Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Vandaag hadden we een feestje met de hele familie Polus (mijn mama's kant), we willen vanaf dit jaar er de traditie van maken om in januari eens met iedereen samen te komen. Met iedereen bedoelen we dus ook echt iedereen: de kinderen, schoonkinderen, kleinkinderen, aangetrouwde kleinkinderen (of gewone partners voor de personen die niet gehuwd zijn) en de achterkleinkinderen en eventuele partner. Nu mijn bomma vorig jaar gestorven is, waren we wat bang dat we niet meer samen zouden komen, vandaar dat wij deze nieuwe traditie ingeroepen hebben. Het was alleszins plezant en zeker voor herhaling vatbaar. Vandaag was dan ook de dag dat bompa normaal 93 jaar geworden zou zijn, maar hij is ook al bijna 20 jaar dood, maar toch wordt er jaarlijks nog aan hem gedacht. Mijn kindjes stonden in het middelpunt van de belangstelling (ze zijn dus de kleinste achterkleinkinderen, want de overige zijn al pubers en er is zelfs eentje van 22 jaar bij) en ze waren super! Echte droomkindjes; braaf spelen, mooi en veel eten, alles proeven, geen gejammer of gehuil (behalve om 20u15 toen Tijl echt moe begon te worden)... kortom heel leuk. Zeker als je daarna nog complimentjes krijgt van tantes, nonkels, nichtjes en neven dat het zo'n brave kaboutertjes zijn, ben je als ouder toch fier.
Het eten was lekker, uitgebreid en met de ideale tussenpauzes, enig minpuntje was de "klantvriendelijkheid" of het gebrek eraan. Foei! Wij (Jimmy, de kindjes en ik) arriveerden om 16u50, dus tien minuutjes vroeger dan dat wij doorgekregen hadden. Zal het gesprek eens noteren: Ik: "we komen voor het feestje van de familie Polus dat om 17u plaats heeft" Zij (vrouw achter de toog) op een hele botte toon: "dat is pas om 17u30, ik heb duidelijk gezegd dat het niet eerder kon" Ik: "ah, sorry, ze hebben ons 17u gezegd" Zij: "die mevrouw (mijn tante dus) had om 16u gevraagd en ik heb duidelijk gezegd dat het ten vroegste om 17u30 kon" Ik: "geen probleem, dan wachten we wel buiten" (in de hoop dat ze zou zeggen dat wij in de hall konden wachten of in het gedeelte van de taverne zodat wij nog wat consumeerden) Zij: "ja je moet buiten wachten" Daarop draaien we ons om en gaan richting de deur en dan horen we haar tegen iemand anders zeggen: "ziet die proberen toch altijd he, ahum ahum", ja natuurlijk draaien wij ons hierop terug om en zegt Jimmy: "wij proberen niets, wij hebben 17u doorgekregen, dus zijn we hier om 17u, maar we zullen wel naar buiten gaan". Ik begrijp dus echt niet waar iemand het lef haalt om iemand met 2 kleine kindjes gewoon buiten sturen in de gietende regen!!! Zeker terwijl ze weet dat wij een feestje hadden met uitgebreide menu voor 30 personen. Eigenlijk hadden we toen er even geen zin meer in, maar uiteindelijk mochten we toch om 17u20 naar binnen (mijn tante bevestigde nogmaals dat het 17u was) en kwam de garcon die er bij stond ook tegen ons zeggen dat hij niet begreep waar zijn bazin (ja dat was dus de eigenares) het haalde om zo tegen haar klanten te doen. Tja, die garcon heeft ons de rest van de avond heel vriendelijk bedient, enkel bij de bazin kon er nog altijd geen lach vanaf. Ze waaide dan ook constant met de wind: tegen een persoon zegt ze dat de wijn enkel per karaf kan genomen worden en niet per fles, terwijl we een half uur later aan het andere einde van de tafel een fles wijn zien staan! Mijn toekomstig schoonbroer wou een beetje van de menu afwijken en dat ging niet, maar de vriend van mijn nicht kon dit wel (terwijl hij letterlijk hetzelfde bestelde als mijn toekomstig schoonbroer dacht te bestellen)... Gekke, onlogische toestanden dus!
