Dat onze
oudjes van ALVA toch iets belangrijker mogen voorstellen dan een allegaartje,
een samenraapsel van lopers 7de knoopsgat , weten we ondertussen wel
al langer dan vandaag.
En dat ze nu
ook stilaan wereldberoemd worden, niet enkel in onze Ajuinenstad, maar ook over
de moddervelden van het Vlaamse landschap, wordt een onomkeerbare realiteit die
nog ontelbare diepe emoties zal oproepen.
Om één en
ander eens flink in de verf te zetten, werd eenparig besloten om de Crosscup-Relays
aflossingen in Gent te veroveren, getooid in onze felrode kleuren met 3 ploegen
van 3 musketiers .
De 1ste
ploeg, met name onze elitetroepen, haspelde de 5klm500 af in een puike tijd
van 18min 33.
Gunther
Van den Bossche en Danny
Vonck, onze 2 onverzettelijke,
nooit afgevende doorbijters van het eerste uur effenden op een lovenswaardig manier het pad en de over my
dead body tronie van Geert De Brouwer zorgde voor de final touch van deze thriller.
Bataljon 2,
startte met waarempel niemand minder dan de onverslijtbare Michael Pyck, die zich voor deze unieke gelegenheid splinternieuwe spikes had moeten
aanschaffen - wat een clubliefde ! - en hierdoor blijkbaar vleugels kreeg zodat
hij de startkilometer in zo maar eventjes in 3min35 afmaalde .
Jan De
Veylder bewees
nogmaals dat zijn zoon bepaalde sportieve talenten van geen vreemde heeft en
gaf de stok in ijltempo door aan Luc De Cominnes, die er blijkbaar niets op tegen heeft om 2
maal door de gevreesde zandbak te moeten ploeteren maar daar integendeel alle
plezier schijnt in te vinden . Eindtijd 20min 41.
Hoe ouder,
hoe gekker dachten tenslotte de 2 anciens van groep 3 en dus trommelden ze de
toch ettelijke jaartjes jongere dame Karine De Buysscher op voor de gemengde ploeg.
Een gepaste
gok bleek achteraf.
Karine was bij
aanvang omwille van haar hardnekkige blessure eerst niet gerust in een gunstige
afloop, Onnodige zorgen want wat
bleek bij de wisseling op klm 1 :
na amper 3min 50 gaf ze de stok aan Jozef Van Nieuwenhove door.
Enkele
onmisbare klontjes druivesuiker-brandstof naar binnen gewerkt en dit volstond
om petrol te geven zodat 1,5 klm
en 5min 30 later HermanPersoons
gelanceerd kon worden.
Onze
nieuwste aanwinst legde - zoals we stilletjes verwacht hadden - zijn ingangsexamen
af met grote onderscheiding : 3 klm in 11min 45 , wat resulteerde in een
eindtijd van 21min 05.
Ziezo, wie
riskeert het zich nu nog om te stellen dat ALVA over geen soliede, degelijke groep
Master-veldlopers zou beschikken : ongetwijfeld vatbaar voor herhaling zijn
deze prestaties en een geruststellende tip voor Michael : nieuwe spikes moet je
toch méér dan 1 maal gebruiken, welke gensters gaat dat nog geven eens ze ingelopen
zijn ???
Martin bezorgde ons volgend verslag van zijn halve marathon in Etten-Leur
Halve marathon Etten-Leur, 25/10/9
Op een zonnige zondag, laatste zondag van oktober, was het weer zover; de koopzondag van Etten-Leur, gecombineerd met hun marathon, halve marathon, 10k, 5k en kids races.
Onder een stralende zon met enkele hoge wolken, 16° C, werd de start gegeven van de halve marathon om 13u40, op een leuke beat-muziek in plaats van traditioneel orkestje. Na een drietal kilometers door het centrum en de banlieue, met veel volk, was het weer de grote lus doorheen de velden. Met een strakke zuid-westen wind was bescherming achter enkele grote Noorderburen aangewezen.
Na een tiental kilometers is er dan een aangename variatie, met enkele kilometers op zachte ondergrond (tenzij je op het fietspad bleef). Aan het einde van dit stuk kwam dan de verfrissing via een serieuze regenvlaag.
Die stopte op ongeveer 2 KM van het einde, na de brug over de autoweg, wind tegen, waar ik helaas net op dat moment geen beschermende Hollander had. Gelukkig was dat maar een kort stukje.
Na deze brug was het dus helling af en versnellen tot aan het einde, met een aankomst à la Eindhoven (met minder volk, en hier wel overal dranghekken in het centrum).
Met een 'big smile on my face' kwam ik binnen op 1u 42m 43s binnen.
Alle mogelijke dranken heb ik na de finish met plezier opgedronken, oranje (!) sportdrankje met bizar smaakje, water, thee, samen met een stukje "appelsien".
Na een 'hemelse' massage was het terug richting huis, moe en voldaan, met een stop aan de McDonalds aan de grens.
P.S. Terwijl de spons- en drankposten goed in orde waren, was de KM-aanduiding wel sporadisch, of soms zelfs verkeerd. Velen keken zeer verbaasd, hoofdrekenend naar hun Polar bij het bordje van 2 KM dat op +/- 1,5 KM stond.
Berlijn
20/092009, een marathon waar vriend Michael een droom in vervulling zag gaan. Ik
ken het gevoel, het viel mij ten dele in Eindhoven 2008 toen ik voor het eerst
onder de magische kaap van 3u30 geraakte. Het feest kon niet op, in Rotterdam
dook ik voor een tweede keer onder die magische kaap van 3u30 ... ik liep er
3u26. De trainingschemas van Jean waren hadden hun effect niet gemist. Michael
nam mij op sleeptouw om naar Berlijn te gaan. Ik had er vertrouwen om onder de
3u30 te blijven. Alle trainingschemas volgde ik nauwgezet.
Berlijn is
een prachtige stad. Dat mochten Michael en onze echtgenoten ondervinden. We
bezochten héél wat mooie plekjes, zoals Checkpoint Charly, de Muur (of wat er
nog van overblijft). We dronken koffie op de Gerdarmenplatz. We flaneerden
langs Unter den Linden. Op zaterdagavond zat ik met pijnlijke voeten in de
douche van de hotelkamer. Sightseeing en marathonlopen waren eigenlijk niet
zon goede combinatie. Onze Jean had mij er nog zo voor gewaarschuwd.
