Hier mijn bedenkingen bij het bekijken van de ploegen (zie bijlage)
Enkele verrassingen : - Slechts 2x Fabian, de sterke man van vorig jaar (bij Merit en Mitch). - S.G. die opteert om Di Luca thuis te laten (leek mij samen met Haussler, Boonen en Gilbert een zekerheid) - Enkel de Electrawinds mannen die opteren voor onze noorse wereldkampioen (toch een veelscorer in de prono de laatste jaren)
Geen echte kleppers maar toch renners waarvan ik dacht dat ze meer geselecteerd gingen worden : - Slechts 1x ivanov (die ik ook graag had meegenomen want geen 200pt maar soms moet je kiezen) - Slechts 1x vanavermaet - Slechts 1x roelandts
Er werd duidelijk bij de selectie ook geen rekening gehouden met de alarmerende berichten over - de knie van Bresschel - het zitvlak van Leukemans 2 serieuze kleppers die hopelijk gezond blijven (toch zeker voor enkele medeprono-spelers)
Ik vind het moeilijk te voorspellen wie de sterkste ploeg heeft maar er zitten er toch enkele hele stevige bij. Ik denk wel dat de kamelen het als ploeg goed zullen doen. Wel opvallend : 10 renners werden minimum 4x geselecteerd. Hiervan hebben : - Mitch, Evert en Falco : 9 renners - Pete : 8 renners - Grinta en Jantani : 6 renners - Merit en S.G. : 4 renners Veel weinig-geselecteerde-renners zorgt meestal of voor een top-of voor een staartnotering. We zullen zien wat het voor Merit en S.G. wordt.
En tot slot nog een weetje : Goss wint dit jaar Milaan San Remo !
op de weg, naar nieuwmunster dan naar blankenberge, banden gelost en strand op (wind mee) naar bredene. eens de vosseslag gepasseerd 3 maal de startlus van volgende week gedaan. wat we allemaal al weten maar toch af en toe aan herrinnerd moeten worden, ook de sartlus is behoorlijk zwaar. de eerste golfbrekers voor post 6 zullen waarschijnlijk gerond worden, dan na post 6 komen er 3 redelijk slechte, vanaf dan nog 3 die zouden moeten op volle snelheid genomen worden. dan de duinen in. vandaag was het mogelijk om naar boven te rijden, maar je moet klein genoeg staan om dan nog na het zand naar boven te rijden. duinen in, geen recuperatie, paadje naar vosseslag, slecht wegdak, geen recuperatie, brug over en dan op naar het strand. het blijft belangrijk om vooraan te zitten aan post 3, maar in een doorsnee strandrace waar je vooraan raakt kun je even meebollen met het peleton en zo afstand nemen van de minderfortuinlijken, hier niet. na keerpunt aan post 3 geen mogelijkheid tot recup en iedereen op het lint. het zal zo blijven tot op het strand in de vosseslag. op 'de duin' en de aanloop ervan zullen wat plaatsen kunnen goed gemaakt worden maar alles zal al uit elkaar geranselt zijn. het word een zware en eerlijke wedstrijd, alleen wat jammer van de gevaarlijke startzone tot post 3. daar zie ik echt tegenop
ik verwacht grote verschillen van de eerste tot de laatste plaats
mijn verdere voorbereiding ziet er als volgt uit : ma wat interval (30km) woensdag 10k lopen, donderdag interval (spinning 25k) zaterdag aantal keer startlus rijden (30k) dat zou me op 170km moeten brengen, met wedstrijd van 54k en wat losrijden erbij, net genoeg om geen terrein te verliezen op weg naar het groene gordel pad (170km per week, en sta er een 150tal km vanaf). deze week heb ik er trouwens 196
twas leuk om jullie langs de zijlijn te zien. twas op zich ook wel leuk om eens samen met Ru zoveel plaatsen goed te maken. eigenlijk wel een sterk nummer van ons, al zeg ik het zelf. op bepaalde ogenblikken (tweede rond geloof ik) kwamen we echt niet dichter, maar vanaf dan wast van peleton naar peleton, eventjes uitblazen soms, zeker niet altijd, en weer verder, de volgende gaan oppeuzelen. en in de loopstroken ging het nog gemakkelijker, maar toen merkten we het niet zo. ik hoop dat ik hem in sommige momenten ook wel een klein beetje pijn deed, maar over algemeen was hij wel de man. uiteraard ! zo langzamerhand moet hij nu toch wel beginnen beseffen dat hij de kameel zal binnenrijven. moest het alleen van mij afhangen zeker. sterker zelf, ikzelf kan enkel de kameel verdienen als al de rest in de lappenmand ligt. waaruit ik kan besluiten dat ik wel de zwakste der kamelen ben.