Maar het feestje was leuk en dat is wat telt. Jammer dat het er eigenlijk pas van gekomen is nu bomma er niet meer is, want zij had dit ook graag meegemaakt; de hele familie bijeen om iets leuks. De laatste keer dat wij allen samen waren was op haar begrafenis.Hiervoor was de laatste keer op bomma's 80e verjaardag (maar toen waren er een heel deel personen niet van de partij, want is uiteindelijk al 10 jaar geleden). Ik hoop dus echt dat het volgend jaar weer een feestje is (maar dan zeker een andere locatie dan Café Limburghal in Genk)!
Na mijn interview, ging de deurbel, Jessica en haar dochtertje Mirthe stonden op de stoep. Mirthe komt vanaf begin maart naar hier en nu kwam de mama dus wat verdere afspraken maken. Mirthe heeft gedurende het hele bezoek doorgeslapen, dus heb haar nog niet wakker kunnen zien, dus dat belooft voor als ze naar hier komt; zo flink slapen!
Toen ik met Tijltje onlangs op controle ging bij Kind en Gezin was er een studente die mama's zocht die lang borstvoeding gaven en ja, ik ben dus zo'n mama. Hierop hadden we vandaag afgesproken zodat ze mij kon interviewen voor haar eindwerk, dat over dit onderwerp zou gaan. Om 13u30 arriveerde ze kon het gesprek beginnen. Er werden vooral vragen gesteld over hoe ik alles ervaarde (vond ik het leuk, wat waren in mijn ogen de voordelen, de nadelen, hoe lang ik nog van plan ben bv te geven, reacties van de omgeving, voeden in het openbaar...). Ik vond het wel plezant en Tine had alvast wat informatie voor haar eindwerk.
Dit is Finn haar nieuwe favoriete woordje! Achter alles wat ik zeg, zegt ze dus "Wa-jom"! De typische kleutervraag en in het begin vond ik het super dat ze al in deze fase beland is, maar na enkele dagen begint het toch wat op je zenuwen te werken als je alles tot in het detail moet uitleggen en meestal eindigt het na 20 wa-jom vragen in "daarom". Lol! Ik denk dat ons Finnemie het ook vooral doet om te spelen, want ze heeft ongelooflijk veel plezier erin. Ze is ook iemand die graag plaagt, discussieert en uitdaagt, dus ja, dat hoort erbij! Eigenlijk wel heel schattig en lief!
Sinds ik als onthaalmoeder startte (en Finn gelijktijdig naar school ging) is onze Tijl (en ons Finn ook wel wat) constant verkouden of ziek. Nu heeft hij het weer zitten: hij is het hele weekend al niet goed geweest (overgeven, hangerig, verkouden, hoesten...) dus vandaag weer naar de dokter. Jimmy is hier vertrokken om 8u50 (nadat hij Finn naar school gebracht heeft) en kon om 12u (!!!) binnen bij onze dokter. Ja het is daar altijd lang wachten, maar gelukkig was Tijl braaf, want je zou voor minder je keeltje open zetten. We weten ook dat het meestal lang wachten is (een 45 min per persoon voor je) en daarom had ik een tas meegegeven met allerlei boekjes, speelgoed, koekjes (at hij dus wel), drinken, ... zodat ze zich wat konden bezighouden. Diagnose: weer (de 3e op korte tijd) oorontsteking en dus antibiotica. Binnen 2 weken moeten we terugkomen om te kijken of het gebeterd is en anders moeten er buisjes geplaatst worden. We zien wel!
Deze morgen voelde ik mij al niet al te goed: buikkrampen een beetje diarree, dus was er wat bang voor. Je kan niet optimaal functioneren als je meer dan de helft van de tijd op je wc moet doorbrengen, maar gelukkig was het "lopen naar toilet" voorbij toen mijn eerste opvangkindje arriveerde. Ik heb de hele dag nog wel last gehad van buikkrampen, maar gelukkig bleef het daarbij. Ik ben dan ook om 18u mijn bedje ingekropen en Jimmy nam onze kindjes voor zijn rekening. Tijltje is voor het eerst zonder borstvoeding gaan slapen (en dat heeft hij dus overleefd en ik ook) en ons Finn vond het heel erg dat haar mama "jiek" was. Ik moet zeggen dat het mij heel goed gedaan heeft en dat de buikkrampen de dag erna verdwenen waren!
