LIFE IS THE TRAIN ... NOT THE STATION ..... Op stap in Noorwegen
een nieuwe pelgrimstocht.
03-07-2017
Dag 19 : Engelshus - Fokstugo 20 km
Ondanks minder goede weersverwachting en dreigende wolken is het de ganse dag droog gebleven. De streek waar we de volgende dagen doortrekken staat in alle gidsen als één van de hoogtepunten, letterlijk en figuurlijk van deze tocht beschreven. De machtige hoogvlakte van Dovrefjell. De tocht die we vandaag gemaakt hebben zal ons nog heel lang bijblijven.
Een tocht van 9 uur stappen, waarvan ong 6 uur klimmen. Maar de inspanningen loonden
We zijn vandaag over de koningsweg getrokken, tussen magnifieke bergen, waar alleen lage begroeiing het klimaat kan trotseren. Mossen, dwergberken en een ongelooflijk mooie bergflora zorgen voor een tapijt van vele tinten groen en een bonte mengeling van kleuren.
Het " Dovrefjell Nasjonalpark " is opgericht in 1974 om het landschap van ongewone planten en dieren te beschermen. Er groeien maar liefst 420 verschillende plantensoorten en daarmee heeft dit gebied de meest uitgebreide bergflora van Noord Europa.
Bij het begin van deze tocht stond een groot waarschuwingsbord met informatie over de weersomstandigheden boven. Ondanks het goe weer was het bij momenten ijzig koud.
Muts en sjaal waren geen overbodige luxe. We vragen ons af wat moet dat hier zijn bij slecht weer. Wiske heeft deze eerste zware tocht met uitmuntendheid gestapt... straffe madam !!!
Morgen blijven we de ganse dag boven voor een tocht van opnieuw ong. 20 km.
De uitzonderlijke pracht van dit uniek biotoop met zijn prachtige vergezichten kan je moeilijk vervelen, telkens opnieuw kijk je met verstomming naar dit uniek schouwspel van kleur.
Vanavond logeren we op een authentieke Noorse schapenboerderij.
Een korte mini bergetappe, om Wiske te laten gewennen aan de Noorse bergen. Morgen wacht het betere klimwerk. Na een lange rustige nacht in onze chalet op een camping en een korte pittige wandeling aangekomen in wat misschien wel eens de mooiste overnachtingsplaats van gans deze tocht zou kunnen zijn. Dit adres werd ons reeds terecht onderweg door andere pelgrims aanbevolen.Onthaal door de eigenaars, op het zonnig terra's van hun woning
met koffie en zelfgemaakte Noorse taart. Een gezellige babbel terwijl nog 2 Duitse pelgrims toekomen. In een oud authentiek bijgebouw werd een overnachtingshuis ingericht. Een droom voor iedere pelgrim om hier te kunnen overnachten. Vanavond gaat de vrouw des huizes typisch Noors koken. Waarschijnlijk zullen we met 6 pelgrims zijn. Iedereen hier is benieuwd naar wat de dag van morgen zal brengen. Dat het een zware dag zal worden dat staat vast.
Angstvallig wordt via allerlei apps de weersverwachting geraadpleegd, en dat ziet er voor morgen niet te best uit, regen ,wind en temperaturen rond de 8 gr. Het wordt klimmen van ong 400 m naar ong.1400 meter,om de hoogvlakte van Dovrefjell te bereiken. Op deze hoogvlakte volgen we 6 dagen de hier beroemde oude koningsweg. Benieuwd.
Maar eerst vanavond genieten van deze prachtige lokatie en het Noorse eten.
Wiske is gisterenavond om 22.10 uur, zoals verwacht stipt op tijd in Otta aangekomen na een vlekkeloze reis per vliegtuig en trein. Ik had voor deze gelegenheid in het enige hotel in Otta op voorhand een kamer gereserveerd. Het lange wachten hebben we in de bar van het hotel met een alcoholvrij Noors bier doorgespoeld . En zoals verwacht dacht Wiske plots ergens midden in de nacht dat we ons overslapen hadden, want het was al klaar.
Duidelijk nog niet gewoon aan de midzomernachten in Noorwegen, waar het 's nachts niet donker wordt. Na een overheerlijk uitgebreid Noors ontbijt, klaar voor onze eerste etappe samen. Bij de etappeplanning hebben we rekening gehouden met een " inloopstage ", daarenboven de allereerste vlakke etappe. In vergelijking met vorige dagen een wandeling in het park. Nochtans komt het ook mij zeer goed uit, want een bloedblaar op een ongemakkelijke plek onderaan mijn rechtervoet raakt maar niet genezen. Dus voorlopig maar een beetje mankepoten en op de tanden bijten.
Morgen nog een korte, wel iets steilere tocht en maandag echt bergop, op naar de hoogvlakte
We overnachten hier in een hut op een camping, waar Wiske zopas een echt typisch Noors recept heeft klaargemaakt. Iets dat naar niks smaakt tot je er suiker en kaneel bij doet, en dan plots heel lekker is.
Ongeveer halfweg, twee weken ben ik reeds onderweg. Wat maanden geleden nog een verre toekomstdroom was is nu reeds halverwege. Ik kan niet anders dan heel tevreden terugkijken op die 2 voorbije weken. Iedereen hier bevestigd dat we enorm geluk hebben met het weer.
