Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
De trend van de laatste jaren! Ik moet bekennen dat wij daar nooit aan meegedaan hebben, terwijl wij wel al op verschillende plaatsen ingehuisd zijn (Wilrijk, Hasselt, Zonhoven en uiteindelijk Alken), maar ik vond het wel leuk. Kindjes mooi aangekleed, bloemetje uitgehaald en richting As waar het feestje doorging. Het betrof een collega van Jimmy, ik ken zijn vrouw ook en ze hebben een kindje dat wat jonger is dan onze Tijl, dus iedereen vond wel iemand om mee te praten. De kindjes voelden zich onmiddellijk thuis en er bleken heel wat meer kindjes van Finn en Tijl hun leeftijd te zijn, dus speelkameraadjes voldoende. Het was gezellig, de witte wijn was lekker en de partysnacks smaakten ook; dus een geslaagde namiddag. Een minpuntje, onze "handige" Finn (de laatste tijd struikelt en valt ze wel meer) was op haar achterhoofdje gevallen. Het leek allemaal erger dan het was, want amper 2 min na haar "boink" was ze terug paraat.
Joepie, mijn zus heeft tickets gewonnen voor EuroDisney en ze nodigde ons gezinnetje uit om mee te gaan. Natuurlijk zeiden wij onmiddellijk ja, dus weldra (nl 28 & 29 juli) gaan we 2 dagen naar Parijs om er te genieten van al dat moois. Natuurlijk zijn Finn en Tijl nog klein voor de eigenlijke attracties, maar op deze leeftijd geloven ze nog alles en zullen ze hun ogen zeker meer dan de kost geven. OOk voor ons is het de eerste keer, enkel mijn zus haar vriend is er al ooit geweest, dus iedereen zal zich wel amuseren. Vandaag ging mijn zus alles regelen, dus straks weet ik allicht meer over onze mini-trip naar France!
Joepie! Het zonnetje is weer in het land, wat zich hier vertaalt in onmiddellijk "te" warm, maar ja, beter dit dan het regenweer van de afgelopen tijd. Zaterdag werd hier het zwembadje opgezet en vrijwel direct doken de kindjes erin (wel enkele emmers heet water toegevoegd). Daarna met ons viertje de eerste film van Shrek gekeken (Jimmy was vrijdag met Finn naar de cinema nummertje 3 gaan bekijken) met als snackje een heerlijke coupe aardbeien met slagroom. 's Avonds nog even langs mijn ouders en mijn zus geweest en de kindjes lagen om 9u pas in hun bed. Later dan normaal, maar met deze temperaturen is het gepermiteerd. Zondag nog zo'n warm dagje; voormiddag kon je mij, mijn mama en de kindjes in Genk vinden. Even over de rommelmarkt, speeltuintje en de eendenvijver gedaan. Jimmy pikte ons op na het werk en zodra wij thuis waren, kon het zwembadje uiteraard niet leeg blijven. Het water was er al in, maar de kindjes en Jimmy ontbraken nog. Terwijl de kinderen en papa zich amuseerden, maakte ik een lekkere koude schotel klaar die we buiten onder de parasol aan het zwembad opaten. Smakelijk! Ja, een echt vakantiegevoel, maar natuurlijk zal het niet lang duren he...
Vandaag een bezoekje aan de Efteling gebracht en alleen al de kindjes hun gezichtjes van verwondering te zien bij het aanschouwen van al dat leuks, was geweldig. De sprookjes, de attracties, het eten, alles vonden ze super (en wij ook wel), namiddag even geslapen in de 2lingbuggy en het was een mooie dag met brave en tevreden kindjes.
Ik lees ook mee op enkele blogs van 2 vroegere collega's en daar zag ik leuke foto's van "tubtrugs", leuke kleurrijke manden die multifunctioneel zijn. Je kan ze dus voor allerlei dingen gebruiken: in de tuin, als wasmand, om speelgoed in op te bergen, maar mijn bedoeling was het te gebruiken als badje in de douche. Ik heb er maar eentje gekocht om te testen en Finn vond het al geweldig, dus misschien dat we volgende week nog eens langs de Aveve gaan voor een exemplaartje voor Tijl. De 2 passen vlot in de douche en zo heeft ieder zijn eigen badje, in een eigen kleur en mama minder poetswerk achteraf!