Jimmy had vandaag gewisseld en ging ipv morgen- middagpost doen en hij had mij beloofd dat ik mocht uitslapen. Joepie! Tijl om 5u borstvoeding gegeven en Jimmy stond om 5u45 met hem beneden terwijl ons Finn nog geslapen heeft tot 6u15. Ik vond het zalig dat ik mij nog eens lekker kon omdraaien en verder kon slapen. Rond 8u20 kwamen ze met zijn drietjes mij wakker maken en begon mijn dagje dus ook met luieren. Tijl was nog niet volledig genezen en nogal hangerig dus hem had ik grotendeels op mijn schoot. Voormiddag ook samen met de kindjes in bad geweest, Finneke vond het geweldig om mijn haar te wassen, hoewel ze soms vergeet om te kijken waar ze moet wrijven; dus shampoo in mijn oren, ogen en neus, maar ze vond het super. Na het badje is Jimmy aan het eten begonnen en heb ik met Tijl wat op de zetel gezeten en is hij in slaap gevallen. Na het eten moest Jimmy al vertrekken en zijn de kindjes gaan slapen. Rond 15u werden ze beiden wakker en stond Karen aan de deur. ze had haar petekindje een cinema-uitstapje beloofd. Finn verheugde zich evenveel op de witte Cola (Sprite dus) en de popcorn dan op de film. Ze gingen trouwens nog eens naar "Plop in de Stad" kijken,hoewel Finn die al samen met mij is gaan zien. Ik denk dat Karen hem ook wel eens wou zien! Finn had zich prima gedragen en vond het geweldig, maar ze was toch wel wat moe.
Om 4u45 werd ik uit mijn bed gezet door Finn, ze moest fel hoesten en wou bij mama komen liggen. JImmy had morgenpost, dus ja, lekker met zijn tweetjes in bed nog wat slapen! Niet dus, Finn bleef maar vertellen, hoe hees ze ook was, en zeuren om naar beneden te gaan want ze was wakker. Om 5u30 werd onze Tijl dan ook wakker en heb ik hem borstvoeding gegeven in bed. Beneden gekomen nog allebei een flesje met melk en onze dag kon beginnen. Niet veel later gaf onze Tijl zijn heel fles weer terug en gleed er nog in uit. Oorspronkelijk was ik al blij dat hij niets op zijn kleding gesmost had, maar door zijn valpartij was hij wel vuil. Omdat ik vandaag een hele dag opleiding had voor mijn basiscursus van onthaalmoeder, had ik met mijn mama afgesproken dat ze mij en de kindjes rond 9u kwam halen en mij aan het CC Hasselt zou afzetten terwijl ze de kinderen mee naar haar thuis zou nemen. Jimmy ging ze dan na het werk oppikken. Had mijn mama al gevraagd om wat vroeger te komen zodat ik de kindjes op hun gemak kon klaarmaken want als onze Tijl ziek is, kan ik hem geen seconde van mijn schoot halen. Om 9u00 waren we allen klaar om te vertrekken en kwam ik dus mooi op tijd aan bij de cursus. Finneke vond het niet eerlijk dat ik naar "jool" mocht en zij niet, maar ja. Ze hebben zich goed geamuseerd bij oma en opa en ik vond het ook wel leuk en interessant. Voormiddag ging het over "kinderen en spel en speelgoed" en het herkennen van eventuele abnormaalheden in de ontwikkeling van het kind, namiddag ging het over "communicatie met ouders" en dit hield vooral rollenspel in. Het was een leuke dag en we hebben wat ervaringen kunnen uitwisselen met collega-onthaalmoeders uit heel Limburg. Eigenlijk was het zelfs een beetje ontspanning voor mezelf, eens even weten dat ik niet elk moment "mama" zou horen! Om 16u30 kwam Jimmy mij met 2 slapende kindjes ophalen en zat mijn dagje erop. Thuis nog wat gespeeld en bezoek gehad van mijn schoonzus Linsy en diens vriend en voor we het wisten lag ik in bed.
