Twee weken hebben we geleerd over kippen, konijnen en eitjes. Op maandag van de eerste week hebben we eerst onze seizoensboom aangepast. Hanne was het kindje van de dag, dus ze had veel werk. De sneeuwvlokjes werden vervangen door groene blaadjes en er kwam ook een nestje in de boom. Ook het zonnetje kwam de laatste dagen meer piepen en dat merkten de kinderen ook…het was Lente geworden! De eerste dag gingen we al op stap. We gingen samen met de klas van juf Marleen enkele dieren bekijken in de buurt. En in de namiddag werden al onze grassprietjes omgetoverd tot kippetjes. We hadden ook een kip op bezoek en deden de kippendans waarbij we een eitje probeerde te leggen. Die namiddag was het dus geen gebabbel maar gekakel in de klas. De volgende dag hebben we veel geleerd over eitjes. Wie legt een eitje, de kip of de haan? En hoe groeien kuikentjes eigenlijk? In onze school konden we dit ook echt zien gebeuren van dichtbij want we hadden een broedkas in de gang staan. Het waren wondermooie momenten als je samen met de hele klas naar een eitje zit te kijken dat breekt. Op woensdag was haan Hector op bezoek in de kleuterschool. Dit is een opvallende en irritante haan die enkel zichzelf belangrijk en mooi vindt. De kippen van de poppenkast werden er gek van en besloten te verhuizen. Alle eitjes werden zorgvuldig in een valiesje gestopt en de kruiwagen kon perfect voor taxi dienen. Het ging van kwaad naar erger op de boerderij. Alle dieren kregen ruzie met Hector dat zijn hele staart zelfs gepluimd werd en de poes zelfs even voor haan speelde. Tot Jan zei dat dit niet meer kon. Gelukkig is alles weer goed gekomen en verloopt nu alles weer rustig op de boerderij van de poppenkast. Die dag hebben we ook onze paasboom in de klas gezet. Op donderdag werd er een grote paasboom versierd in de zaal, want daar zouden we elke ochtend samen komen voor een verhaal om zo samen naar Pasen toe te leven. Die dag hadden we niet Hector op bezoek maar woonde er een echt konijn in onze klas. De kinderen hebben het konijn goed verzorgd en vertroeteld…maar ze vonden hem best wel een morspot. Ook Rikki het konijn van Guido Van Genechten kwam vaak ter sprake deze twee weken. Rikki heeft één recht oor en één slap oortje. De andere konijntjes lachten hem uit omdat hij anders was. Maar iedereen is toch anders! Om dit na te gaan, bekeken we samen allerlei foto’s van verschillende mensen. Iedereen is anders, maar iedereen mag zijn zoals hij is, was ons besluit! Aan andere bevolkingen die het niet zo welstellend hebben, daar hebben we ook even bij stilgestaan op onze sobere dag. Heel wat gesprekstof kwam los bij het tonen van foto’s waarop kinderen speelden met potjes i.p.v. mooie auto’s of blokken, en waarop kinderen samen uit één groot bord rijst aten,… Samen hebben we dan deze dag eens geen lekkere dingen uit onze boekentas gehaald en ook bij het middagmaal bleef onze brooddoos dicht. We aten allemaal een beetje brood met een beker lekkere verse soep. Tijdens de andere dagen leerden we veel over eitjes, we kookten eitjes, knipten eitjes, sorteerden eitjes, speelden paashaas in de klas,… En ook een grote bewegingsomloop werd gedaan met eitjes die we moesten brengen van de éne naar de andere mand. Dit deden we in 4 verschillende ploegen, het was best spannend wie de meeste eitjes kon verzamelen in een bepaalde tijd. Ook hebben we geleerd rond de vorm ‘ovaal’ en zochten we allemaal eivormen in de klas. Een leuk boekje dat hier bij paste en waarbij we hard gelachen hebben is ‘Het mooiste ei van de wereld’ van Helme Heine. Maar omdat we over al die eitjes leerden, kregen we natuurlijk wel zin in chocola. Dus zijn we ons gaan verlekkeren aan de paasvitrine van de bakkerij en in de Delhaize. We hebben deze week ook hard geknutseld! Mooie kippen in kleurrijke nesten gingen naar huis op vrijdag. En in die nest lag iets want de paasklokken waren langs geweest! Gelukkig was de paashaas niet ziek, zoals we in een verhaal hoorden. Dan kwam de paasbeer in de plaats van de paashaas. Het was toch even spannend in de klas wat er zou gebeuren moest de paashaas ziek zijn. Gelukkig hebben we de klokken nog hé! Veel zoek- en smulplezier in de vakantie! Geniet ervan!

