Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Onze Tijl; hij kan zo superlief zijn (zie foto's) en ons overstelpen met knuffels en kussen, maar oh wee als het mannetje zijn zin niet krijgt! Hij kan zo driften! Ik heb al vaak met rode kaken ergens gestaan, maar je kan er niet veel aan doen om het te voorkomen (of je moet toegeven en dat willen wij dus niet). Hij kan ook van stemmingen wisselen dat het mooi is om te zien; het ene moment het zonnetje, maar stel je de verkeerde vraag of zeg je wat wat hem niet aanstaat, je zult het geweten hebben! Tijltje roept "nee, nee", loopt het hele huis door terwijl hij lekker brult ofwel gaat hij koppig boos staan kijken. Een speciaal karaktertje, maar het heeft ook zijn charmes. Finn luistert goed, je moet haar alles maar een keer zeggen en ze weet het, wat Finn dan wel heeft is het feit dat ze kan zeuren... "mama, mag ik ...", "mama, waarom niet...", "mama, waarom moet dat...", "mama kom je eens"... 2 verschillende kindjes en maar goed ook hoor! Hier alvast een superfoto van onze Tijl!
vliegt voorbij. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn bomma gestorven is. Wat is er allemaal dat jaar gebeurd wat bomma niet kon meemaken; Tijltjes eerste verjaardag, zijn eerste stapjes (kruipen heeft ze nog net geweten), Finntjes eerste schooldag, onze plannen voor ons derde kindje, nieuwjaarsbriefje van Finn, haar 90e verjaardag, mijn zus haar verloving, mijn zus haar huisje dat af is, mijn nieuwe job, mijn zus haar toetreden tot de politieschool, het telefoontje bij mijn verjaardag (bomma wou altijd de eerste zijn en vond het geen probleem om rond 6u te bellen om mij proficiat te wensen) ... Ze heeft een heleboel dingen dus moeten missen en met zulke speciale momenten sta je er eens extra bij stil, want ik moet bekennen dat ik soms nog niet meer besef dat bomma er niet meer is. Nu het huis, vorige maand, verkocht is, is het nog allemaal reeëler. Ik moet toegeven dat ik nog niet voorbij ben durven rijden want kan mij niet echt voorstellen dat er nu andere mensen aan de keukentafel ontbijten, terwijl wij daar vroeger elke morgen voor school onze cornflakes of boterhammen aten. Zo ben ik sinds bomma's overlijden ook maar enkele keren nog in het huis geweest, want vond het nogal moeilijk om de living binnen te gaan zonder dat ik bomma daar in haar zetel zou zien zitten. Terwijl ik vroeger, zeker voor de kindjes er waren, wekelijks binnensprong. Ik heb er ook enkele jaren wat geholpen in het huishouden op mijn vrije zaterdagen en vooral veel gebabbeld met bomma. Eens er dan kindjes komen en je wat verder gaat wonen, worden de bezoekjes wat minder, maar bomma leefde gewoon mee met ons en daarvoor moesten we niet alle weken bij elkaar over de vloer te komen. Ik mis haar wel en ik weet dat mijn kindjes een overgrootmoeder moeten missen, maar ze is hier nog aanwezig; haar foto staat samen met die van bompa op de kast en de kindjes weten dat dat "bomma" is die nu in de hemel woont.
Hier toch niet alleszins, het voelt aan alsof de winter in aantocht is. Koud, guur, regen, snotneusjes, hoesten, pullovers, ... allemaal wat niet echt bij de maand juli zou mogen horen. De kinderen hebben de eerste week van de vakantie heel de tijd binnen door moeten brengen. Hopelijk toch wel wat verbetering in het verschiet! Vandaag heb ik geen opvangkindjes, dus rustig dagje voor mezelf. Eerst hebben de kinderen van 7u tot 8u bij ons in bed gelegen en wat gespeeld, daarna is Jimmy met hun opgestaan en heb ik geslapen tot ... 10u! Wat was dat lang geleden en het heeft mij goed gedaan. Beneden werd ik heel enthousiast ontvangen door mijn 3 schatten en stond er koffie en een broodje klaar voor mij. Daarna nog een lekker bad met heel veel badschuim genomen. Zalig! Ik heb wel constant het gevoel dat wij zaterdag zijn, dus mijn weekend duurt nog wat langer! Jimmy moest om 13u wel vertrekken naar zijn werk en op dat moment gingen de kindjes net slapen, dus nog even tijd voor mezelf (maar nu is het dus vooral wassen, afwasmachine vullen, opruimen, ...) en even een pauze aan de pc!
