Deze morgen hadden we les van meneer Crul. Hij
gaf ons uitleg over kunst- en cultuureducatie. Hij vertelde heel wat interessante
dingen die ik nog niet wist! Hij verduidelijkte ook het verschil tussen
muzische vorming, kunsteducatie en cultuureducatie, want dit bleek niet zo
gemakkelijk voor ons. Op het einde van de uitleg was er een actieve quiz, ik
was hier wel niet zo goed in, maar vond dit toch een leuke afsluiter!
Achter de glazen deur
Na deze les stond de papa van Alexander te
wachten op de parking met een hele constructie voor onze levensgrote wasmachine
en het apenpak. Terwijl Emmie de kleine wasmachine maakte, staken Alexander,
Emmie en ik de grote constructie in elkaar. Dit ging in het begin niet echt
vlot, maar door het plannetje van Alexander bekwamen we toch de constructie die
we moesten hebben.
In de namiddag repeteerden we met alles erop
en eraan. Toen beseften we dat we nog enkele kleine dingen vergeten waren van
materiaal zoals het rode lint, de moersleutels, de bellenblazer, ... Allemaal
kleine dingen die we wel nog zouden vinden. Die avond ben ik op zoek gegaan naar
moersleutels en schroevendraaiers en een gereedschapskist voor het ritmische
stuk met de broek.
Hieronder enkele fotos van onze bezigheden
van vandaag.
Omdat het opnemen van het lied 'achter de glazen deur' niet gelukt was op school, deed ik dit 's avonds thuis. Ik moest mijn computer wel verzetten, want in mijn kamer is er teveel lawaai van op straat, maar een keer dit werk gedaan was ging het opnemen vlot. Na 3 keer opnemen en wat knippen en plakken was het lied klaar en kon ik het doorsturen naar Alexander die alles op een cd zou branden.
Deze morgen was het weer atelier beeld. Omdat
mijn vogelkooi te groot is om op mijn fiets mee te nemen naar school en ik geen
auto heb, werkte ik thuis verder. Ik heb de helft van mijn kooi bedekt met
papier-maché. Eerst alleen de buitenkant, maar toen vond ik dat de binnenkant
ook gedaan moest worden, omdat je anders de tralies zit vanaf de binnenkant en
dit past niet bij het idee van de perfecte kant. Ik kwam ook op het idee om
een barbie in deze kant van de kijkkast te zetten Een barbie is een perfecte
vrouw. Ze is mager, modebewust, blij, .... dus dit leek gepast voor de perfecte
kant. Tenslotte probeerde ik met verschillende materialen iets te doen met de
andere kant. Ik probeerde te werken met de stokken en drinkbakjes en dergelijke
die bij de vogelkooi hoorden, maar vond dit niet passend. Ik probeerde iets te
maken in klei, maar wist niet goed wat en daardoor mislukte dit ook. Ik begon
bijna de moed op te geven toen ik iets zag liggen in mijn kamer. Ik heb vorig
jaar in de blokker vlinders gekocht om op te hangen, maar die liggen nog steeds
ergens in een hoekje van mijn kamer. Toen kwam ik op het idee om zon vlinder
te gebruiken. Deze vlinder symboliseert het vrij willen zijn en het willen
vluchten van de tralies. Ik heb verschillende dingen geprobeerd, maar kan niet
beslissen wat het beste zou zijn:
-
de vlinder die triest, omgekeerd op de
bodem van de kooi ligt
-
de vlinder die met 1 vleugen tussen de
tralies probeert te ontsnappen
-
de vlinder die half uit het deurtje van
de kooi vliegt, die dus al half ontsnapt is
-
2 vlinder: 1 op de bodem en 1 die vrij
buiten vliegt
Ik weet nog niet goed wat ik moet doen, maar
ik vind dat ik al goed opgeschoten ben. Er ontbreekt wel nog iets... Hopelijk
besef ik deze week nog wat dat is!
Onderaan vind je een link naar het lied met de
lyrics waarop ik mij gebaseerd heb voor deze kijkkast.
Interessante bronnen
s Middags op school
hadden we les van meneer Crul. Hij toonde enkele interessante websites, boeken
en handleidingen. Nadien mochten we allemaal even in de spullen snuisteren.
