Don't dream your life, live your dream ! From the 21 of january I am backpacking through South America for half a year. I'll try to update this blog several times and I hope U enjoy reading it.
Grtz Don Zozé
Na wat zoeken en afwegen besloten we de Salkantay trek te doen van 5 dagen. Weinig luxe, veel wandelen, hoogtes van 4600m overwinnen om uiteiendelijk op dag 5 om 06h s morgens in Machu Picchu te staan. Geen probleem! De volgende morgen werden we om 05h opgehaald door de tourbus die ons richting het begin van de trek bracht. Onderweg al direct met een eerste probleem geconfronteerd, niet genoeg slaapzakken voorzien. Gelukkig moest ik mij daar weinig van aantrekken, dus ik kon nog rustig 3 uurkes verder knorren op de bus. Aangekomen bij het beginpunt nog snel een ontbijt(je) naar binnen gespeeld en op weg. Onze groep bestond vooral uit Duitsers (waarvan 90% geen Spaans sprak), 2 Indiers (met Apu-getint Amerikaans accent), 2 Braziliaanse deernes (die geen woord Engels spraken), Sam (den Engelsman die alleen ik bleek te verstaan met zijn Londens accent) en ik (die bijgevolg dus vooral vertaler heb mogen spelen tussen alle andere partijen). Nie gemankeerd heb ik mij van deze taak gekweten! Hmmmmm!! Met dit internationaal gezelschap op weg dus! Al gauw bleek dat de touroperator niet overdreven had toen hij zei dat de eerste en tweede dag de zwaarste gingen zijn. Allemaal aant puffen en aant zweten probeerden we toch te genieten van de schitterende omgeving (wat nog net lukte), maar veel conversaties waren er onderweg toch niet te horen. We sleurden onszelf op bepaalde momenten door deze magische omgeving en kampeerden in tentenkampen (waar het de 1e 2 dagen pokkekoud was btw). Toch, iedereen was erop gebrand om Machu Picchu te zien, dus zorgden we ervoor dat we geen achterstand opliepen op ons schema. Na enkele dagen begon bij sommige de vermoeidheid wat te wegen en het was vooral de gids (die niks aan de situatie kon doen) die het moest vergelden. Den duits kon het niet verkroppen dat zij meer hadden betaald dan de anderen (concurrentie en onderhamdelen was hen blijkbaar onbekend), de Engelsman kon het niet aan dat hij meer moest betalen voor zijne slaapzak dan nen anderen en nog meer van da gezever. Nu ja, ik trok het mij allemaal niet aan, want ik had veruit het minst betaald en ik had mijn eigen slaapzak mee. (ben ik dan toch veranderd op deze reis en er organisatorisch op vooruitgegaan????) Enkelen onder ons probeerden de leute er een beetje in te houden, maar voor sommigen was da blijkbaar een beetje te veel gevraagd. Nu ja, de Braziliaanse meiden, den Engelsman en mezelf hebben wel wa leute gehad. Eens aangekomen bij onze laatste overnachtingsplaats (in Aguas Calientes, aan de voet van Macchu Picchu) kropen we allen vroeg onder de veren om s morgens de voettocht naar Machu Picchu te ondernemen. Blijkbaar waren de Duitsers en Indiers niet opgezet met ons want toen we opstonden waren zij blijkbaar al vertrokken. Wij dus richting top van Machu Picchu om dit wonder te aanschouwen. Na een (heel) stevige wandeling kwamen we net voor 06h aan in Machu Picchu en konden dus bijgevolg met de ganse groep M.P. binnengaan. Eerlijk is eerlijk, deze stad der magie heeft haar naam niet gestolen. Gehuld in een dik wolkendek konden we slechts enkele gebouwen onderscheiden, maar dit maakte het een nog groter mystiek schouwspel. Een uurtje later brak het wolkendek open en ontplooide zich aan onze voeten een eeuwenoude stad van indrukwekkende pracht. We kregen een rondleiding van onze gids (die redelijk veel wist te vertellen over deze stad) en daarna hadden we de ganse dag tijd om op eigen tempo deze magische stad te ontdekken. 's Avonds trokken we moe maar geheel voldaan terug naar Aguas Calientes om daar onze trein te nemen richting Cusco.
