Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Vandaag was het speelgoed- en boekenbeurs in Finnekes schooltje en wij gingen eens een kijkje nemen. Jimmy had morgenpost, dus was het oma die ons vergezelde. Eerst even langs de bank passeren (ja zonder geld kom je niet ver he) en daarna naar de beurs. Finn was al verwonderd dat ze niet naar haar klasje mocht, ah ja want we gingen toch naar school? Eerst even tussen de boeken gekeken, maar als je mij daar zou bezig laten, zou ik uren kunnen rondneuzen, maar dat kan dus niet met 2 kindjes! Finn had direct haar keuze gemaakt: een boekje over een kuikentje (vond het niet veel, maar ja, ze mocht kiezen en als ze tevreden is, ben ik dat ook). Daarna naar het speelgoedgedeelte en ook hier was ze heel braaf. Nergens aankomen is nergens aankomen en dat zegt ze dan flink na: "mama makke kijk, niette aankoom" (mag ik kijken, niet aankomen). Lief! Tijl wou op dat moment natuurlijk ook uit de buggy, maar hoe zou je zelf zijn natuurlijk. We gingen regelrecht naar vroegere collega Pascale van mij, want wisten dat ze er stond met de kindjes om enkele spulletjes te verkopen en wij waren er graag klant: mooie, propere, recente dingen aan aantrekkelijke prijzen! Wat hebben we (oma vooral!) gekocht: 3 houten puzzels, autootjes voor Tijl, poppenhoofd om te kappen en te schminken, auto met Barbie, poppenbuggy met pop, zeteltje van Pooh... Enkele dingen gaan wel aan de kant om bij te zetten op de tafel van de Sint. Die buggy was trouwens voor onze Tijl, want hij had enkel daar interesse voor! Finn had al een poppenkoets, dus ja, dan maar een buggytje genomen voor ons ventje, maar daar was er onmiddellijk ruzie om want ze moesten natuurlijk beiden met dat buggytje de verdere beurs afleggen. Oplossing; aan Pascale een koekje gevraagd en onze Tijl was gesust en wou terug in de buggy zitten om zijn koekje op zijn gemakje op te eten en ons Finn mocht mee rijden met de buggy wat ze prima deed. Daarna nog even op de boekenbeurs rondgekeken waar ik mij nog vlug een boek gekocht heb, waar ik al een hele tijd naar op zoek was (Bloemen op Zolder), dus iedereen tevreden. Heb nog een kralenlabyrinth op de kop kunnen tikken voor 5 euro (wat ik al voor 45 euro heb zien staan in de winkel), dus ik was in mijn nopjes en mijn kindjes 6 december zeker ook! Dan bedenk ik mij vaak; waarom ik practisch altijd alles nieuw wil kopen, terwijl je het soms voor 1/5e van de prijs tweedehands kan hebben en het ziet er even goed uit en de kinderen weten het niet! Och ja, onze zondagvoormiddag is weer voorbij en we hebben het leuk gehad!
Goedemorgen! Gisteren was ik doodop, ja heb je als je eens een weekje werkt! Dus nadat de kindjes in bed waren en Familie gedaan was, kroop ik ook maar mijn bedje in. Een half uur later was Finn dan aan het huilen. Niets speciaal, maar ze leek wat in paniek en was naar het plafond aan het staren, dus nam ik haar maar even bij mij in bed (anders zou Tijltje ook wakker worden), maar ook hier was ze niet echt rustig, elk half uur begon ze wel wat te vertellen of te vragen, maar tussendoor sliep ze toch wel wat. Rond 23u30, toen Jimmy ook kwam slapen, zei ik hem dat we Finn maar gingen laten liggen (is de 2e keer dat ze bij ons slaapt, vorige keer was toen ze buikgriep had en moest overgeven en dan vroeger nog een weekje in Thailand) en even later was ze helemaal in paniek: huilen, rondkijken, zeggen dat ze pijn had (overal: knie, hand, buik, poep...) dus wij maar met zijn drietjes naar beneden. Daar begon ze helemaal te bibberen en zei ze dat ze ziek was en naar de dokter wou. Ze stond op het punt om haar kleertjes te gaan halen en ze wou overgeven, hierop ging ze dan een Tupperwarekom uit de lade halen (vorige keer gebruikten wij dat om haar in te laten spuwen) en deed ze moeite, maar er kwam dus niets. Uiteindelijk hebben we haar wat kunnen kalmeren met haar grote vriend Kabouter Plop en hebben we maar eventjes een dvdtje opgezet. Ja hoor, dat hielp en binnen enkele minuten was ze rustig en begon ze gewoon te vertellen wat Plop allemaal ging doen (Ja die film kent ze al vanbuiten). Dus wij maar terug naar boven (maar haar spuwkom moest mee) en met zijn allen terug in bed gekropen en na enkele tellen was onze meid in slaap. Rond 4u begon Finn dan weer ineens te babbelen (over school) en ook Tijl liet van zich horen, maar die hebben we mooi wat laten huilen, want anders was de nacht helemaal voorbij. Jimmy mocht dan om 4u45 opstaan (morgenpost) en Finn was ondertussen weer in dromenland en ik ook. Tijl heeft dan ook nog tot 5u30 geslapen (!) en toen is hij ook maar bij ons in bed gekomen (aangelegd) en met zijn drietjes hebben we dan toch nog tot 7u30 geslapen (of alleszins in bed doorgebracht). Gelukkig maar dat ik gisteren dan om 20u30 gaan slapen ben, anders was het nog wat vermoeiender geweest! Finn zei net nog: mama, mij jisteren jiek, nu neze! Hihi!