Leerlingen luisteren niet altijd naar de wijze raad van de meester. 52 Jaar en
nog niet geleerd zijn. Is er nog hoop ? De Berliner Marathon vond plaats onder
een zware zon. Aanvankelijk verliep het goed, maar de sightseeing begon haar
tol te eisen. Iets voor kilometer 37 voelde ik een schouderklopje. In sneltrein
vaart stoof mij voorbij. Het was zijn dag. De warmte, het slenteren, niets
deerde hem. Met grote stijl liep hij onder de Branderburgertor naar de finish.
Zijn droom ging in vervulling. Ik kon de meubelen nog iet of wat redden, maar
ik zat nog een eindje boven die magische grens. Dat bleef nazinderen. De
oorzaak van het debacle was makkelijk te vinden. Moet ik nog 6 maanden wachten
om een nieuwe poging te ondernemen om orde op zaken te stellen? Ik nam het
besluit niet deel te nemen aan de aflossingsmarathon in Eindhoven. Vriend Chun
was zo goed om mijn plaats in te nemen. Met veel onbegrip aanhoorde Jean mijn
besluit. Ik wou en zou de volledige marathon van Eindhoven lopen. Langs deze
weg mijn excuses voor de drie dappere krijgers die de aflossingsmarathon liep
samen met Chun. Het viertal liep een puik resultaat !
Om
huishoudelijke problemen te vermijden liet ik mijn vrouw in de waan dat ik de
aflossingsmarathon zou lopen. Van die kant had ik dus geen weerwerk of
tegenprutteling te verwachten. Voor het geval dat mij iets zou overkomen, heb
ik mijn zoon dan toch maar verwittigd van mijn plan.
De
voorbereiding tussen Berlijn en Eindhoven was héél éénvoudig, m.n. niet veel
lopen, en vooral veel (gezond) eten en rusten. Voor zulke voorbereiding bestaan
niet zoveel schemas. De rust heeft veel goed gedaan.
Michael was
van de partij in Eindhoven. Hij zou mij begeleiden tijdens de marathon. Na het
inschrijven werd afgesproken waar ik drank of een banaan zou aannemen. Het was
fris aan de start, maar het startschot bracht vuur in de benen. Alles verliep
lekker. Ik hield de hartslagmeter nauwgezet in het oog. Soms had ik schrik dat ik
te vlug ging. Er mochten geen krachten verspild worden, die moest ik bewaren
voor de laatste kilometers. Toen ik halfweg was, zat ik op een tijd van
1u39min41. Dat was te vlug. Komt dit wel goed? Vanaf kilomter 30 voelde ik een
lichte kramp in een beide kuiten. Ik mocht niet meer versnellen, snelheid
aanhouden was de boodschap. Ik kon mezelf verwensen, te vlug gestart ! Leer ik
het dan nooit ? Ik kon de schade nog beperken. Een paar keer werd ik tot
stoppen gedwongen om een krampen te verwerken. De plensbui bracht verkoeling,
maar geen verbetering.
Gelukkig
was er de juichende massa, raar, maar een mens put daar krachten uit. Ik voelde
dat een evenaring van mijn besttijd tot de mogelijkheden behoorde. De laatste
kilometers steek ik nog een tandje bij. Immens was mijn geluk toen ik zag dat
er een verbetering van mijn besttijd inzat. 3u24min59sec. Dat had ik niet
verwacht. Bedankt Michael voor de mentale steun. De vijs die ik verloren was in
Berlijn, vond ik gelukkig terug in Eindhoven. Bedankt Heilige Antonus.
Mijn vrouw
werd als eerste op de hoogte gebracht van het resultaat. Ze was verwonderd
dat ik de volledige marathon heb gelopen. Ik heb op het thuisfront nu wat goed
te maken.
Nu weet ik
zeker dat ik binnen 3 weken geen marathon zal lopen. Michael, bedankt, maar op
het aanbod om in Frankfurt een marathon te lopen kan ik niet ingaan. Ik ga nu
een rustperiode in om te herstellen (de komende week toch), nadien herneem ik
met veel plezier de trainingen opnieuw.
We hebben
nu volop tijd om plannen te smeden voor komend jaar.
Alle
deelnemers aan marathon en halve marathon zijn winnaars. Proficiat aan de ALVA
lopers, dank aan de supporters. Hun aanmoediging en steun is héél belangrijk
Zondag liep ik alweer mijn vijfde marathon. Maanden van voorbereiding moesten een tijd onder de 4 uur opleveren. Tijdens de voorbereiding al mijn tijden verbeterd op 6km, 12km en halve marathon. Uren getraind samen met mijn LDL-maatjes Wim en Tijl. De dinsdag voor de marathon het plan besproken met Jean hoe ik zou lopen. Beginnen op een schema van 3u40min. Deze gedachte laat mij de week voor de marathon niet meer los, en besluit om dit schema niet te volgen uit schrik voor mijn goeie vriend de man met de hamer
Voor de start zie ik Jef Bequé, een man die zijn marathons fluitend rond 3u10 loopt, en die besluit om de ganse marathon bij mij te blijven. In Eindhoven was het voor hem marathon nummer 14. Ik moest en zou onder de vier uur duiken. Voor Jef ging het de ganse marathon lekker traag, en ik vermoed dat hij onderweg nog de tijd vond om zijn memoires te schrijven.
Ik leg mezelf op dat ik de eerste halve marathon niet boven hartslag 160 ga, en dat lukt perfect, ik kom door in 1u54 rond. Tussen kilometer 20 en 30 loop ik écht heel soepel en geef geen trap teveel. Ik besluit om er op kilometer 35 een lap op te geven, maar dat plan valt letterlijk en figuurlijk in het water. Wat een stortbui en wind zeg! Ik hou dan maar het tempo vast en versnel enkel nog de laatste twee kilometer tussen de menigte in het centrum van Eindhoven. Dat was écht genieten!! Een 400 meter voor de finish loopt Jean nog een stukje met mij mee, en wenst mij alvast proficiat.
Waar ik bij mijn andere vier marathons mij aan de meet vooral de vraag stelde moeder waarom leven wij, kwam ik nu relatief fris over de finish in een tijd van 3u52min (een verbetering van 18 minuten van mijn persoonlijk record), wat een heerlijk gevoel om op zo een manier over de meet te komen zeg. Enkele tranen zijn mijn deel, maar dat trek ik mij niets van aan.
Na de finish zie ik Berliners Michael en Hendrik, en Wim. Wim ging er van meetaf aan vandoor en ik zou hem nooit meer terug zie. Man wat ging die snel! Bij de volgende marathon probeer ik toch ook eens Zuid-Afrikaanse krokodil of zebra te eten En wat te zeggen van Hendrik, 3 weken na Berlijn zo een toptijd neerzetten in Eindhoven Chapeau!