Onze Tijl; hij kan zo superlief zijn (zie foto's) en ons overstelpen met knuffels en kussen, maar oh wee als het mannetje zijn zin niet krijgt! Hij kan zo driften! Ik heb al vaak met rode kaken ergens gestaan, maar je kan er niet veel aan doen om het te voorkomen (of je moet toegeven en dat willen wij dus niet). Hij kan ook van stemmingen wisselen dat het mooi is om te zien; het ene moment het zonnetje, maar stel je de verkeerde vraag of zeg je wat wat hem niet aanstaat, je zult het geweten hebben! Tijltje roept "nee, nee", loopt het hele huis door terwijl hij lekker brult ofwel gaat hij koppig boos staan kijken. Een speciaal karaktertje, maar het heeft ook zijn charmes. Finn luistert goed, je moet haar alles maar een keer zeggen en ze weet het, wat Finn dan wel heeft is het feit dat ze kan zeuren... "mama, mag ik ...", "mama, waarom niet...", "mama, waarom moet dat...", "mama kom je eens"... 2 verschillende kindjes en maar goed ook hoor! Hier alvast een superfoto van onze Tijl!
vliegt voorbij. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn bomma gestorven is. Wat is er allemaal dat jaar gebeurd wat bomma niet kon meemaken; Tijltjes eerste verjaardag, zijn eerste stapjes (kruipen heeft ze nog net geweten), Finntjes eerste schooldag, onze plannen voor ons derde kindje, nieuwjaarsbriefje van Finn, haar 90e verjaardag, mijn zus haar verloving, mijn zus haar huisje dat af is, mijn nieuwe job, mijn zus haar toetreden tot de politieschool, het telefoontje bij mijn verjaardag (bomma wou altijd de eerste zijn en vond het geen probleem om rond 6u te bellen om mij proficiat te wensen) ... Ze heeft een heleboel dingen dus moeten missen en met zulke speciale momenten sta je er eens extra bij stil, want ik moet bekennen dat ik soms nog niet meer besef dat bomma er niet meer is. Nu het huis, vorige maand, verkocht is, is het nog allemaal reeëler. Ik moet toegeven dat ik nog niet voorbij ben durven rijden want kan mij niet echt voorstellen dat er nu andere mensen aan de keukentafel ontbijten, terwijl wij daar vroeger elke morgen voor school onze cornflakes of boterhammen aten. Zo ben ik sinds bomma's overlijden ook maar enkele keren nog in het huis geweest, want vond het nogal moeilijk om de living binnen te gaan zonder dat ik bomma daar in haar zetel zou zien zitten. Terwijl ik vroeger, zeker voor de kindjes er waren, wekelijks binnensprong. Ik heb er ook enkele jaren wat geholpen in het huishouden op mijn vrije zaterdagen en vooral veel gebabbeld met bomma. Eens er dan kindjes komen en je wat verder gaat wonen, worden de bezoekjes wat minder, maar bomma leefde gewoon mee met ons en daarvoor moesten we niet alle weken bij elkaar over de vloer te komen. Ik mis haar wel en ik weet dat mijn kindjes een overgrootmoeder moeten missen, maar ze is hier nog aanwezig; haar foto staat samen met die van bompa op de kast en de kindjes weten dat dat "bomma" is die nu in de hemel woont.
Hier toch niet alleszins, het voelt aan alsof de winter in aantocht is. Koud, guur, regen, snotneusjes, hoesten, pullovers, ... allemaal wat niet echt bij de maand juli zou mogen horen. De kinderen hebben de eerste week van de vakantie heel de tijd binnen door moeten brengen. Hopelijk toch wel wat verbetering in het verschiet! Vandaag heb ik geen opvangkindjes, dus rustig dagje voor mezelf. Eerst hebben de kinderen van 7u tot 8u bij ons in bed gelegen en wat gespeeld, daarna is Jimmy met hun opgestaan en heb ik geslapen tot ... 10u! Wat was dat lang geleden en het heeft mij goed gedaan. Beneden werd ik heel enthousiast ontvangen door mijn 3 schatten en stond er koffie en een broodje klaar voor mij. Daarna nog een lekker bad met heel veel badschuim genomen. Zalig! Ik heb wel constant het gevoel dat wij zaterdag zijn, dus mijn weekend duurt nog wat langer! Jimmy moest om 13u wel vertrekken naar zijn werk en op dat moment gingen de kindjes net slapen, dus nog even tijd voor mezelf (maar nu is het dus vooral wassen, afwasmachine vullen, opruimen, ...) en even een pauze aan de pc!