Finn gaf deze morgen al slijmpjes terug tijdens een hoestbui en na zijn middagdutje gaf Tijl zijn volledige fles chocomelk over! Leuk is anders, maar ja, we mogen eigenlijk niet klagen hoor, het is zelden dat ze moeten overgeven dus ja. Tijl had het net aan de hand rond 15u15 dus belde ik maar even naar oma of zij na het werk even kon passeren om mij een handje te helpen. Jimmy had een extra project op zijn werk, dus zou zo al later thuis zijn en ik had natuurlijk nog 2 opvangkindjes om op te passen. Gelukkig bleef het bij deze ene spuwbeurt en ze waren vroeg gaan slapen (niet veel geslapen, wat ziekjes, wat maakte dat ze rond 19u in hun bedje lagen).
Deze avond had ik een demonstratie van Tupperware. Het was al een hele tijd geleden dat dat gebeurd was (meer dan 3 jaar) en nu de vriendin van een collega van Jimmy zelf net demonstratrice geworden is, leek dit een leuke gelegenheid en voor haar tevens een fijne kans om aan nieuw cliënteel te geraken. Het was een leuke avond en ik had veel verkocht, dus ook nog mooie extra's op de koop toe.
Deze namiddag zijn Finn en Jimmy onze vakantie gaan vastleggen; het wordt dus Tunesië, Monastir en dit van 2-6 tem 9-6! Voorschot is betaald, dus we hebben iets om naar uit te kijken! Finn heeft daar ook nog eens haar verhaal over de "pamelen" gedaan! Lol! Ze zal toch nog even geduld moeten hebben!
Zaterdag zijn we bij het reisbureau geweest en hebben we gevraagd waar we met ons budget op vakantie zouden kunnen gaan. We kunnen naar Tunesië, Turkijke, Marokko, Spanje of Bulgarije.
Turkije: gaat iedereen al en weinig tot geen zandstranden Marokko: iets duurder Spanje: al 3x geweest Bulgarije: een reispas nodig. Hebben JImmy, Finn en ik wel (Thailand), maar Tijl nog niet en kost ook nogal wat. Trouwens spreekt mij niet echt aan als vakantieland.
Dus wordt het Tunesië. Afgelopen dagen alles eens doorgenomen en nu hebben we dus 3 hotels geselecteerd en gaat Jimmy straks eens informeren welke het reisbureau aanraadt. Prijzen ongeveer gelijk, dus maakt niet echt uit.
Finn is er al helemaal in de ban van! In het boekje stonden kamelen en ze verkondigt het dus aan iedereen: "wij op akatie jaan, pameel kijken, niet op jitten, ikke duffe nie, ikke notte kleine meid, mama en papa duffe wel, mama papa lote meid en lote jong". Ook zit ze maar te vertellen wat er allemaal is: pameel, zwembad, speeltuin, hotel, woetij, zand, zon, zee... Kortom nu moeten we wel gaan he!
Het zonnetje scheen, ik had mijn hele poets al gedaan (voordeel als de kindjes je rond 6u al wakker maken, is alles vroeg gedaan), dus rond 10u30 vertrokken we naar de kinderboerderij in Kiewit! Lekker genieten van het zonnetje, de beestjes, het weekend en elkaar. De kinderen vonden het geweldig, diertjes aaien, kijken, wandelen... Enkel Tijl wou telkens maar net de andere kant op wandelen dan ons en als we hem bij het handje namen gegarandeerd protest en een lichte driftbui! Na onze wandeling nog even langs het huis van Karen en Johnny, waar Johnny en mijn papa aan het werk waren. Is mooi aan het worden, ik vond het wel jammer dat ik de bovenverdieping nog niet gezien heb (durf de ladder wel op maar niet af), maar dinsdag komen ze de trappen plaatsen en dan zal ik eens kunnen gaan kijken. Daarna richting huis want het was tijd om te eten en de kinderen hun dutje!