Dag 1: half slapend (vertikaal gezien) 800m overbruggen, t is geen pretje!
Onze transportmiddelen (voor de tenten en eten)
Dag 2: de wandelroute die ons van 3700 naar 4600m zou brengen.
Pokkekoud was het hier, geen boompke dat hier ook maar dacht van te groeien. (wel een struikske zoals je ziet)
Een van de vele vergezichten die je te zien krijgt.
Vergezicht 2
Hoe komen die rotsblokken daar eigenlijk?? Geen vulkanen in de omtrek, maar wel plots ne gigantische rotsblok die daar ligt te liggen.
Een gletsjer(ke) bij onze 4600m oversteek.
Ooooocccchhhhhhhh...
In de verte ons tentenkamp (en waar het weerom pokkekoud was --> luckely they had rum, isn't it Ana)
Toen iedereen nog net niet bevroren was, kom je de plaatselijke bevolking tegen die het een mooie, warme dag vond. Zotjes!
Kluizenaar spelen op 4300m, waarom niet??
Ergens in de bergen..
Dag 3: We komen in de Jungas (jungle) terecht, leuke afwisseling denk je. Alleen als je van muggen en bloedzuigende vliegen houdt!
Lekker, maar jammergenoeg nog nie rijp. Deze streek staat vol met bananebomen en koffiestruiken.
Plaatselijke beenhouwer. Wablief, hygiene? Wat is dat?
Flora..
De fameuze Wayna Picchu (Machu Picchu ligt aan andere kant van deze berg)
idem
de laatste 20 km to Aguas Calientes (ook Machu Picchu village genoemd) moet je over sporen lopen. Saai, maar geestig aj een leutige bende me hebt..
Machu Picchu De Incas hadden een kosmopolitische visie, gebaseerd op mythes en legendes, op hun bestaan en alles was heilig. Heilig was verbonden aan het woord huaca dat vele betekenissen had: men kon iets heiligs bedoelen, een tempel een gezegende plek, zaken die vanwege een natuurlijke orde bestonden, en dankzij hun buitengewone schoonheid opvallende zaken; of dingen die heilig werden vanwege hun natuurlijke energie, zoals beelden van mensen en dieren, etc. Ze hadden ook een parallele betekenis voor huaca dat van de Hauauque of broer. Zo zagen ze de Urubambavallei bijvoorbeeld als een reflectie van de Melkweg, Mayu. De overvloed van heilige elementen die in Machu Picchu gevonden zijn, bevestigen de veronderstelling dat de Incas een heilige stad, zoals een pelgrimsplek of een tempel hadden gebouwd. De door de Incas geconstrueerde tekenen, bekend geworden als het teken van de Inca, was waarschijnlijk de chronologische rangschikking die gevolgd werd door de Incas, voordat ze de plek vonden waar ze Machu Picchu bouwden. Als een juweel is deze stad het centrum van de omringende bergpieken en wordt het omringd door de Vilcanota-rivier, die als een enorme slang rond de stad loopt, naar benenden het tropische regenwoud in. De berg Machu Picchu(en de gelijknamige stad die aan haar voeten ligt) en de berg Huayna Picchu vormen een gordel rond deze magische plek. De hogere bergen eromheen vormen een een tweede gordel. De Incas geloofden dat deze plek door de Kosmos was uitgekozen om er een heilige stad te bouwen. Deze stad bleef meer dan 400 jaar door dikke vegetatie overwoekerd vooraleer Hiram Bingham (ontdekkingsreiziger en professor Zuid-Amerikaanse Geschiedenis) de stad (her)ontdekte met behulp van een plaatselijk kind dat in de lager gelegen gebieden woonde. Het kind leidde Bingham door bos en bamboe naar een grote gegraven grot, en tenslotte naar wat volgens Bingham de Koninklijke Tombe moest zijn. Bingham keerde terug naar de States (al dan niet met een schat aan waardevolle objecten) en het vervolg is duidelijk denk ik.
Machu Picchu plan
Om 6h s morgens als er nog (bijna) geen volk is, IMPRESSIONANT!!!!!
DE foto die iedereen hier trekt..
