Zondag beachrace, blankenberge : torenhoog favoriet der kamelen : Ru. ik hoop ettelijke plaatsen dichter te eindigen dan in de panne, want volgens mijn was dat een niet representative uitslag. aan mij om dit te bewijzen é Ru heeft wel zondag een zware val meegemaakt, hopelijk vallen de gevolgen daar wel van mee tegen zondag ikzelf ben een tweetalweken voorbij men vormpiek denk ik.
WIELERPRONO
de nieuwe lijst met renners voor 2011 is upgedate, er kan wel nog geen ploeg worden aangemaakt maar dat zal niet meer zo lang duren denk ik. ikzelf heb snel even de namen die ik de afgelopen maanden noteerde voor het voorjaar 2011 opgesomt, ik kom aan 8300 (ipv 7000) met toch wel wat kleppers. blijkt dat er heel wat voorjaarskleppers goedkoper zijn dan vorig jaar. en één van die kleppers weglaten en ik heb al een deftige ploeg. laat het maar snel 27 februari zijn denk ik dan
Een slapeloze nacht achter de rug. Het beeld van de S.G. op de draagberrie bleef op mijn netvlies gebrand. Hoe was het zover kunnen komen. Was het vangnet van de kamelenvrienden dan toch niet zo sterk als alom gedacht wordt ? Misschien had de S.G. wel noodsignalen uitgezonden maar had ik er gewoonweg over gelezen. Om 5u00 hield ik het niet langer uit. Ik glipte tussen de lakens uit, sloop naar beneden en startte mijn computer op. Aandachtig las ik alle berichten op de blog nog eens na. Niets dat er op wees dat de S.G. in deze toestand verzeild geraakt was. OK, "beetje ziekjes" maar dan denk je toch niet direct aan een ziekenhuisopname. Of "heb sinds De Panne niet meer gelopen", maar dat interpreteer je toch niet direct als "ik kan niet meer op mijn benen staan". Wat me wel opvalt is dat Pete in de periode van De Panne tot nu de S.G. bleef opzoeken om gezamelijk te trainen. Hoe is het mogelijk dat Pete niets opgemerkt heeft ? Het is toch niet dat je 80kg weegt, een avondmaal overslaat, 's morgens opstaat, op de weegschaal gaat staan en plots tot de constatatie komt dat je slechts 30kg meer weegt. Daar moet toch enige tijd over gegaan zijn. Ik besluit naar de wielertoerist.be te surfen en toch eens uit te zoeken hoe dit allemaal zit. Mijn mond valt open. Verbijstering ! De aftakeling van de S.G. staat er heel mooi in een grafiek gevisualiseerd. Had ik maar wat meer interesse getoond in de prestaties van mijn medekameel en eens iets vroeger een kijkje komen nemen op zijn trainingssite. Plots valt mijn oog op de hyperlink "zij volgen mij". Nieuwsgierig klik ik het aan... en wiens foto zie ik daar blinken... jawel, de opperkameel,... de stichter van onze wielergroepje,...Pete ! Zijn altijd sympathieke grijns heeft nu, op dit vroege uur en tegen het licht van de pas onthulde realiteit, iets van een psychopaat. Al die tijd was Pete op de hoogte. Maar wat heeft hij gedaan ? In zijn vuistje gelachen. Zijn uitspraken dat hij in De Haan wel al wat dichter bij onze S.G. in de buurt zou eindigen, krijgen nu een wat morbide bijklank. Pete, het is geweten dat de uittredende kameel er alles aan doet om zijn tegel te behouden, maar zeg nu zelf, gaat dit niet een beetje ver ? Ik denk dat het best is dat je je nu even niet in het openbaar toont (ik heb gehoord dat er opnieuw een bedje vrij staat in West-Vleteren, misschien kan dat een oplossing bieden ?) Eerst en vooral wil ik uiteraard onze S.G. spoedig beterschap wensen. Daarnaast wil ik langs deze weg nog eens benadrukken dat het me triest stemt dat het ook dit jaar weer tussen Nick, Jan en mezelf zal gaan voor de tegel (nu S.G. zijn kansen niet meer kan verdedigen en Pete op zijn minst een jaargang gediskwalificeerd wordt).