Een paar weken geleden kocht ik enkele dingen tweedehand via het internet: een garage, carwash en station met dorp van Little People en een slee van Baby Born. Omdat ik de kindjes niet alles ineens wou geven, besloten we om het station weg te zetten voor Tijl zijn verjaardag. De rest kregen ze omdat we moeilijk alles op die dag konden geven. Finn ging het mee afhalen bij de mensen en ze was dus van het "verborgen" speelgoed op de hoogte, hoewel ze niet wist waar het verstopt was, maar ze wist dat het voor Tijl zijn verjaardag was. Nu waren de kindjes flink in de douche (of does zoals Finn het zegt) geweest en mochten ze, terwijl ik nog wat opruimde boven, op ons bed een dvd van Disney bekijken. Oh wat waren ze rustig en ik ging eens piepen; wat bleek; ze hadden het stationnetje (wat ik onder ons bed geschoven had) ontdekt en het werd uitvoerig uitgetest! Finn vertelde nog mooi aan Tijl: "Tijllie, is een dootje (cadeautje) voor als jij jarig bent, ik heb t mee gekoopt met mama, maar ik mocht niet klappen (verklappen). Toen kon ik het onmogelijk nog afpakken he en ze hebben er de hele avond verder mee gespeeld. Ook nu speelt Tijl constant met zijn Little People speelgoed!
Normaal gingen we, nadat mijn laatste opvangkindje naar huis was, naar de avondmarkt gaan, maar het weer viel zo tegen dat we het enkel op een "bezoekje" aan mijn ouders hielden. De kindjes zouden daar blijven slapen zodat Jimmy en ik zaterdagvoormiddag even konden gaan soldenshoppen. Voor de kindjes is daar niets aan, zeker niet op zulke dagen, want het zal druk genoeg zijn en voor ons is het ook niet "op ons gemakje winkelen" als we elk eentje in de gaten moeten houden. Dus de oplossing: nachtje logeren bij oma en opa. Zo begon onze kinderloze avond met een avondje Kinepolis waar we de supergeweldige film Next keken. Meestal slagen wij erin om de slechte film uit te kiezen, maar ditmaal was onze keuze prima! Een nachtje doorslapen en pas opstaan om 7u30, ontbijtje en richting jbc. Hier vonden we vooral veel voor ons Finn (hemdje, kleedje, jeansbroekje, jogging), voor Tijl was de keuze beperkt; hij zit net tussen 2 maten en de collectie viel wat tegen, maar toch hadden we wat voor hem (sokjes van Samson en t-shirt van Bumba). Onze buit: 7 stuks en 43 euro kwijt (alles aan 50%). Daarna richting stad waar onze eerste halte de Hema was; hier gingen we op zoek naar "grote-jongens-ondergoed", want onze Tijl begint af en toe op het potje te gaan en met die body's is het maar een geklunkel. Daarna naar de H&M waar alles tegenviel; de collectie en practisch niets solden. Vervolgens even via de Premaman waar we 2 dingen voor Tijl kochten; geruit hemdje en gestreept t-shirt; beiden 5 euro/stuk. Nog even in de C&A op zoek naar wat voor Tijl, maar ook hier viel mijn oog op niets speciaals. Ik wil voor Tijl iets stoers, maar toch feestelijks, want dat heeft hij nog niet. Finn heeft een hele collectie "mooie kleren voor speciale gelegenheden", zij heeft zoveel dat we niet voldoende specilae gelegenheden hebben om alles eens te kunnen dragen. Ik zag wel een leuk hemdje voor hem, maar de prijs viel tegen; 30 euro in solden bij de C&A, neen dank je, vond ik net wat te duur en zo speciaal was het ook niet hoor. Daarna een koffietje en babbeltje op de Grote Markt en even later de Esprit binnen. Eerst en vooral om mijn nichtje Femke een goeiedag te zeggen en natuurlijk om de collectie eens te bekijken. Voor Tijllie was alles te groot, maar voor Finn weer keuze genoeg; we hebben een jas gekocht (50%) en een donkerblauw t-shirt. Dus tevreden naar buiten! Daarna nog even een pauze om wat te eten (elk een croque) en vervolgens naar huis waar Jimmy zijn net al klaar moest maken om te gaan werken. FOTO FINN HAAR NIEUWE KLEREN
Finn haar "eerste laatste" schooldag zit er al weer op. In september is ze een echt kleutertje en niet meer een kindje uit de "instapklas". Deze morgen had elk kindje uit de klas een roosje bij voor de juf en daarbij nog een bon van een eetgelegenheid hier in Alken. De juf was alleszins blij en ontroerd. Zelf had de juf voor een mooie dvd met foto's en een lieve brief aan de ouders gericht bij. Een leuke attentie.
