Net terug van een zalig weekend en dus zeker tijd voor meer nieuws. Gisteren was er voor de verandering weer eens een vrije dag dus was ik wel moreel verplicht om dit verlengd weekend te gebruiken om op verkenning te gaan. Samen met Judith, een van de Hollandse medevrijwilligsters, ben ik naar Copán getrokken net over de grens met Honduras. Copán is gekendomwille van zijn schitterende Mayaruines. Samen met Tikal in Guatemala en nog twee andere sites in Mexico waren dit de vier grootste Mayasteden.In totaal waren er zo'n 26 Mayaculturen die verspreid liggen over Guatemala, Mexico en Honduras. De ruines van Copán liggen in een schitterende vallei niet ver van een grote rivier omgeven door prachtig groene bergen. Op het hoogtepunt van hun beschaving woonden er 33.000 Mayas in en rond de stad dus je kan je dus wel voorstellen dat het een grote stad moet zijn. De meesten woonden echter wel op de bergflanken rond de stad aangezien enkel de rijken en de geestelijken in de stad zelf mochten wonen. Het is ongelofelijk om te zien hoe goed de stad bewaard is gebleven en hoe slim ze eigenlijk wel waren. Hun architectuur is dan ook fenomenaal en heel functioneel helemaal in teken van godenverering. De Maya's vereerden hoofdzakelijk drie goden: een Zonnegod, de God van de Mais en de planeet Venus. Fantastisch hoe de tekens en portretten van de goden gebeeldhouwd zijn in deze massieve gebouwen. Echt alles is versierd maar het blijft echt elegant. De stad ligt middenin een stuk tropisch regenwoud wat het eigenlijk alleen nog maar indrukwekkender maakt, zeker met het bergmassief dat de achtergrond domineert. De Mayabeschaving heeft geduurd van 1000 vChr. tot ongeveer 1000 na. In tegenstelling tot de Azteken en de Incas is de reden van hun verval niet de verovering van de Spanjaarden maar uitputting van de bodem. De stad was zodanig gegroeid dat er niet genoeg eten meer was om iedereen te voeden en er geen plaats meer om was voldoende gewassen te kweken waardoor de meesten wegtrokken naar andere gebieden tot er uiteindelijk niemand meer overbleef. Heel erg jammer als je ziet hoe goed deze mensen ontwikkeld waren. Een van hun meest inventieve creaties in hun calender, een samenspel tussen een zonnekalender en een maankalender. Een heel ingenieus systeem dat nog altijd gehandteerd wordt door de huidige Mayabevolking. Volgens die kalender zou de wereld moeten vergaan op 31 december 2012 om 23u en dat geloven ze dan ook echt. De week ervoor zal volledig gebruikt worden om te bidden dat dit niet zal gebeuren. Wij weten natuurlijk allemaal dat de kans enorm klein is dat dit zal gebeuren, maar voor hen zal dat een teken zijn dat hun gebeden verhoord werden en dus reden om dikkevet te feesten. Naast de ruines is er ook een schitterend museum waar heel wat vazen, potten, beelden en juwelen van jade te zien zijn. Die zijn allemaal in supergoede staat want velen zijn amper beschadigd. We hadden ook ongelofelijk veel geluk met het weer want vorige week is er een tropische storm boven Guatemala en buurlanden gepasseerd waardoor het massaal veel heeft geregend en alles dus een grote modderpoel was. Er was vorig dinsdag ook een aardbeving van 6.5 in Mexico en daar hebben wij wat lichte naschokken van gevoeld, wat uiteraard weer eens een ervaring was. Als gevolg zagen we op weg naar Copán wel enorme brokstukken van aardverschuivingen op de baan, scheuren in het baanoppervlak of gewoon stukken baan die verdwenen waren. Vrij spectaculair maar daar kijkt de lokale bevolkings zelfs al niet meer van op. Het zorgt alleen voor een levensgevaarlijke verkeerschaos Op school was het vorige week maar saai aangezien de kinderen examens hadden dus dan valt er niet veel te beleven. Volgend weekend staat er vast en zeker wel weer een uitstapje op het programma dus dan volgt er zeker meer nieuws.