"Feestdagen". Voor iedere sportman gaat bij het horen van dit woord een alarmbelletje rinkelen. Extra calorieën : een gevaar voor het afgetrainde lijf. Maanden van noeste trainingsarbeid verloren laten gaan in één moment van zwakte. Het zou zonde zijn. Het algemene advies lijkt me in deze periode dan ook des te meer jullie ijzeren karakter aan te spreken en neen te zeggen tegen zoveel lekkers. In een sportdieet is geen plaats voor de jenevers en de braadworsten die ons op elke kerstmarkt toe lachen.
De aandachtige lezer zal wellicht opgemerkt hebben dat ik het enkele regels terug over een "algemeen" advies had. Ja, het vermoeden is juist, dit impliceert dat dit advies niet voor elke kameel opgaat. Wellicht weten slechts weinigen waar ik op doel : ... de zorgwekkende gezondheidssituatie waarin onze S.G. zich op dit moment bevindt. Ik passeerde toevallig met mijn fiets door de Voorhavenlaan toen ik een ziekenwagen voor de deur van onze zeer gewaardeerde S.G. zag staan. Toen ik zag dat de S.G. zelf op een draagberrie naar buiten werd gedragen, stond mijn hart toch even stil. Het zou toch niet waar zijn !!! Ik weet dat ik langs dit kanaal in het verleden meerdere verbale robbertjes met de S.G. uitvocht ... maar dat .... neen .... dat wenste ik zelfs de S.G. niet toe. Mijn gemoedsrust werd nog meer verstoord toen ik wat dichter ging kijken. Ik voelde mijn handen klam worden en mijn maag kneep zich samen. Wat ik onder het thermisch deken zag liggen was niet de S..G maar een hoopje ellende. Geen fiere atleet van bijna 30 maar een uitgemergelde biafraan van bijna 30...kilo ?!? "Vel over been" was nog te dik uitgedrukt. De toestand van de S.G. was zorgwekkend. Zoveel was duidelijk. Ik wist dat onze S.G. er een actiepunt van gemaakt had zijn gewicht naar beneden te krijgen; maar dit ??? Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Wie had gedacht dat onze S.G. zijn dieet zo ver zou doortrekken. Terwijl het verplegend personeel een baxter aan het steken was, probeerde ik tot onze vriend door te dringen. "Rutger, Rutger, gaat het ?". Maar de S.G. produceerde als in trance enkele onverstaanbare keelklanken. Mij leek het Chinees...maar dat probleem had ik bij de S.G. soms ook al toen hij nog op en top gezond was...dus misschien kan de betere verstaander wel iets maken uit de volgende gekweelde woordcombinatie : "Commeyne, je gaat voor de bijl man. T zijn de kilo's die het verschil maken. In de De Haan hak ik je in mootjes, in Blankenberge eet ik je met huid en haar op en in Knokke spuw ik je weer uit." "Hij ijlt", vertrouwde de verpleger me toe. Het was duidelijk dat ik hier niet voor opgeleid was. Ik kon niets meer doen; de S.G. was immers in de professionele handen van het verplegend personeel. Ik maakte me klaar om weg te fietsen maar toen overviel me iets waar ik nog steeds geen verklaring voor heb (en me stilletjes eigenlijk ook een beetje voor schaam). De verantwoordelijkheid die ik als verslaggever op deze blog heb, leek me plots zwaarder door te wegen dan de verantwoordelijkheid die er als vriend van het slachtfoffer op mijn schouders rustte. Ik friemelde mijn camera uit mijn rugzak, keerde nog even terug op mijn stappen en nam enkele foto's. De scheldwoorden (want persmuskiet, aasgier en lijkenpikker kan ik moeilijk als complimenten opvatten) van de verplegers moest ik erbij nemen. Ik hoorde de S.G. verontwaardigd en met duidelijke boosheid in zijn stem aan de verplegers vragen "T was Commeyne zeker ? Hoelang gaat dat nog duren voor hij beseft dat ik gewoon beter ben". Triest vervolgde ik mijn weg. Het is in deze periode van feest en vreugde misschien toch ook eens belangrijk om stil te staan bij het feit dat het niet iedereen voor de wind gaat. En dat goede voornemens voor 2011 belangrijk zijn maar dat je die voornemens toch ook niet TE serieus moet opnemen.