Nu het drukker is in de opvang en er meer groenten en fruit verwerkt worden, hebben we eens een berekening gedaan en financieel is de markt veel aantrekkelijker dan de supermarkt of de groenteboer. Dus met het gezinnetje naar de markt in Sint Truiden; eerst wat gewandeld (Tijl ondertussen in slaap gevallen) en daarna onze groente en fruit in de auto gaan laden. Natuurlijk hoort bij een uitstapje een stop in een taverne. Op terugweg nog even langs een reisbureau gestopt voor wat brochures en info over reizen en daarna middagdutje voor onze Tijl (Finn voelde zich vandaag te groot voor een dutje) en wij wat kijken in de brochures en dromen van vakantie, zon, zwemmen en relaxen...
Om 20u had ik het nieuwjaarsfeestje van de dienst, De Bambi's, de ideale gelegenheid om de andere onthaalmoeders uit onze streek ook wat te leren kennen, al is het maar van ziens. Het was gezellig en we hebben wat ervaringen ed kunnen uitwisselen. We kregen ook een map met gegevens van iedere onthaalmoeder en dat is ook wel leuk, zo weet je een beetje wie wie is, want is allemaal niet vanzelfsprekend. We zijn wel collega's, maar kennen elkaar niet. Oma kwam babysitten, maar Tijl had ik zelf al in zijn bedje gelegd en Finn mocht voor deze gelegenheid wat langer opblijven. Ze was niet zo flink als anders, mede omdat ze nu beseft wat "feestje" inhoudt; voor haar vooral Cola (ja krijgt ze enkel bij feestje of frietjes) en taart (!) en dan ging ik nog eens naar de Bambi's, voor haar dus het lieve hertje uit de film en het boek en ik zou dat dat mogen aaien. Expliceer maar eens aan een kindje van nog geen 3 jaar dat de Bambi's mama's werk is. Ah neen, mama werkt toch niet, mama blijft lekker thuis, papa werkt! (volgens Finn dus), dan sta je daar. Om 21u is ze dan in slaap gevallen op de zetel en Jimmy heeft haar bij zijn thuiskomst (23u30) in haar bedje gelegd en ze heeft flink geslapen!
Het wordt stilaan drukker met de opvang. Vandaag een nieuweling; nl Gitte en het ging goed. Gitte heeft goed gegeten en 4x een kort dutje gedaan. Tegen het einde van de dag wou ze niet meer alleen liggen of in de relax zitten, ze wou gepakt worden. De rest van de kindjes hebben zich mooi met elkaar beziggehouden en het ging vlotjes. Morgen nog eentje extra: nl Jolien, dus zal weten wat te doen he! Finn en Tijl zijn mooi slapen en ik ga dadelijk ook in mijn bedje kruipen want ben moe. Tja, werken dat voel je he!
De vakantie is voorbij en ons Finn mocht terug naar school vandaag; ze zag het helemaal zitten op voorwaarde dat mama haar kwam halen en vandaag heb ik enkel maar Jolien in de opvang, dus lukte mij dat ook. Tijl en Jolien in de tweelingbuggy en Finn aan het handje en voor we het wisten waren we al terug thuis. Tijltjes uitslag is veel beter (enkel op zijn beentjes nog wat, maar die waren er ook een dagje later dan de rest) dus denk dat het morgen volledig weg zal zijn. Ik heb wel de ouders even ingelicht omdat ik liever heb dat ze het weten dat ze hier ineens aankomen en denken "had ze het nu niet even kunnen melden". Van enkele ouders heb ik direct bericht gekregen dat het in orde is en dat hun kindje morgen gewoon komt, dus ben al gerust he!