schildpadjes, kriebelbeestjes, surfplanken en traditionele kledij
Hoihoi,
Alweer een weekje verder dus weer tijd voor wat nieuws. Vorige week was op zich vrij rustig. Op school staat alles nu in thema van de examens die morgen beginnen en dus werd er druk herhaald. Met andere woorden, enkele dagen vol staartdelingen en noodkreten van kinderen die dit als een straf van de duivel beschouwen Het schooltje sluit op 7 november dus zoveel tijd blijft er niet meer over. Daarnaast was er vorige week vrijdag wel weer een topactiviteit wat wil zeggen feest! Het was Día del Maíz ofwel dag van de mais, een van de belangrijkste feestdagen voor de Mayas want zij vereren de mais alsof het een god was. Er is ergens zelfs een grot gewijd aan de mais en als je daarbinnenkomt als Maya en je laat een maiskorrel vallen dan moet je je luidop excuseren. Stel je voor! In Alotenango wordt het feest voor deze dag georganiseerd door onze school en de kinderen kijken er ook echt naar uit. Het is een echt volksfeest dat ferm doet denken aan een soort braderie. Iedere klas moest een of ander gerecht maken waar mais inzit, voor elke klas waren dat natuurlijk een paar mamas die dat deden. Ze hadden de straat voor de school auto en paardenkar vrij gemaakt en daar kleine eetstandjes gezet, echt supergezellig. Twas ook stralend weer dus dat was heerlijk! Maar het leukste van al was dat iedereen in typisch klederdracht moest komen, iedereen daarmee bedoel ik ook mezelf en de andere vrijwilligers. Sfeer gegarandeerd dus. Voor de mannen is dat een witte broek en wit hemd, daarboven een soort zwarte wijde overgooier dat met een brede rode doek in de middel gesloten wordt en een strohoed. Voor de vrouwen is dat een dikke geweven rok in donkere kleur met een felgekleurde bloes dat in de rok wordt gestoken die tot een stuk boven je navel wordt opgetrokken en ook dit geheel wordt opgehouden met een felgekleurde geweven band waarmee je stevig wordt ingesnoerd. De rok zelf is eigenlijk ook een gewone lap dikke stof die gedrapeerd wordt en dus vastgehouden wordt door die band. Heel mooi om zien wel en eigenlijk wel heel leuk om een keer te dragen. Naast dit alles werden er ook traditionele mayadansen getoond door de kinderen uit de school. Echt super! Joachim was donderdagavond trouwens afgekomen vanuit El Salvador en heeft dit dus ook allemaal meegemaakt. s Middags zijn we dan met alle vrijwilligers en Joachim vertrokken richting strand. Een van de coordinatrices van Los Niños baat in een dorp aan de Pacifische kust een surfkamp uit waar we met zijn allen naartoe gingen. Er is net plaats voor 9 man dus dat was ideaal. Het was er dan ook paradijselijk: rieten hutjes met muskietennetten om te slapen, buitendouches, een grote tafel en keuken onder een rieten dak en uiteraard lekker chill hangmatten. Twee keer surfles had wat verschrikkelijk leuk was en voor de rest gerust gerust en nog eens gerust. Zondagmiddag dan ook baby schildpadjes vrijgelaten die net smorgens in het reservaat geboren waren. Echt superkoddig om te zien en eigenlijk best raar hoe die kleintjes hun weg moeten zoeken in die gigantische golven. De zee is echt ongelofelijk anders hier, de stroming is op bepaalde momenten bijna niet te doen. Als ik tot bijna aan mijn knieen in het water sta en de golf trekt zich terug dan ga ik keihard tegen de grond. Nog nooit meegemaakt, maar het water is zo lekker warm dat zwemmen gewoon heerlijk is!!! Het was dus echt een topweekend en zalig ook omdat wij de enigen daar waren, geen enkele ander toerist! Het enige minpunt waren de vele muskietenbeten, strandvlooienbeten en rode miernebeten die mijn benen nu sieren. Jeuk jeuk en nog eens jeuk maar het was het waard J Volgend weekend gaan we weer ergens anders naartoe dus dan volgt zeker meer nieuws!!
