Bom dia

Na een tussenstop van een weekje in de Pantanal (Braziliaanse wetlands) ben ik in Bonito aanbeland alwaar de mensen mee gaan met de tijd en alwaar er PC te vinden zijn. Bij deze dus een nieuw bericht van jullie (bijna totaal) verwilderde verslaggever.

Een tiental dagen geleden zijn we vertrokken uit Argentinie (Puerto Iguazu) richting Braziliaanse kant van de watervallen. Aangekomen in het stadje Foz do Iguaçu gingen we op zoek naar een goedkoop verblijf. Aangekomen in onze (redelijk goedkope) camping (met zwembad --> nice) de tent opgeslaan onder de pompelmoesboom die naast de mangoboom, de sinaasappelboom, de limoenboom,... stond. Lekker!! Dezelfde avond nog met 5 andere Belgen (die op stage waren in Noord Brasil) aan de klap geraakt die op terugweg waren naar onze heimat en nog even nostalgische (Braziliaanse) momenten naar boven haalden. --> Ladies, ik hoop dat jullie weer rap kunnen wennen aan de Belgian way of life en aan de Duvels!!

De volgende dag besloten we naar de Braziliaanse kant van de watervallen te gaan, maar (natuurlijk) weer alles raprap moeten doen om toch nog op een zinnig uur in het park te geraken. Daar aangekomen efkes door t museum gesprint, en hupse op de bus naar de watervallen (die 15km van de ingang liggen). Desondanks ons ietwat te laat aankomen toch weer genoten van deze schitterende natuurpracht die een totaal andere indruk geeft dan de Argentijnse kant. Bij deze ´verplicht´ ik dus iedereen om de 2 kanten van de watervallen te bezoeken als je hier bent!!

 




Aan Braziliaanse kant kan je bijna onder de watervallen gaan staan, leuk leuk maar je bent wel zeiknat als de wind verkeerd zit!


De Duivelskeel: de grootste waterval in Iguaçu!


Een soort rat, maar dan een halve meter lang en 30cm hoog...

Na deze waterpret besloten we richting Campo Grande te trekken om daar een toer te boeken die ons in de Pantanal zou brengen. In het hostal 2 Duitsers tegen het lijf gelopen en we besloten om met ons gevieren de Pantanal in te trekken (kwestie van de prijs wat te kunnen drukken). Dus, even de 2 grootste toerorganisators aangesproken (die je trouwens allebei evenveel oplichten) en een tour geboekt bij de kleinste oplichter!

De pantanal is het grootste draslandgebied ter wereld en bestrijkt een gebied van 150000 km². Het ecosysteem is het thuis van 3500 plantensoorten, meer dan 650 vogelsoorten, 400 vissoorten, ongeveer 100 soorten zoogdieren en 80 soorten reptielen. (met dank aan Wikipedia die me het gezwoeg bespaart om dit int kort uit te leggen) Er wordt gezegd dat als je wildlife wil zien dat je beter naar de Pantanal trekt dan naar de Amazone en bij deze kan ik dat dus bevestigen. Veel uitleg ga´k er niet bij geven, look at the pictures!!

 

Veel water --> t zijn dan ook wetlands !! Onze ´pousada´ (hostal) lag langs deze rivier, de Miranda, en naast gewone vissen zitten hier piranhas en kaaimannen. 


Tijdens de jungletour kom je dus deze plekjes tegen, mooi mooi!


Piranha fishing: die vissen hebben dus de neiging om enkel je prooi van rond de vishaak op te eten, je voelt ze eten, maar ze bijten heel moeilijk! Jammer genoeg niks gevangen (in tegenstelling tot anderen), dus dan maar besloten om nog eens mee te gaan zwemmen tussen de kaaimannen en piranhas. Effe ter info: piranhas bijten dus NIET zolang er geen bloed te bespeuren is --> eens er bloed is eten piranhas een hele koe op in 2 minuten (jammer genoeg zijn er ook al 3 toeristen gesneuveld)! Idem met kaaimannen, ze zijn eigenlijk een beetje bang van mensen, maar toch bestaat er altijd een mogelijkheid dat ze aanvallen. Niet iedereen zag dat dus zitten om een duikje te nemen, maar de adrenaline stijgt toch wel een beetje als je tijdens je zwemtocht op zo´n 20m een kaaiman ziet zwemmen. Soit, ik kan het nog navertellen, dus zo erg zalt wel niet geweest zijn en trouwens als je gids zegt dat het kan, dan ga je er ook van uit dat het kan, nietwaar? 


Horseriding door de Pantanal. Klinkt interessanter dan het eigenlijk is, maar de compagnie doet er ook toe natuurlijk!! Vooraan Magdalena, daarachter (met de lederhosen inderdaad) den Duits Wolfgang.




Deze is eigenlijk later getrokken, maar geeft weer hoe vee getransporteerd wordt in de Pantanal!



Arend

Kaaiman


Andere kaaiman


Capibara (largest living rodent in the world). Dit beest is groter dan de gemiddelde hond en heeft scherpe tanden --> toen ik hem wilde fotograferen viel hij aan en beet mijn broek kapot. Hij lag namelijk te slapen en nonkel Jos had hem gestoord.  
 