Mystiek ten top..
Terrasbouw..
Tempel van de zon..(toen er nog geen zon te zien was). De twee ramen in het gebouw zijn zo gebouwd dat ze de zonsopkomst tijdens de zomer- en winterzonnewende, de langste en kortste dag van het jaar, opvangen. Onder de zonnetempel vind je de koninklijke graftombe. De Incas bewerkten de rots die als basis voor de tempel dient, en maakten een mausoleum die diende als graftombe voor een belangrijk persoon (vandaar de naam). Deze rots is harmonieus verenigd met de grote rots die de Zonnetempel steunt. Dit is karakteristiek voor de religieuze Inca-architectuur. De binnenste muren van de grot van de Koninklijke Tombe zijn bedekt met stenen die perfect in elkaar passen en in deze muren bevinden zich vier speciaal gevormde nissen, in de vorm van deuren.
Aangezien da'k het nie gans op foto kreeg dan maar 3 foto's aan elkaar geplakt.. in de achtergrond Wayna Picchu die je kan beklimmen (enkel voor mensen met zelfmoordneigingen, de trap naar de top is heeeel smal en bemost, dus opletten geblazen. Ze laten hier per dag slechts 400 mensen toe, dus vlug zijn is de boodschap als je onderstaande foto wil trekken)
Overzicht vanop Wayna Picchu
opnieuw, maar anders
Je kan van Wayna Picchu naar de grotten gaan, een steile afdaling met ladders en dergelijke. Eens beneden een beetje ontgoochelend, dus dan maar efkes relaxen in de plaatselijke zetel.. Daarna rond de berg weer naar boven. Als je al 5dagen wandelen erop zitten hebt, dan zie je hier echt af..
De terassen van Machu Picchu. Deze sector is aan de zuidkant van de stad gesitueerd, en bestaat uit terrassen aan beide kanten van de berg. Hier is een hoeveelheid graftombes gevonden, en daarom wordt het de voornaamste begraafplaats genoemd. In deze begraafplaats is een reusachtige rots met enkele uitgesneden figuren gevonden, de zogenaamde Begrafenis Rots. Deze rots is gepolijst en lijkt een operatietafel te zijn geweest, die gebruikt werd om lichamen van priesters en belangrijke personen op te balsemen, of wellicht dienst deed tijdens een soort ritueel of offeringen van mensen of dieren. Aan de top van de landbouwkundige sector ligt een kleine constructie met uitzicht op de zuidelijke toegangen tot de stad. Daarom wordt dit het Huis van de Huismeester genoemd, en toezicht houden was waarschijnlijk de belangrijkste functie van het gebouw. Ook ligt aan de oostzijde van de sector, daar waar bezoekers zouden zijn binnengekomen, een serie van vijf huizen, één op elk niveau van de terrassen. Bingham noemde deze de Huizen van de Wachters, omdat ze elk één van de belangrijkste toegangen tot de stad lijken te controleren.
Rechts boven de gevangenenzone + industriezone.
Magisch, mystiek, schitterend, een hoogtepunt van mijn reis.
Plaatselijke bewoner van Machu Picchu (t zit er vol van)
Ale, nog ne keer voor de liefhebbers..
De toegangspoort tot Machu Picchu (niet de toeristeningang, wel de originele)
Straat in Machu Picchu
De Intihuatana ligt boven een pyramide, gebouwd in het hoogste deel van de urbane sector. De naam betekent waar men de zon vastbindt en dit was precies het doel: door middel van religieuze rituelen vermeden de Incas het verdwijnen van de zon of verzekerden zich van de terugkeer ervan. De Intihuatana speelde een belangrijke rol in de Incareligie het werd gebruikt in een ritueel dat de aanwezigheid van de zon gedurende de kortste dag van het jaar (de winterzonnewende) moest veiligstellen. Gedurende vele jaren werd deze rots gezien als zonnewijzer; men geloofde dat de Incas het gebruikten om de tijd af te lezen. Dit lijkt echter niet correct, omdat het geen uren kon meten, maar de positie van de zon kon inschatten tijdens zonnewendes en bovendien bruikbare informatie voor de landbouw kon geven, met betrekking tot de vraag wanneer te planten en te oogsten. Deze informatie was van vitaal belang voor de agriculturele Incabeschaving.