Finn weet dat het nu heel lang vakantie is, maar nog steeds associeert ze het woord vakantie met: vliegtuig, pamelen, zwembad, eten en zee... Aan iedereen wie vraagt wat ze zal doen in de VAKANTIE is haar antwoord: "met het vliegtuig weg..." Grappig eigenlijk, nu haar nog uitgelegd krijgen dat we geen ezeltje hebben staan in onze tuin he.
Iemand de aflevering gezien? Ik ben er toch wel even niet goed van geweest. Het is toch erg dat zulke toestanden nog bestaan in deze tijd in Europa. Ik weet niet of je de aflevering nog ergens kan herbekijken, maar de infotekst (als je op de foto klikt kom je bij de tekst terecht) zegt al voldoende.
Je zou denken dat het herfst is. De seizoenen zijn helemaal in de war en wij bijgevolg ook. Vandaag loop ik weer in een dikke trui en vliegen de Kleenexjes erdoor. Ik had gehoopt dat ik de dozen wat weg kon stoppen tot het najaar, maar neen, hierboven beslissen ze er anders over. Alle kindjes en ik hebben snottebellen. Niets aan te doen, hopen op wat beterschap he.
Zoals al bekend is, slaapt Tijl sinds het plaatsen van zijn buisjes bij ons in bed. Nu begint hij wel ambetant te doen; wij moeten zo liggen, hij wil geen donsdeken bijgevolg wij ook niet, woelen, huilen als we ons bewegen, ... Dus weldra zal er voor Tijl een verhuis naar zijn kamertje inzitten. Het zal wel weer wat doorbijten worden, maar de beste beslissing voor ons allen. De eerstvolgende dagen zal hij nog bij ons liggen want Dennis, hun neefje, heeft Tijltjes kamer ingepalmd. Hij is hier voor enkele dagen op logement.
Nu was ons Finneke zo goed vertrokken, tot deze morgen: "mama, ik moet pipi" en ze had al enkele drupjes in haar onderbroekje. Geen ramp, maar ze was precies wat teleurgesteld. Gelukkig plastte ze gewoon mooi verder op het potje, dus ze had het besef wel, maar iets te laat. Vlug zuivere lakens gelegd en hopla, niemand die er wat van gezien heeft. Ze is en blijft een flinke meid die een dikke duim verdient.
... wat een goed teken is! Waar ik het over heb: mijn knieën! Na mijn stevige valpartij van vorige week zagen mijn knieën er toch niet al te best uit en had ik er last van, maar nu is het vooral jeuken wat ze doen. Er is een mooie (???) korst op, dus het zal wel genezen he. Wat wel nog pijn doet is als ik ze te fel plooi en dan voel je het allemaal wat rekken, maar dat hoort erbij. Je vergeet snel hoe pijnlijk sommige wondjes van onozele accidentjes kunnen zijn en wij mama's troosten onze kindjes gewoon met een kusje als ze gevallen zijn. Nu moeten ze daar niet meer mee afkomen hoor.
Jullie kunnen het al raden zeker! Inderdaad "droge" nacht nummer 4 zit erop en het ziet er naar uit dan onze Finn haar pjuter (V-smile) dubbel en dik zal verdienen, maar het moeten 5 nachtjes zijn he, dus morgen is het pas officieel, hoewel we hem gisteren al gekocht hebben. We waren onderweg om prijzen te vergelijken en hebben hem maar ineens gekocht (als we 2x op en af moesten rijden was het prijsverschil niet rendabel). Dus eigenlijk heeft ze hem al, maar ze zegt zelf dat ze hem nog maar mag proberen en nog niet van haar is tot nachtje 5. Als er vanacht wat moest gebeuren dan zetten we hem terug weg he. Ze is fier, vooral om het feit dat ze zonder haar pamper kan, maar ook op haar pjuter hoor! Ik was eigenlijk van het principe: geen computer voor hun 10e, maar dit is dan ook geen echte "spelcomputer"; het zijn vooral educatieve spelletjes ipv geweld ed. Ja, je kan de tijd ook niet laten stilstaan en haar behendigheid wordt ermee getraind.
Deze avond was het feest van "De Bambi's"; alle onthaalmoeders van Alken werden in het Alks Matijske verwacht voor de zomerdrink. De opkomst was maar mager (11 van de 23), maar het was gezellig. Wij hebben fijn kunnen bijkletsen en wat ervaringen kunnen uitwisselen en voor we het wisten was het middernacht gepasseerd en tijd om naar huis te gaan. Mijn zus was babysit van dienst en ze deed dat prima. De kindjes lagen mooi te slapen dus iedereen tevreden.