zondagmorgen. Naast de dijk aan de Groene 62 ligt een karrespoor. Hmm. precies toch redelijk wat plassen, maar ze liggen nog bevrozen. Pete aarzelt natuurlijk niet en schiet weg. Hij rijdt zich wat vast in de kant en ik ga langszij. 200 meter verder begint het ijs toch wat te kraken. Water wordt zichtbaar op het ijs. Tiens. Fuck, dat zakt wat in. Djeezes ! mijn wiel graaft zich in het ijs dat overal heilspellend kraakt en tenslotte ook breekt. Ik sta te voet met mijn voeten in het ijswater. Koud. Maar, wat duurt het lang tot P me terug passeert ? Eventjes achteromkijken. Jawel hoor, het was al een tijdje geleden maar P lag rustig te baden in het ijswater, de benen nog rustig gekneld rond het ijzeren ros. Lachen !!!!
is Blankenberge. Wie doet allemaal mee? Ikzelf heb na De Panne voorlopig nog niet veel utigestoken. Veel slecht weer, heel druk op het werk, vermoeidheid en een beetje balanceren op de rand van ziekte zijn de boosdoeners. Moet me dringend herpakken maar ben het ook van plan, rond de eindejaarsperiode hier en daar wat verlof en dan moet ik toch wat op de bike kruipen. Met me ook dringend herpakken in het zwembad, in de laatste twee maand heb ik maar een keer of 3 - 4 gezwommen en sinds De Panne ook niet meer gelopen eigenlijk. Enfin, hoe gaat het met jullie allen en de conditie ?
gaat toch door maar is verplaatst naar 27 februari. Echt klote, ik vond 26 dec een prima datum. Ik hou mijn deelname in beraad, want ik ben op reis van 19 feb en kom pas terug in de nacht van 26 op 27 feb .... Spijtig want dit is toch mijn favoriete beachrace.
Om 9u50 de deur achter me toe getrokken en in gestrekte looppas richting de dichtste tramhalte. Dju, winter, zondag : 1 tram per uur. T valt mee : 20 minuten wachten later, om 10u22 stipt, is de tram daar. Bijna 40 haltes verder en een kwartier te laat om de start nog bij te wonen zijn we eindelijk aan de Esplanade van De Panne. Het openbaar vervoer : me frak. Vlug naar het strand. Door de speakers halmt het dat VanHoovels aan een duivels tempo de kopgroep uit elkaar probeert te geselen bij het buitenkomen van de camping. Mijn plan om de koers te zien passeren daar waar de renners het dijkje verlaten en het duinenpadje indraaien, lijkt plots wat onzinnig. Vlug rechtsomkeer en in looppas richting de afzink van het kunstmatig heuveltje aan het einde van de zeedijk. Het geraas van helikopterschoepen die snel luider wordt, zet me aan om nog harder te beginnen lopen. Pff, met de fiets lijkt het stukje op de zeedijk niet erg lang maar al lopend valt het toch tegen. Net op tijd. Ik sta er met moeite 10 seconden en de eerste 10 razen in een hels temp voorbij. Zoeken naar bekende gezichten. Valt niet mee, de groepjes zijn nog compact, iedereen blijft op de fiets waardoor het vrij rap gaat en de meesten zijn goed ingeduffeld. Plots een flits van een kamelentrui. Rutger ? Hij is me net voorbij. Blond haar, tja er rijden ook niet zoveel mensen met een kamelentrui rond. Amai, zeker top150. "Komaan Rutger". Zou hij me gehoord hebben ? De renners schuiven voorbij en plots, rond plaats 300 schat ik, merk ik Pete op. Ditmaal ben ik zeker, vlug mijn camera. Waarom wil die verdomde camera nu niet trekken. Ja, eindelijk. Een kamelenrug : waardeloze foto. Vlug naar beneden naar het harde zand en intussen meelopen in de rijrichting. Daar is Rutger alweer, hij ziet er nog fris uit. "Goe bezig, ik schat top150." "Waar zit Pete ?" "200 plekken verder". Ik zie kort een trotse grijns op zijn gezicht verschijnen. Omdat er een knalprestatie inzit of omdat hij een eerste kamelen plaats bijna niet meer kan ontlopen ? Wie zal het zeggen. Even wachten en dan is Pete daar. "Komaan Pete". Direct dezelfde vraag (of toch bijna) "Waar zit Rutger?". "150ste, jij zit 250ste" lieg ik een 50-tal plaatsen om hem zeker niet te ontmoedigen (ik heb tenslotte niet echt geteld en