Vliegeren, feesten o ja en schommelen boven ravijnen
Hola!
Wat vliegt de tijd om met een lekker cliché te beginnen! Het is ondertussen ook al twee weken geleden dat ik nog eens iets gepost heb dus bij deze is dat dan ook weer gebeurd. Ik zit hier nu zon dikke 7 weken en eind deze week sluit de school. Ik kan het bijna niet geloven en ga mijn gastjes dan ook echt missen. Vorige week was de laatste volledige schoolweek en die stond vooral in het thema van 1 november. In Guatemala is het een traditie om met Allerheiligen vliegers op te laten op het kerkhof. Overal zag je kleurrijke vliegers gemaakt uit zijdepapier verschijnen en wij hebben er ook zelf gemaakt op school. Echt leuk want bleek dat die kindere ware artiesten zijn op dat vlak. De structuur voor de vlieger (barrilete) wordt gemaakt uit een soort bamboestok die hier in de bergen groeit, die stokjes worden dan aan elkaar gebonden met naaigaren en dan beplakt met het zijdepapier. Ze zijn echt schitterend en tis mooi om te zien hoe ze er in opgaan en hoe ze tekeningen maken van hoe hun vlieger er moet uitzien. Sommige maken dan ook echt ingewikkelde constructies die ze faroles noemen. Terwijl 1 november bij ons zowat de triestigste dag van het jaar is, is het hier groot feest. Iedereen lacht en is gelukkig want ze kijken hier echt naar uit. Alle graven worden opgeknapt en geschilderd in felle kleuren. Vrijdag zijn we dan met de hele school en honderden vliegers naar het kerkhof van Alotenango getrokken om naar hartelust te vliegeren. Echt een mooi spektakel al was het in het begin wel vreemd om te zien hoe de kinderen gewoon over de graven lopen. De arme mensen hebben hier geen grafsteen maar gewoon een bergje zand voor een kruisje en dan is het echt raar als die kinderen daar gewoon doorlopen, maar dat mag. De vliegers symboliseren hun ziel die omhoog gaat om de doden te groeten. Zaterdag zijn we dan met een bus naar Sumpango geweest, een dorp zon uur van Antigua, waar iedere jaar een groot vliegerfestival gehouden wordt. Echt fantastisch. Hetzelfde principe als op school, iedereen maakt zelf zijn vlieger. Al zijn het hier uiteraard groepen die samenwerken want we spreken over vliegers met een doorsnede van 3.5 tot 15m. Gigantisch gewoon en ongelofelijk hoe mooi ze versierd worden. Velen vertonen taferelen van de lokale mayabevolking of sommigen gebruiken hun vlieger om een aanklacht te maken tegen het een of het ander. Bv. Een aanklacht tegen de muur die de VS wil bouwen op de grens met Mexico om de illegale migratiestroom tegen te houden. Al die vliegers gingen dan een voor een de lucht in dus dat was echt super om te zien. Zaterdag in de late namiddag, na onze terugkeer in Antigua, ben ik dan met Judith een van de vrijwilligsters en Kate, een huisgenootje naar Earth Lodge getrokken. Earth Lodge ligt op amper 14km van Antigua midden in de bergen en heeft een ongelofelijk zicht op de vallei tussen de drie vulkanen. Het is een soort hikerskamp waar je lekker kan relaxen in de hangmatten, de sauna, je kan er wandelen zoveel je wil, advocados plukken in de farm, kortom de place to be om te relaxen van het zware leven dat we hier hebben. Je wordt er naartoe gebracht in een open pick-up waarna je nog een kwartier moet wandelen om het te bereiken. Leuk detail, je slaapt ofwel in een dorm samen met ander mensen, ofwel in een hutje ofwel in een boomhut. Wij sliepen uiteraard in de boomhut en dat was zalig want je wordt wakker alsof je boven de vallei hangt met een fenomenaal zicht. Toen we toekwamen was het donker, maar des te zaliger. Na een heerlijke bbq zaten we met zijn allen buiten op boomstammen rond het kampvuur toen plots de Fuego begon uit te barsten. Ongelofelijk mooi om te zien tegen de open sterrenhemel. Iedereen werd er op slag stil van. Dit weekend was dus echt genieten genieten en nog eens genieten. Het weer is hier dan ook zalig op dit moment, de zomer is echt begonnen. Overdag is het echt pokkewarm, savonds is het dan wel weer koud maar dat neem je erbij. Zolang het maar niet regent. Vanmorgen nog naar school gemoeten om de rapporten aan de ouders te geven. Ook weer eens iets anders want ik stond er alleen voor voor mijn klas aangezien onze lerares nog een andere klas heeft ook. Twas leuk om eens de mamas te ontmoeten. Morgen is dan de laatste schooldag, echt niet te snappen. Vrijdag wordt het schooljaar dan afgesloten met een feest uiteraard. Kga er morgen dus nog ten volle van moeten genieten want kzie het echt niet zitten om afscheid te moeten nemen. Klinkt melig maar na bijna twee maanden hecht je je echt wel aan die gastjes. Donderdag ga ik dan een ander project bezoeken in Guatemala City dat werkt met kinderen die rond de lokale vuilnisbelt wonen dus kben ook weer benieuwd.
Voila jullie zijn weer op de hoogte, tijd dus om weer nieuwe dingen te ontdekken.
