Vandaag wil ik het even hebben over het feit dat niet alleen hier in Ecuador, maar ook in België vrijwilligerswerk wordt verricht.

Wij verrichten ons vrijwilligerswerk hier eigenlijk vanuit een relatief comfortabele positie. Na onze dagtaak hebben wij hier geen bijkomende taken. We worden verwend door Patricia, de vrouw van ons gastgezin, die elke dag voor ons het ontbijt en avondmaal klaarmaakt en daarbij nog onze was doet en door Noemi die elke middag voor alle vrijwilligers kookt. Wij zouden dit vrijwilligerswerk echter nooit kunnen doen hebben zonder de steun van mijn vrouw Daisy, die er thuis nu grotendeels alleen voor staat.

Naast haar werk als onthaalmoeder, waar zij tot 8 kinderen per dag opvangt en daarbij soms ook nog met de problemen van sommige ouders geconfronteerd wordt, heeft ze nog heel wat bijkomende taken. Eerst en vooral heeft ze de dagelijkse zorg voor het huishouden en de kinderen en neemt ze daarbij nog eens de meeste van mijn taken over. Daarbij komt nog dat we sinds enkele weken ook nog een pleegdochter van 10 jaar in huis hebben. Dit is een niet te onderschatten opdracht. Het kind heeft heel wat te verduren gehad en dat brengt heel wat problemen met zich mee. Ze heeft enorm veel aandacht nodig en daarbij komt dan nog eens de school en de daar bijhorende problemen, de omgang met haar familie, ...

Naast dit alles blijft er weinig tijd over voor haar zelf en haar hobby’s. Meestal is het spring- en vliegwerk om daar nog aan toe te komen.

Daisy, zonder jou steun en opoffering zouden we dit nooit kunnen doen hebben. Bedankt! Je bent gewoonweg een fantastische vrouw!

04-01-2007 om 22:59 geschreven door jurgendhuyvetter  

Vierde week (1 – 7 januari 2007)

Na een deugddoende vakantie in de jungle zijn we maandag terug naar Natabuela gekeerd.

Vandaag dinsdag zijn we opnieuw met onze werkzaamheden voor Ecassef begonnen. Na eerst de compresseur en de verf bij de Junta Parroquial te gaan ophalen, zijn Fien en ik vandaag begonnen met het spuiten van de 8 borden die over Natabuela verspreid zullen worden. In de voormiddag kregen we hulp van Manuel, een werkman van bij Jean en Ria en in de namiddag moesten we de klus alleen klaren. Geen enkel probleem, ware het niet dat we telkens toch met een wachttijd van een uur zaten tussen iedere laag. Maar naar Ecuatoriaanse gewoonte was dat geen enkel probleem en wachtten we rustig af. Ondertussen waren we ook al zonder verf gevallen en moesten we in de namiddag nog naar Atuntaqui om nieuwe te gaan halen.

Woensdag moest Fien normaal gezien in de kindertuin gaan werken, maar door een nieuwe ‘paro’ (staking) was er die dag geen school en dus ook geen kinderopvang. Fien dus maar mee met mij om verder aan de borden te werken. In de voormiddag hebben we een 3^de laag kunnen aanbrengen en met de resterende tijd hebben we de muren binnenin het ‘Casa Cultural’ geschilderd.

03-01-2007 om 21:59 geschreven door jurgendhuyvetter