We bekeken ook de handleiding van Mikado en ik zag dat er enkele interessante
dingen instonden over ruimte en muziek. Na de les ging ik naar de bib om enkele
dingen te kopiëren uit Mikado die ik kon gebruiken voor mijn workshop.
Vandaag
kwamen Emmie, Steffi, Alexander en ik samen om nog wat te repeteren voor de
voorstelling. We konden voor de eerste keer oefenen met alle kleren. Emmie had
haar broek mooi afgewerkt door een riem te schilderen en op de achterkant
dingen in de zakken te steken die een klusjesman zou kunnen meehebben (zie fotos)
Er bleken nog een paar problemen met de kleren, want tijdens de dans hoorden we
enkele scheuren. Steffi nam de kostuums mee naar huis om wat te verstevigen. Emmie
en ik probeerden een ritmisch stuk te maken. Met wat hulp en samenwerking met
de 2 andere kwamen we tot een leuk stukje.
Deze
morgen kwamen we samen om een voorstelling te maken voor de
stageschool. We waren het eens om een powerpoint te maken met daarin een
dagoverloop, een korte uitleg over de bouwstenen, een filmpje over de
voorstelling en een korte uitleg over de workshops en ateliers. We
stelden ook een vragenlijst op.
Muziek
en media
's Middags kregen we les van meneer
Dewitte. We kregen informatie over media en muziek. We zagen
verschillende interessante sites over muziek en componeren met kinderen.
In spelvorm kon je verschillende stukken componeren en kennismaken met
instrumenten en muziek. Eén van de sites bleek interessant te zijn voor
mijn atelier: www.breakintheroad.com. Op deze site gaan kinderen op zoek
naar geluiden die je kan tegenkomen in een stad (zoals regendruppels
die vallen, een auto, mensen die praten, een straatmuzikant,...) Met
deze geluiden kunnen ze een kleine compositie maken. Ik wou deze site
graag gebruiken tijdens mijn atelier.
Bezoek
aan de boomhut
Om 4 uur werden we verwacht in de
Boomhut. Er was op dat moment een vergadering dus alle leerkrachten en
de directeur zaten samen. Zowel de leerkrachten als de directeur waren
heel behulpzaam en vriendelijk. Ze waren ook heel enthousiast over onze
voorstelling en de kleuterleidsters vroegen of ze ook niet mochten komen
kijken. We kregen nadien nog een korte rondleiding van de directeur om
de verschillende werkruimtes te zien. De ruimtes waren heel groot en
zeer bruikbaar! Ik zag het al helemaal zitten!
's Morgens werkten Alexander, Emmie, Steffi en ik individueel aan ons atelier en aan de workshops. Van de andere 3 ging het heel vlot, maar ik bleef moeite hebben met opdrachten en informatie te vinden rond ruimte in de muziek. Na het inzamelen van de informatie zaten we even samen en bespraken we wat we gevonden hadden. De andere 3 hadden al bijna hun hele workshop en het atelier uitgewerkt. Emmie heeft mij dan nog geholpen met informatie te verzamelen. We zochten in verschillende handleidingen van muziek en vonden tenslotte enkele ideeën die ik dan nog verder kon uitwerken. We schreven alle ideeën op. (Ik zal dit later inscannen en posten)
Fluo-theater
Deze middag kregen we les van meneer Crul over fluotheater. Eerst verduisterden we het lokaal en maakten we een soort black box. Er werd een blacklight opgehangen. Meneer Crul demonstreerde even verschillende dingen in het fluotheater. Je kan werken met fluoriserend karton, met poppen en met witte handschoenen. Na de demonstratie mochten we zelf proberen om een verhaaltje te maken. Emmie, Steffi en ik werkten met karton. Ik vond dit een leuke vorm van theater en ik hoop dat ik dit later in mijn klas ook eens kan uitproberen. We kregen 3 tips/regels mee:
- speel altijd naar de lamp, anders zie je het niet goed; - alles wat zwart is en voor iets anders komt is niet meer zichtbaar, let dus op met de stokken van je rietjes of met je handen; - beweeg niet te snel om een optimaal beeld te hebben.
