 geschreven door :-)

Wie vindt Jolien? Ze gaat samen met de kindjes van haar klas in het derde naar de vlinder kijken, maakt muziek met de tikstokjes en maakt een puzzel.

22-03-2008 om 11:05 geschreven door :-)

22-03-2008 om 11:02 geschreven door :-)

22-03-2008 om 10:36 geschreven door :-)

19-03-2008 om 21:51 geschreven door :-)

Nu de kindjes hun verrassing hadden gegeven, was het mijn beurt om hen te verrassen... met een dagje Planckendael, compleet met lunchpakket (spaart tijd uit) en "werkblaadjes" (waar Jolien zo dol op is). Ik pikte ze meteen na schooltijd op; Lize viel al snel in de auto in slaap. Een beestig idee, na zo'n onderbroken nacht. Het leek een hachelijke onderneming en een stom idee, want de regen kletterde op de autoramen. Jolien noemde het afwisselend hagel en onweer, maar we weten hoe graag ze overdrijft.
Op de parking was het al meteen duidelijk: er was geen kat. Bij wijze van spreken dan toch. Vreemd genoeg was er wel veel volk aan de ingang, maar dan alleen mensen met filmcamera's en fototoestellen. Werd er een nieuwe "Het leven zoals het is" of iets dergelijks gedraaid? Ik bedankte het ontvangstcomité voor het warme welkom en stelde me er geen vragen meer bij.
Die tijd kreeg ik ook niet: "Papa, ik moet plassen", klonk het al uit twee monden (en bij een vierwoordzin als dit is twee voorlopig het maximum ). Hoefden we natuurlijk geen hartverscheurende keuzes te maken welke kant we uit zouden gaan.
De kinderhoek bleek vernieuwd, tot grote vreugde van het dartele drietal. Lize klom meteen op een giraffenstoel, maar ging er wel flink op zitten, niet staan, om zich met het speelgoed op de tafels bezig te houden. Hanna had al een vriendje van haar leeftijd ontdekt. Jolien kleefde aan het tv-scherm dat er ook stond opgesteld .
Nu we daar toch al in de buurt waren, lag de volière het meest voor de hand. Lize was behoorlijk onder de indruk van de vele vogelgeluiden, maar beaamde met een overtuigende "pokpokpok" wanneer we er ook een kip en een haan tussen ontdekten. Jolien was dan weer helemaal gebiologeerd door zwarte ratten (my favourite ): "Kijk Hanna, échte muizen!"
Leeuwen waren er niet meteen te bekennen, van boven af gezien, dus daalden we de leeuwenheuvel af en wandelden we rond het hele leeuwenverblijf. Een nieuwsgierige kraanvogel stapte opgewekt met ons mee. Het geduld werd beloond, want daar lagen een leeuwin en een drietal welpjes: schattig!
Ook de bizons maakten een verpletterende indruk, want papa mocht niet te dichtbij komen staan. Nu is zo'n kolos best indrukwekkend, hoe vredig en rustig hij daar ook staat te grazen.
Verder ging het, langs flamingo's en bongo's en ooievaars, veel ooievaars. De kangoeroes lagen lekker lui in het gras, maar konden de kinderen vreemd genoeg niet zo boeien. Misschien omdat ze het vertikten rond te springen?
Eén keer moesten we schuilen voor een kletterregen, maar we stonden vlakbij het huisje van Oceanië waar de enkele reptielen en vissen van Planckendael zijn ondergebracht. Eventjes griezelen tussen wandelende takken, dikke kikkers, pythons die verveld waren en doornstaartagames die hun stekels altijd hebben klaarstaan.
Pas toen we bij de reuzenijsvogel kwamen, was Lize helemaal ontdooid. Ze vond het beest hilarisch en schaterde, terwijl de twee grote zussen vanuit de buggy angstig toekeken of papa en zuslief niet te dicht bij de kooi kwamen, want dat beest zou eens durven prikken! Nu ja, hij heeft ook wel een gigantische snavel, maar voor de rest was het alleen een guitig kuiken.
Dat vond Lize ook van de roze kaketoe, en vooral van de fluo parkieten die af en aanvlogen, bijna op aangeven van papa, zo leek het wel. Maar de ara's waren pas de kroon op het werk: hun kra-kra deed Lize al spontaan na, tot Hanna liet blijken dat ze er toch niet zo gerust in was en eigenlijk liever wat uit de buurt van al die wreed ogende roofvogels bleef.
Wanneer het even te koud werd, vroeg er al eens iemand om naar huis te gaan, maar een seconde later was de zon er weer, of kon een balkende ezel of een opgezette vos de aandacht weer afleiden. Toch hadden we de meeste dieren stilaan wel gezien. Nog snel een wolf (een echte!) en twee hyena's (waar ze duidelijk bang van waren), enkele antilopes en een (sneeuw/jacht)luipaard en dan werd het stilaan tijd om terug te keren.
Hanna sliep nog voor we bij de auto waren en zou pas wakker worden wanneer ik ze in Mortsel uit de auto nam. Lize verbeterde het wereldrecord bananen eten en hield met Jolien nog een gilsessie in de auto, gelukkig toen we er al bijna waren.

P.S. Toen ik 's avonds de online kranten "doorbladerde", ontdekte ik waarom er zoveel media-aandacht was: er was net vandaag een babyneushoorn geboren. Op de website van Planckendael kun je trouwens meestemmen op één van de namen die het "diertje" mag krijgen.

19-03-2008 om 21:38 geschreven door :-)