03-04-2010 om 17:05 geschreven door Juf Sanne  

03-04-2010 om 11:20 geschreven door Juf Sanne  

03-04-2010 om 11:16 geschreven door Juf Sanne  

03-04-2010 om 11:13 geschreven door Juf Sanne  

02-04-2010 om 19:37 geschreven door Juf Sanne  

02-04-2010 om 19:32 geschreven door Juf Sanne  

01-04-2010 om 18:38 geschreven door Juf Sanne  

01-04-2010 om 18:28 geschreven door Juf Sanne  

01-04-2010 om 18:27 geschreven door Juf Sanne  

Tijdens ons gesprek over dood zijn vroeg ik aan de kinderen wanneer je dood ging. Kato zei “Als je heel oud bent”. Waarop ik vroeg “Maar zo plots, zo ineens?”. Nee het besluit was als je 1000 jaar werd. Ik vertelde dan dat je vaak niet ouder wordt dan 100 jaar en dat is al heel veel. Dus we zochten naar een oplossing waarom die oude mensen eigenlijk sterven. Eyleen ging rechtstaan en hield haar hand tegen de grond en dan tot helemaal boven haar hoofd, zover ze kon en zei “Als die oude mensen zoveel koorts hebben.”

20-03-2010 om 19:37 geschreven door Juf Sanne  

Bij het gesprek ‘wat is dood zijn?’, begrepen we het soms niet helemaal. Arno vertelde over de vissen in de vijver van opa. Ze waren opgegeten door de reiger. Na lang discussiëren besloten we toch dat de vissen dood waren. Want wie dood is beweegt niet meer en ademt niet meer. En Arno dacht inderdaad dat de vissen dit nu niet meer konden. Dus zowel bij mensen als bij dieren is dit hetzelfde. Om nu te weten of we het helemaal begrepen hadden vroeg ik voor de zekerheid nog een keer “Wanneer ben je dood?” waarop Kato heel luid en met veel zekerheid zei “Als je opgegeten wordt!”. Ja daar gingen we dus opnieuw… (heb even verduidelijkt dat wij dus niet opgegeten worden)

20-03-2010 om 19:36 geschreven door Juf Sanne  

We speelden het spelletje ‘Alle vogels vliegen’. Hierbij was het de bedoeling dat wanneer er een dier werd genoemd dat vloog, je een vliegbeweging met je armen deed. Maar pas op, er kunnen ook dieren aan bod komen die helemaal niet vliegen. Na dit spel werd er nog wat nagepraat tussen de kleuters terwijl ze hun jas aandeden. Ik hoorde dat ze een discussie hadden. Er kwamen enkelen zeggen “Juf, een neushoorn kan toch niet vliegen!” en Hanne Huygh kwam snel aangelopen en zei “Ja maar ik zeg geen neushoorn, maar een neushoornvogel.” Slimme Hanne dacht ik. Maar om helemaal uit te leggen aan de anderen dat een neushoornvogel wel bestaat was net iets te ingewikkeld met deze hevige discussie. Ze vonden het maar raar een neushoorn die toch een vogel is.