Deze morgen werd de les afgezegd en naar een later moment verplaats. Daarom spraken Emmie en ik af om wat verder te werken aan onze Pecha Kucha. Onze tekst is helemaal afgewerkt en de powerpointpresentatie begint ook al vorm te krijgen. De scène met de broek is zo goed als af, we moeten enkel nog een percussiestuk vinden om de wasmachine te herstellen.
De voorstelling
Na een korte middagpauze gingen we opnieuw aan het werk. We probeerden om het hele stuk te spelen. Tijdens het spelen kwamen we op meer ideeën en alle scènes kregen meer vorm. Iedereen kwam telkens met nog ideeën waardoor we vaak stopten met spelen en iets nieuw uitprobeerden, wat heel goed ging. De scène met de broek is zo goed als af, we moeten enkel nog een ritmisch stuk zoeken met buizen om de wasmachine te herstellen. Het dansje met het T-shirt gaat al vlot en bij de scène van de sok moet er nog want aan het tekstje gewerkt worden om de tweelingssok terug te winnen. We zochten ook een dansje op het tussenliedje, omdat dit anders wat slordig verloopt als iedereen zomaar wat door elkaar loopt. Het is een eenvoudig lied en de dans erbij is ook gemakkelijk zodat de leerlingen dit na de hele voorstelling waarschijnlijk kunnen meezingen en dansen omdat dit lied toch wel enkele keren voorkomt in de voorstelling.
Kijkkast
Deze avond brainstormde ik verder over mijn kijkkast. Ik vond het idee om rond de Notre Dame de Paris te werken niet meer zo goed. Maar ik wilde graag iets doen rond 'gevangen zijn in jezelf'. Ik inspireer mij op een lied van Gavin Degraw: I don't wanna be. Dit lied gaat over iemand die het beu is om zich te tonen zoals hij zou moeten zijn en die zichzelf wil zijn. Het lied bracht me op enkele ideeën. Ik bedacht om in plaats dan met gips, met papier maché te werken omdat ik iets wil doen rond het beeld dat de media ideaal vindt en opdringt voor mensen en die eigenlijk zo onrealistisch is. Ik wil mijn kijkkast in 2 ruimtes splitsen. De ene ruimte die bedekt is met papier maché verbergt de tralies en toont een perfecte wereld. De andere kant zie je de tralies en in deze ruimte weet ik nog niet goed wat ik wil doen. Ik wil iets tonen die toont dat deze 'echte persoon' vrij en echt wil zijn, maar gevangen zit. Ik noteerde al mijn ideeën in een schetsboek. Hopelijk krijgt mijn idee tijdens de volgende dagen wat meer vorm.
Deze morgen kregen we een atelier beeld van mevrouw Van Haelewyn. Ik kon er niet bij zin, want ik lag ziek in mijn bed. Ik probeer deze uren zo snel mogelijk in te halen.
Choreografie
Deze middag was ik al iets beter en we spraken met de hele groep af in het lokaal D3. We oefenden de dansjes in op de verschillende liedjes. We maakten een materiaallijstje en spraken af om allemaal op zoek te gaan naar de ontbrekende materialen.
Deze morgen kwam de hele groep samen om de andere liedjes op
te nemen. Omdat Emmie en ik al een deel opgenomen hadden, gingen wij op zoek
naar kleuring voor de kostuums in de Delhaize en in de AVA.
Toen we terugkwamen was Steffi haar deel opgenomen en kon ze ons al het dansje
aanleren die ze in elkaar had gestoken op het themalied van pirates of the
caribbean. Nadat Hanne ook de liedjes had ingezongen monteerde Alexander de
liedjes. We bekeken de verschillende kostuums en merkten dat Hanne haar kostuum
een verkeerde maat had. Daarom hebben we beslist dat Emmie het personage de
broek krijgt en dat Hanne de sok zal spelen.
Het project
Na de middagpauze kregen we van meneer Dewitte uitleg over
het project dat we moeten geven in de scholen waar we onze voorstelling geven.