Jan, goed nieuws voor volgend jaar é!
er zijn nog twee wedstrijden te gaan, ik ben nog steeds aan het verbeteren, en zal het Ru uiteraard proberen moeilijk maken, en jan eventueel.
een goeie dag, met wat geluk in de start misschien, zou ik een manche kunnen winnen.
Duo & Corporate Raid mountainbike staat garant voor spektakel
Het Bredens gemeentebestuur organiseert in samenwerking met de Twins Club op zondag 13 februari a.s. opnieuw een Duo & Corporate Raid mountainbike. Strand, duinen en dijk vormen het unieke decor voor een wedstrijd met meer dan 300 deelnemers. Start is om 13u30 ter hoogte van de strandclub Twins (post 1).
Het mountainbiken kent steeds meer beoefenaars wat zich vertaalt in een groot aantal deelnemers voor de vele toertochten die worden georganiseerd in Vlaanderen. Bredene zou Bredene niet zijn, moest het niet tussen het ruim aanbod van de toertochten uitpakken met telkens een unieke formule. De voorbije jaren kon de duo en corporate-raid op het strand telkens op massale belangstelling van zowel deelnemers als toeschouwers rekenen.
Spektakel op het strand
De Duo Raid die 300 fietsers aan de start brengt, is een wedstrijd waarin per koppel wordt gereden. Elk team fietst samen. De uitslag wordt immers bepaald door het laatst aangekomen teamlid. Zowel voor de corporate- als duo raid wordt de start gegeven om 13u30 op het strand ter hoogte van de surfclub Twins (post 1). Opvallendste deelnemer aan de corporate- of bedrijvenwedstrijd is een team van het Bredens gemeentebestuur. Het gevarieerd parcours langs strand, duinen en dijk tussen Oostende (Halve Maan) en post 6 (Hippodroom) waarborgt spektakel voor de toeschouwers. De Twins-club en de sportdienst staan garant voor een feilloze organisatie.
Met twee kamelen in het team van het gemeentebestuuur !!
Ik heb een kaartje toegevoegd. De uitleg die Pete geeft is vanaf de heuvelstraat (baantje met een neep langs een haag, richting een hoeve). Het staat op het kaartje aangeduid met een rood kruisje. Het rode traject werd reeds door Pete uitgeschreven. Er ontbreekt volgens mij wel één afslag. ... op einde kasseistrook naar rechts. ("grote" baan oversteken). 2de baantje links naar beneden, dan nog eens naar rechts, scherpe bocht (bomen) dan berg op
De klim van de Ruidenberg (=poggio) is ook aangeduid met een kruisje
Als wij aartrijkeberg (aangeduid met A) oprijden komen we meestal vanaf Beisbroek. Dit is het baantje waar "Engeltje" staat op de kaart. Je kunt vanaf aartrijke berg gemakkelijk richting de heuvelstraat rijden (groen baantje). Of als je een kortere route wil nemen kan je rechtdoor (smal baantje) en klim je eerst nog door naar het hoogste punt van de streek (=blauwe kruisje) en passeer je de afslag naar het kasteel van Aartrijke die je links laat liggen, gewoon rechtdoor over het bruggetje en je komt ook op de utfancroute.
De 2 paarse kruisjes zijn ook twee leuke hellingen.
Zondag 9.00 ga ik met een oude klasgenoot (theis) parcours van de vosselsag gaan verkennen, vooral voor hem. wie mee wil kan gerust vertrek om 9.00 bij mij
Jan ? jij hebt al tereinkennis é in de vosselslag ! vooral in de struikjes aan post 6 doe je weer mee ?