Een paar weken geleden kocht ik enkele dingen tweedehand via het internet: een garage, carwash en station met dorp van Little People en een slee van Baby Born. Omdat ik de kindjes niet alles ineens wou geven, besloten we om het station weg te zetten voor Tijl zijn verjaardag. De rest kregen ze omdat we moeilijk alles op die dag konden geven. Finn ging het mee afhalen bij de mensen en ze was dus van het "verborgen" speelgoed op de hoogte, hoewel ze niet wist waar het verstopt was, maar ze wist dat het voor Tijl zijn verjaardag was. Nu waren de kindjes flink in de douche (of does zoals Finn het zegt) geweest en mochten ze, terwijl ik nog wat opruimde boven, op ons bed een dvd van Disney bekijken. Oh wat waren ze rustig en ik ging eens piepen; wat bleek; ze hadden het stationnetje (wat ik onder ons bed geschoven had) ontdekt en het werd uitvoerig uitgetest! Finn vertelde nog mooi aan Tijl: "Tijllie, is een dootje (cadeautje) voor als jij jarig bent, ik heb t mee gekoopt met mama, maar ik mocht niet klappen (verklappen). Toen kon ik het onmogelijk nog afpakken he en ze hebben er de hele avond verder mee gespeeld. Ook nu speelt Tijl constant met zijn Little People speelgoed!
Normaal gingen we, nadat mijn laatste opvangkindje naar huis was, naar de avondmarkt gaan, maar het weer viel zo tegen dat we het enkel op een "bezoekje" aan mijn ouders hielden. De kindjes zouden daar blijven slapen zodat Jimmy en ik zaterdagvoormiddag even konden gaan soldenshoppen. Voor de kindjes is daar niets aan, zeker niet op zulke dagen, want het zal druk genoeg zijn en voor ons is het ook niet "op ons gemakje winkelen" als we elk eentje in de gaten moeten houden. Dus de oplossing: nachtje logeren bij oma en opa. Zo begon onze kinderloze avond met een avondje Kinepolis waar we de supergeweldige film Next keken. Meestal slagen wij erin om de slechte film uit te kiezen, maar ditmaal was onze keuze prima! Een nachtje doorslapen en pas opstaan om 7u30, ontbijtje en richting jbc. Hier vonden we vooral veel voor ons Finn (hemdje, kleedje, jeansbroekje, jogging), voor Tijl was de keuze beperkt; hij zit net tussen 2 maten en de collectie viel wat tegen, maar toch hadden we wat voor hem (sokjes van Samson en t-shirt van Bumba). Onze buit: 7 stuks en 43 euro kwijt (alles aan 50%). Daarna richting stad waar onze eerste halte de Hema was; hier gingen we op zoek naar "grote-jongens-ondergoed", want onze Tijl begint af en toe op het potje te gaan en met die body's is het maar een geklunkel. Daarna naar de H&M waar alles tegenviel; de collectie en practisch niets solden. Vervolgens even via de Premaman waar we 2 dingen voor Tijl kochten; geruit hemdje en gestreept t-shirt; beiden 5 euro/stuk. Nog even in de C&A op zoek naar wat voor Tijl, maar ook hier viel mijn oog op niets speciaals. Ik wil voor Tijl iets stoers, maar toch feestelijks, want dat heeft hij nog niet. Finn heeft een hele collectie "mooie kleren voor speciale gelegenheden", zij heeft zoveel dat we niet voldoende specilae gelegenheden hebben om alles eens te kunnen dragen. Ik zag wel een leuk hemdje voor hem, maar de prijs viel tegen; 30 euro in solden bij de C&A, neen dank je, vond ik net wat te duur en zo speciaal was het ook niet hoor. Daarna een koffietje en babbeltje op de Grote Markt en even later de Esprit binnen. Eerst en vooral om mijn nichtje Femke een goeiedag te zeggen en natuurlijk om de collectie eens te bekijken. Voor Tijllie was alles te groot, maar voor Finn weer keuze genoeg; we hebben een jas gekocht (50%) en een donkerblauw t-shirt. Dus tevreden naar buiten! Daarna nog even een pauze om wat te eten (elk een croque) en vervolgens naar huis waar Jimmy zijn net al klaar moest maken om te gaan werken. FOTO FINN HAAR NIEUWE KLEREN
Finn haar "eerste laatste" schooldag zit er al weer op. In september is ze een echt kleutertje en niet meer een kindje uit de "instapklas". Deze morgen had elk kindje uit de klas een roosje bij voor de juf en daarbij nog een bon van een eetgelegenheid hier in Alken. De juf was alleszins blij en ontroerd. Zelf had de juf voor een mooie dvd met foto's en een lieve brief aan de ouders gericht bij. Een leuke attentie.