Via een powerpoint toonde hij hoe we te werk moesten gaan om zon project in
elkaar te steken. Hierna gingen we in de 2 verschillende groepen zitten en
probeerden we te brainstormen. We beslisten al snel dat we de eerste dag
verschillende workshops zouden houden waar de leerlingen konden kennismaken met
4 domeinen: beeld, drama, dans en muziek. De 2de dag zouden we dan
grote ateliers organiseren waarbij de leerlingen slechts in 1 domein werken en
zich hier verder in verdiepen. De leerlingen kunnen dan na dag 1 een keuze
maken welk ateliers ze de volgende dag graag zouden doen door de kennismaking
in de verschillende workschops. Na de ateliers komt er een toonmoment waarin
alle leerlingen kunnen laten zien wat ze die dag gedaan hebben. De verdeling
van de verantwoordelijken voor de domeinen ging snel. De meeste in onze groep
hebben een domein waar ze goed in zijn. Emmie nam het domein beeld voor haar
rekening, Alexander drama, Steffi dans en ik zou zorgen voor het domein muziek.
Hanne zou de vliegende begeleider zijn die hulp biedt bij wie het nodig is en
die alles wat coördineert. Na het brainstormen in groep ging ik even in de
bibliotheek op zoek naar ideeën om te werken rond ruimte in de muziek met
kinderen. Ik heb verschillende boeken en handleidingen geraadpleegd, maar vond
eigenlijk bijna niets dat over ruimte ging of het ging over bewegen in de
ruimte op muziek, wat meer iets voor de workshop van Steffi is. Ik probeerde
ideeën te vinden op internet, maar hier ook vond ik niets. Hopelijk vind ik
morgen meer!
Vandaag spraken Emmie, Alexander en ik samen af op school.
We oefenden de liedjes. IN het opnamelokaal van de KHBO hebben we Emmie en mijn
stem opgenomen voor het lied: Pak hem dan!. Sommige stukken moesten we 2 keer
opnemen, maar over het algemeen ging het opnemen vlot. Nu moeten de stemmen van
Steffi en Hanne er nog bij opgenomen worden. Hopelijk wordt het een mooi
resultaat!
Vandaag werkten Steffi, Alexander en Emmie verder aan de decors en aan de muziek op school. De wasmachine ziet er heel goed uit en de teksten van de liedjes zijn zeer passend. Ik kon er vandaag niet bij zijn omdat het de begrafenis was van mijn opa.
Hieronder de resultaten:
Pak hem dan
Das: Ik ben de zwarte das ik ben van niemand bang ik
ben de sterkste van de hele was al 20 jaren lang
Mijn zwarte kleur is baas ik ben echt geniaal je
wilt me pakken, maar helaas ik win het allemaal
Refrein Kle.:
Pak hem dan, hij moet eraan Das: Zo'n duel kan ik niet weerstaan Kle.:
Pak hem dan! Das: Ooh, doe maar je best Want ik ben beter
dan de rest Kle. Pak hem dan en we doen het vlug want wij
willen knuffel terug Das: Kom maar op en wees niet laf Je
raakt niet van me af
Das: Ik maak vlekken, overal want
kleuren die zijn vies ieder zijn mening, maar in mijn geval
is het zwart dat ik verkies
Ik leg T-shirts in de
knoop en ook sokken steel ik graag Ik ben de
kwaadste van de hele hoop Da's waarom ik kleren plaag
refrein
instrumentaal (duel)
Kle.: Pak hem dan, hij moet eraan Das:
Maar ik heb toch niks gedaan? Kle.: Pak hem dan! Das: ooh, het
spijt me echt Eigenlijk ben ik niet zo slecht Kle.: Pak hem
dan, je hebt je kans gehad wij zijn het nu meer dan zat.
geef de knuffel of het wordt je dood en de zwarte das
wordt rood zwarte das wordt rood!
Achter de glazen deur
Heen en weer, keer op keer dansend doet hij de ronde zacht
gedreun, frisse geur komt vanachter de glazen deur
woeste
golven door elkaar even nog en de was is klaar komt mijn knuffel
er weer aan en kan ik slapen gaan
'k vraag mij af, wasmachine wat
is er achter jouw deur te zien? kon ik maar snel naar daar denk
ik als ik naar binnen staar knuffelbeer achterna als ik in de
machine ga
op een zeepbel in die kolk al dromend vlieg ik door
een waspoederwolk met de kleren, elk zijn kleur achter de glazen
deur
met mijn trui en mijn broek breng ik knuffel een kort
bezoek dan maken wij dolle pret en wijs ik de weg terug naar bed
maken
wij dolle pret...
