Als het warm is, moet je veel drinken, zegt mijn mama. Waarom dus geen twee bekers tegelijk? En wie echt slim is, zoekt een koel plekje om te drinken. Op de trap, bijvoorbeeld. Maar dan wel met een zacht kussen onder de billen.

06-07-2008 om 14:28 geschreven door :-)

06-07-2008 om 14:20 geschreven door :-)

06-07-2008 om 14:15 geschreven door :-)

Gister op het nieuws: "In de Zeven Torentjes zijn vanmiddag enkele schapen en ezeltjes ontsnapt. Heeft iemand ze soms gezien?"

03-07-2008 om 10:16 geschreven door :-)

Er waren ook nog geleende schoppen, zandstormen en zandputjes, een jongen met een bal, maar we willen u de gruwelijkste verhalen besparen.

03-07-2008 om 10:15 geschreven door :-)

Halsbrekende toeren in de speeltuin.

03-07-2008 om 10:12 geschreven door :-)

Sommige dingen hoef je maar één keer te vragen...

03-07-2008 om 10:10 geschreven door :-)

Zit iedereen goed? Dan kunnen we vertrekken!
Oei, je kunt er wel op, maar niet meer eraf?

03-07-2008 om 10:08 geschreven door :-)

Wanneer het weer aarzelt tussen zonnebrand en donderse bliksem moet je meepakken wat je nog aan zon kunt krijgen. Op de kinderboerderij hadden we geluk: van twee regendruppels word je niet nat en het dreigende onweer hebben we niet gezien.

Wat hebben we wel gezien? Een veulen, een kalf, biggetjes, babykonijntjes en (al niet meer zo kleine) kuikens: er waren heel wat babydieren. De kindjes wilden er geen snorhaartje van missen. Om de beurt mochten ze even bij de konijntjes gaan piepen. Voor varkens en geiten had papa maar net genoeg armen om de minder dapperen te dragen...

Een kwartier dieren kijken was ze uiteindelijk toch meer dan genoeg, want achter het huis was een speeltuin! Daar bleven we een pak langer dan een kwartiertje.

03-07-2008 om 10:00 geschreven door :-)

Hanna: "Mama, wanneer komt de Sint nu?"

03-07-2008 om 09:40 geschreven door :-)

30-06-2008 om 20:09 geschreven door :-)

We zijn nog steeds op vlindertocht en kijk, daar zit iemand. Een mevrouw. Een mevrouw met een hoed en een boek en een beer. Ze zegt: "Komen jullie luisteren naar het verhaal?" Met open mond luisteren de meisjes naar het verhaal van beer die alles doet voor vlinder, maar steeds het deksel op de neus krijgt: bloemen, honing, alles is nog niet genoeg... "De boom in", lijkt vlinder te zeggen, en dat is precies waar die schattige beer effectief zit.

We vervolgen ons pad. De volgende halte is een knutselstand. Er zijn kleurplaten en je kunt er ook een vlinder maken. Jolien kiest... ja, hoor: kleuren. Hanna kiest voor één keer iets anders dan haar zus. Samen met mama maakt ze een vlinder van crèpepapier. Lize vindt ze ook heel mooi, tot papa op het foute idee komt om te zeggen: "Kijk, er zit een vlindertje op je kleren." Op diezelfde kleren hadden al teveel muggen gezeten en bij de knutselhalte was het weer goed raak!

Wie vlinders zegt, zegt elfjes. Verhalen zat over bloemen en elfjes en vlinders. We luisteren naar een boekje over bloemenkinderen. Alleen wie er nog écht in gelooft, kan ze zien, beweert de dame die het voorleest. Zo kan ik het ook, natuurlijk. Maar de kinderen mogen ook een wens schrijven en ze in de boom hangen. Jolien krijgt vast de prijs voor de meest originele! Lize vond het intussen nodig om even boven op Hanna te gaan zitten.