Eindelijk onder de vier uur, en net in Eindhoven, de plaats waar mijn vader 13 jaar geleden zijn debuut op de marathon maakte.
Ik hou eraan twee mensen speciaal te bedanken, en dat zijn Jean en Jef! Zonder hen was mij dit niet gelukt!
5 april 2009 Rotterdam: Prachtprestatie van de marathonlopers.
De marathonlopers hebben meer dan hun best gedaan in Rotterdam.
Iedereen heeft er zijn beste tijd gelopen.
Patrick De Man 3u12:53 = verbetering van 6 minuten.
To Chun Fai:3u15:03 = verbetering van 7 minuten.
Hendrik Vlieberghs:3u26:47 = verbetering van 3 minuten.
Michael Pijck:3u36:02 = verbetering van 2 minuten.
Tijl Vierendeel:3u40 = verbetering van 9 minuten.
Luc De Meersman liep niettegenstaande een iets te vlugge start een verdienstelijke 4u29.
Dat belooft voor de marathon in Antwerpen.
Marathon in the Big Apple. Vorig jaar nam ik de beslissing om de moeder van alle marathons te lopen. Eind mei van dit jaar vroeg ik aan onze Jean om mijn training in goede banen te leiden om deze marathon van classe I (dus een zware) op een menswaardige manier te volbrengen.
Ik kon onmiddellijk op zijn steun rekenen en kon samen met de andere marathoniens van Alva voor Eindhoven meetrainen.
Op dinsdag 28 oktober kon ik eindelijk vertekken. Mijn supporters, zijnde vrouw en 2 dochters, reisden ook mee voor de morele en logistieke steun. Voor het verwerken van de jetlag was het goed om op tijd te vertrekken, want uit het verleden weet ik dat ik daar nogal wat last kan van hebben.
De citytrip die de marathon voorafging was fantastisch met een uitbundige plundering van mijn creditcard door mijn drie vrouwen.
De dag vóór de marathon was er de friendshiprun: op zaterdagmorgen met 18000 buitenlandse lopers een 4 km jogging door de straten van Manhattan vanaf het gebouw van de Verendigde Naties naar de finish in Central Park geeft je kippenvel.
Eindelijk Marathon-day.
Om 4.00u uit ons bed (nog een geluk dat in Amerika het winteruur een week later inging dan bij ons, dus we konden toch nog 1 uur langer slapen), om 5.00 u de bus naar Staten Island. Om 6.00 u ter plaatse. We mochten clochard-technieken toepassen om ons warm te houden: oude kleren met kranten en plastiek zakken en dan in een kartonnen doos. Bij 3° Celcius word je vanzelf inventief. Een mens moet er toch wat voor over hebben hoor om zo een marathon te doen
Om 8u30 onze goody-bag aan de camion gaan afgeven zodat we aan de finish wat warme droge kledij kunnen ophalen, en dan naar de start.
Nog wat staan rillen tot 9u40 en dan eindelijk: het startschot op Staten Island en dan de Verezano-bridge op. Eindelijk mag ik de noeste trainingsarbeid omzetten in werkelijkheid. Jean in gedachten (en ook mijn loopmaat Ronny): traag starten. Dat is niet moeilijk: door de kou heb ik 5 km nodig om mij op te warmen. Na 5 km zit ik op 27 minuten. Mijn vooropgesteld tempo van 5 minuten per km of 8 minuten per mijl lijkt me te doen. Van mijn 65% hartslag zit ik nu op 5 km op mijn marathonhartslag die ik van Jean opgegeven kreeg. Yes, ik ben niet te snel gestart en als ik zo verder kan lopen, zal ik dienen smeerlap met zijn hamer deze keer niet tegenkomen.
Op 10 km zit ik op 50 minuten en ik zit mooi op mijn hartslag. Ik voel me als bij een zondagochtendloopje in het park van Aalst. Tien keer niets, zo een marathon lopen. Op 15 km schoon op 1u15 en op 10 mijl 1u20. Tzal me precies nog lukken ook, die 8 minuten per mijl.
Al die tijd loop ik door Brooklyn en de temperatuur is toch al iets gestegen naar +/- 6°. Licht zweten, toch drinken, hartslag in het oog houden, denken aan onze Jean, denken aan de Belgische supporters, 2e brug in aantocht. Dit is half-marathon. Dat ging goed: 1u4545 en de benen zitten nog altijd goed. Die 45 trager dan het doel laat ik niet aan mijn hart komen, ik heb nog tijd genoeg om dit in te halen. Verdomme, die brug is toch iets steiler dan ik dacht, het doet toch wat zeer, . Maar kom, ik zit al in Queens.
Dan komt de 3e brug: Queensborrow-bridge. Een brug om U tegen te zeggen: vanaf km 23 begin het vals plat. Dat verandert dan vrij snel in steil bergop om op de top van de brug te komen. Ik zit op km 25 en zit nog altijd op mijn goeie hartslag, maar toch al 1,5 minuut achter schema. Niet aantrekken, verderlopen. Straks is het bergaf. Het zicht op Manhattan vanop de brug geeft een boost en ik start de afdaling. Toch wat recupereren alvorens ik 1st Avenue oploop. Daar staan de Belgen en dus ook mijn vrouw en dochters. Er was afgesproken op km 27. Die First Avenue is een paar kilometer vals plat. Ik weet: opletten dat je je niet verbrandt! De euforie van het moment, het miljoen toeschouwers, het geschreeuw youre looking good, niet aantrekken, voortlopen op hartslag.
Waar zitten die nu? Ik ben ze toch niet voorbijgelopen? De 27ste kilometer is toch nog niet voorbij? Eindelijk, ik zie mijn geliefden; gezicht goed houden, lachen, armen in de lucht. Ze zijn gerustgesteld; echtgenoot/papa ziet er nog goed uit.
Na Manhattan weer een brug, deze keer een kleintje om in the Bronx te komen; kort nadien weer eentje om via Harlem weer in Manhattan te komen.
Ik heb er nu 33 km opzitten. Het gaat nog redelijk goed, maar dat zondagochtendgevoel in het park van Aalst ben ik al lang vergeten. De benen willen nog mee, maar mijn verdomde achillespees begint toch wat te zeuren, en die linkerkuit begint ook ambetant te doen.