Tussenlied: Op zoek naar knuffel
Hier achter de glazen deur helpen wij elkaar al heb je een probleem
het komt wel goed, ja echt, reken maar! wees niet verdrietig
want wij gaan samen op zoek naar knuffel woehoe Niets kan ons nog
tegenhouden knuffel woehoe wij gaan door tot aan het eind voor
knuffel woehoe
Wij zullen alles geven en blijven vrienden
voor het leven
want wij gaan samen op zoek naar knuffel woehoe
Niets kan ons nog tegenhouden knuffel woehoe wij gaan door tot aan
het eind voor knuffel woehoe
wij gaan door tot aan het eind
voor knuffel woehoe!
Vandaag spraken Emmie en ik af in de bibliotheek van de KHBO om aan onze pecha kucha voorstelling te werken. Emmie vond een artikel over componeren in de basisschool en we zochten hier wat meer informatie rond. Het artikel gaat over een onderzoek die leidt tot een model, namelijk het kubusmodel. Maar hier meer over tijdens de voorstelling! We schreven wat losse tekst op die ik nog ging bewerken en die waar we nadien dan de powerpoint van konden maken. Alexander en Steffi zaten ook in de bibliotheek en ze vertelden waar ze de laatste dagen aan gewerkt hadden. Ik zag foto's van de decors en hoorde over de muziek en de dansjes waar ze aan gewerkt hadden. Ik kon tijdens deze vakantie enkele dagen niet meewerken door persoonlijke redenen.
Deze morgen
spraken we vroeg af. We hadden een lijstje met alles wat moest gebeuren en dit
was een heel boterham! We verdeelden de taken en gingen aan het werk. Hanne en
Steffi werkten de scènes verder uit, Emmie tekende de kostuums uit en Alexander
en ik zochten muziek die we konden gebruiken. We bleven wel samen zitten en als
er iets groots beslist werd of iemand zat vast hielpen we elkaar.
Die middag
probeerde Alexander het lied die we gevonden hadden te bewerken terwijl de anderen
de kledingstukken en de verschillende scènes verder bekeek en besprak.
Uiteindelijk vonden we ook nog een lied dat paste als eindlied. We probeerden
hier een tekst op te plaatsen, maar dit bleek moeilijker dan verwacht!
We zochten
ook een muziekstuk om op te dansen bij de scène van het T-shirt.
Onze
voorstelling kreeg echt kleur vandaag en het ging allemaal goed vooruit. Het
draaiboek kan al worden uitgetypt en de kleren kunnen gestikt worden!
Deze morgen moest ik gaan observeren in mijn stageschool en smiddags had ik een bespreking voor bachelorproef, maar daarna begon ik al wat te denken over mijn kijkkast. Ik kreeg het idee om de helft van de vogelkooi (die ik gelukkig nog thuis vond tussen de oude rommel op zolder) in gips af te dekken en om zo 2 ruimtes te creëren in mijn kooi. Een ruimte waar je de tralies ziet. Deze ruimte is de gevangenis, het slechte. De andere kant zou dan mooi wit zijn van het gips en zou een gewone gezellige en veilige thuis kunnen lijken. Ik heb nog lang nagedacht, maar veranderde de hele tijd van ideeën en wist tenslotte niet meer wat ik ging doen. Maar het idee van de vogelkooi die half bedekt zou zijn bleef in mijn hoofd zitten.
Deze morgen
kregen we een beeldatelier van mevrouw Vanhaelewyn. We kregen uitleg over de
opdracht om een kijkkast te maken. We zagen een heleboel kijkkasten van
verschillende mensen. De kijkkasten waren verschillend van vorm, grootte en van
materiaal. We kregen veel beelden te zien die ons op inspiratie konden brengen.
Mijn hoofd bleef jammergenoeg nog leeg. Ik had geen enkel idee wat ik kon doen!