Met Finn zag je ons zelden of nooit bij de dokter, maar onze Tijl is een ander paar mouwen, hoewel we helemaal niet mogen klagen hoor; meestal gaat het om iets onschuldigs zoals een verkoudheid, een oorontsteking of een infectie. Zo ook vandaag. Deze morgen was ik degene die nog eens wat langer in bed mocht blijven liggen! Luxe! Ik had er echt naar uitgekeken. Om 5u30 heb ik Tijltje borstvoeding gegeven in bed en om 6u30 is Jimmy met de kindjes opgestaan en naar beneden gegaan zodat ik nog eens wat kon slapen. Ik kon rustig verder slapen want ik hoorde de kinderen en Jimmy plezier maken tot boven en dan kan je je nog eens gerust omdraaien en terug richting dromenland gaan. Om 9u45 kwam Jimmy mij dan wakker maken omdat hij nog langs de winkel wou passeren; toen ik beneden kwam was de kerstboom afgebroken en alles stond mooi terug op zijn plaats (dank je, Jimmy). De kinderen begroetten mij uitgebreid toen ik beneden kwam, een half uur later zag ik wat aan Tijl: rode vlekjes in zijn gezichtje; automatisch trek ik zijn bloesje omhoog en ja, zijn buikje en rugje stonden volledig vol rode plekjes. Ik schrik hier nogal van en Jimmy belt direct de dokter van wacht op, waar ik onmiddellijk naar toe mag gaan. Diagnose: 6e kinderziekte of een virale infectie. Niets ergs, geen medicatie, gewoon over laten gaan. De kindjes hebben er ook geen last van en ik mag zelfs onthaalkindjes opvangen, want volgens de dokter is het maar wat onschuldigs en vele kindjes reageren er nog niet eens op, bij andere uit het zich in een lichte verkoudheid en sommigen krijgen dus van die vlekjes. Ik stel die vraag altijd als ik naar de dokter ga, want het is toch belangrijk dat ik er voor zorg dat mijn opvangkindjes gezond arriveren en gezond naar huis gaan, maar als ze het hier niet opdoen, gebeurt het wel ergens anders. Dus als de dokter zegt dat het ok is, zal het wel zo zijn he. Waarschijnlijk is het tegen dan ook beter hoor. Tijl heeft er zelf niet echt last van, hoewel hij zich soms wat laat hangen, maar verder eet en speelt hij flink. Het jeukt ook niet, maar het ziet er wel wat spectaculair uit! Waarom worden kindjes trouwens het vaakst ziek in het weekend of op een feestdag? Groetjes
Ik vind het wel gezellig; die soldenperiode, maar met de kindjes geraak ik er niet echt. We zullen wel zien wanneer het even kan; hun meenemen vind ik niet echt leuk; ook niet voor de kinderen zelf (te druk, te veel luisteren en stil zijn, wachten,...). Ze hebben beiden nieuwe schoenen nodig, dus vandaag moesten ze wel mee naar de schoenenwinkel; eerst nog even langs mijn bonne geweest om nieuwjaar te gaan wensen. Was er nog niet van gekomen met de opvangkindjes, maar beter laat dan nooit. Na ons bezoekje dan naar Genk waar de kindjes fier hun nieuwe schoentjes showden. Finn koos mooie bruine laarsjes met bloemetjes in maatje (!!!) 27 en onze Tijl had ook flinke stoere bruine stappers van Stones and Bones. Hij kon nog in een maatje 21, maar verkoopster raadde een 22 aan om de winter door te komen, dus maar een zooltje erin want anders zou het zonde zijn he. Hoewel het solden was en er 30% vanaf ging, waren we toch nog 155 euro aan schoentjes kwijt. Tja, kinderschoenen zijn duur he!
Vandaag kwam om 17u tante Silvy, Tijltjes meter op bezoek, met nog een nieuwjaarscadeautje voor de kindjes: leuke dvd's van Disney, die ze nog niet hadden, dus ze waren supercontent. De kleine Zeemeermin is al gedoopt tot een van Finnekes favoriete films! Tijl heeft er nog niet zo'n interesse voor, hoewel de filmen met dieren in hem wel aanspreken (Tarzan, Jungle Book); hij is natuurlijk ook nog wat klein he. Vrijdag plannen we een bezoekje aan de schoenwinkel want de kindjes hebben nog nieuwe schoenen nodig. finn haar beginnen te klein te worden (verkoopster had de maat niet goed gemeten en ze zomaar verkocht) en tijl heeft nog geen echte winterschoenen gehad (hij had nog zomermodel, maar wie ziet dat en het is toch nog geen echte winter geweest, dus vond het maandje wachten op de solden wel de moeite). Meer shoppen zit er niet in, want met kindjes klerenwinkels ed afschuimen in de soldenperiode zie ik niet zitten. Ik mag helemaal niet klagen, want heb brave kindjes die meestal luisteren, maar met zo'n drukte is het voor niemand leuk, noch voor de kindjes (die ook wel liever rondcrossen dan mooi een handje geven of in de buggy zitten), noch voor ons (je kan niet op je gemakje rondkijken) dus goed voor de portemonnaie he!