Er zijn ondertussen weer twee weekends gepasseerd en dus tijd wel voor een nieuwe update. De superlatieven die golden in de eerste week hier gelden nog altijd, het blijft gewoon fantastisch! Vorig weekend heb ik Antigua voor de eerste keer verlaten samen met nog een paar anderen. We trokken richting Lago(meer) Atitlan op zon kleine 3u rijden van Antigua. Een prachtig mooi meer dat omringt wordt door vulkanen en bergen en doordat we hier zo vroeg vertrokken waren s morgens zagen we de ochtendnevel nog tussen de bergen hangen toen we toekwamen, echt spectaculair! De busjes komen toe in Panajachel aan de rand van het meer en vandaaruit neem je dan een boot naar een van de dorpjes die rondomrond liggen. Wij gingen naar San Pedro, ook wel bekend als het hippy en wiet dorp, omdat daar nog het meest van al te doen is. De geur van verbrand gras komt je tegemoet als je het dorpje binnenstapt maar er hangt een zalig ontspannen sfeer die alleen nog maar versterkt wordt door de hangmatten die voor iedere kamerdeur van eender welk hotel of jeugdherberg hangen. In principe kan je gaan zwemmen in het meer maar nadat we hoorden dat de riolen er op uitkomen en dat de regering bezig is met een zuivering van het water was onze goesting toch weg en gingen we liever tevoet naar San Marcos een meditatiedorp op 3u stappen van San Pedro. Een zalige tocht, onderweg nog een koppel Canadezen tegengekomen en zo ons sociale netwerk nog maar eens uigebreid. Vanuit San Marcos dan terug met de boot naar San Pedro en plots midden op het meer stopt de boot en keert terug, wij weten niet wat er gebeurd, tot we zien dat er een dode vis bovendrijft en we erachterkwamen dat de kapitein zijn avondmaal dus zag drijven en hij niet verder wou varen tot hij die vis gevangen had. Dan dringt het weer tot je door dat we nog altijd in het arme Guatemala zitten, hoe mooi ook. De dag nadien dan jammergenoeg in de gietende regen terug naar Antigua en terwijl wij in ons wiebelende shuttlebusje zitten dat probeerde om de putten in de modderige weg te ontwijken zien we vanuit de tegenovergestelde richting een chickenbus dat hetzelfde probeerde te doen maar wel ondersteboven de ravijn in sukkelde. Een gruwelijk zicht! Als bij wonder was iedereen ongedeerd en konden we verder rijden. Het project zelf wordt ook steeds leuker en ik krijg ook steeds meer lessen dat ik zelf mag geven dus dat is echt zalig. De Engelse lessen gaan ook echt goed dus ik amuseer me echt.Woensdag was het dag van het kind en moesten wij, de vrijwilligers dus, als clown gaan. Twas best wel grappig en eigenlijk wel heel leuk om te doen, zeker als je al die blije gezichtjes van de kindjes ziet. Zij gelukkig en wij weer een ervaring rijker, wat wil een mens nog meer! Nu vrijdag is er weer een activiteit op school want het is Dag van de Mais. Mais is heilig voor de Mayas dus vandaar dat ze er een feestdag voor hebben. Iedere klas moet een typisch maisgerecht maken en dat wordt dan verkocht in de straten. Ook dit keer mogen de vrijwilligers weer opdraven in kostuum, dit keer in traditionele mayakleding dus ik ben alweer benieuwd. Ik ben dan ook in de ideale periode gekomen want er zijn heel wat feestdagen en die worden heel uitbundig gevierd hier. Het voorbije weekend ben ik in Antigua gebleven en hebben we hier wat sightseeing gedaan, enkele oude ruines en kerken. Het zonnetje scheen vollenbak dus het was heerlijk genieten. Volgend weekend gaan we dan wel weer Antigua verlaten. Na het feest op school vertrekken we met al de vrijwilligers richting zee, waar we een heel weekend gaan luieren, surfen en als climax gaan we de babyschildpadjes die net geboren zijn in zee gaan zetten dus daar kijk ik uiteraard enorm naar uit.We slapen ook in een soort hutjes niet ver van het strand dus wiehoeewwwwwww!!! Het weer is stilaan ook aan het verbeteren en de regen is minder fel en minder frequent aan het worden dus het kan weer niet op! Fotos staan op facebook en het spijt me voor diegenen die dat niet hebben maar dat is nu eenmaal de makkelijkste manier. Om te eindigen nog een grappig detail van het alledaagse Guatemalteekse leven. Wat doe je als halfdakloze oude man als je op klaarlichte dag langs straat loopt en je voelt plots de nood om naar de grote wc te gaan, wel dat is toch allemaal geen probleem, zoek gewoon twee geparkeerde auto's, loop er vlug tussen, steek uw broek af liefst met je achterste richting straatkant en laat je dan maar eens volledig gaan!!! Ik wist niet wat ik zag maar kheb toch de slappe lach gekregen na enkele minuten van totale verwondering. Voila bij deze weten jullie dat ook weer en kan ik op mijn gemak afsluiten!
