Vanmorgen ging Jolien "grabbelpassen". Zouden er kindjes zijn uit mijn klas? Niet dus, maar ze liet het niet aan haar hart komen. "Picknicken op het strand" heette het programma. De kleuters zonnebaadden op een papieren handdoek, smeerden zich "alsof" in met zonnecrème en knutselden een pittig zonnehoedje.

Het werd een echte knutseldag, want Jolien mocht mama ook nog eens helpen met het maken van een verjaardagsstoel of een troon of zo.

Daarna begon de verveling toe te slaan: wat doe je een hele dag zonder zussen? Prinses Jolien donderde ook nog eens van de trappen, maar als ze zich het meeste zorgen maakt over haar schmink, of die niet uitloopt door de tranen, dan kan het niet erg zijn. Sommige kinderen zijn gemaakt van plasticine...

14-07-2008 om 15:04 geschreven door :-)

14-07-2008 om 14:32 geschreven door :-)

't Is al van april geleden dat ze erheen gingen, maar op de schoolsite vond ik vandaag enkele foto's van Hanna en Jolien op schooluitstap naar... Planckendael toch wel niet zeker?

Jolien moest stappen als een ooievaar en proficiat wie haar herkent op de foto... Hanna is vooral te vinden bij haar beste vriendin Senna. Ze zijn onafscheidelijk.

14-07-2008 om 14:28 geschreven door :-)

Zelfs bij 28 Beaufort zouden Lize, Hanna en Jolien nog naar zee willen. Gelukkig hadden we ons tentje mee om ons tegen de wind te beschermen. Echt warm was het dus niet op het strand, maar het was droog, we waren erop voorzien en Jolien heeft het nooit te koud: we konden het er zonder probleem op wagen.

Putjes graven kunnen de mama's als de beste; Lize gaat er liever midden in staan. Hanna en Jolien lopen af en aan naar een grote plas om er een vormpje of een emmertje water te halen of, in het slechtste geval, een emmer slijk. Hanna's kleren worden er kletsnat van, maar problemen zijn er om opgelost te worden.

Wanneer Sander en Silke het "team" komen versterken, hoeft niemand zelfs te voet naar huis... van de kindjes dan toch.

12-07-2008 om 21:54 geschreven door :-)

Vorige keer stonden we voor gesloten poorten, maar vandaag was het Middelheimmuseum open tot negen uur. Meteen konden we al gaan genieten van een tijdelijke tentoonstelling. Het woord "tentoonstelling" is alleen wat slecht gekozen. Het werk in kwestie heet "vuursculpturen" en wordt drie keer per dag "geactiveerd". Dat betekende dat iemand de gasbrander opendraaide en we een vuurvorm te zien kregen, soms behoorlijk groot en indrukwekkend. Hanna en Jolien waren er niks gerust in; Lize liep stoer te genieten.

We moesten eerst beloven dat de beelden die we daarna zouden zien geen vuur meer bevatten; dan pas zagen Hanna en Jolien het zitten om het park te verkennen. We vroegen ons af op wie de mensenbeelden het meeste leken; Jolien vond het maar een onprettig spel. Bozer kon ze bijna niet kijken toen we haar mening vroegen.

Pas met de reusachtige knikker was de interesse wat gewekt. Zou die knikker kunnen rollen? Het antwoord was vreemd genoeg een "bijna ja". Hij bewoog in elk geval, maar was vastgemaakt aan de grond. In elk geval was de bol niet half zo massief als hij leek. Alleen werd het niet in dank afgenomen dat we eraan duwden, ook al lag het ding midden op het wandelpad. Snel naar een volgend kunstwerk, dus. Een hond. Een echte hond? Nee, natuurlijk niet!

Eveneens heel intrigerend was een soort van spiegelzuil waarin enkele gaten waren gemaakt. Daar staken lichaamsdelen uit. Lize was zo onder de indruk van het beeld en vooral van haar spiegelbeeld, dat ze het kusjes gaf. Jolien was gek genoeg om mee te doen.

De "oranje slang" werd de volgende uitdaging. Lize vond hem in elk geval boeiend. Daarna liet de vermoeidheid zich meer en meer voelen. Lize haalde nog enkele capriolen uit op mama's rug en nek, maar de spreekwoordelijke vlam was eruit. We besloten het bezoek met een lichtgevende bol in het water, van dezelfde kunstenaar als van de vuursculpturen en trokken huiswaarts...

11-07-2008 om 21:45 geschreven door :-)

We proberen het zoveel mogelijk te vermijden, zeker wanneer de zon schijnt, maar af en toe zijn we blij dat onze meisjes fan zijn van dat andere meidentrio.

Kijk eens hoe geboeid ze genieten van K3 in de Ardennen...

11-07-2008 om 21:30 geschreven door :-)

11-07-2008 om 21:27 geschreven door :-)

Een coole Lize. Nu ja,...

11-07-2008 om 11:53 geschreven door :-)

Eieren, bloem, vanillesuiker... Wij doen alles in een kom en papa probeert het te mixen! Lekker is dat, zelfgemaakte koekjes!

11-07-2008 om 11:51 geschreven door :-)

Op de kalender stond een olifant getekend. Dat er geen olifanten zijn in Planckendael is een onbelangrijk detail. "Diertjes kijken" was de boodschap.

Toen Hanna wakker werd, was van de kalender nog helemaal geen sprake: "Papa, mag ik vandaag naar school?" was het eerste wat ze zei. Dan kun je maar beter met een olifantenstevig programma voor de dag komen.