20-03-2010 om 19:34 geschreven door Juf Sanne  

Bij dit verhaal stelden we onszelf allemaal voor en vertelden we waar we heel goed in zijn! Zo werden er heel wat dansjes gedaan in de kring, liedjes gezongen, getuimeld, gesprongen,… Het origineelste antwoord vonden we allemaal toch wel dat van Stijn. Hij zei “Stijn is Stijn en Stijn is heel goed in…” toen nam hij een aanloopje en liet hij zich vallen. Hij stond op en zei “vallen!”. Hiermee moesten we allemaal heel erg lachen ook Stijn vond dit geweldig!

Omdat wij ook Kikker geweldig vonden probeerden we hem allemaal te schilderen zonder begeleiding. Voor de éne was dit al wat moeilijker dan voor de andere, maar het zijn allemaal kunstwerken. We leerden die dag ook hoe kikkertjes van dril tot kikker opgroeien. En we hebben dit ook zelf eens uitgebeeld en sprongen als kikkers in het rond. Omdat we zo goed konden rondspringen deden we de kikkerdans i.p.v. de stoelendans. Elke kikker kreeg een lelieblad i.p.v. een stoel. Dit was een spannend spel! Al spelend leerden we dan ook tegelijkertijd het liedje ‘De kikkertjes’.

Maar deze maandag was onze zaal ook helemaal omgetoverd tot een theater. Elke klas mocht genieten van een prachtig stukje toneel. Wij genoten van het verhaal ‘Oma geluk’ en dansten de ollie bollie shake!

Dinsdag genoten we van het verhaal ‘Kikker en het vogeltje’. In dit verhaal vindt Kikker een vogeltje dat kapot is. De éne vriend van Kikker zegt dat hij slaapt en de andere weet het niet zo goed. Tot Haas met zijn wijze woorden verteld dat het vogeltje dood is. Samen begraven ze het vogeltje met mooie bloemetjes en een steen. Daarna horen ze weer een vogel zijn allermooiste lied zingen. Niets is mooier dan het leven!

Na dit verhaal kwamen er heel wat vragen los: Wat is dood zijn?, Gaan wij ook dood?, Is er al eens iemand gestorven die je kent?,… Voor sommigen was dit nog een ver van mijn bed show, terwijl het voor anderen eerder een opluchting was om er eens over te vertellen. Zo luisterden we aandachtig naar het verhaal van Amelie die vertelde over Tobias de poes die nu in de poezenhemel woont. Dan waren er weer andere vragen: Wat is een hemel?, En wat is dan een poezenhemel?,… Bij het verhaal van Arno die vertelde dat de vissen van opa waren opgegeten door de reiger was iedereen het er niet over eens dat de vissen nu wel zeker dood waren. Toch na lang uitzoeken zijn ze dood en daarom is opa ook verdrietig. Veel mensen zijn verdrietig als er iemand sterft. Dat was Ilke ook toen haar vogeltje ‘Jefke’ stierf. Ik vertelde dat mensen of diertjes die er niet meer zijn toch nog naar ons kunnen luisteren. Je mist ze wel, maar ergens in je hart zullen ze er altijd zijn. Daarom besloten we een ‘Ik mis je-kadertje’ te maken. In dit kadertje zouden we dan een foto kunnen steken van iemand die we missen.

Samen zijn we opzoek gegaan naar steentjes om ons kadertje mee te versieren. En we hebben het dan ook eventjes heel stil gemaakt om te luisteren naar de vogels die zo’n mooie liedjes kunnen zingen.

Onze kadertjes maken was heel leuk. Echt experimenteren! We smeerden onze kadertjes in met zand en lijm: net cement. En daarna kleefden we hierin allerlei steentjes wat een heel mooi resultaat gaf. Tijdens dit maken van de kadertjes vertelden de kleuters aan elkaar welke foto ze er zouden instoppen. Sommigen willen ook gewoon een prentje van het vogeltje van het Kikker erin stoppen.

We hebben die dag ook spelend uitgebeeld hoe een vogeltje van een eitje tot vogel groeit en leerden de vogeltjesdans. Ook een leuk reactiespelletje speelden we waarbij je soms echt gefopt kon worden. We vlogen met onze armen in de lucht als we zeiden “Alle vogels vliegen, alle reigers vliegen, alle eenden vliegen,…” maar pas op dat je niet vliegt als er iemand zegt “Alle apen vliegen, alle olifanten vliegen,…”.

