|
Hanna's klaspop Jules heeft een kleine broer die dolgraag gaat logeren. Hij was eerder al op bezoek en vandaag bleef hij al voor de tweede keer slapen...
Een verslagje:
Trots toonde ik het rugzakje aan mijn papa toen hij ons kwam halen in de nabewaking: Kleine Jules komt nog eens logeren! Hoera!
Aan papas hand stap ik monter mee. We gaan Lize halen bij de
onthaalmoeder. Ik krijg het woord gezegd zonder te struikelen. Papa heeft het me stiekem nog eens opnieuw laten zeggen. Jolien vond nog snel enkele bloemen. Ik kreeg er een, en papa kreeg er een, en ze nam er ook eentje voor mama mee.
Lize stond al dolenthousiast op de uitkijk. Ik wou niet mee binnengaan. Mama Hilde heeft een poes, en laat ik nu net niet zo dol zijn op poezen... Jolien zei ook nog eens allemaal stoute dingen waarvoor ik moest huilen. Dat ze niet mee naar huis zou gaan en zo. Dat is allemaal niet waar, hé papa?
Jules stak nog steeds in de rugzak op mijn rug. Thuis nam ik hem eruit. Het was al meteen bijna tijd om te eten, maar we mochten nog twee liedjes van K3 meedansen met de dvd van de Ardennen. Lize zong zelfs mee van Papapa.
Kleine Jules zat voor me aan tafel: zo kon hij mij heel goed zien. Flink dat ik gegeten heb! Een boterham met vleesje en boter. Van boter word je groot en sterk. Jolien zegt dat dat niet waar is, maar ik zeg dat het wel waar is: van boter word je groot en sterk. Ik heb boter op mijn boterham
maar papa had ook garnalen. Zou ik dat wel lusten? Papa, is dat lekker, garnalen? Dat is lekker, zegt papa. Ik heb er dan ook héél veel gegeten! Tot ik genoeg had.
Toen kwam mama thuis. Kleine Jules en ik moesten alleen nog onze beker melk leegdrinken. Even ging het mis. Kleine Jules deed zijn mondje niet open
Hij heeft een klein beetje gemorst.
We mochten nog even spelen. Ik vond een pannetje tussen het speelgoed en bakte nog wat pannenkoeken. Met Jolien speelde ik snoepjes strooien, zoals met carnaval. Dat waren geen echte snoepjes natuurlijk, en we moesten ze ook weer opruimen achteraf. Daarna was het echt wel tijd om te slapen. Kleine Jules heeft zijn pyjama in zijn rugzakje, dat wist ik nog van de vorige keer. Nog voor papa boven was, had ik hem al zijn kleertjes uitgetrokken. Die horen thuis in de kleerkast. Zo moet dat. Nog een beetje hulp voor de pyjama zelf, de knoopjes dicht, mijn eigen pyjamaatje aan en
naar bed! Met Kleine Jules. Met konijn. Dromen maar!
13-03-2008 om 23:22
geschreven door :-)
|
Kleutergeklets
Hanna was ergens vannacht al eens wakker geworden. Je weet immers maar nooit dat het al dag is en je vanalles zult missen. 