Zou ik versnellen? Ik zit wel al 3 minuten achter schema. Neen, Jean heeft gezegd, niet versnellen voor km 35. Ik zal dan nog maar wat wachten en schoon op hartslag voortlopen.
3 minuten moet ik toch nog kunnen goedmaken op 7 km?
Op km 35 zit ik in het begin van Central Park op een tijd van 2u5845. Ik zal maar beginnen versnellen zeker?
Wil dat nu lukken, tis weeral bergop. Hartslag naar 170. Help, ik kan niet versnellen. Foert zeg, ik loop door zo goed ik kan. Mijn supporters staan nog eens op km 39. Ik zal zo goed mogelijk mijn best doen. Ik laat uitschijnen aan de supporters dat ik er nog goed uitzie, maar ik heb juist voor mezelf uitgemaakt: dit doe ik nooit meer. Ik verdien het niet om zo te moeten afzien. Ik loop wel nog 515 per km, maar het is echt niet leuk meer; het doet overal zeer.
Eindelijk: km 40. Tijd 3u25. Een kleine 27 minuten gedaan op mijn laatste 5 km. Dus ik heb niet kunnen versnellen. Dan maar voor 3u35 gaan, dat is toch ook nog mooi; onder de 3u30 zal in een ander leven zijn, want ik loop geen marathons meer!
Zie ik daar staan: nog 1 mile. De toeschouwers blijven roepen: youre looking good (dat zal wel tegen iemand anders zijn, want ik look er zeker niet good uit), youre almost there!
Dat een mijl zo lang is, dat wist ik niet. Het is weliswaar 1.609 meter, maar het blijft duren. Dan aanduiding ½ mile; (dat kan niet, ik moest er al geweest zijn) dan 300 meter, 200 meter, 100 meter. Tijd in het oog houden: 3u36. Lukt het voor de 3u3700? Juist niet: gefinished op 3u3709. Na de finish kan ik bijna geen stap meer zetten. Ik ben blij. Mijn persoonlijk record met 1,5 minuut verbeterd. Onze Jean zal content zijn, ik heb zijn raad opgevolgd en de man met de hamer niet tegengekomen.
Wanneer is de volgende marathon? Ik wou dat het al zover was! Het is zoals Fred Lebow zei: Few things in life match the trill of a marathon
Met een bus van 65 man zakte het Alva jogging af naar het evenement Eindhoven. De joggers en jogsters samen met hun supporters maakten er een feestelijke dag van. De start to runners van dit jaar proefden voor het eerst van een grote wedstrijd over de 6km. Mattens Anne-marie:33:01 Baeyens Veerle:33:05 Moreels Arman:33:13 Vinck Eric:33:21 Permentier Maureen:36:44 De Jaegere veerle:37:08 VanBrempt Kathy:37:48 De Gols Annemie:38:14 Blanckaert Dirk: 38:29 De Vulder Cathy:39:51 De vulder Peggy:39:52 Valkiers anny:46:05 Schellekens Johan:46:05
De meer ervaren joggers en jogsters namen deel aande 1/2 marathon of de marathon.Er werden zeer mooie tijden gerealisserd: Halve marathon en Marathon uitslagen.
Het gaat zeer goed met mij,heb zeer weinig last gehad alleen de eerste nacht onrustig geslapen. Ik kon eigenlijk zondag al terug gelopen hebben maar heb dit toch niet gedaan. We zijn zaterdagmorgen met zeer prachtig weer vertrokken volop zon windstil en 15°C. De eerste 11km was zeer vlak dan was er de eerste lichte helling over een tweetal km nadien ging het over een glooiend parcours tot in Lauterbrunnen waar we de eerste zeer nijdige doch korte klim voor de voeten kregen. Nadien over zeer vlak parcours naar halfweg (2u 5m) tot hier alles noch zeer goed. Na 25.5km kregen we na een verzorgingspost het echte klimwerk voor de voeten gegooid 4km naar omhoog over een pad van steentjes boomwortels en rotsen hier zagen we dan ook reeds de eerste slachtoffers van de dag opgeven door vermoeidheid en door valpartijen, we kwamen nu aan in Wengen 31km. Vanaf hier was het weer een parcours dat uitnodigde tot lopen alleen ging dit bij mij niet door de krampen van de klim omhoog. Dan toch blijven proberen om te lopen en na een tijdje lukte dit toch opnieuw, we zagen nu uit over de ganse vallei. We kregen nu een zeer zwaar parcours en ondertussen was de zon ook al verdwenen en werd het kouder de laatste 5à6 km liepen we in de wolken. Hier liepen we tussen de koeien met hun bekende bellen en tussen de alpenhoornspelers. Op het hoogste punt van de wedstrijd stond er zelfs een doedelzakspeler. We zagen hem niet maar hoorden hem wel tot we vlak voor stonden. Vanaf hier ging het over een glooiend parcours naar de finish. Ik wou nog wel versnellen om onder de zes uur binnen te komen maar mijn benen lieten dit niet toe. Zeer zware wedstrijd maar toch zeer blij. Super organisatie, zeer veel verzorgingsposten en massageposten.
Ja het was zaterdag feest voor het Joggingteam (of toekomstige Alvalopers). Het was een zeer amateuristische jogging , maar toch zeer leuk. Een senior dame, en een master dame (+ algemeen eerste dame op 10 km) op de eerste plaats. Dit wil denk ik wel zeggen dat we als joggers toch goed bezig zijn, zeker als we ons kunnen meten met andere joggers. Bart Moerenhout zie ik zienderogen verbeteren. Ik zat hem zaterdag op de hielen, maar geraakte er niet meer voorbij... Wel leuk voor Bart en mij dat je als joggers eens binnen de eerste tien kan eindigen (op toch een 70 tal deelnemers). Danny Vonck.
Zaterdagmiddag stonden enkele van je atleten aan de start van de chicken run in Meldert. Dankzij je goede trainingschemma's hebben we daar allemaal zeer knap gepresteerd.
Ikzelf liep de 10 km in 52min en 58. seconden. Waardoor ik zelf een prijsje meekreeg omdat ik de eerste vrouw van de cat. Seniors was.
Moerenhout Bart 38.20 Vonck Danny 38.25 De Buysscher Karine 44.22 Sanders Guido 48.36 Mimmi Van Impe 56.57 Greet Verleysen 57.42 Schellekens Patrick 57.43 Tom Spaenhove 1.02.45 Dirk Blanckaert 1.09.24
Dus vanaf nu nog goe trainen voor de halve marathon want we hebben de wedstrijdkriebel te pakken.