Op woensdag stond er een groot springkasteel in de zaal. Dit stond klaar voor de opendeurdag voor nieuwe kleuters in de namiddag. Iets beters kon gewoonweg niet in dit thema passen. Springen als kikkers werd met veel plezier gedaan!

Omdat we deze week de boeken wat in de belangstelling willen zetten leerden we ook wat er wel/niet in een bibliotheek mag. Veel kindjes van de klas gaan naar de bieb en vinden dit ook een fijne ervaring.

Op donderdag en vrijdag was ik er spijtig genoeg zelf niet. Juf Brigitte nam mijn klas over. Ze werkten rond ‘Kikker is verliefd’ en maakten tekeningen voor de kikkerklas. Ook de kikkertjes hadden dit gedaan voor onze klas. Ze genoten natuurlijk ook van het lekkere weer en deden een schattenjacht op vrijdag. Want dan ging het over ‘Kikker vindt een schat’.

Omdat ik er de laatste twee dagen niet was, zullen de liedjes en versjes boekjes ook een weekje vertraging hebben. En je zal merken dat er ook wat minder foto’s bij dit verslag staan deze keer. Hopelijk kan ik de volgende week weer fit en gezond starten met mijn grassprietjes…want ik heb ze toch wel gemis hoor.

20-03-2010 om 19:30 geschreven door Juf Sanne  

20-03-2010 om 19:20 geschreven door Juf Sanne  

Tijdens het bezoek van de koning en koningin van Dominoland stelden ze zich eerst even voor aan de kinderen. Ze vertelden dat ze heel wat zonen en dochters hadden en noemden de hele rij namen op: Annelies, Aurore, Stefan,… Dit waren allemaal prachtige prinsen en prinsessen. Spijtig genoeg konden ze er vandaag niet bij zijn. Hanne Goossens wou al de hele tijd iets zeggen. Toen het pauze was vroeg ze op het toilet “Juf, ik moet echt iets zeggen tegen de koning en koningin. Mag dat?” Vol verwondering keek ik naar Hanne, een beetje benieuwd wat er zo dringend was. Ze kon echt niet wachten tot het tweede deel van het feest, dus ging ik de koning en koningin opzoeken met haar in het leerkrachtenlokaal. Daar genoten ze van een tasje koffie. Hanne kroop een beetje achter mijn rug, maar toen ik zei “Deze kleine jonkvrouw wil jullie graag iets vertellen.” kroop ze achter mijn rug vandaan en zei ze “Mijn papa heet ook Stefan!”

20-03-2010 om 19:18 geschreven door Juf Sanne  

Als eerste bekeken we allerlei foto’s van ridders, harnassen en kastelen. Zo kwam er een gesprek los: Wat is een ridder eigenlijk?, Wat doet hij?, Zijn er ook slechte ridders?, Kunnen meisjes ridder worden?,… Het verhaal van Parcival en Lancelot gaf al veel antwoorden. Ook was er veel vraag naar het bestaan van draken. We leerden dat er 1 watermonster bestaat en dat is het monster van Logness. Ik was daar geweest en had heel wat foto’s bij. Maar op geen enkele foto konden we het monster vinden. Ik vertelde dat het monster altijd in zijn meer blijft omdat hij niet van foto's houdt. We weten dat het er dus is, maar we weten niet hoe het eruit ziet. Gelukkig woont het heel ver weg, in Schotland. Het is een lief monster want hij eet geen visjes op en blijft braaf in zijn meer. Ook alle foto’s bekijken van kanonnen, mooi versierde paarden,… had heel wat indruk! Na dit gesprek vonden we dat onze klas er ook moest uitzien als een kasteel. Daarom stempelden we kasteelmuren om rond de poppenhoek te zetten en ook een wapenschild werd ontworpen om aan onze deur te hangen. We maakten deze week ook mooie drank-kelken om uit te drinken, met echte diamanten! Al snel werd onze klas een echt kasteel met verkleedkleren, zwaarden, schatten, een kaptafel, een koninklijke zetel,…

