Onze meisjes hebben nogal eens de gewoonte om halverwege de voormiddag al vanalles te willen eten. Een stuk fruit hadden ze vanmorgen net op, maar Hanna wou meer. Vanmiddag, had ik gezegd. Als je wilt, mag je nog een beker water. Zal ik je een beetje water geven? Dat wou ze niet. Hoor ik Lize in de kast rommelen. Lize, doe die kast eens dicht, zei ik nog, maar daar was ze al: ze had een beker vast en zei "uh, uh!": het kon niet duidelijker zijn! Wacht tot ze écht kan spreken!
01-03-2008 om 20:10
geschreven door :-)
|