Om tien uur zouden we daar Ellen, Tom en Leentje zien. Van de vooropgestelde om negen uur vertrekken trokken de zusjes zich weinig aan. Voor ze alledrie een broek, een t-shirt en een trui aan hadden en alle geschillen over het juiste schoeisel beslecht waren, was het al bijna halftien. Met nog een scheut file erbij was 't natuurlijk meteen helemaal om zeep... Ellen, Tom en Leentje wachtten al met een bolderkar. Er stond ook een fotograaf en een man in dierenpak. Dat was mis. Hanna was er bang voor en zou dat blijven voor zowat elk dier dat we vandaag zouden zien... in het dierenpark! Of het nu een eend, een hommel, een leeuw, een wolf, een hyena, een neushoorn, een kraanvogel of een ooievaar was. Een ooievaar! Er zitten er duizend in Planckendael, en ze lopen vrij rond!

"Maar van de olifant ben ik maar een klein beetje bang, papa. Alleen als hij aan mij 'snurft'." Pittig detail: er zijn dus, zoals gezegd, geen olifanten in Planckendael. Pittig detail nummer twee: Hanna was niet bang voor de nochtans imposante bizons, de gevaarlijke jacht- en sneeuwluipaarden en de grote giraffen die we toch van dichtbij konden bekijken in hun ruime nieuwe verblijf. Begrijpe wie het begrijpen kan.

Ijsjes en speeltuinen verzachtten de horror animalis. Alleen voor Lize was er even een bang momentje: ze viel van het drie treden hoge stenen trapje van het terras en hield er een geschaafde neus aan over. Ze ziet er nu uit alsof ze met de leeuwen heeft gevochten, maar gelukkig was de pijn snel weg.

En Hanna? Twee minuten voor we thuis arriveerden, viel onze dappere drakendoder uitgeput in slaap.

11-07-2008 om 11:29 geschreven door :-)

Vanmorgen heb ik nog eens wat langer geslapen. Zo was ik eens goed gezind 's morgens. De postbode had een geheimzinnige doos gebracht. Er zat een cadeautje voor Jolien in, maar dat is onze papa snel gaan verstopperen en ik hebt het niet gesjien. Er waren ook potjes bij om diertjes in te doen. Ik was een beetje bang, maar ze bewogen niet meer en ze waren ook dood.

11-07-2008 om 11:06 geschreven door :-)

We gaan naar beneden. Lize wil tekenen aan de kleine tafel; papa zet mij aan de grote. Ik sputter nog wat tegen, wil mee aanzitten aan de kleine tafel, maar een kwade "njet" van mijn kleine zus volstaat.

Om halfelf krijgen we stilaan honger en vooral heel veel dorst. Ik had honderd miljoen dorst. Is dat veel, papa? Dat is heel veel, Hanna. "Wat ga ik drinken?" vraagt ze wel vijftien keer. "Muntsiroop." "Dat lust ik!"

's Namiddags gingen we naar de bibliotheek. Papa nam de fiets mee. Dan kun jij stappen en kan Lize in het stoeltje. "Maar ik wil in het stoeltje," zei ik, en Lize zei: "Stappen, stappen."

11-07-2008 om 11:03 geschreven door :-)

Een strandtent in de tuin, wat poppen en "kokenetenspullen" en we kunnen er weer een zonnige zondagvoormiddag tegen.

08-07-2008 om 21:35 geschreven door :-)

"We gaan met de bote vaje!" Ook Lize had er haar mondje van vol. Dat het waaide aan de Schelde en dat we af en toe een miezerbui op ons hoofd uitgestort kregen, dat namen ze er maar bij. Stevig ingecapet en met af en toe een koek of een drankje overleven onze meisjes de grootste avonturen.

De Vlaamse Havendagen waren echter afschuwelijk slecht georganiseerd. Waar en wanneer wat te beleven viel, dat kwam je pas te weten wanneer het al achter de rug was. Leuk voor mensen die bijvoorbeeld op de kade bleven wachten op een volgende overzetboot omdat de kapitein van de boot die eraan kwam doodleuk verklaarde dat hij niemand overzette, zelfs verbaasd was dat mensen dat zouden willen.

Enfin, met véél geduld en gelukkig een alternatief programma in de vorm van een platform dat met een kraan de lucht in werd getild, konden we toch "met de bote vaje". Enkele reis, dat wel. Hebben we ineens ook eens de voetgangerstunnel in het "echt" meegemaakt...

Die tien minuten boot maakten voor Lize, Hanna en Jolien alles goed, maar volgend jaar zullen ze ons niet meer zien op de havendagen.

07-07-2008 om 22:33 geschreven door :-)

Als het warm is, moet je veel drinken, zegt mijn mama. Waarom dus geen twee bekers tegelijk? En wie echt slim is, zoekt een koel plekje om te drinken. Op de trap, bijvoorbeeld. Maar dan wel met een zacht kussen onder de billen.

06-07-2008 om 14:28 geschreven door :-)

06-07-2008 om 14:20 geschreven door :-)

06-07-2008 om 14:15 geschreven door :-)

Gister op het nieuws: "In de Zeven Torentjes zijn vanmiddag enkele schapen en ezeltjes ontsnapt. Heeft iemand ze soms gezien?"

03-07-2008 om 10:16 geschreven door :-)

Er waren ook nog geleende schoppen, zandstormen en zandputjes, een jongen met een bal, maar we willen u de gruwelijkste verhalen besparen.

03-07-2008 om 10:15 geschreven door :-)

Halsbrekende toeren in de speeltuin.

03-07-2008 om 10:12 geschreven door :-)