Zondag beachrace, blankenberge : torenhoog favoriet der kamelen : Ru. ik hoop ettelijke plaatsen dichter te eindigen dan in de panne, want volgens mijn was dat een niet representative uitslag. aan mij om dit te bewijzen é Ru heeft wel zondag een zware val meegemaakt, hopelijk vallen de gevolgen daar wel van mee tegen zondag ikzelf ben een tweetalweken voorbij men vormpiek denk ik.
WIELERPRONO
de nieuwe lijst met renners voor 2011 is upgedate, er kan wel nog geen ploeg worden aangemaakt maar dat zal niet meer zo lang duren denk ik. ikzelf heb snel even de namen die ik de afgelopen maanden noteerde voor het voorjaar 2011 opgesomt, ik kom aan 8300 (ipv 7000) met toch wel wat kleppers. blijkt dat er heel wat voorjaarskleppers goedkoper zijn dan vorig jaar. en één van die kleppers weglaten en ik heb al een deftige ploeg. laat het maar snel 27 februari zijn denk ik dan
Een slapeloze nacht achter de rug. Het beeld van de S.G. op de draagberrie bleef op mijn netvlies gebrand. Hoe was het zover kunnen komen. Was het vangnet van de kamelenvrienden dan toch niet zo sterk als alom gedacht wordt ? Misschien had de S.G. wel noodsignalen uitgezonden maar had ik er gewoonweg over gelezen. Om 5u00 hield ik het niet langer uit. Ik glipte tussen de lakens uit, sloop naar beneden en startte mijn computer op. Aandachtig las ik alle berichten op de blog nog eens na. Niets dat er op wees dat de S.G. in deze toestand verzeild geraakt was. OK, "beetje ziekjes" maar dan denk je toch niet direct aan een ziekenhuisopname. Of "heb sinds De Panne niet meer gelopen", maar dat interpreteer je toch niet direct als "ik kan niet meer op mijn benen staan". Wat me wel opvalt is dat Pete in de periode van De Panne tot nu de S.G. bleef opzoeken om gezamelijk te trainen. Hoe is het mogelijk dat Pete niets opgemerkt heeft ? Het is toch niet dat je 80kg weegt, een avondmaal overslaat, 's morgens opstaat, op de weegschaal gaat staan en plots tot de constatatie komt dat je slechts 30kg meer weegt. Daar moet toch enige tijd over gegaan zijn. Ik besluit naar de wielertoerist.be te surfen en toch eens uit te zoeken hoe dit allemaal zit. Mijn mond valt open. Verbijstering ! De aftakeling van de S.G. staat er heel mooi in een grafiek gevisualiseerd. Had ik maar wat meer interesse getoond in de prestaties van mijn medekameel en eens iets vroeger een kijkje komen nemen op zijn trainingssite. Plots valt mijn oog op de hyperlink "zij volgen mij". Nieuwsgierig klik ik het aan... en wiens foto zie ik daar blinken... jawel, de opperkameel,... de stichter van onze wielergroepje,...Pete ! Zijn altijd sympathieke grijns heeft nu, op dit vroege uur en tegen het licht van de pas onthulde realiteit, iets van een psychopaat. Al die tijd was Pete op de hoogte. Maar wat heeft hij gedaan ? In zijn vuistje gelachen. Zijn uitspraken dat hij in De Haan wel al wat dichter bij onze S.G. in de buurt zou eindigen, krijgen nu een wat morbide bijklank. Pete, het is geweten dat de uittredende kameel er alles aan doet om zijn tegel te behouden, maar zeg nu zelf, gaat dit niet een beetje ver ? Ik denk dat het best is dat je je nu even niet in het openbaar toont (ik heb gehoord dat er opnieuw een bedje vrij staat in West-Vleteren, misschien kan dat een oplossing bieden ?) Eerst en vooral wil ik uiteraard onze S.G. spoedig beterschap wensen. Daarnaast wil ik langs deze weg nog eens benadrukken dat het me triest stemt dat het ook dit jaar weer tussen Nick, Jan en mezelf zal gaan voor de tegel (nu S.G. zijn kansen niet meer kan verdedigen en Pete op zijn minst een jaargang gediskwalificeerd wordt).