We kregen
ook tips hoe we met die kijkkast rond onze bouwsteen ruimte kunnen werken:
(belangrijke
kunstenaar die rond ruimte werkt: Antony Gormley)
Voor we
individueel te werk gingen, experimenteerden we in 2 groepen (de groep lijn en
de groep ruimte) met de verschillende kleine materialen die we meegebracht
hadden. Dit waren tandenstokers, kroonkurken, spelden, duipspijkers,
wasspeldjes, ... Deze voorwerpen moesten we op een voetstuk leggen zodat we de
ruimte optimaal gebruikten. We deden dit aan de hand van het thema van onze
voorstelling en maakten er een deur van een wasmachine van. Dit was natuurlijk
veel te gewoon en niet ruimtelijk genoeg. Ons 2de resultaat zag er
al beter uit. We maakten de deur van de wasmachine wel nog, maar je kon dit ook
zien als zeepbellen die opborrelden uit de wasmachine. Dit was een minder
voorspelbaar werk en werd dan ook meer goedgekeurd.
Nadat ons
materiaal weer opgeruimd was, gingen we allemaal apart zitten om te
brainstormen over wat we zelf wilden maken. Iedereen begon meteen dingen te
tekenen of op te schrijven en ik zat wat te prutsen. Ik had nog steeds geen
idee wat ik kon doen! Het enige waar ik aan dacht was aan een musical Notre
Dame de Paris omdat ik dit de dag ervoor had bekeken op tv en dit zat nog
altijd in mijn hoofd. Uiteindelijk haalde ik hier een klein idee uit. Het
hoofdpersonage zit in een tweestrijd. Aan de ene kant heeft hij zijn
opvoeder/vader waarvoor hij alles zou doen en die hem verplicht om binnen te
blijven, maar die hij helemaal niet begrijpt. Hierbij dacht ik aan een stukje
tekst uit de musical:
Tu m'as appris
à parler
A lire et à écrire
Mais je ne sais pas lire
Le fond de tes pensées
Je t'appartiens
De tout mon etre
Comme jamais un chien
N'a aimé son maître
Maar langs
de andere kant wil hij zo graag naar buiten en is hij verliefd op een
zigeunermeisje, maar hij is zo lelijk dat niemand zijn mooie binnenkant ziet.
Ik wou
hierrond iets doen en had het idee om een vogelkooi te gebruiken en te bewerken
als kijkkast.
Werken
aan de voorstelling
Na een
korte pauze kwam de hele groep samen met Meneer Crul. Eerst vertellen we kort
welke ideeën we al hadden voor de voorstelling. Meneer Crul gaf ons dan de
opdracht om 3 scènes te zoeken die we echt al konden proberen spelen aan de
hand van improvisatie. Onze groep improviseerde niet echt uit het niets. We
bedachten eerst wat er kon gebeuren en probeerden dit dan uit, waardoor we meer
ideeën kregen.
Uiteindelijk
kregen we een betere verhaallijn en werden de rollen verdeeld:
- het
kleine meisje: Joke
- de zwarte
das: Alexander
- de
jeansbroek: Hanne
- de sok: Emmie
- het
T-shirt: Steffi
Verhaallijn:
Het kleine
meisje ligt voor de wasmachine te wachten op haar knuffel. Ze valt uiteindelijk
in slaap en in haar droom danst ze wiegend heen en weer en komt ze terecht in
een levensgrote wasmachine, ze beweegt mee met de kleren die in de wasmachine
zitten tot er een ontploffing is. In die wasmachine komt ze een rode draad
tegen en ze besluit om die te volgen (want deze draad lijkt op het strikje van
haar knuffel). De jeansbroek beschuldigd haar echter van de wasmachine kapot te
maken en ze moet eerst helpen om de wasmachine te maken. Aan de hand van een
percussiestukje met buizen wordt de wasmachine herstelt en de jeansbroek zal
helpen met zoeken naar de knuffel.
Onderweg
komen ze de sok tegen, die haar tweelingszus kwijt is. De zwarte das heeft deze
gestolen en we winnen de sok terug door een soort woordenbattle te doen. Nu
helpt ook de sok met de zoektocht naar de knuffel.
Onderweg
komen ze een T-shirt tegen waarvan de mouwen in de knoop zitten. We proberen de
knoop eruit te halen door een dans te doen met doeken.
Het einde
is nog niet helemaal uitgewerkt, maar de 3 kledingstukken en het meisje zouden
de zwarte das tegenkomen en hem straffen omdat hij de schuldige is van alle
problemen.
Uiteindelijk
zou het meisje weer wakker worden voor de kleine wasmachine en zou alles een
droom lijken.