Een ander sprookje in het bos was dat van Peter Pan. Jolien is grote fan van Tinkelbel en toen ze die daar live zag staan, was ze dan ook sprakeloos. Jolien sprakeloos, dat wil wat zeggen! Peter Pan daarentegen was helaas veel bespraakter. Welbespraakt is het woord niet. Hij kraamde maar wat uit, reeg het ene cliché aan het andere en was daarbij zo indiscreet om via de kinderen vanalles over de ouders te vragen. "Dat hij ons bankrekeningnummer nog niet vroeg," kloeg een mama terecht. Gelukkig kwam de laatste halte al snel in zicht: pannenkoeken en een heerlijk drankje! Mmm... Daar gaan we even voor zitten, al is die moddervijver voor Lize minstens even interessant. Waarom mag ik daar nu niet dichter bij? Ik kan er toch maar invallen? En wat meer is: in de vorige vijver zaten kikkers!

De meisjes werden stilaan moe. Alleen Jolien was nog gedreven en geïnteresseerd; voor Lize en Hanna was het wat te lang. Toch was 't een heel leuke belevenis (en kregen ze nog een bijtje mee van chocolade voor thuis).

Dag vlindertjes, tot de volgende keer!

30-06-2008 om 20:05 geschreven door :-)

Wensen schrijven, Peter Pan aanhoren en dan snel weghappen met heerlijke pannenkoekenbrochettes...

30-06-2008 om 20:00 geschreven door :-)

30-06-2008 om 19:57 geschreven door :-)

30-06-2008 om 12:51 geschreven door :-)

Hanna: "Die melk is te koud. Maar ik wil droge melk!"

30-06-2008 om 12:50 geschreven door :-)

30-06-2008 om 10:33 geschreven door :-)

Vlindertje, fladder maar heen en weer, fladder maar overal over. Vlindertje, fladder maar heen en weer, zit op een bloempje neer... Met dat kleuterliedje in ons hoofd reden we naar een bos in Hoboken om er te vlinderwandelen.

Instructies en antimuggencrème kregen we aan een kraampje natuurproducten. "Vlinders volgen en dan lukt het allemaal vanzelf wel," vertelden ze, en dat we ons best eerst konden insmeren tegen de muggen. Er viel nog meer te smeren: stond daar geen grote schminktafel?
"Wil je niet eens een vlinder zijn?" probeerde ik nog, maar Jolien was categoriek: "Een prinses!" En Hanna? "Hetzelfde als Jolien." Ook dat had ik kunnen voorzeggen. Dat ook Lize zich gewillig zou laten schminken was een grotere verrassing. Bij papa op schoot werd ze een schattige poes met een bloemetje op haar hand. "Lize mooi?" Ze keek zeer ernstig, maar leek toch ook niet ontevreden dat ze erbij hoorde. Nog even goedkeuren in de spiegel, en dan werd het toch maar eens tijd om te beginnen met de wandeling.

Vlinders vinden... Moeilijk was het niet. Ze hingen overal. Op kaartjes, of geknutseld. Aan struiken, in bomen, zelfs tussen de vele netels. De muggencrème bleek geen overbodige luxe. Meteen werden we bezocht door heel wat prikgrage exemplaren. Geen flauwe slaapkamermuggen, maar echte bosmuggen waren het. Zelfs stoere Lize kreeg het er behoorlijk van op 'r heupen. Maar we kwamen voor de vlinders. Op de boomkaarten lazen we gedichten over de boom in kwestie, een beetje te moeilijk voor onze kindjes, maar ze luisterden toegewijd.
Bij een eerste halte hing een soort van sluier die ook over kinderbedden wordt gedrapeerd. Er zaten vlinders in. Bruine zandoogjes. Mannetjes en vrouwtjes. Mooi waren ze zeker, en Jolien en Lize gingen met mama een kijkje nemen onder de sluier. Hanna niet. Hanna was... bang! En kom niet te dicht, papa! Dacht ze dat het de hyena's van Planckendael waren??? Het zijn vlinders, Hanna! Vlin-ders! Enfin, de man die erbij zat vertelde welke vlinders hij al had gezien: koolwitjes, blauwtjes en atlanta's. Daar moesten we naar uitkijken...

(wordt vervolgd, maar ik moet eerst met mijn oudste dochter naar de winkel)
(nog snel een paar fotootjes)

30-06-2008 om 10:32 geschreven door :-)