We hadden ook geleerd dat als je een ridder wil worden dat je dan eerst allerlei proeven moet doorstaan. Eerst moet je een page worden, daarna een schildknaap en als je dat allemaal goed kan dan kan je pas een ridder worden. Een ridder moet veel leren: zwaardvechten, hoffelijk zijn, beleefd zijn, anderen helpen, dapper zijn,… Daarom deden we op maandag samen met de klas van juf Marleen een estafetteproef met stokpaarden. Gelukkig heeft iedereen deze page-proef goed doorstaan.

Dinsdag was het een heel bijzondere dag! De zaal werd versierd, we hadden allemaal onze mooiste kleren aangetrokken, mooie tronen werden klaargezet en ook de rode loper werd uitgerold. We kregen namelijk hoog bezoek! De koning en koningin van Dominoland kwamen op bezoek! Bij het wachten op hun komst werden er eerst heel wat mooie groepsfoto’s genomen. Jonkvrouw juf Marleen wou graag een foto nemen van mij, maar ik wou dan wel een dappere ridder aan mijn zijde. Ons kindje van de dag was Arno en die werd dit feest dan mijn ridder. Toch miste ik mijn andere ridders en werd er dan ook een foto genomen van mij met al mijn ridders en daarna van al mijn prachtige jonkvrouwen. Toen de eerste minister de komst van de koning en de koningin kwam aankondigen gingen we klaarstaan voor een zeer hoffelijke buiging. We dansten de drakenpolka, zonden het liedje van de gekke ridder en werden ook uitgedaagd voor een partijtje touwtrekken. Deze proef was de schildknaap-proef. Vanaf nu waren we allemaal schildknapen. Daar dronken we een glaasje vlierbloesemwijn op en we verdeelden het stokbrood en aten kaas en salami. Dit was een zeer geslaagd ridderfeest!

We deden ook heel wat kasteel-spelletjes deze week. Zo sorteerden we allerlei kasteelsleutels: groene, gele, blauwe en rode. Met of zonder stipjes, groot of klein,…

Ook werden er allerlei attributen van sprookjes in het midden van de kring gelegd: een appel, een glazen muiltje, een kroon, een kabouter,… Met een toverstaf kon je één van deze sprookjesattributen betoveren en dat werd de bom. Een andere ridder of jonkvrouw mocht dan stilletjes raden welke de bom was. Het was steeds weer even schrikken als iemand de bom vast nam en we samen met z’n allen BOEM riepen.

We kregen ook een verstrooide ridder op bezoek. De groene ridder was steeds de weg kwijt. Dus hielpen we hem zeggen wanneer hij op, naast, onder,… zijn kasteel stond.

We speelden ook een ridder-memory waarbij de éne ridder van de andere zoveel mogelijk pluimen voor op zijn helm moest afwinnen.

En zeker en vast werden de klassieke sprookjes eens in de verf gezet deze week. We sorteerden de prenten van de verhalen en ze werden terug op de juiste volgorde gelegd. Wie is nu weer de slechte heks bij Sneeuwwitje? Wat verliest Assepoester? En waarom sliep Doornroosje wel 100 jaar? Bij het vertellen van deze sprookjes was het steeds muisstilletjes in de klas…echte genietmomenten!

We deden ook een heel kringgesprek over bang zijn. Dit naar aanleiding van het boekje ‘Kleine draak’ van Lieve Baeten. Allerlei werd besproken: spoken onder je bed, naar de tandarts gaan, onweer,… maar toch bleef het gesprek een beetje hangen bij de angst op de kamers bij het slapengaan. Janne vertelde dat er een spook steeds in een hoekje van haar kamer kroop. Louis zei dat hij afgelopen nacht uit zijn bed was gevallen en recht op een plat spook terecht kwam. Mats vindt de donkere ruimte onder zijn bed niet fijn. En zo gingen we maar door. Sommige hadden hier echte bewakers voor: Bij Hanne Goossens zou haar hond Siska steeds in de bres springen voor haar en bij Arno vielen de kippen de gemene engerds wel aan door in hun bil te pikken. Spijtig genoeg heeft niet iedereen zo’n bewakers dus hoorde ik dat we dringend tips en oplossingen moesten bedenken:

-Onder je bed alles vol knuffels stoppen zodat er geen plaats meer is voor enge dingen.