Deze stieren worden bij het bouwen van het huis ingemetseld en brengen volgens de plaatselijke gebruiken geluk en voorspoed.
Authentiek (zowel het weefgetouw als de dame) Zo heeft iedere streek in Peru zijn eigen hoofddeksel!
Grappig om zien hoe deze mensen toch langzaam maar zeker de technologische vooruitgang in de armen sluiten. Deze mevr. was aant bellen met hare GSM.
Ja'g, voor ne 1 Soles moogt ge ne foto trekken, maar 1 he, anders bijbetalen. --> Commerce opt platteland!!
De Spanjaarden zijn hier alom tegenwoordig met rijkelijk verserde kerken. De plaatselijke bevolking houdt er een Christelijke religie op na die doordrenkt is met Inca rituelen.
De toegangspoort van het oude Cusco. De Inca's stonden bekend over hun zeer goeie organisatie van wegen en bevolkingstellingen zodanig dat de stad nooit zonder voedsel kwam te zitten. Cusco betekent trouwens in Quechua "de navel van de aarde" en werd hier gesticht door de eerste Inca koning. Cusco is de vroegere hoofdstad van Tahuantinsuyo, het centrum van het Rijk der Vier Windstreken van waaruit het Incarijk zich ontplooide en ooit een gebied bestreek van voorbij Quito in Ecuador tot Santiago in Chili in het verre Zuiden. In grandeur laat het Incarijk vele bekendere culturen en volkeren van de antieke wereld achter zich. Cusco of Qosqo is ontworpen in de vorm van een puma en was tegelijk het Mekka en het Versailles van het Incarijk. De vele tempels gewijd aan de Zonnegod "Inti" en de Maangodin "Quilla" en de andere natuurelementen die door de Inca's werden aanbeden, getuigen van een hoogstaande kultuur en enorme rijkdom. In de paleizen en prachtige bouwwerken die hun bewondering en respect weerspiegel(d)en, leefden de nobele afstammelingen van Manco Capac en Mama Occllo, de eerste Inca's, die door Inti zelf de opdracht kregen een wereldrijk te stichten en door vele verhalen en mythes nog steeds verderleven in de ziel van Peru. Bij de ontdekking van Cusco door de Spaanse conquistadores, beschreven zij die als een stad van goud en licht.
de Kathedraal
andere kerk, La Compañía genaamd. Beiden liggen rond de Plaza de armas waar het s avonds wel een gezellige boel is.
straat in Cusco met oude toegangspoort tot de stad.
Plaza de Armas by night. Op achtergrond weer de kerk "La Compañia".
Typisch straatbeeld in Cusco. De onderste blokken zijn Incaoverblijfselen. Op deze aardbevings bestendige funderingen hebben de Spanjolen dan de Spaanse koloniale gebouwen gezet. Deze oude Incamuren zijn zo stevig dat na een aardbeving vele andere huizen scheuren vertonen of instorten, uitgezonderd de gebouwen vervaardigd op de Incafundamenten. Dit bewijst nogmaals de superieuriteit van hun architectuur dat als een parel van de mondiale kunstgeschiedenis wordt beschouwd.
De beroemde 12-zijdige steen in de oude Incamuur aan het paleis van Inca Roca. Deze stenen werden zonder cement tegen elkaar gezet, maar ze zijn met een ontzagwekkende precisie in elkaar gezet.
Museum van preColumbiaanse kunst
De bungeejump van 122m (3de hoogste ter wereld)
Ikke dus op 122m hoogte, net nie aant flippen. Tja, slechts een mogelijkheid on beneden te geraken volgens de gids, dus springen maar!!!! Schitterend zot. Volgens mijn medecompaan Sam (Engelsen dude da'k hier tegengekomen ben en waarmee da'k ook den trekking ga doen --> onderlinge overeenstemming dat het gemakkelijk onderhandelen is met 2) totaal niet te vergelijken met parachutespringen, omdat je bij bungeejumpen de grond nog goed ziet. Conclusie: k moe nog ne keer gaan parachutespringen!!