In de zalen
van de tentoonstelling Gagarin the Artist in their Own Words waren er 2 werken
die bij elkaar hoorden. Ik had dit eerst niet door omdat ze niet in dezelfde
zaal stonden, maar toen de bewaker wat meer uitleg gaf over het ene werk had ik
het door. De 2 werken die ik bedoel zijn van Jimmie Durham: Malinche en Cortez.
Ik kende het verhaal van Cortez nog een beetje van in ge geschiedenislessen en
ik werd wat nieuwsgieriger naar de 2 kunstewerken die me eerst niet echt
opgevallen waren. Daarom ging ik op zoek naar meer informatie:
Jimmie
Durham
Jimmie Durham is een Amerikaanse kunstenaar van Indiaanse
origine. Hij maakt zijn werk steeds vanuit een gevoel van onderdrukking. Zijn
beeldtaal is dan ook sterk etnisch gedacht. Durham infiltreert met zijn
originele beelden de kunstwereld en cultiveert de kunst om haar als
communicatiemiddel te gebruiken, stereotype denkpatronen aan te klagen en
respect op te eisen. Een belangrijk onderdeel van zijn werk is de taal die
daarin als een zelfstandige kunstvorm gebruikt wordt en vaak cynisch van toon
is.
De 2
kunstwerken
Malinche en Cortez zijn twee belangrijke figuren uit de
Amerikaans-Indiaanse geschiedenis. Cortez is de Spaanse veroveraar en La
Malinche zijn Indiaanse tolk en minnares. Haar lichaam is gereduceerd tot een
aantal attributen. De witte rok, panties en gouden bh verwijzen naar een
Westerse invloed, terwijl haar hoofd en handen haar Indiaanse achtergrond
tonen. De bh kan als een metafoor opgevat worden voor de verkrachting van de
vrouw, maar ook de verkrachting van een volledig volk en hun land. De goudkleur
van dit kledingstuk verwijst bovendien naar de goudkoorts van de Europeanen. Doordat
La Malinche als tolk optrad zorgde ze ervoor dat Cortez gemakkelijker toegang
kreeg tot dit goud. Haar verraad is in Durhams beeld echter ondergeschikt
gemaakt aan haar tragedie. Durham toont haar als een slachtoffer van de
geschiedenis. De ene helft van haar gezicht toont een mengeling van
neerslachtigheid en verslagenheid. De andere helft is beschilderd met een zwart
patroon dat elke expressie maskeert, maar toch vooral wanhoop uitdrukt.
Ik kwam ook een gedicht tegen die gedeeltelijk over dit werk
ging en over de veroveraars in de geschiedenis.
Columbus Day
by Jimmy Durham
In school I was taught the names
Columbus, Cortez, and Pizarro and
A dozen other filthy murderers.
A bloodline all the way to General Miles,
Daniel Boone and General Eisenhower.
No one mentioned the names
Of even a few of the victims.
But don't you remember Chaske, whose spine
Was crushed so quickly by Mr. Pizarro's boot?
What words did he cry into the dust?
What was the familiar name
Of that young girl who danced so gracefully
That everyone in the village sang with her--
Before Cortez' sword hacked off her arms
As she protested the burning of her sweetheart?
That young man's name was Many Deeds,
And he had been a leader of a band of fighters
Called the Redstick Hummingbirds, who slowed
The march of Cortez' army with only a few
Spears and stones which now lay still
In the mountains and remember.
Greenrock Woman was the name
Of that old lady who walked right up
And spat in Columbus' face. We
Must remember that, and remember
Laughing Otter the Taino who tried to stop
Columbus and was taken away as a slave.
We never saw him again.
In school I learned of heroic
discoveries
Made by liars and crooks. The courage
Of millions of sweet and true people
Was not commemorated.
Let us then declare a holiday
For ourselves, and make a parade that begins
With Columbus' victims and continues
Even to our grandchildren who will be named
In their honor.
Because isn't it true that even the
summer
Grass here in this land whispers those names,
And every creek has accepted the responsibility
Of singing those names? And nothing can stop
The wind from howling those names around
The corners of the school.
Why else would the birds sing
So much sweeter here than in other lands?
--Copyright
1993 by Jimmie Durham. Published in "Columbus Day," West End Press, 1993.
