Net terug van een zalig weekend en dus zeker tijd voor meer nieuws. Gisteren was er voor de verandering weer eens een vrije dag dus was ik wel moreel verplicht om dit verlengd weekend te gebruiken om op verkenning te gaan. Samen met Judith, een van de Hollandse medevrijwilligsters, ben ik naar Copán getrokken net over de grens met Honduras. Copán is gekendomwille van zijn schitterende Mayaruines. Samen met Tikal in Guatemala en nog twee andere sites in Mexico waren dit de vier grootste Mayasteden.In totaal waren er zo'n 26 Mayaculturen die verspreid liggen over Guatemala, Mexico en Honduras. De ruines van Copán liggen in een schitterende vallei niet ver van een grote rivier omgeven door prachtig groene bergen. Op het hoogtepunt van hun beschaving woonden er 33.000 Mayas in en rond de stad dus je kan je dus wel voorstellen dat het een grote stad moet zijn. De meesten woonden echter wel op de bergflanken rond de stad aangezien enkel de rijken en de geestelijken in de stad zelf mochten wonen. Het is ongelofelijk om te zien hoe goed de stad bewaard is gebleven en hoe slim ze eigenlijk wel waren. Hun architectuur is dan ook fenomenaal en heel functioneel helemaal in teken van godenverering. De Maya's vereerden hoofdzakelijk drie goden: een Zonnegod, de God van de Mais en de planeet Venus. Fantastisch hoe de tekens en portretten van de goden gebeeldhouwd zijn in deze massieve gebouwen. Echt alles is versierd maar het blijft echt elegant. De stad ligt middenin een stuk tropisch regenwoud wat het eigenlijk alleen nog maar indrukwekkender maakt, zeker met het bergmassief dat de achtergrond domineert. De Mayabeschaving heeft geduurd van 1000 vChr. tot ongeveer 1000 na. In tegenstelling tot de Azteken en de Incas is de reden van hun verval niet de verovering van de Spanjaarden maar uitputting van de bodem. De stad was zodanig gegroeid dat er niet genoeg eten meer was om iedereen te voeden en er geen plaats meer om was voldoende gewassen te kweken waardoor de meesten wegtrokken naar andere gebieden tot er uiteindelijk niemand meer overbleef. Heel erg jammer als je ziet hoe goed deze mensen ontwikkeld waren. Een van hun meest inventieve creaties in hun calender, een samenspel tussen een zonnekalender en een maankalender. Een heel ingenieus systeem dat nog altijd gehandteerd wordt door de huidige Mayabevolking. Volgens die kalender zou de wereld moeten vergaan op 31 december 2012 om 23u en dat geloven ze dan ook echt. De week ervoor zal volledig gebruikt worden om te bidden dat dit niet zal gebeuren. Wij weten natuurlijk allemaal dat de kans enorm klein is dat dit zal gebeuren, maar voor hen zal dat een teken zijn dat hun gebeden verhoord werden en dus reden om dikkevet te feesten. Naast de ruines is er ook een schitterend museum waar heel wat vazen, potten, beelden en juwelen van jade te zien zijn. Die zijn allemaal in supergoede staat want velen zijn amper beschadigd. We hadden ook ongelofelijk veel geluk met het weer want vorige week is er een tropische storm boven Guatemala en buurlanden gepasseerd waardoor het massaal veel heeft geregend en alles dus een grote modderpoel was. Er was vorig dinsdag ook een aardbeving van 6.5 in Mexico en daar hebben wij wat lichte naschokken van gevoeld, wat uiteraard weer eens een ervaring was. Als gevolg zagen we op weg naar Copán wel enorme brokstukken van aardverschuivingen op de baan, scheuren in het baanoppervlak of gewoon stukken baan die verdwenen waren. Vrij spectaculair maar daar kijkt de lokale bevolkings zelfs al niet meer van op. Het zorgt alleen voor een levensgevaarlijke verkeerschaos Op school was het vorige week maar saai aangezien de kinderen examens hadden dus dan valt er niet veel te beleven. Volgend weekend staat er vast en zeker wel weer een uitstapje op het programma dus dan volgt er zeker meer nieuws.
Op school was het vorige week maar saai aangezien de kinderen examens hadden dus dan valt er niet veel te beleven. Volgend weekend staat er vast en zeker wel weer een uitstapje op het programma dus dan volgt er zeker meer nieuws. 