"Feestdagen". Voor iedere sportman gaat bij het horen van dit woord een alarmbelletje rinkelen. Extra calorieën : een gevaar voor het afgetrainde lijf. Maanden van noeste trainingsarbeid verloren laten gaan in één moment van zwakte. Het zou zonde zijn. Het algemene advies lijkt me in deze periode dan ook des te meer jullie ijzeren karakter aan te spreken en neen te zeggen tegen zoveel lekkers. In een sportdieet is geen plaats voor de jenevers en de braadworsten die ons op elke kerstmarkt toe lachen.
De aandachtige lezer zal wellicht opgemerkt hebben dat ik het enkele regels terug over een "algemeen" advies had. Ja, het vermoeden is juist, dit impliceert dat dit advies niet voor elke kameel opgaat. Wellicht weten slechts weinigen waar ik op doel : ... de zorgwekkende gezondheidssituatie waarin onze S.G. zich op dit moment bevindt. Ik passeerde toevallig met mijn fiets door de Voorhavenlaan toen ik een ziekenwagen voor de deur van onze zeer gewaardeerde S.G. zag staan. Toen ik zag dat de S.G. zelf op een draagberrie naar buiten werd gedragen, stond mijn hart toch even stil. Het zou toch niet waar zijn !!! Ik weet dat ik langs dit kanaal in het verleden meerdere verbale robbertjes met de S.G. uitvocht ... maar dat .... neen .... dat wenste ik zelfs de S.G. niet toe. Mijn gemoedsrust werd nog meer verstoord toen ik wat dichter ging kijken. Ik voelde mijn handen klam worden en mijn maag kneep zich samen. Wat ik onder het thermisch deken zag liggen was niet de S..G maar een hoopje ellende. Geen fiere atleet van bijna 30 maar een uitgemergelde biafraan van bijna 30...kilo ?!? "Vel over been" was nog te dik uitgedrukt. De toestand van de S.G. was zorgwekkend. Zoveel was duidelijk. Ik wist dat onze S.G. er een actiepunt van gemaakt had zijn gewicht naar beneden te krijgen; maar dit ??? Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Wie had gedacht dat onze S.G. zijn dieet zo ver zou doortrekken. Terwijl het verplegend personeel een baxter aan het steken was, probeerde ik tot onze vriend door te dringen. "Rutger, Rutger, gaat het ?". Maar de S.G. produceerde als in trance enkele onverstaanbare keelklanken. Mij leek het Chinees...maar dat probleem had ik bij de S.G. soms ook al toen hij nog op en top gezond was...dus misschien kan de betere verstaander wel iets maken uit de volgende gekweelde woordcombinatie : "Commeyne, je gaat voor de bijl man. T zijn de kilo's die het verschil maken. In de De Haan hak ik je in mootjes, in Blankenberge eet ik je met huid en haar op en in Knokke spuw ik je weer uit." "Hij ijlt", vertrouwde de verpleger me toe. Het was duidelijk dat ik hier niet voor opgeleid was. Ik kon niets meer doen; de S.G. was immers in de professionele handen van het verplegend personeel. Ik maakte me klaar om weg te fietsen maar toen overviel me iets waar ik nog steeds geen verklaring voor heb (en me stilletjes eigenlijk ook een beetje voor schaam). De verantwoordelijkheid die ik als verslaggever op deze blog heb, leek me plots zwaarder door te wegen dan de verantwoordelijkheid die er als vriend van het slachtfoffer op mijn schouders rustte. Ik friemelde mijn camera uit mijn rugzak, keerde nog even terug op mijn stappen en nam enkele foto's. De scheldwoorden (want persmuskiet, aasgier en lijkenpikker kan ik moeilijk als complimenten opvatten) van de verplegers moest ik erbij nemen. Ik hoorde de S.G. verontwaardigd en met duidelijke boosheid in zijn stem aan de verplegers vragen "T was Commeyne zeker ? Hoelang gaat dat nog duren voor hij beseft dat ik gewoon beter ben". Triest vervolgde ik mijn weg. Het is in deze periode van feest en vreugde misschien toch ook eens belangrijk om stil te staan bij het feit dat het niet iedereen voor de wind gaat. En dat goede voornemens voor 2011 belangrijk zijn maar dat je die voornemens toch ook niet TE serieus moet opnemen.