-Je kamer (of een hoekje in je kamer) vol leuke tekeningen hangen want daar houden spoken niet van.

-Drie keer roepen “Ga weg, ga weg, ga weg!”

Toch kregen we de volgende dagen te horen dat dit werkt!

We schilderden ons eigen droomkasteel en we doken met z’n allen in de film van ‘Merlijn de tovenaar’ waarbij het soms heel spannend was en dan weer gieren en brullen van het lachen! Daarna werden we allemaal tot ridder geslagen en kregen we een ridderdiploma mee naar huis. Zo werd onze ridderweek op een ridderlijke manier afgesloten.

20-03-2010 om 19:15 geschreven door Juf Sanne  

10-03-2010 om 16:06 geschreven door Juf Sanne  

10-03-2010 om 15:59 geschreven door Juf Sanne  

10-03-2010 om 15:51 geschreven door Juf Sanne  

Juf Melissa kwam een weekje bij ons in de klas werken! Zij had allemaal kleren bij. Deze kleren werden eerst gesorteerd: wat is voor mama, wat is voor papa en wat doen wij aan?

Verder konden we genieten van…

• de poppenhoek die een hele verkleedhoek geworden was
• ook poppen werden aan en uitgekleed
• we hingen de was op aan een wasrekje
• in onze klas hing een reuzen wasdraad
• we kropen door het deurtje van een wasmachine om onze klas binnen te geraken,…

Juf Melissa tekende iedereen op een stukje behangpapier en daarop werd onze broek bestempeld en onze trui kreeg ook stukjes stof.

We genoten niet alleen van allerlei gewone kledij, opeens stond er een koffer in onze kring waarin een heel bijzondere jurk zat. Namelijk een trouwjurk. Dries vertelde dan een heel verhaal over de trouw van zijn mama en papa. Mama droeg ook een mooi kleed maar had niet zo’n kapje maar een mooie hoed. Alle kleuters vonden dit een heel leuk moment. En iedereen wou de jurk wel eens passen.

We hebben ook samen kleren gewassen met een mini wasmachine. De kleedjes roken heerlijk en werden gedroogd op onze waslijn die in de klas hing. Ik schrok ervan hoeveel jongens er bezig waren met de was op te hangen. Dit was echt opvallend…en super leuk! Niet enkel de kleren werden gewassen maar ook sommige kinderen moesten een kleine opfrisbeurt krijgen na het experimenteren met scheerschuim! Leuk dat dit was!

Op woensdag gingen we weer kijken hoe het met Els en Jan was in de poppenkast. Zij hadden een probleempje met de was. Alle kindjes hielpen mee met Els en Jan om de was op te hangen. Toen die eindelijk hing gebeurde er allerlei dingen: de poes kroop in de wasmachine en een vogel liet een strontje vallen op een trui. Gelukkig kwam alles weer in orde en rook de was lekker fris.

Niet enkel met kleding werd er allerlei gedaan ook een grote schoenendans hebben we gedaan. Veel te grote schoenen, of schoenen met hoge hakken, alles werd gepast…waarbij we ook merkten dat alle schoenen niet even gemakkelijk zijn om te dansen.

Aan het einde van deze week had juf Melissa voor iedereen iets lekkers meegebracht en wij gaven haar natuurlijk een hele dikke knuffel! Waarbij Seppe Jespers vol overtuiging zei “We moeten haar tegenhouden!”

Fris gewassen groetjes!

10-03-2010 om 15:44 geschreven door Juf Sanne