Mijn eindevaluatie was positief en ik heb de gegevens kunnen verzamelen van het LitClub project. Het is mij helaas niet gelukt om de gegevens van het HELP Women project te verzamelen.

Ik ben al een tijdje bezig met de relatie af te bouwen met de doelgroep. ze weten nu allemaal dat ik vrijdag vertrek. De reacties die ik krijg wijzen erop dat ze verdrietig zijn. Het feit dat mijn vertrek hen niet ongeroerd laat, bewijst dat we een goede relatie hebben opgebouwd. Helaas moet deze nu ook afgebouwd worden. Een eindwerk maken is moeilijk, maar gedag zeggen aan de mensen met wie je drie maanden hebt gewerkt en geleefd is eveneens erg moeilijk.

Deze zaterdag mocht ik gids spelen voor Jaci (mijn stageleider), Dave (de accountant van Otra Cosa en een vriend van me) en Brittanny, een vriendin van Jaci. We bezochten Chan Chan (ruïnestad van de Chimu cultuur) en de Huaca Arco Iris en Huaca Esmeralda, beiden tempels van de Chimu.

In de middag aten we in een lokaal restaurant in Trujillo en at ik eendenborst, wat heerlijk was!

Het was schitterend om de tempels nog eens te zien. We kregen ook vele verrassingen want in Chan Chan was een nieuw gedeelte open gesteld voor het publiek, evenals in Huaca Esmeralda en Huaca Arco Iris! Ik nam ons groepje ook mee naar het off road gedeelte van Chan Chan om ze te laten zien hoe de ruïnes er oorspronkelijk uit zagen. Iedereen heeft genoten van de trip :)

Leuk was ook toen een humming bird verscheen in één van de bomen, ik heb zo'n vogeltje nog nooit in het echt gezien :)

De Peruviaanse honden, een inheems ras die gehouden wordt bij de tempels omdat ze de huisdieren waren van de precolumbiaanse beschavingen, hadden puppy's dus dit was ook een zeer aangenaam zicht :) Ze waren ongelooflijk schattig!

We hebben eveneens vogels gezien van een soort die mij onbekend is maar die een geluid maakt die wat lijkt op dat van een kikker. We hebben ook een prachtige witte reiger gezien en heel wat gieren.

Ik heb echter wel een negatieve ervaring meegemaakt op de minibus richting Huanchaco.

Ik zat achteraan en het busje zat praktisch vol. Een vrouw vroeg om te stoppen omdat ze op haar bestemming was. De assistent van de chauffeur deed de deur open. De vrouw haalde een briefje uit om te betalen en plotseling nam een andere man in het busje het briefje uit de handen van de vrouw en liep snel weg. De assistent van het busje zette de achtervolging in en kon de 'dief' in de grond werpen. Na een kleine worsteling gaf de man die het briefje stal het terug. De assistent gaf het terug aan de vrouw en de dief liep gewoon weg alsof er niets gebeurd was. Ook de mensen in de bus reageerden alsof ze niets gebeurd was. Dit leerde mij dat dit soort taferelen tot de alledaagse realiteit van Peru behoort, gelukkig heb ik het tot nu toe maar één keer moeten meemaken.

Toen ik terug in de hostel was had ik een kort skypegesprekje met Jolien maar om 17u moest ik terug weg. Ik was uitgenodigd in het restaurant van een koppel waar ik goed bevriend mee ben geworden. Ik was uitgenodigd omdat het m'n laatste weekend was en we gingen samen iets kleins eten.

Toen ik er aankwam gingen er ballonnen en waren er heel wat mensen aanwezig. Het was blijkbaar de verjaardag van hun zoon! Ik was uitgenodigd op het feest! Het was een verrassende en zeer aangename avond. De gasten kregen zelfs cadeau's! een gebruik dat totaal tegenovergesteld is aan Europa. Iedereen kreeg een zakje met wat snoepjes en koekjes. Heel aangenaam!

Toen de gasten weg waren vroeg de familie me nog even binnen. Daar hebben we coca thee gedronken en coca bladeren gekauwd, ideaal als digestief en coca bladeren doen echt wonderen voor mijn maag! Mijn maag voelt dan minder zwaar en zelfs eventuele maagpijn verdwijnt dan.

We hadden dan nog enkele gesprekken over filosofie en spiritualiteit. Rond 21u30 verliet ik het huis maar ik was opnieuw uitgenodigd voor donderdagavond, m'n laatste avond in Huanchaco. Een vriendin van de familie, een oudere vrouw zou er ook zijn omdat we heel de avond gepraat hebben en ze wilde nog wat cake bakken voor ons.

Het zal een drukke week worden want ik heb mij voorgenomen om vroeg op te staan in de ochtenden en goed door te werken aan mijn schoolwerk :)

Ik zit met een dubbel gevoel. Enerzijds kan ik niet wachten om terug bij m'n vriendin, familie, mijn vrienden en mijn liefste huisdieren te zijn. Anderzijds zal ik met pijn in mijn hart afscheid moeten nemen van alle fantastische mensen in Peru.

Weliswaar heb ik vandaag een super dag beleefd, heb ik de historische sites nogmaals kunnen bezoeken en heb ik weer heel wat souvenirs op zak! Er is toch ruimte genoeg sinds ik alles van mijn materiaal dat ik mee had doneer aan de projecten :)