Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
26-10-2010
Voorzichtige start
Maandag terug de schoenen aangetrokken. Het was weeral bijna twee weken geleden. Vorige week helemaal niet gelopen wegens de pijnlijke voet. Aangezien ik er niet gerust in was, ben ik voor alle zekerheid naar de atletiekpiste getrokken. Er stonden 50 min. lopen op het programma. Heel wat rondjes tellen dus. Maar dat nam ik er met plezier bij. De enkel gaat voor. Ik vertrok voorzichtig, ik merkte het aan mijn passen. Deze waren een heel stuk korter dan gewoonlijk. Na de eerste kilometer werden de passen al iets groter en werd er meer ontspannen gelopen. Mijn voet trok nog wat (niet constant), maar het was goed uit te houden. Hopen dat nadien geen pijnscheuten opkomen. Eén keer had ik mij misteld, maar ik had het al snel in de gaten dat ik trager liep dan hetgeen mijn tijd aangaf, kwestie van snel te kunnen rekenen Op het einde kwam er een heel grote, donkere regenwolk voorbijdrijven. Toen deze halfweg was, kwam er wat regen uitvallen. Het was precies of ze daar boven niet goed wisten of er nu iets moest uitvallen of niet. Op het einde werd er dan nog een pak hagel gelost. Voordeel daarvan is dat je niet echt nat wordt. Zodoende had ik er niet veel last van. Na de training geen sporen van vermoeidheid. Dus wat conditie betreft, mag ik niet klagen. De ademhaling zit goed. Hopelijk valt de clubtraining ook nog mee. Ik ga er geen "volle petrol" geven, maar trachten een redelijk tempo te onderhouden. Zien wat dit geeft.
9,5 km - 0:50:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS na : 108 bpm
Deze week was het rustweek volgens het schema. Voor mij is dit ook letterlijk een rustweek geweest. Ik had nog steeds last van mijn voet, hoewel het nu de goede kant op gaat. Voor alle zekerheid heb ik voor vrijdag toch gepast om volgende week opnieuw met mijn schema aan te kunnen knopen. Ik heb dan maar van de nood een deugd gemaakt. Ik ben dan maar aan het bakken geslagen. Het oud brood heb ik ineens verwerkt om er broodpudding van te maken. Ik wilde hiervoor een nieuw recept proberen en nu zag ik de kans om dit uit te proberen. Dit was in ieder geval geslaagd. Voor het volgende moet ik wachten tot morgen. Dan wordt de plattekaastaart uit de koelkast gehaald. Om hier ook al aan te beginnen was een beetje van het goede teveel, want Sandra had eveneens eent kersentaart van het werk meegebracht. Dit wordt dus een weekend vol calorieën. Zo erg is dat nu niet. Het valt niet elke week voor en volgende week worden deze er gewoon terug afgetraind. Dan komt alles terug in balans.
Deze week werd er een beetje rustig getraind door de ldiegene die zondag in Eindhoven de halve en de hele marathon gaan lopen. De groep is er blijkbaar klaar voor. Er wordt toch redelijk over zondag gepraat. Men vertrekt met 20 personen. Daar ik zondag niet mee ga, kon ik een paar keer voluit gaan. het was deze keer enkele malen 200m en 4 keer 400m. Ik besloot om op elke afstand 1 keer goed door te trekken om de rest aan een mooi ontspannen tempo af te werken. Op de 200m evenaarde ik mijn pr (34 sec.) zonder me helemaal te geven. Normaal zou ik op de 400m de laatste sessie voluit gaan. Zodoende werden de eerste drie keer aan een redelijk rustig tempo afgewerkt. De trainer besloot evenwel om de vijfde sessie te laten vallen. In de plaats daarvan mochten er twee personen een 400m op tijd lopen. Je kunt het al raden : dit bibieke was er natuurlijk bij. De eerste 300m hadden we een haas. We moesten de voorloper aangeven welk tempo er moest worden gelopen. De laatste 100m heb ik dan nog eens alles uit de kast gehaald met als resultaat 4 sec. sneller dan vorige keer (was ook al weer van 1 september geleden). Mijn tijd bedraagt nu 1'13". Omdat ik op het einde nog zo'n sprint kan doen, geeft het wel aan dat ik moet proberen om onderweg een hogere snelheid aan te houden. Ik heb nog altijd een beetje schrik om op die 400m te snel van start te gaan. Ik vind dit een zeer verraderlijke afstand, een echte dooddoener. Toch ga ik dit de volgende keer eens proberen. Desnoods ga ik op mijn bek, maar daar word je sterker van. Daar dienen trainingen voor, om te leren het goede tempo constant te kunnen aanhouden. Toch weer een leuke training.