misschien geeft dit Pete wat moed). Ik loop door naar het dijkje. Zou ik nog het begin van de dijk halen. Allez weer op een loopje en zowaar ik heb nog wat tijd over tot de eersten er naar boven vliegen. Rutger draait aan de binnenkant de dijk op, dus een foto zit er weer niet in. Ik kan hem nog zijn plaats toeroepen. Dit keer heb ik redelijk nauwkeurig kunnen tellen : "120ste, goed bezig !" De manier waarop hij vooraan in zijn groepje de loopstrook aansnijdt doet me vermoeden dat hij nog niet op het einde van zijn latijn zit. Pete passeert 290ste. Hij lijkt me ook nog goed te zitten en is naar mijn gevoel wat aan het opschuiven. Ik besluit mijn weg door te zetten richting camping omdat ik ze daar met een beetje geluk 3 keer kan zien. Dit keer kan ik het op mijn gemak doen. Voor het eerst kan ik eventjes van een rustige standwandeling genieten. Voor ik het harde zandstrook verlaat om richting camping te gaan, zie ik nog net hoe Rutger samen met Jan VDV een omvangrijke groep van een kleine 30 man op sleeptouw neemt. Straf ! en straf ook van Jan want die was 160ste toen ik hem de dijk zag oprijden en is toch nog bij Rutger geraakt. Op dat moment zijn nog maar 94 renners gepasseerd. Hopelijk is dit geen overmoed van Rutger, flitst het door mijn hoofd. Er zit welliswaar nog een omvangrijke groep van een kleine 20 man "kort" (300m) voor, maar ik betwijfel toch sterk dat ze die nog kunnen inhalen. Dus misschien beter krachten sparen (want nog veel volk in het wiel) ? Aan de camping is het door al de gedubbelde renners moeilijk de posities in te schatten. Bovendien komt iedereen er in verspreide slagorde voorbij. Rutger ziet er voor het eerst niet meer lucide uit. Bij het afspringen struikelt hij bijna maar blijft toch nog overeind. "Allez, laatste bult aanspreken !". Bij het buitenrijden van de camping zie ik dat hij zich ondanks een pijnlijke grijns toch nog eens krachtig relanceert. Dit ziet er goed uit. Nu Pete opwachten. Mijn vingers zijn van de koude zodanig verkrampt dat ik bijna mijn camera niet meer aangeklikt krijg. Alweer ziet Pete er nog sterk uit. Waar in Rutgers omtrek iedereen de zandstrook aan de uitgang van de camping nog al fietsend neemt, is het nu al een tijdje een spectakel van vallen, rollen, tuimelen,... Pete rijdt als een van de enigste vlot door het zand. Qua zandtechniek is hij duidelijk veel beter dan de renners die rond zijn positie rijden. Het ziet er naar uit dat Pete toch nog een mooi eindresultaat kan neerzetten (want door de prachtprestatie van Rutger zouden we haast gaan vergeten dat een plaats binnen de top300 in de Panne nu ook weer niet kinderachtig is). Allez iedereen is gepasseerd. Nu in een rustige looppas richting esplanade, iets eten en dan weer een lange tramrit terug naar huis.
de terugkeer van Ru in het zand. het wordt nog even afwachten hoe hij zo'n start en de rest van de wedstrijd zal verteren, maar de vorm is er zeker en vast wel al !!! ikzelf verwacht hem alleszins in mijn buurt, (voor of achter) hijzelf vermoed dat hij 5 tot 10 min achter zal komen
De weersvoorspellingen zijn redelijk gunstig, tis te zeggen, de wedstrijd zal iets minder zwaar zijn dan normaal voorspel ik, windmee op het strand en in de start. Droog, maar wel koud. Zoals jullie allen wel weten heb ik het liever iets zwaarder. maar mss ligt het zand wel wat zwaar.
komen er kamelen kijken ? Jan ? wanneer is jou terugkeer ?
op het strand naar nieuwpoort, dan terug via het strand naar blankenberge, en dan terug. het tij was niet perfect, naar einde toe werd het zand wat zwaarder, ook de wind kwam opzetten.
we zijn nu een weekje van de Panne verwijderd. Met mezelf gaat het redelijk goed. gisterenavond laat nog een traininkjje van een 55tal km afgewerkt. vandaag ook nog wat fietsen (40tal km ) morgen nog een ietwat langertochtje op het strand met ru, dan zou ik klaar moeten zijn.