Zowel mijn eerste week in het project als mijn eerste weekend als interim-Guatemalteekse zitten erop dus mss wel tijd voor een verslagje. Dankzij de feestdag van vorige week en de bijbehorende vrije dagen moest ik uiteraard maar woensdag beginnen in het schooltje. Samen met een lokale lerares, Maira, ben ik verantwoordelijk voor de oudste kinderen, dat zijn gasten van 10-15j, en die gaan iedere middag van 13.30-17.15u naar school. Ze krijgen dezelfde vakken als de kinderen bij ons op school maar het is natuurlijk logisch dat het door het leeftijdsverschil allemaal wat trager gaat. Er is een groepje met kinderen die wat moeite heeft om mee te kunnen met de rest en daarom hou ik me vooral met hen bezig. Ze krijgen extra uitleg bij hun rekenen, op dit moment staartdelingen en ze doen dat op een heel andere manier als wij dus kben zelf ook eerst in de leer gemoeten bij Maira en daarnaast dicteetjes, leesoefeningen, ... Het is een zalige uitdaging en dus ook heel leuk om te doen. Twee keer in de week krijgt heel de klas, zon 20 kinderen, dan Engels en dat is ook iets wat ik moet doen. Ook dit is echt machtig want Maira kan zelf geen letter Engels dus ik kies gewoon wat ik doe, waarover en op welke manier. Ik merk ook dat de kinderen het zelf heel leuk vinden om Engels te leren dus dat maakt het al een stukje makkelijker. Ze zijn echt gretig! Het contrast met Antigua is echter wel heel groot. Het dorp Alotenango ligt maar op 14km van Antigua en de meeste kinderen zijn er nog nooit geweest en hebben zelfs nog nooit in een chickenbus gezeten. De meeste families zijn daar arm en vaak zijn er kinderen die nog niets gegeten hebben als ze op school toekomen. Daarom krijgen ze om 15.30u iedere dag een voedzame maaltijd op school en daar kijken de meesten dan ook echt naar uit. Sommigen proberen zelfs eten weg te moffelen omdat ze weten dat ze het eigenlijk thuis moeten delen met broertjes en zusjes. Zoiets is echt confronterend en hard en hoe cliche het ook klinkt het doet je echt beseffen wat voor een luxebeesten wij zijn. Naast het eten krijgt ieder kind ook een tandenborstel en voor de les begint moet iedereen zijn tandjes poetsen en een vitamientje nemen. Dat is eigenlijk best wel grappig om te zien want dan doen ze wedstrijd om ter verst water spuwen en waterspetten. Tijdens de pauze gaan de jongens ook altijd op zoek naar muizen om de meisjes daarmee te pesten. Telkens weer een schitterend spektakel! Naast het gebouw waar ze nu les krijgen is de organisatie los ninos bezig met het bouwen van een nieuwe school en die ziet er fantastisch uit. Het huidige schooltje is helemaal muf, schimmel op het plafond en als het regent druppelt het overal binnen en heeft iedereen koud door de vochtigheid. Helemaal niet aangenaam zeker als je ziet dat de meesten maar dunne kleertjes aanhebben en dus uren zitten rillen. De voorbije dagen heeft de regen dan ook ferm zijn best gedaan. 8u durende stortbuien zijn dan ook geen uitzondering. De straatjes in Alotenango transformeren dan ook in kleine riviertjes die overal naar beneden stromen. Je kan er eigenlijk de klok opzetten, smorgens is het stralend weer en pokkewarm, tegen de middag komen de wolken dan vantussen de vulkanen en tegen 15u gaan de hemelsluizen open tot savonds laat. Hoe leuk het hier ook is, aan die regen wen je nooit. Gelukkig maar een kleine maand meer en de zomer is daar. Voor de rest een zalig weekend gehad. Zaterdag een gezellige middag in het park met een deel van de vrijwilligers, heel leuk zeker als je weet dat het parque central hier gezien wordt als het mooiste van midden-Amerika. Gisteren dan gaan zwemmen in een resort hier niet ver van. Voor 2eur mag je gebruik maken van alle infrastructuur, heerlijk dus! In de late middag was er dan een instuif bij de twee hollandse meisjes die nog in mijn familie gewoond hebben. Iedereen van het project was present, de zon was volop van de partijd dus werd het een heel geslaagd avondje dat geeindigd is met een paar guatemalteken die probeerden Marco Borsato te zingen. Uniek en hilarisch! Volgend weekend ben ik van plan om Antigua te verlaten en naar Lago Atitlan te gaan, een prachtig meer hier niet zo ver van waar we met een man of 6 naartoe gaan. Maar eerst iets totaal anders, vanavond mijn eerste salsales, samen met nog een paar anderen. Kben benieuwd! Eigenlijk een echte must want iedere avond is er hier wel een bar waar er een live salsaband speelt en das echt een supersfeertje. Daarnaast is er ook iedere avond wel ergens een ladiesnight waar alle drank aan 30c is dus dat komt dan ook weer mooi uit Dit was het ongeveer voor deze keer, volgende keer meer!