Verslag van Guido's en Patrick's Monschau marathon
Dag meisjes en jongens,
Op 10 augustus ll. zijn de twee Outlaws Patrick Schellekens en ik, Guido sorgeloos van het embryonale ALVA-team er in geslaagd, respectievelijk onze achtste en zesde marathon te lopen dit jaar. Na een draai aan het marathonrad viel onze keuze deze maand op de natuurmarathon in het Duitse MONSCHAU.
Gezien de vroege start ( 08:00 uur) vertrokken we zondagmorgen om half vijf. De start van de +/- 700 deelnemers verliep heel rustig en ontspannen. De natuurmarathon van La Roche En Ardenne indachtig namen we het besluit een vlugge eindtijd maar op te bergen en er een uitgebreide duurloop van te maken gecombineerd met een toeristisch uitstapje. Daarom had Patrick dan ook zijn fototoestel meegenomen voor de nodige kiekjes onderweg. Onmiddellijk werden we een smal pad opgejaagd waar van lopen geen sprake was. Na een paar km. lichte daling begon het echt zware werk. Bosheuvel na bosheuvel, klimmen en dalen op deze frisse regenachtige morgen deed ons al toch al vlug naar adem happen. Telkens onze hartslag 150 slagen telde vertraagden we enkele meters en maakten gebruik van de vele verfrissingen onderweg. De organisatie was op zijn Duits. D.w.z. op en top georganiseerd. We genoten van het schitterend dorpje Monschau, van de vele brugjes en watervalletjes. Deze momenten werden door Patrick
" gedigitaliseerd" ter illustratie van onze leden-bewonderaars. Ondanks het rustige tempo dat we aanhielden waren we toch wat blij na 4 uur 28 minuten de eindstreep te overschrijden.
Met andere woorden beste vrienden, het moet er niet altijd vlug aan toegaan in een wedstrijd als deze. Genieten mag ook. Nu nog Eindhoven en Athene en dat zal het wel zijn voor dit jaar zeker. Of misschien toch niet?. " Is het niet Patrick?.......PATRICK!!!!!! ". OEI. Patrick is al weg want hij heeft trainer Jean zien afkomen met zijn geweer.
Beste Start2Runners, joggers, trainers en vrijwilligers,
Op deze fantastisch mooie zondag beleefden we andermaal een spetterend feest. Nog niet zo lang geleden hadden we onze, in het geheugen gegrifte BBQ & fuif en nu reeds mogen we opnieuw een paar geheugen-bytes gebruiken voor deze 5km test met aansluitend ontbijt. Ja, we waren vandaag met meer dan 250 mensen in en rond onze Luc zijn kantine. Vooreerst willen we alle start2runners proficiat wensen met hun finale deze ochtend. Na 10 weken opbouw nu een 5km lopen is niet voor iedereen weggelegd. Het is een puike prestatie waarop jullie inderdaad zeer fier mogen zijn. Als jullie morgen in de wagen stappen dan moeten jullie de km-teller eens op 0 zetten bij vertrek en dan zien waar jullie na 5km uitkomen! Het is een heel eind. Nogmaals PROFICIAT. Ons werk is natuurlijk nog niet gedaan. We hopen dat jullie nu allen "de goesting" te pakken hebben en dan ook snel beslissen om, samen met ons, verder te blijven lopen. Het is gezond & aangenaam maar het is vooral ook leuk andere joggers te kunnen ontmoeten. Het is plezant om om zoveel blije gezichten te mogen zien, het geeft energie en laat ons even het dagelijkse werk vergeten. Natuurlijk ook een welgemeende proficiat aan alle vaste joggers die vandaag de 5km test gelopen hebben. Sommigen hadden eigenlijk zelfs geen schoenen nodig, ze vlogen over het parcours! Iedereen heeft vandaag ook kunnen zien dat zo een massaal evenement niet door een paar enkelingen opgezet en gerealiseerd wordt. We vergeten de kleine schoonheidsfoutjes die het net wat spannender maken en bedanken alle vrijwilligers voor de hulp. En dat waren er héél wat !!! Enkelen waren zaterdagavond reeds met hamers en bordjes in het park te spotten. Anderen waren deze ochtend reeds zeeer vroeg bij de bakker om maar liefst 750 koeken af te halen. Nog anderen waren dan weer bezig met de inschrijvingen van wedstrijd & ontbijt, uitdelen nummers, opzetten chronometrie en video-finish, linten, drank voor bij de aankomst, opzetten ontbijt, tafels, overzetten tijden en aankomst nummers, schrijven & uitdelen certificaten, ontvangen ziekenfonds papieren, markeren draaipunten op het parcours, fotografie en video en natuurlijk ..... het opruimen achteraf. We hebben er de tijd niet voor gehad om jullie vandaag allen persoonlijk te danken en willen dit daarom toch nog even via mail doen. BEDANKT !!!, zonder jullie was het gewoon onmogelijk om dit te realiseren. We weten dat het zwaar werken is en veel van jullie vrije tijd kost. Bedankt aan allen. Ook een woord van dank aan de Aalsterse politici die het geheel vandaag ondersteund hebben. Ook zij offerden vandaag een stuk van hun vrije tijd op. Dank aan de aanwezige families en alle supporters langsheen het parcours. Tot laatst wil ik onze gediplomeerde trainers bedanken voor de voorafgaande trainingen en de begeleiding bij de wedstrijd. Mede dankzij hen is dit hoofdstuk succesvol afgesloten. Wat we vandaag hebben mogen zien omschrijft perfect waarom we het eigenlijk allemaal doen en waar we in de toekomst verder zullen voor vechten & werken. Een gezonde atletiek-club met respect voor iedereen en balans tussen sport, ontspanning en plezier. Tot kortelings in het Park !! Extra beeldmateriaal en aangepaste uitslag zal kortelings beschikbaar zijn op onze website. http://users.telenet.be/joggingaalst/Site/Home.html
Ongeveer een maand na marathon van Leiden waarom dan het niet eens proberen in de "Alpenmarathon te Liechtenstein".
De eerste 10 km waren vlak tegen een rivier en liep ik volgens de theorie van Jan zeeeeer traag in 52'55" waarmee ik als 333ste over de mat liep algemeen en in mijn categorie als 24ste.
Nu begon echter het echte werk bergop en bij de eerste steile klim stond de helft van de lopers voor mij te voet..Ik zocht mijn eigen tempo met kleine pasjes en hield hartslag zeer goed in de gaten waarbij ik de tegenstand begon voorbij te lopen.Op km 19 waar we op de smalle wegeltjes kwamen en het stijgingspercentage nog wat werd omhooggetrokken moest ik voor eerste keer noodgedwongen ook stappen.