Nieuwjaarswensen en Nieuwjaarsbrieven en Nieuwjaarscenten
Hoewel het een korte nacht was, voelde ik mij toch goed wakker. De kinderen begonnen extra vroeg aan hun middagdutje, maar door hun kortere nacht, duurde het ook wat langer zodat wij rond 14u (eindelijk) aan onze vaste "1-januari bezoekjes" begonnen. Onze eerste halte was bij mijn schoonouders; waar ze nog niet echt wakker waren; mijn schoonmoeder en oudste schoonzus liepen nog in pyjama rond en mijn schoonvader had zich voor de koers geinstalleerd. Dennis en Eline (kindjes van mijn oudste schoonzus) waren wel actief en ze hebben fijn met de onze kapoentjes gespeeld. Onze volgende stop was in het huis van bomma, we wouden deze traditie in stand houden hoewel bomma er niet meer is, maar de meeste familieleden waren er toch om Eddy (woonde bij bomma in en nog steeds in het huis dus) een "gelukkige nieuwjaar" te wensen. Het was toch maar raar en verdrietig om er nu binnen te komen zonder dat bomma daar in haar zetel zat, maar dat wisten we op voorhand. Hier hebben we ons bezoekje ook maar kort gehouden want we moesten ook nog bij mijn ouders langs, waar er belegde broodjes en lekkere taart (naar finn haar woordjes) op ons stonden te wachten. Finn en Tijl hadden voor beide grootouders en hun meter en peter een mooie nieuwjaarsbrief klaar en die werden enthousiast onthaald! Ik was moe en blij toen we terug thuis waren! NOrmaal gaan we ook langs bij mijn bonne en bon, maar door hun uitgelopen middagdutje verschuiven we dat bezoekje naar wat verder op de week.
Het begon allemaal al vroeg; om 17u waren onze gasten al hier; mijn zus en haar "verloofde", Jimmy's neef David met zijn gezinnetje (vrouw Bianca, dochtertje Chiara van 4 en zoontje Luca van 2.5) dus kon het feestje beginnen. De eerste uren waren vooral van de kindjes: frietjes met hamburgers en mayonaise, spelen, dansen, muziek maken... Om 20u gingen Finn en Tijl dan slapen en Luca en Chiara een uurtje later en toen konden wij gaan eten; dit jaar gingen we steengrillen, meer uit gemak zodat wij ook bij onze gasten kunnen zitten en het is natuurlijk ook gezellig he! Na het eten was er tijd voor wat gezelschapsspellen (Risk, Rummicub). Chiara kon de slaap niet vatten en zij is nadat Luca in slaap was terug opgestaan voor een half uurtje. Tijl werd dan om enkele minuutjes voor middernacht wakker (hij heeft een zolderkamer en ik denk dat je daar het lawaai nogal hoorde, maar hij is al een slechtere slaper, dus ik had mij er wel ergens aan verwacht), dus hij is de enige van de kindjes die de overgang heeft meegemaakt. Daarna was hij klaarwakker, dus heb ik hem nog wat opgehouden. Rond 2u30 ben ik zelf in bed gekropen (samen met Finn en Tijl); wij hadden Finn in ons bed gelegd omdat haar kamertje aan de straatkant is en dus meer kans op lawaai en ze vindt het ook eens leuk om in mama (ja het is in haar ogen enkel mama haar bed hoewel ik er het minste tijd in doorbreng) haar bed te slapen. Dus succes verzekerd want ze zou zeker stil zijn om van die gelegenheid te profiteren! Om 5u kwam Tijl dan al voor zijn eerste voeding en om 5u30 was ik hier beneden al aan het spelen met mijn 2 kapoenen!