zondagmorgen. Naast de dijk aan de Groene 62 ligt een karrespoor. Hmm. precies toch redelijk wat plassen, maar ze liggen nog bevrozen. Pete aarzelt natuurlijk niet en schiet weg. Hij rijdt zich wat vast in de kant en ik ga langszij. 200 meter verder begint het ijs toch wat te kraken. Water wordt zichtbaar op het ijs. Tiens. Fuck, dat zakt wat in. Djeezes ! mijn wiel graaft zich in het ijs dat overal heilspellend kraakt en tenslotte ook breekt. Ik sta te voet met mijn voeten in het ijswater. Koud. Maar, wat duurt het lang tot P me terug passeert ? Eventjes achteromkijken. Jawel hoor, het was al een tijdje geleden maar P lag rustig te baden in het ijswater, de benen nog rustig gekneld rond het ijzeren ros. Lachen !!!!
is Blankenberge. Wie doet allemaal mee? Ikzelf heb na De Panne voorlopig nog niet veel utigestoken. Veel slecht weer, heel druk op het werk, vermoeidheid en een beetje balanceren op de rand van ziekte zijn de boosdoeners. Moet me dringend herpakken maar ben het ook van plan, rond de eindejaarsperiode hier en daar wat verlof en dan moet ik toch wat op de bike kruipen. Met me ook dringend herpakken in het zwembad, in de laatste twee maand heb ik maar een keer of 3 - 4 gezwommen en sinds De Panne ook niet meer gelopen eigenlijk. Enfin, hoe gaat het met jullie allen en de conditie ?
gaat toch door maar is verplaatst naar 27 februari. Echt klote, ik vond 26 dec een prima datum. Ik hou mijn deelname in beraad, want ik ben op reis van 19 feb en kom pas terug in de nacht van 26 op 27 feb .... Spijtig want dit is toch mijn favoriete beachrace.
Om 9u50 de deur achter me toe getrokken en in gestrekte looppas richting de dichtste tramhalte. Dju, winter, zondag : 1 tram per uur. T valt mee : 20 minuten wachten later, om 10u22 stipt, is de tram daar. Bijna 40 haltes verder en een kwartier te laat om de start nog bij te wonen zijn we eindelijk aan de Esplanade van De Panne. Het openbaar vervoer : me frak. Vlug naar het strand. Door de speakers halmt het dat VanHoovels aan een duivels tempo de kopgroep uit elkaar probeert te geselen bij het buitenkomen van de camping. Mijn plan om de koers te zien passeren daar waar de renners het dijkje verlaten en het duinenpadje indraaien, lijkt plots wat onzinnig. Vlug rechtsomkeer en in looppas richting de afzink van het kunstmatig heuveltje aan het einde van de zeedijk. Het geraas van helikopterschoepen die snel luider wordt, zet me aan om nog harder te beginnen lopen. Pff, met de fiets lijkt het stukje op de zeedijk niet erg lang maar al lopend valt het toch tegen. Net op tijd. Ik sta er met moeite 10 seconden en de eerste 10 razen in een hels temp voorbij. Zoeken naar bekende gezichten. Valt niet mee, de groepjes zijn nog compact, iedereen blijft op de fiets waardoor het vrij rap gaat en de meesten zijn goed ingeduffeld. Plots een flits van een kamelentrui. Rutger ? Hij is me net voorbij. Blond haar, tja er rijden ook niet zoveel mensen met een kamelentrui rond. Amai, zeker top150. "Komaan Rutger". Zou hij me gehoord hebben ? De renners schuiven voorbij en plots, rond plaats 300 schat ik, merk ik Pete op. Ditmaal ben ik zeker, vlug mijn camera. Waarom wil die verdomde camera nu niet trekken. Ja, eindelijk. Een kamelenrug : waardeloze foto. Vlug naar beneden naar het harde zand en intussen meelopen in de rijrichting. Daar is Rutger alweer, hij ziet er nog fris uit. "Goe bezig, ik schat top150." "Waar zit Pete ?" "200 plekken verder". Ik zie kort een trotse grijns op zijn gezicht verschijnen. Omdat er een knalprestatie inzit of omdat hij een eerste kamelen plaats bijna niet meer kan ontlopen ? Wie zal het zeggen. Even