Op zaterdag 9 december 2006 vertrokken Jürgen en Fien voor een periode van 7 weken naar Ecuador. Ze gingen er bij ECASSEF ontwikkelingswerk verrichten. Nu twee jaar later gaat Jürgen opnieuw maar dit keer samen met zijn echtgenote Daisy naar Ecuador. Ze gaan er op projectbezoek en daarna reizen ze verder naar Peru. Op deze weblog kan je hun belevenissen meevolgen.
27-06-2006
Wat is Ecassef?
Ik wil vandaag even toelichten waar we naar toe gaan en bij welke organisatie we gaan terechtkomen. Onderstaande tekst komt immers van de website van de Ecassef foudation en de rest van het verhaal kan je dus verder lezen via deze link:
Ecuador ligt in Zuid-Amerika en is een prachtig vakantieland door zijn enorme verscheidenheid aan klimaatzones, natuurlandschappen, bevolkingsgroepen en tradities. Deze rijkdom aan natuur en klimaat staat in schril contrast met de armoede op het gebied van economie, onderwijs, voeding en gezondheidszorg.
Met zijn schat aan natuurlijke rijkdommen en een redelijke wegeninfrastructuur, kan je je de vraag stellen hoe het komt dat Ecuador tot één van de armste landen van het Zuid-Amerikaanse continent behoort. De ontginning van de vele natuurlijke rijkdommen, zoals petroleum, ertsen, mineralen en hout, is hoofdzakelijk in handen van buitenlandse investeerders die het niet nauw nemen met het milieu.
In de landbouw is 75% van de terreinen in handen van 25% van de landbouwproducenten. Deze "groten" zijn vooral gericht op de export van bananen, koffie, cacao, ander fruit en rozen. De arbeiders werken er in ongezonde omstandigheden en worden onderbetaald. Algemeen wordt aanvaard dat de ontwikkelingsgraad van een land in grote mate afhangt van het niveau van het onderwijs en het wetenschappelijk onderzoek. Wat de kwaliteit van het onderwijs in Ecuador betreft, is er een hemelsbreed verschil tussen het openbaar en privé-onderwijs. Het staatsonderwijs heeft een laag niveau. Het privé-onderwijs is meestal wel degelijk, maar onbetaalbaar voor 90% van de bevolking, waardoor de kloof groeit tussen de minder welstellende bevolkingslagen en de elite. De indígenas, de lokale indianen, leven op kleine lapjes uitgeputte grond. Door lage scholing zijn ze in een isolement geraakt en schipperen ze tussen oude landbouwtradities en de moderne computerwereld. Zij verkopen hun producten aan lage prijzen aan tussenhandelaars die de winst opstrijken.
De impact van een slecht beleid reikt helaas nog verder. Door onoordeelkundige overexploitatie en een slecht beheer van de natuur wordt het milieu en het bestaan van de kleine boer bedreigd. De geregelde lekken in pijpleidingen maken dat gebieden in het Amazone-bekken overstromen door olie. Massale ontbossing, overmatig gebruik van pesticiden en een té intensieve landbouw putten het land uit en tasten de gezondheid aan. Dit legt helaas ook een zware hypotheek op de toekomst van het land.
Ondanks de grote moeilijkheden is en blijft Ecuador een uitermate mooi en boeiend land ; met veel variatie, een warme bevolking en levenskunst.
Korte voorstelling van ECASSEF
Jean Stragier en Ria Delaereverblijvensinds 1998 in Ecuador. Zij leven in een indígenadorp in het Andesgebergte, op 80 km ten noorden van Quito, in de buurt van Otavalo. Waar de ontwikkelingsproblematiek vroeger voor hen de ver-van-mijn-bed-show was met beelden op tv en acties zoals deze van Broederlijk Delen, is dit nu hun dagelijks leven. Jean en Ria konden en wilden niet alleen maar toekijken. In 2001 waren ze medestichers van de Ecassef Foundation om een antwoord te bieden op de vragen en problemen van de lokale bevolking.Ecassef is wettelijk erkend door het ministerie van Sociaal Welzijn in Ecuador en steunt projecten die kaderen in cultuur, antropologie, sociaal welzijn, wetenschappelijk werk met focus op milieubescherming en onderwijs. De steun vertrekt vanuit vragen die komen van de lokale bevolking en mét hun participatie. Cruciaal in alle projecten is het respect voor mens, milieu en culturele eigenheid.
De werking van de projecten is gebaseerd op tweerichtingsverkeer. Ecassef is aanwezig op vergaderingen en luistert naar de noden. Samen met de verantwoordelijken van plaatselijke verenigingen zoeken we naar mogelijkheden en financiering. Maar tegelijk verwachten we van de tegenpartij inzet en medewerking. Ontwikkelingshulp kan niet louter bestaan uit het vullen van lege handen, maar moet leiden tot samenwerken. Zo krijgen de inheemsen meer zelfrespect, geloven ze in eigen kunnen en zien ze toekomst in eigen land.
Ecassef steunt verschillende projecten in het land. De meeste bevinden zich in de provincie Imbabura, waar Jean en Ria wonen. Hiernaast zijn er ook beginnende projecten in Manabi aan de kust.
Nog vijf en een halve maand te gaan. Ruim de tijd zou je denken. Ok voor praktische zaken zal dit wel zo zijn. Inentingen bijvoorbeeld. Voor wat moet je je zo allemaal laten inenten vooraleer je naar Ecuador vertrekt? Om op die vraag een antwoord te krijgen namen we contact op met het tropisch instituut te Antwerpen. Inentingen zijn niet verplicht, maar toch sterk aan te raden. Best kan je een spuitje gaan halen tegen hepatitis A en B, gele koorts en tyfus. Daar we op een hoogte van boven de 2500 meter zullen verblijven is het niet nodig om pillen tegen malaria te nemen. Maar aangezien we van plan zijn om nog een weekje vakantie aan dit vrijwilligerswerk te breien en we dan naar de kust zullen afzakken, zullen we ons best toch maar van die pillen voorzien. Waar de meeste voorbereiding in kruipt is Spaans leren. Onze kennis was tot een maand geleden nul en die zijn we ondertussen enorm aan het bijwerken. We zijn allebei gestart met een cursus Spaans te volgen via BIS, dat is afstandsonderwijs via de Vlaamse overheid. Een degelijke cursus die ons tot de noodzakelijke kennis van het Spaans moet leiden. In september starten we dan in het gewone avondonderwijs zodat we onze spreekvaardigheden ook nog wat kunnen bijoefenen. En voor de rest, zien we de zomervakantie met vreugde tegemoetkomen.