Op de top gekomen was het ineens naar een zeer smal baantje naar beneden van hooguit 0.5m breed en tengevolge de regen van 8 dagen daar een 10 cm inzakken in de kleverige modder. Ik was er niet gerust in en daalde zeer langzaam waar velen me voorbij raasden en ik meer oog had voor de diepte links van 150 m diepte dan de tegenstand....Bijna beneden waar de weg wat breder werd moesten we ons een weg banen door de loslopende koeien die niet steeds uit de weg gingen.
Op kmpunt 25 gekomen en vóór de ultieme en zwaarste beklimming nam ik voldoende tijd voor bevoorrading, de eerste beklimming deed ik als 195ste tijd en 10de in mijn reeks.
Nu begon het pas op km 30 iedereen tevoet en smalle wegeltjes tussen de rotsen en talrijke beekjes, dit duurde zo tot km 36 waar we eerste maal lus maakten op 50m van de finish, ondertussen was ik al een tiental atleten gepasseerd die op een rotsblok volledig leeg gestreden zaten te staren met de blik op oneindig
We kwamen in de sneeuw terecht en het ging nog steeds op en neer en zeer smal en gevaarlijk voor glijpartijen.
Op 1km van de finish kwam ik nog in een groepje terecht van ongeveer 10 lopers en zette mijn spurt in en ging ze nog allen voorbij.. Op laatste beklimming zette ik de 149ste tijd neer en 6de van mijn categorie (+55) .
Eindtijd 4u 34'13" met de 194ste plaats algemeen en 10de van mijn reeks.
De dag erop praktisch GEEN pijnlijke beentjes (raar maar waar).
Ben tevreden deze uitdaging aangegaan te hebben, is wel niet ongevaarlijk met die afdalingen en zal volgend jaar "De Jüngfrau" lopen waar er niet zo gedaald dient te worden.
Gisteren marathon gelopen te Leiden Nederland met veel negatieve kanten maar toch verbetering van mijn beste tijd in 3 u 22'.
Tesamen met Rudy Bruyninkx en Ann Cobaert om 7 u 's morgens zonder voorinschrijving naar marathon te Leiden in Nl ( +- 200 km enkel)Rudy als haas en Ann als fietsbegeleidster.
Daar aangekomen hadden we ons op een parking gezet en daar het busje genomen richting inschrijving.Dit busje zette ons daar ergens af in de smalle straatjes te Leiden waar we natuurlijk eerst verloren liepen.Na uiteindelijk de inschrijving gevonden te hebben was er geen bus terug naar de geparkeerde auto en volgens de mensen aan de info was het een kwartier tevoet terug.Ondertussen waren we op 30' van het startuur gekomen en moesten we ons nog aankleden en vervolgens nog terug naar de startplaats begeven waar we aan de ballon konden van start gaan voor 4 u 15. Er werd van start gegaan tesamen met 1/2 marathon zodat er ongeveer een 2.000 deelnemers van start gingen.
Gezien we achteraan van start gingen zijn we eerste km doorgekomen op meer dan 6' en de volgende 3 was niet veel beter aangzien we na 2 km op een voetpad kwamen van hooguit 2m breed.
We bleven echter (Rudy toch) kalm zodat alles nog goed afliep na een perfect tempo van Rudy.Spijtig dat we in laatste km opnieuw in het achterste trage gedeelte van de 5km terechtkwamen zodat we opnieuw konden beginnen slalommen zoals de eerste kilometers.
Groetjes
Roger.
PS: Volgende uitdaging ALPENMARATHON in Liechtenstein op 14/6/2008 als wederdienst voor Rudy.( Inschrijvingen tot 1/6 wees er tijdig bij) http://www.lgt-alpin-marathon.li
DE BROUWER Geert 01:20:10 VONCK Danny 01:22:34 BACKAERT Dimitri 01:24:07 HEYMANS Jan 01:25:24 MOERENMAN Bart 01:25:27 TO CHUN Fai 01:25:35 DE MAN Patrick 01:26:02 DE SCHRIJVER Hendrik 01:27:42 VLIEBERGH Hendrik 01:32:01 SCHOLLAERT Peter 01:34:04 DEBUYSSCHER Karine 01:34:29 DE COMMINES Luc 01:36:11 VEREECKEN Jonathan 01:37:04 DEN HERDER Hugo 01:37:23 CALLEBAUT Willy 01:38:20 D HAESE Michael 01:39:32 SCHELLEKENS Patrick 01:39:37 SORGELOOS Guido 01:39:38 DE RAS Pascal 01:39:45 DE RIDDER Tom 01:40:36 KEYMEULEN Joris 01:42:00 VIERENDEELS Tijl 01:42:51 MARCELIS Jean-Louis 01:46:36 POTVLIEGHE Waldo 01:51:18 VAN HOLEN Ignace 01:52:09 BORMS Luc 01:53:10 VAN RANSBEEK Martine 01:53:39 FREDERICKX Patrick 01:54:29 BORMS Elke 01:54:33 VAN DEN BOSSCHE Gunther 01:54:34 WAUTERS Gina 01:54:55 VAN KEYMEULEN Rudy 01:54:56 VAN HECKE Lisbeth 01:55:01 ROGGEMAN Chris 01:55:01 BROEDERS Kristine 01:58:06 VANDEN BOGAERT Lieven 01:58:27 BRAEM Sabine 01:59:03 SANDERS Guido 02:00:08 DE MAN Pascal 02:00:27 DE MEERSMAN Luc 02:02:01 PIJCKE Christine 02:02:26 BRUSSELMANS Maggy 02:04:02 BAEYENS Veerle 02:04:12 BURSENS Paul 02:04:24 VAN DEN BERGHE Ludwig 02:05:27 OTTOEY Leslie 02:05:44 GUILLEMIJN 02:06:29 PEIRLINCK Bart 02:06:44 VERLEYSEN Greet 02:08:01 DE MEYER Inge 02:12:28 DIERICKX Martine 02:13:23 COPPENS Dirk 02:13:45 DE SMET Nathalie 02:14:30 LAMMENS Peggy 02:16:09 VAN DE PUTTE Bart 02:16:37 PEIRLINCK Robert 02:17:03 TANCRE Carine 02:19:51 VAN IMPE Mimi 02:20:19 D HERDE Veerle 02:20:26 VAN DEN BERGHE Lieve 02:20:52 BOEL Wim 02:21:12 VERBEKEN Carine 02:21:52 COESSENS Johnny 02:23:40 CILLO Dirk 02:26:02 DE BRANDT Chantal 02:37:46 VAN DRIESSCHE Stefaan 02:40:57 DE BROUWER Marijke 02:40:57