wachten en dan is Pete daar. "Komaan Pete". Direct dezelfde vraag (of toch bijna) "Waar zit Rutger?". "150ste, jij zit 250ste" lieg ik een 50-tal plaatsen om hem zeker niet te ontmoedigen (ik heb tenslotte niet echt geteld en misschien geeft dit Pete wat moed). Ik loop door naar het dijkje. Zou ik nog het begin van de dijk halen. Allez weer op een loopje en zowaar ik heb nog wat tijd over tot de eersten er naar boven vliegen. Rutger draait aan de binnenkant de dijk op, dus een foto zit er weer niet in. Ik kan hem nog zijn plaats toeroepen. Dit keer heb ik redelijk nauwkeurig kunnen tellen : "120ste, goed bezig !" De manier waarop hij vooraan in zijn groepje de loopstrook aansnijdt doet me vermoeden dat hij nog niet op het einde van zijn latijn zit. Pete passeert 290ste. Hij lijkt me ook nog goed te zitten en is naar mijn gevoel wat aan het opschuiven. Ik besluit mijn weg door te zetten richting camping omdat ik ze daar met een beetje geluk 3 keer kan zien. Dit keer kan ik het op mijn gemak doen. Voor het eerst kan ik eventjes van een rustige standwandeling genieten. Voor ik het harde zandstrook verlaat om richting camping te gaan, zie ik nog net hoe Rutger samen met Jan VDV een omvangrijke groep van een kleine 30 man op sleeptouw neemt. Straf ! en straf ook van Jan want die was 160ste toen ik hem de dijk zag oprijden en is toch nog bij Rutger geraakt. Op dat moment zijn nog maar 94 renners gepasseerd. Hopelijk is dit geen overmoed van Rutger, flitst het door mijn hoofd. Er zit welliswaar nog een omvangrijke groep van een kleine 20 man "kort" (300m) voor, maar ik betwijfel toch sterk dat ze die nog kunnen inhalen. Dus misschien beter krachten sparen (want nog veel volk in het wiel) ? Aan de camping is het door al de gedubbelde renners moeilijk de posities in te schatten. Bovendien komt iedereen er in verspreide slagorde voorbij. Rutger ziet er voor het eerst niet meer lucide uit. Bij het afspringen struikelt hij bijna maar blijft toch nog overeind. "Allez, laatste bult aanspreken !". Bij het buitenrijden van de camping zie ik dat hij zich ondanks een pijnlijke grijns toch nog eens krachtig relanceert. Dit ziet er goed uit. Nu Pete opwachten. Mijn vingers zijn van de koude zodanig verkrampt dat ik bijna mijn camera niet meer aangeklikt krijg. Alweer ziet Pete er nog sterk uit. Waar in Rutgers omtrek iedereen de zandstrook aan de uitgang van de camping nog al fietsend neemt, is het nu al een tijdje een spectakel van vallen, rollen, tuimelen,... Pete rijdt als een van de enigste vlot door het zand. Qua zandtechniek is hij duidelijk veel beter dan de renners die rond zijn positie rijden. Het ziet er naar uit dat Pete toch nog een mooi eindresultaat kan neerzetten (want door de prachtprestatie van Rutger zouden we haast gaan vergeten dat een plaats binnen de top300 in de Panne nu ook weer niet kinderachtig is). Allez iedereen is gepasseerd. Nu in een rustige looppas richting esplanade, iets eten en dan weer een lange tramrit terug naar huis.
de terugkeer van Ru in het zand. het wordt nog even afwachten hoe hij zo'n start en de rest van de wedstrijd zal verteren, maar de vorm is er zeker en vast wel al !!! ikzelf verwacht hem alleszins in mijn buurt, (voor of achter) hijzelf vermoed dat hij 5 tot 10 min achter zal komen
De weersvoorspellingen zijn redelijk gunstig, tis te zeggen, de wedstrijd zal iets minder zwaar zijn dan normaal voorspel ik, windmee op het strand en in de start. Droog, maar wel koud. Zoals jullie allen wel weten heb ik het liever iets zwaarder. maar mss ligt het zand wel wat zwaar.
komen er kamelen kijken ? Jan ? wanneer is jou terugkeer ?
