Dat ze niet gillend aan onze deur stonden is een klein mirakel. Jolien zeker: ze moet oneindig moe geweest zijn! Zo hard dat het knetterde en kletterde en kraakte toen ze van moemoe en vava kwamen! Die steile trap nog naar boven! Alleen in dat bed, luisterend naar de doffe roffel van de donder. Zo afschuwelijk was het niet meer geweest sinds Yoko Tsuno's "Bliksem van Wodan". Oké, dat laatste is overdreven, maar...
Het is stil: we zullen moeten geloven dat ze slapen!
Het zal helpen dat Jolien 'r juf terug is. Enkele weken was ze buiten strijd. Nu heeft Jolien iets minder om over te piekeren. Of misschien waren het de rolluiken: ze gingen allemaal dicht. Dan blijft de regen buiten. Toch?
03-06-2008 om 15:18
geschreven door :-)
02-06-2008
tuinfeest bij An & Geert
Met dit warme weer kun je heerlijk gezellig buiten zitten. Ideaal om Ans verjaardag te vieren. De kinderen schommelden en gleden alsof ze nog nooit een schommel of glijbaan hadden gezien en wanneer ze dat even beu waren, trommelden ze vava of nonkel Bert op om naar de kippen of konijnen te kijken. Natuurlijk waren er de kleine ongevalletjes. Hanna haalde haar kin open en Jolien viel achterover van de schommel, Lize achterover van de tuinbank. Het mocht de pret niet drukken. Er werd druk gefietst en Jolien testte zelfs de rolschaatsen uit. En Lize? Die had aan een rijkelijk gevulde tafel meer dan genoeg!