Na lang wachten en na een reis die nog langer leek te duren ben ik dan eindelijk in Antigua! Antigua is zowat de culturele hoofdstad van Guatemala en ligt op ongeveer een uurtje rijden van de hoofdstad Guatemala City. Antigua is ook een echte toeristische trekpleister en aangezien het Guatemalteekse Spaans een van de best verstaanbare is zijn er hier dan ook heel wat talenscholen. Ik verblijf hier bij Lucky en Jose, twee supervriendelijke gastouders die in totaal plaats hebben voor 7 gasten. Ik zit hier samen met nog een belg, een spanjaard en een duitser. Er zaten ook twee meisjes die ook in mijn project werken maar die zijn deze middag verhuisd naar een apartementje om de hoek. Samen met hen ben ik vandaag dan ook op verkenning geweest in deze superleuke stad. Antigua is niet al te groot dus je kan overal nog vrij makkelijk te voet naartoe, daarnaast is het een wirwar van kleine kasseistraatjes met kleurrijke huizen, gezellige pleintjes, marktjes, oude ruines en dit alles wordt opgeluisterd door een symfonie aan autotoeters. Het mooiste vanal is echter het landschap rondom de stad die volledig gedomineerd wordt door drie gigantische vulkanen die af en toe van zich laten horen. Een fenomenaal zicht dat ik vanop ons zonneterras in al zijn glorie kan bewonderen!! Je ziet hier trouwens volop de zogenaamde chickenbus, een gele of blauwe oude propvolle schoolbus die nu gebruikt wordt als gewone bus en om de haverklap stopt om je voor zon 20c naar overal te brengen. Samen met die hollandse meisjes ben ik vandaag zo ook naar Pastores geweest, een klein schoenmakersdorpje dat op 5min buiten antigua ligt. Een paradijs voor schoenliefhebbers want hier vind je de ene schoenmaker na de andere die voor geen geld jouw favoriete paar schoenen of botten maakt. Je kiest uit hun aanbod of je geeft hen gewoon een foto van je favoriete paar en binnen een week staan die klaar voor zon 600 a 700 quetzales of ongeveer 60 a 65 euro, maw voor geen geld dus!! Mijn project dan, het dorpje Alotenango waar het schooltje zich bevindt ligt op 14 km buiten antigua en daar start ik woensdag met engelse les voor de oudste kinderen. Ik ben echt benieuwd hoe dat zal lopen! Verder ben ik in een ideaal weekend gekomen want maandag is het feestdag, nl Dia de la Indepencia dat morgen, zondag dus, en maadag uitbundig zal worden gevierd met veel toeters en bellen. De stadskern is dan ook al helemaal versierd. Ik ga morgen mee feesten met de vrijwilligers van het project. De bedoeling is een traditionele fakkeltocht waarop er tot aan het strand gelopen wordt met een fakkel (echt een heel eind!) en alle mensen die langs de kant van de weg staan mogen met water smijten tot de fakkels uitgaan. Dat wordt dus een boeiende verfrissende ervaring!! Maandag op de feestdag zelf zijn er dan overal parades en defiles en wij gaan uiteraard gaan kijken wat de kinderen in het project ervan gemaakt hebben. Tot eind oktober is het hier normaal nog regenseizoen al was vandaag een stralende dag zonder wolkjes aan de hemel, net zoals het de voorbije dagen al was. Laat ons hopen dat het nog lang zo blijft!!
Op school was het vorige week maar saai aangezien de kinderen examens hadden dus dan valt er niet veel te beleven. Volgend weekend staat er vast en zeker wel weer een uitstapje op het programma dus dan volgt er zeker meer nieuws. 