Wat betreft Ru, hij is goed bezig. en ik vermoed dat hij minstens even goed als ik zal presteren in De Panne, ikzelf heb dan wel wat extra door de beachrace van bredene te hebben gereden en natuurlijk geen lange blessure, maar hij heeft de moraal, de kilometers en het talent om dit aan te vullen.
je kunt onze trainingen trouwens opvolgen op wielertoerist.be (ik ben Peter200) en ik moet toegeven, dat werkt wel uitstekend als self motivator !
PS ru en ikzelf zijn trouwens ook van plan om de wedstrijd op de ventoux (van bredene) mee te doen dit jaar. meer info zal Ru wel posten
Straks mtb classic kijk er een beetje tegenop, aan hoge snelheid over golfbrekers vliegen. gisteren ook nog eens toertochtje meegepikt, totaal 95 km, waarvan 57 km tooertocht, zeer drassig en veel slijk, dikke fun dus ! met oog op vandaag niet zo verstandig, met oog op binnen twee weken des te verstandiger denk ik, daarom deed ik het ook zo. vandaag trouwens geen kamelen concurrentie, en daar gaat het tenslotte om, de tegel voor volgend jaar
jammer dat er weer een aantal kamelen in de lappenmand liggen met allerhande fysieke problemen. ik doe men best om jullie via de blog het toch een beetje mee te laten beleven.
dit wil zeggen, een duurtraining op het strand. (mijn eerste zand training nota bene) de route zal via de stranden de 3 pieren van belgie aandoen, oostende, nieuwpoort en blankenberge.
Onder lichte druk van S.G. volgt hier na lang speurwerk de top6 van allerslechtste prestaties allertijden. Vreemd genoeg scoren hier enkel de 3 mensen die helemaal onderaan de top500 bengelden, en dat waren nochtans gemanipuleerde cijfers volgens een wild om zich heen schoppende S.G. Ik heb het herbekeken en herbekeken en nogmaals herbekeken want ik kon het maar niet geloven. Sluit Rutger dan toch nog het jaar af met een titel op zijn naam ? Die van slechtse kamelen pronostiker allertijden ? Zou er dan ook dit jaar niemand zijn topprestatie van de giro van vorig jaar (waarin Contador zo glansrijk moest winnen) van de tabellen hebben geveegd ? Zoals eerder aangehaald; mensen koesteren verliezers. We dragen je in ons hart, Rutger.
Voor de mensen die van cijfertjes houden, om af te sluiten nog een exceltje van de laatste 2 jaar. Enkel de top500 noteringen zijn er in opgenomen. Vaak doen er een kleine 2000 deelnemers mee, dus wanneer je het eerste kwart niet haalt is een vermelding een beetje belachelijk.
Je ziet dat in de hoogste regionen Nick de man is. Hij staat stevig op nummer 1. Wellicht wel voor altijd, (maar dat dacht Rutger ook en je ziet maar). Bovendien is Nick de enige die 3x in de top100 is binnengeraakt.
Als je alle deelnames bekijkt, blijkt dat Kelly het regelmatigst is (slechts 1% beter dan mezelf verd*mme). Het moet daar goede prono lucht zijn ten huize Go.-Sp.
Heel opvallend ook de mensen in de kelder. Door zijn hele knappe 2de plaats kan Rutger nog ietwat verdoezelen dat hij er nog maar één keer in slaagde bij de eerste 500 te geraken. Voor Jan, toch een zelfverklaard wielerkenner, blijven de geluksgoden hem ongunstig gezind. Een brilscore en rode wangetjes zijn dan ook het gevolg.