Op 14 stapdagen heb ik welgeteld een half uurtje regen gehad.
Dikwijls vragen vrienden mij....en alleen???.... en heb je geen schrik ???.... en als er iets gebeurt ???? .... Misschien moeilijk te begrijpen, maar iedere echte trekker-pelgrim zal hierop zonder aarzelen bevestigend antwoorden. Onderweg kom je regelmatig andere pelgrims tegen, een korte kennismaking, en verder. Af en toe en soms langere tijd zie je mekaar terug 's avonds op de slaapplaatsen. Op deze tocht heb ik reeds een Fin, Zwitser,Pool, 3 Duitsers tegengekomen.
Het zal waarschijnlijk nu ietske drukker worden, omdat ook hier de vakantie begint.
Het alleen stappen van een pelgrim heeft onderandere te maken met het stapritme. Maar ook met de rust van geest, het alleen zijn in gemoed. Ik denk dat iedereen af en toe nood heeft aan... een soort " retraite van de geest " en een pelgrim vindt dit in het alleen stappen.
De grootste luxe die wij de dag van vandaag kunnen hebben , is de luxe om alles voor even achter te laten. Dit te kunnen en te mogen doen is een onvoorstelbaar privilege. Een dergelijke pelgrimstocht is natuurlijk ook een zware fysieke uitdaging. Maar de combinatie van beiden maakt het wat het is voor de pelgrim.
Binnen een paar uurtjes komt Wiske hier aan in Otta, en gaan we vanaf morgen samen op Pelgrimstocht. Het is trouwens niet de eerste keer dat we dit zo doen.Dit hebben we ook gedaan naar Compostela en naar Rome. Dus we weten waar we aan beginnen.
In mijn pelgrimsgids staat : " een bosrijke etappe met drie pittige beklimmingen die het nodige van het uithoudingsvermogen vragen ". Ik kon het niet beter beschrijven. Dit was zo één van die bergtochten waar je regelmatig de limiet van je fysieke grenzen tegenkomt. Ik hou van deze uitdagingen, alhoewel ik een paar keer gedacht heb, " hoe dom kan een mens toch zijn,
zich zo moe maken, en dan doornat van het zweet nog 10 betalen voor een grote pint. En ik kan je verzekeren na een ganse dag rivierwater kan het toch deugd doen zelfs ondanks de verschrikkelijke hoge prijs voor bier - als je er al vind - hier in Noorwegen.
Morgen rest nog zo'n etappe, maar half zo lang.
Noorwegen is inderdaad zeer duur volgens mij...maar ik ben een leek als het op boodschappen doen aankomt. Volgende week als Wiske erbij is zal ik oordeel van een specialist kennen.
Wat wel fijn en niet te duur is zijn de meeste overnachtingen. Noorwegen heeft een zeer uitgebreid en goed uitgerust camping aanbod. Met overal een aantal " trekkershutten "
eenvoudig, maar echt al wat je nodig hebt. En als je een beetje uitkijkt betaal je tussen de 15 en de 35 voor een hut. Op deze pelgrimstocht zijn bovendien een aantal pelgrimszolders voorzien, die meestal gelegen zijn in heel oude, dikwijls historische boerderijen, waar het comfort soms niet alles is.... maar het is tenslotte voor " pelgrims "
Maar dit alles verdwijnt tussen de uitzonderlijke schoonheid van dit land. Dit is één prachtige aaneenschakeling van ongerepte natuur.
In Woile zegge ze " k'hem vandaag meine père gezee " wel ik heb hem 2 keer gezien vandaag.
De 1 st keer door de lengte van de tocht, ,maar vooral door de warmte en vooral de laatste 6 km naar de slaapplaats, over brandend asfalt waren een foltering voor de voeten.
De 2de " père " ben ik vandaag in deze streek tegengekomen Dit is het thuisland van "Pěre/ Peer Gynt ". Het is hier dat in 1876 het toneelstuk over deze sagefiguur werd geschreven. De boerderij waar hij volgens de volksverhalen zou gewoond hebben is vandaag een luxe resort. Maar we kennen allemaal wel de prachtige wereldberoemde muziek die de Noorse componist Edward Grieg schreef rond dit toneelstuk.
Ik vermoed dat vele pelgrims die hier voorbij komen wel een beetje meehebben van deze " rusteloze jongen " die door de trollen wordt geadviseerd - na dat hij niet meer welkom was in zijn dorp. Hij had op een bruiloft namelijk de bruid verleid en met haar een nacht in de bergen doorgebracht - om voor zichzelf te kiezen, en zo de wereld intrekt, maar op het einde beseft dat hij alleen bij zijn geliefde rust en geluk kan vinden.
Ik kijk intussen heel erg uit naar het tweede deel van deze tocht. Nog 1 etappe tot Otta waar Wiske vrijdagavond toekomt. Maar gezien het een zware tocht beloofd te worden en ik nog 2 dagen heb ga ik deze opsplitsen in 2 korte tochten, liever dan een rustdag.
Het tweede deel van deze tocht brengt ons naar Dovrefjell, een machtige hoogvlakte en volgens de wandelgidsen letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van deze pelgrimstocht.