Met de felecitaties aan de lopers en loopsters voor hun prachtige individuele prestatie in de zware en warme 20km van Brussel; Het joggingteam behaalde in de clubranking een mooie 27 plaats op 541 deelnemende ploegen. Het trainers team
Zondag 11 mei, moederdag. Wat voor een moeder ben ik toch om dan aan de start te staan van een marathon ? Zonovergoten hemel en toch sta ik met bibberende knieën en een heel bang hart aan de start van de marathon te Visé. Ik ben bang van wat moet komen en van de warmte. 9u30, de doedelzakken eindigen hun lied en het startschot klinkt. Ik prevel een laatste schietgebedje, steek nog een duim op naar Danny en vertrek. "Rustig, langzaam", denk ik steeds want ik ben de Hyacinthenjogging niet vergeten ... Na 3 km hoor ik ergens achter mij : "Eendracht, vooruit !" Patrick Schellekens is in aantocht... Samen zetten we onze tocht verder. We babbelen, lachen, poseren voor de fotografen nu we er nog goed uitzien en ik vergeet mijn angst... Ik loop zowaar ontspannen. Alles verloopt perfect. De drankbevoorrading is goed en ook de plaatselijke inwoners zorgen voor extra water. Hier en daar staat een goede ziel met een tuinslang. 21 km, ik kom door op 1u49, een minuutje te snel volgens mijn schema dat op mijn horloge kleeft. Dus ik houd in. 25 km, oeps, te veel vertraagd, een halve minuut achter op schema. Ik voel me goed, het zelfvertrouwen is er nu en ik versnel, hééél langzaam. 35 km, ik zit weer op schema. Ik ben moe, heel moe. Het is warm, heel warm. En de heuveltjes die we moeten oprennen, lijken bergen. Maar de trainingen doen hun werk en ik kan mijn tempo aanhouden. Ik haal mensen in. Gek hé, ik heb die allemaal al eens gezien. Zij liepen me voorbij in het begin van de marathon. Maar ze zijn sportief, velen roepen : "Bravo Madame, courage !" Dat doet deugd. 40 km, ik zit nog steeds op schema. Mijn hartslag zit te hoog maar ik doe alsof ik het niet zie en denk aan de finish. Ik versnel nog ietsiepietsie (of denk ik dat alleen maar ?) en duik zo onder mijn vooropgestelde 3u40. Ik eindig op 3.38.38 u. (zijn dat geen schone cijfertjes ?) en als 3de dame in mijn categorie. Ik maak nog een vreugde-rondedansje alvorens mijn beide benen in de kramp schieten en ik zeg : "Ik had een goede dag en IK WAS GOED GETRAIND ! DANK U WEL, JAN ! Danny eindigde op 3u21. Knappe tijd vind ik dat en vooral moedig, heel moedig om ziek aan de start te gaan. (Als het aan mij lag, hadden we forfait gegeven !) Maar deze woorden troosten hem natuurlijk niet. Volgende keer beter. Karine De buyscher.
In een zonovergoten maar zwoel Brugge heeft het joggingteam weer een prachtige globale prestatie geleverd. De organisatie van bijna perfect, spijtig dat de 2de bevoorradingspost wat te laat was opgesteld. De uitslag van iedere jogger,jogster individueel laat het beste verwachten voor de 20km van Brussel,waar het jogginteam met nog een grotere groep zal aan wezig zijn. Bekijk maar eens de uitslag:
De Brouwer
Geert
56'30
Vandenbossche
Gunther
58'37
Moerenhout
Bart
1'00'18
De Man
patrick
1'00'30
De Schrijver
hendrik
1'00'40
To
Chun Fai
1'00'48
Vliebergh
Hendrik
1'02'12
Schollaert
Peter
1'04'12
DE Bruyn
Stephane
1'05'31
Keymeulen
Joris
1'06'09
Callebaut
Willy
1'06'53
De Ridder
Tom
1'09'07
Vierendeels
Tijl
1'09'10
Marcelis
jean
1'15'18
Roggeman
Chris
1'15'47
Rombaut
Kristof
1'15'58
Roggeman
Lieve
1'17'37
Ottoey
Leslie
1'17'41
Van Ransbeek
Martine
1'18'41
Bursens
Paul
1'20'12
Wauters
gina
1'20'40
Pijcke
Christine
1'21'06
Brusselmans
Maggy
1'22'07
De Pauw Meuleman
Sofie Carine
1'22 1'23
Sanders
Guido
1'24'24
PEIRLINCK
BART
1'24'36
Van de Putte
Bart
1'24'36
Guillemyn
Bernadette
1'25'08
Borms
Elke
1'26'14
De Meersman
Luc
1'26'35
Moens
Pascal
1'26'41
Verleysen
Greet
1'27'39
Dierickx
Martine
1'29'07
PEIRLINCK
ROBERT
1'30'24
Verhulst
Kristiaan
1'31'58
Van Impe
Mimi
1'33'42
Van Den Berghe
Lieve
1'37'34
Cillo
Dirk
1'38'52
Bursens
Patrick
1'41
Blanckaert
Dirk
1'58'03
5km
Tielemans
Ingrid
28'
Eeckhoudt
Bertje
28'30
Bursens
Katrien
29'45
Proficiat aan al onze joggers en jogsters, het was voor allen een leuke en ook een sportieve namiddag. Het fiere trainers team.
Beste vrienden, Zojuist bericht gekregen van de sportdienst dat de piste gedurende 2 weken zal afgesloten zijn. Ik stel voor samen te komen aan het voetbal plein rechtover het cafetaria, midden van de dreef aan de rechterkant. Normaal beschikt de club over 2 douchelokalen waar je na de training kan douchen groeten, jan
Het trainingsschema kan niet duidelijker zijn. Onze wegen scheiden tijdelijk. De joggers die zondag in Brugge wedstrijdervaring gaan opdoen hebben deze week een specifieke voorbereiding af te werken. Voor de anderen loopt de trainingscurve verder naar de 20 van Brussel. De weersvoorspellingen spreken voor komend weekend van warm tot heel warm weer en dat is iets om rekening mee te houden. Een aangepaste wedstrijdflash voor Brugge komt er aan en vind je via de homepagina van onze website. Kijk er ook de gouden wedstrijdraad nog eens op na. De uitslag van Brugge zal, zodra beschikbaar, te vinden zijn via de pagina "hall of fame".