Finn weet dat het nu heel lang vakantie is, maar nog steeds associeert ze het woord vakantie met: vliegtuig, pamelen, zwembad, eten en zee... Aan iedereen wie vraagt wat ze zal doen in de VAKANTIE is haar antwoord: "met het vliegtuig weg..." Grappig eigenlijk, nu haar nog uitgelegd krijgen dat we geen ezeltje hebben staan in onze tuin he.
Iemand de aflevering gezien? Ik ben er toch wel even niet goed van geweest. Het is toch erg dat zulke toestanden nog bestaan in deze tijd in Europa. Ik weet niet of je de aflevering nog ergens kan herbekijken, maar de infotekst (als je op de foto klikt kom je bij de tekst terecht) zegt al voldoende.
Je zou denken dat het herfst is. De seizoenen zijn helemaal in de war en wij bijgevolg ook. Vandaag loop ik weer in een dikke trui en vliegen de Kleenexjes erdoor. Ik had gehoopt dat ik de dozen wat weg kon stoppen tot het najaar, maar neen, hierboven beslissen ze er anders over. Alle kindjes en ik hebben snottebellen. Niets aan te doen, hopen op wat beterschap he.
Zoals al bekend is, slaapt Tijl sinds het plaatsen van zijn buisjes bij ons in bed. Nu begint hij wel ambetant te doen; wij moeten zo liggen, hij wil geen donsdeken bijgevolg wij ook niet, woelen, huilen als we ons bewegen, ... Dus weldra zal er voor Tijl een verhuis naar zijn kamertje inzitten. Het zal wel weer wat doorbijten worden, maar de beste beslissing voor ons allen. De eerstvolgende dagen zal hij nog bij ons liggen want Dennis, hun neefje, heeft Tijltjes kamer ingepalmd. Hij is hier voor enkele dagen op logement.
Nu was ons Finneke zo goed vertrokken, tot deze morgen: "mama, ik moet pipi" en ze had al enkele drupjes in haar onderbroekje. Geen ramp, maar ze was precies wat teleurgesteld. Gelukkig plastte ze gewoon mooi verder op het potje, dus ze had het besef wel, maar iets te laat. Vlug zuivere lakens gelegd en hopla, niemand die er wat van gezien heeft. Ze is en blijft een flinke meid die een dikke duim verdient.
... wat een goed teken is! Waar ik het over heb: mijn knieën! Na mijn stevige valpartij van vorige week zagen mijn knieën er toch niet al te best uit en had ik er last van, maar nu is het vooral jeuken wat ze doen. Er is een mooie (???) korst op, dus het zal wel genezen he. Wat wel nog pijn doet is als ik ze te fel plooi en dan voel je het allemaal wat rekken, maar dat hoort erbij. Je vergeet snel hoe pijnlijk sommige wondjes van onozele accidentjes kunnen zijn en wij mama's troosten onze kindjes gewoon met een kusje als ze gevallen zijn. Nu moeten ze daar niet meer mee afkomen hoor.