Gordeldier: Deze kennen we nog van in Peninsula Valdez, maar dan in andere kleuren. (en deze bijten niet in je tenen)


Plaatselijke kikker by night. Zag hem plots toen ik sigaret aan t roken was en heb mij zo´n 5 min beziggehouden om deze foto te kunnen nemen (hij sprong namelijk redelijk graag rond)


De grootste ooievaar ter wereld. Zo´n 2m groot en redelijk imposant als je hem ziet langsvliegen.


Enkele van de papegaaien die je hier ziet rondvliegen. Deze was juist een grapje aant vertellen tegen zijne compagnon. (Jotie, is da gene foto voor u??)


Deze papegaaien vliegen altijd per 2 of in groep. Nooit zal je ze alleen tegenkomen! 


De rode vliegt wel op zijnen alleen rond.


Stel je voor, je zit op een bootje op de Mirandarivier hier en je kijkt naar de omringende rimboe. Plots zegt je gids (vanop 10m: kijk ne kameleon) --> Iedereen dus dezelfde reactie --> huh, waar??? Ewel daar, tussen de takken van die 2 bomen daar.... Zelfs vanop 50cm zagen we hem niet, toen plots....  


Schildpadden


Anaconda: Deze wurgslang had net een schaap binnengespeeld, de slang was zo´n 15m lang. Nie gezien, wel t stoere verhaal gehoord erover!


Toekan


Toekan


Schattig, nietwaar?? Enkel spijtig dat ze agressief worden als je aan het eten bent (tip die niet altijd nageleefd wordt met alle gevolgen van dien)


Sunset 1


Sunset 2 (dezelfde avond)


Sunset 3 (avond ervoor)


sunset 4: laatste dag Pantanal

Na deze vierdaagse besloten Magdalena, Wolfgang, David en ik richting Bonito te gaan, een toeristisch trekpleister dat enkele interessante bezienswaardigheden biedt. Bonito ligt in het centrum van een streek genaamd: het "Caribische Gebied" van het mid- westen. Dit gebied is zo genoemd omdat de grondsoort erg veel kalk bevat en hierdoor het water van de 3 rivieren en bronnen als het ware door een natuurlijk filter stromen en "licht blauw" en erg helder en schoon zijn. Zo kan je er snorkelen (tussen de vissen) in 1 van de 2 helderste rivieren ter wereld, verschillende parken bezoeken en een grot met ondergronds meer bezoeken. Het snorkelen was best gezellig, maar het bezoek aan Lago Azul en Abismo Anhumas was BEESTIG.


Along the road...


Na een avondje drinken....


Zwemmen!!


Jesus...


Beeld op het centrale plein in Bonito

Met de aanwijzingen van onze gidsen daalden we af naar het centrum van de aarde, de "Abismu Anhumus". Een opening in de grond gaat naar beneden als verticale grot, een diepte van ongeveer 72 meter. Je daalt deze grot af met behulp van koorden tot aan de bodem waar een meertje zo groot als ongeveer een voetbalveld met kristalhelder water ligt. Na een boottoertje doorheen de grot, kropen we in ons duikpak om een duikje te nemen in het meer. Dit is hier toegestaan en je ziet enorme formaties en structuren (stalagmieten en stalagtieten) met hoogtes tot 16 meter van ong. 10 miljoen jaar oud. Tijdens onze duik duik je enkele ondergrondse zalen en grotten in verschillende afmetingen binnen waar het decor lijkt op beeldhouwwerken door de natuur gemaakt. Na de leute het zware werk en we konden beginnen aan de terugtocht richting uitgang. De enige manier daartoe is via het touw naar boven klimmen, wat een redelijk zwaar werkje is. Je wordt dan ook de dag ervoor fysisch getest om te kijken of je dit wel aankan.


Dit was schitterend (maar verdorie lastig aan de armkes om weer boven te geraken!!)


Going up: je trekt jezelf eigenlijk naar boven met je benen en armen.


De grot zelf waar we een boottour & een duiksessie deden. Het ondergrondse meer is 80m diep en je kan er een uitgebreide duikseeie nemen, maar dan heb je een duikattest nodig.

Onze volgende stop was Lago Azul, en grotmeer (20 miljoen jaar oud) dat 100m onder de grond ligt en dat een zeer heldere turquoise-blauwe kleur heeft. Dit in combinatie met stalagmieten van 4-5m lang heeft zo zijn invloed op je ogen aangezien dit beeld voor eeuwig op je netvlies gebrand staat. Enig nadeel, als je naar de WC moet doe het voor je binnengaat in de grot want anders moet je op de terugkeer zo´n 100m naar boven sprinten, nog een boswandelingske doen om dan pas naar de wc te kunnen. Dit efkes terzijde!


Schitterend.... Echt genieten (want moest nog nie naar de wc toen)


Efkes de oogjes richting uitgang geworpen om te weten naar waar da´k moest lopen..

Nog een laatste blik op t meer geworpen en hupse, sprinten naar boven...