De marathonlopers hebben meer dan hun best gedaan in Rotterdam.
Iedereen heeft er zijn beste tijd gelopen.
Patrick De Man 3u12:53 = verbetering van 6 minuten.
To Chun Fai:3u15:03 = verbetering van 7 minuten.
Hendrik Vlieberghs:3u26:47 = verbetering van 3 minuten.
Michael Pijck:3u36:02 = verbetering van 2 minuten.
Tijl Vierendeel:3u40 = verbetering van 9 minuten.
Luc De Meersman liep niettegenstaande een iets te vlugge start een verdienstelijke 4u29.
Dat belooft voor de marathon in Antwerpen.
.
DE BROUWER Geert 01:20:10 VONCK Danny 01:22:34 BACKAERT Dimitri 01:24:07 HEYMANS Jan 01:25:24 MOERENMAN Bart 01:25:27 TO CHUN Fai 01:25:35 DE MAN Patrick 01:26:02 DE SCHRIJVER Hendrik 01:27:42 VLIEBERGH Hendrik 01:32:01 SCHOLLAERT Peter 01:34:04 DEBUYSSCHER Karine 01:34:29 DE COMMINES Luc 01:36:11 VEREECKEN Jonathan 01:37:04 DEN HERDER Hugo 01:37:23 CALLEBAUT Willy 01:38:20 D HAESE Michael 01:39:32 SCHELLEKENS Patrick 01:39:37 SORGELOOS Guido 01:39:38 DE RAS Pascal 01:39:45 DE RIDDER Tom 01:40:36 KEYMEULEN Joris 01:42:00 VIERENDEELS Tijl 01:42:51 MARCELIS Jean-Louis 01:46:36 POTVLIEGHE Waldo 01:51:18 VAN HOLEN Ignace 01:52:09 BORMS Luc 01:53:10 VAN RANSBEEK Martine 01:53:39 FREDERICKX Patrick 01:54:29 BORMS Elke 01:54:33 VAN DEN BOSSCHE Gunther 01:54:34 WAUTERS Gina 01:54:55 VAN KEYMEULEN Rudy 01:54:56 VAN HECKE Lisbeth 01:55:01 ROGGEMAN Chris 01:55:01 BROEDERS Kristine 01:58:06 VANDEN BOGAERT Lieven 01:58:27 BRAEM Sabine 01:59:03 SANDERS Guido 02:00:08 DE MAN Pascal 02:00:27 DE MEERSMAN Luc 02:02:01 PIJCKE Christine 02:02:26 BRUSSELMANS Maggy 02:04:02 BAEYENS Veerle 02:04:12 BURSENS Paul 02:04:24 VAN DEN BERGHE Ludwig 02:05:27 OTTOEY Leslie 02:05:44 GUILLEMIJN 02:06:29 PEIRLINCK Bart 02:06:44 VERLEYSEN Greet 02:08:01 DE MEYER Inge 02:12:28 DIERICKX Martine 02:13:23 COPPENS Dirk 02:13:45 DE SMET Nathalie 02:14:30 LAMMENS Peggy 02:16:09 VAN DE PUTTE Bart 02:16:37 PEIRLINCK Robert 02:17:03 TANCRE Carine 02:19:51 VAN IMPE Mimi 02:20:19 D HERDE Veerle 02:20:26 VAN DEN BERGHE Lieve 02:20:52 BOEL Wim 02:21:12 VERBEKEN Carine 02:21:52 COESSENS Johnny 02:23:40 CILLO Dirk 02:26:02 DE BRANDT Chantal 02:37:46 VAN DRIESSCHE Stefaan 02:40:57 DE BROUWER Marijke 02:40:57
Zondag 11 mei, moederdag. Wat voor een moeder ben ik toch om dan aan de start te staan van een marathon ? Zonovergoten hemel en toch sta ik met bibberende knieën en een heel bang hart aan de start van de marathon te Visé. Ik ben bang van wat moet komen en van de warmte. 9u30, de doedelzakken eindigen hun lied en het startschot klinkt. Ik prevel een laatste schietgebedje, steek nog een duim op naar Danny en vertrek. "Rustig, langzaam", denk ik steeds want ik ben de Hyacinthenjogging niet vergeten ... Na 3 km hoor ik ergens achter mij : "Eendracht, vooruit !" Patrick Schellekens is in aantocht... Samen zetten we onze tocht verder. We babbelen, lachen, poseren voor de fotografen nu we er nog goed uitzien en ik vergeet mijn angst... Ik loop zowaar ontspannen. Alles verloopt perfect. De drankbevoorrading is goed en ook de plaatselijke inwoners zorgen voor extra water. Hier en daar staat een goede ziel met een tuinslang. 21 km, ik kom door op 1u49, een minuutje te snel volgens mijn schema dat op mijn horloge kleeft. Dus ik houd in. 25 km, oeps, te veel vertraagd, een halve minuut achter op schema. Ik voel me goed, het zelfvertrouwen is er nu en ik versnel, hééél langzaam. 35 km, ik zit weer op schema. Ik ben moe, heel moe. Het is warm, heel warm. En de heuveltjes die we moeten oprennen, lijken bergen. Maar de trainingen doen hun werk en ik kan mijn tempo aanhouden. Ik haal mensen in. Gek hé, ik heb die allemaal al eens gezien. Zij liepen me voorbij in het begin van de marathon. Maar ze zijn sportief, velen roepen : "Bravo Madame, courage !" Dat doet deugd. 40 km, ik zit nog steeds op schema. Mijn hartslag zit te hoog maar ik doe alsof ik het niet zie en denk aan de finish. Ik versnel nog ietsiepietsie (of denk ik dat alleen maar ?) en duik zo onder mijn vooropgestelde 3u40. Ik eindig op 3.38.38 u. (zijn dat geen schone cijfertjes ?) en als 3de dame in mijn categorie. Ik maak nog een vreugde-rondedansje alvorens mijn beide benen in de kramp schieten en ik zeg : "Ik had een goede dag en IK WAS GOED GETRAIND ! DANK U WEL, JAN ! Danny eindigde op 3u21. Knappe tijd vind ik dat en vooral moedig, heel moedig om ziek aan de start te gaan. (Als het aan mij lag, hadden we forfait gegeven !) Maar deze woorden troosten hem natuurlijk niet. Volgende keer beter. Karine De buyscher.