Jullie kunnen het al raden zeker! Inderdaad "droge" nacht nummer 4 zit erop en het ziet er naar uit dan onze Finn haar pjuter (V-smile) dubbel en dik zal verdienen, maar het moeten 5 nachtjes zijn he, dus morgen is het pas officieel, hoewel we hem gisteren al gekocht hebben. We waren onderweg om prijzen te vergelijken en hebben hem maar ineens gekocht (als we 2x op en af moesten rijden was het prijsverschil niet rendabel). Dus eigenlijk heeft ze hem al, maar ze zegt zelf dat ze hem nog maar mag proberen en nog niet van haar is tot nachtje 5. Als er vanacht wat moest gebeuren dan zetten we hem terug weg he. Ze is fier, vooral om het feit dat ze zonder haar pamper kan, maar ook op haar pjuter hoor! Ik was eigenlijk van het principe: geen computer voor hun 10e, maar dit is dan ook geen echte "spelcomputer"; het zijn vooral educatieve spelletjes ipv geweld ed. Ja, je kan de tijd ook niet laten stilstaan en haar behendigheid wordt ermee getraind.
Deze avond was het feest van "De Bambi's"; alle onthaalmoeders van Alken werden in het Alks Matijske verwacht voor de zomerdrink. De opkomst was maar mager (11 van de 23), maar het was gezellig. Wij hebben fijn kunnen bijkletsen en wat ervaringen kunnen uitwisselen en voor we het wisten was het middernacht gepasseerd en tijd om naar huis te gaan. Mijn zus was babysit van dienst en ze deed dat prima. De kindjes lagen mooi te slapen dus iedereen tevreden.
Vandaag was het opendeurdag bij Finn op school (http://www.school-sint-joris-alken.be/) en daar gingen we naar toe. Jimmy was al vroeg weg naar een trouwfeest van een collega bij hem en mijn ouders en zus gingen dus mee. Eerst naar Finn haar huidig en Tijls toekomstig klasje dus. Ik heb een tijdje met de juffrouw kunnen babbelen want het was heel rustig en ze zei toch dat Finn het goed deed. Finn komt wel regelmatig vragen van "hoe laat is het?", "is het nog geen tijd", "komt mama mij nog niet halen"... ze heeft ook constant bevestiging nodig en is echt heel moederlijk; poppekes eten geven, zich over andere kindjes ontfermen, een beetje baas spelen zodat de juf moet zeggen: "neen Finn, de juffrouw zal dat wel zeggen"... Dat komt heel bekend voor want ook hier moet ik vaak zeggen: "Finn, mama zal wel zeggen als iets niet mag". Dus ze bedoelt het wel allemaal goed en houdt zich aan de regeltjes, maar verwacht wel dat de anderen dat ook doen en anders zal ze wel terecht wijzen. Finn komt volgend jaar bij juffrouw Marie-Louise terecht en ook in die klas gingen we een kijkje nemen. Een mooie, grote, luchtige klas met een verdieping als poppenhoek. Finn gaat zich kunnen amuseren. Tijl mag na de paasvakantie (7/4) naar school, de krokusvakantie eindig 11/2 dus is ons ventje nog 2 dagen te jong. Niet erg! Heb hem wat langer bij mij.
Finn was al enkele nachten droog 's nachts, maar nu wou ze dus eens zonder pamper proberen. 's Avonds nog wat zenuwachtig want moest het potje toch bij haar zetten, maar deze morgen dus ook nog droog! Leuk, een dikke proficiat aan onze schat en als ze 5 nachtjes ongelukvrij is, krijgt ze cadeautje! Duimen maar!
Ik zeg al jaren dat ik bloed wil doneren, maar tot op heden kwam ik niet in aanmerking als donor (ofwel zwanger of wel borstvoeding gevend), maar nu dus wel en vandaag was er een bloedinzameling in Stevoort (op amper 5 min van hier dus). Finn wou mee gaan, ze moest haar mama's hand toch vasthouden voor als mama zou huilen he. Enthousiast stapten wij beiden de zaal binnen en onmiddellijk moch ik wat papieren invullen, bij de dokter passeren en een glaasje water drinken en toen was het dus zover. Finn zocht een "mooi" bedje uit voor mama en de lieve verpleegster prikte zonder pijn te doen. Na 10 min was ik 470 ml bloed armer en Finn dacht dat al mama's bloed nu weg was. Nog een colaatje (voor de suikers!) gedronken en toen zag ons Finn haar turnjuf juffrouw Ine liggen, zij doneerde ook, dus nog even een babbeltje gemaakt en ons Finn was zo fier dat haar mama en haar juffrouw andere mensen hielpen. Ik denk dat ze morgen dus op school weer wat te vertellen heeft.
