Op de schapenboerderij waar we logeerden was een kleine super gezellige kapel ingericht in een oude schuur. We waren uitgenodigd om deel te nemen aan een "Taize bezinningsmoment " een pakkend moment samen met andere pelgrims.
Een parcours met rugzak voor gevorderden in een overweldigend en tot de verbeelding sprekend kader, zo kan je best deze tocht van vandaag omschrijven
Vanmorgen dus op tijd vertrokken voor onze fitnesstocht langs een pad vol met rendiermos.
De bergen links en rechts zorgen steeds opnieuw voor oogstrelende vergezichten. De ondergrond wordt meer en meer drassiger. Regelmatig zijn loopplanken de enige oplossing.
Onder begeleiding van de goudplevier nemen we de ene na de andere hindernis.
De laatste grote sneeuwplekken beginnen stilaan te smelten en zorgen voor snel stromende riviertjes waar enige creativiteit nodig is en natte voeten bijna onvermijdelijk zijn.
Het grootste slachtoffer zijn onze voeten. 8 uur lang bij iedere stap zoeken waar en hoe je voeten te zetten eist zijn tol tegen het einde van de dag.
Intussen zijn we al een paar dagen goede maatjes met Suzanne en Robert, een koppel pelgrims uit Frankfurt.
Weeral een dag die ondanks de inspanningen en voetpijntjes zomaar voorbij gevlogen is.
|