Vandaag was dan de geplande "ouderbijeenkomst", alle (vroegere, huidige en toekomstige) opvangkindjes en hun ouders en evt broers en zussen werden hier verwacht voor een feestje. Voormiddag kwamen mijn zus en haar vriend mijn kapoenen halen (9.30-12.30) zodat ik wat op mijn gemak (=sneller) verder kon koken en alles voorbereiden want wij verwachtten 20 volwassenen en 15 kinderen, wat toch wat organisatie en werk vooraf eist. Het eten bleef bescheiden; koud buffet (pasta's, rijst, aardappelsalades, schotels met vis en met vlees, brood, bloemkool, boontjes, ...), maar het werd toch geapprecieerd. De kindjes hebben flink samen gespeeld en de ouders hebben flink gebabbeld. Omdat het weer toch wat wisselvallig was had ik de tafels maar in de living gedekt en de veranda omgetoverd tot speelruimte (zodat wij ze goed in het oog konden houden), maar na het eten werd er toch grotendeels buiten gespeeld. Rond 19u was iedereen naar huis en zijn we nog even met de kindjes naar de paarden van Ine haar ouders gaan kijken. Nog wat opgeruimd en daarna bedje in.
Jullie kunnen het al raden zeker! Inderdaad "droge" nacht nummer 4 zit erop en het ziet er naar uit dan onze Finn haar pjuter (V-smile) dubbel en dik zal verdienen, maar het moeten 5 nachtjes zijn he, dus morgen is het pas officieel, hoewel we hem gisteren al gekocht hebben. We waren onderweg om prijzen te vergelijken en hebben hem maar ineens gekocht (als we 2x op en af moesten rijden was het prijsverschil niet rendabel). Dus eigenlijk heeft ze hem al, maar ze zegt zelf dat ze hem nog maar mag proberen en nog niet van haar is tot nachtje 5. Als er vanacht wat moest gebeuren dan zetten we hem terug weg he.
Vandaag was het opendeurdag bij Finn op school (
Ook deze morgen geen pipi in het bed! Een dikke proficiat voor mijn kleine (grote) meid!
Finn was al enkele nachten droog 's nachts, maar nu wou ze dus eens zonder pamper proberen. 's Avonds nog wat zenuwachtig want moest het potje toch bij haar zetten, maar deze morgen dus ook nog droog! Leuk, een dikke proficiat aan onze schat en als ze 5 nachtjes ongelukvrij is, krijgt ze cadeautje! Duimen maar!
Ik zeg al jaren dat ik bloed wil doneren, maar tot op heden kwam ik niet in aanmerking als donor (ofwel zwanger of wel borstvoeding gevend), maar nu dus wel en vandaag was er een bloedinzameling in Stevoort (op amper 5 min van hier dus). Finn wou mee gaan, ze moest haar mama's hand toch vasthouden voor als mama zou huilen he.
Vandaag was dan de geplande "ouderbijeenkomst", alle (vroegere, huidige en toekomstige) opvangkindjes en hun ouders en evt broers en zussen werden hier verwacht voor een feestje. Voormiddag kwamen mijn zus en haar vriend mijn kapoenen halen (9.30-12.30) zodat ik wat op mijn gemak (=sneller) verder kon koken en alles voorbereiden want wij verwachtten 20 volwassenen en 15 kinderen, wat toch wat organisatie en werk vooraf eist. Het eten bleef bescheiden; koud buffet (pasta's, rijst, aardappelsalades, schotels met vis en met vlees, brood, bloemkool, boontjes, ...), maar het werd toch geapprecieerd. De kindjes hebben flink samen gespeeld en de ouders hebben flink gebabbeld. Omdat het weer toch wat wisselvallig was had ik de tafels maar in de living gedekt en de veranda omgetoverd tot speelruimte (zodat wij ze goed in het oog konden houden), maar na het eten werd er toch grotendeels buiten gespeeld. Rond 19u was iedereen naar huis en zijn we nog even met de kindjes naar de paarden van Ine haar ouders gaan kijken. Nog wat opgeruimd en daarna bedje in.