De laatste dagen is het drukker met mijn opvang; veel vervangingen van zieke onthaalmoeders, dus weet wel wat doen. Ook is het nieuwe babytje sinds deze week hier en dat lukt ook vrij goed! Het laatste kindje gaat om 17u30 naar huis en dan begin ik dus aan mijn huishouden (koken, opruimen, kindjes in bad doen, slapen leggen...) dus kom er niet vaak meer aan toe om achter mijne pc te kruipen!
Vandaag was het dus zover: ons Finnemie haar eerste schooldag! Het leek amper gisteren dat ik een positieve zwangerschapstest deed en nu gaat mijn kleine poppemie al naar de school. Ik had al enkele nachten slecht geslapen, want het is toch met gemengde gevoelens dat je naar die dag toeleeft: enerzijds ben je trots dat je al zo'n flinke dochter hebt, maar anderzijds heb je het er toch moeilijk mee om die verantwoordelijkheid uit handen te geven. Dat hoort nu eenmaal bij "ouder zijn", je kindjes leren loslaten en dat begint dus al op de leeftijd van 2.5 jaar! 's Morgens riep Finn direct: vandaag mij jool! Dus mooie kleertjes aan, stevig ontbijt gegeten en toen met het hele gezinnetje te voet richting kleuterschool. Aangekomen kwam de juf direct naar ons toe en werden wij in het klasje uitgenodigd (ik om nog wat formaliteiten af te ronden) en de kinderen gingen fijn spelen. Een tijdje later was het klasje compleet (5 nieuwe leerlingen) en gingen sommige ouders als naar huis, dus vroeg ik aan de juf wat de bedoeling was, of wij nog bleven of vertrokken en ze zei dat wij dat zelf mochten beslissen. Dus wij naar ons Finn: "mama en papa gaan door, dikke kus en tot straks" en Finn haar reactie was: "ja, dada". Hihi! ZE vond het dus geweldig! Ik had zo even een emo-momentje, en toen we de klasdeur achter ons dichttrokken, vloeiden er (bij mij) wat traantjes, maar omdat ik wist dat Finneke zich amuseerde waren die snel opgedroogd en gingen we thuis wat wachten... ja want dat doe je dus op zo'n eerste schooldag, wachten tot het tijd is om haar terug op te halen! 's Middags was ze nog even enthousiast, maar oh zo moe! Ze had geverfd, flink haar fruitje opgegeten, fijn gespeeld, flink mee pipi gaan doen met het hele klasje... Kortom ze had een leuke voormiddag achter de rug. Ze wou nog blijven, maar toen we haar beloofden dat ze woensdag terug mocht gaan, was het ok. Ze heeft wel uren geslapen, blijkt toch vermoeiend te zijn!
Een triestige "feest"dag. Voor mij persoonlijk ook gewoon een dagje vrij, maar of ik vandaag meer aan de overledenen van onze familie ga denken dan anders, denk ik niet. Ik ga ook niet naar het kerkhof vandaag, al druk genoeg en Jimmy is werken. Wij gaan wel later deze week eens langs het kerkhof.
Ik vind dit allesbehalve een "gezellig feest", hou niet zo van die griezelige toestanden van maskers, heksen, spinnen, ... het enige wat ik wel iets of wat leuk vind aan dit gebeuren zijn de pompoenen; gewoon om achteraf ook soep mee te maken! Al die heksentochten, griezelbals ed, helemaal niet aan mij besteed. Dan heeft Jimmy vandaag ook nog eens middagpost en gaat hij daarna nog naar een feestje van een collega, dus zal de helft van de nacht wel alleen met de kindjes thuis zijn. Ik gun Jimmy dat zeker, hij gaat zelden weg, maar dat dat nu net op zo'n dag moet zijn. Soit, heb hem er trouwens niets van gezegd dat ik dit allemaal wat akelig vind. Hij zou nogal lachen! Zal wel snel voorbij zijn!
Ons Finnemie heeft de laatste dagen nogal snel schrik; voor het minste is ze aan het roepen "mij bang, mij jik"; een vlieg, telefoon die rinkelt, deurbel die gaat, mixer, donker,... noem het maar op. Zal een periode zijn he!
Vandaag mocht ze bij oma gaan slapen (tot groot jolijt van oma!) en Jimmy bracht haar voor hij ging werken met haar valiesje met kleertjes, flesjes, pampertjes, dvd's, puzzels, beertjes, tutjes... naar oma. Heeft ze daar tot 16u fijn gespeeld en daarna met oma en tante K naar de Quick gegaan, maar Finn heeft niets gegeten, ze zei dat ze buikpijn had. Tja, buikpijn was snel vergeten toen ze in een autootje mocht zitten en een ijsje zag (wat ze overigens niet kreeg omdat ze niet gegeten had). Daarna heeft oma mij dan gebeld om te zeggen dat Finn pijn had en ik zei dat wanneer ze zich niet goed voelde ze maar naar huis moest komen. Ik hoorde Finneke op de achtergrond roepen dat ik haar buikje moest masseren, maar dat ze toch bij oma bleef slapen! Tja, via telefoon buikje masseren lukte dus niet! Een uurtje later terug telefoon dat ze naar huis wou en dat oma dan zou vertrekken met haar. Hier aangekomen was de buikpijn verdwenen en nu ligt ze mooi te slapen. Och ja, ze heeft alleszins een leuke dag gehad en ik vind het ook wel leuk om mijn meisje bij mij te hebben, jammer voor oma natuurlijk.
Deze morgen was het al de 4e nacht op rij dat onze Tijl wakker werd rond 4u30 met een kakapamper! Tja dan is hij dus wakker he, neem hem dan maar even bij ons in bed om hem wat bv te geven en moet zeggen dat hij dan vlotjes terug in slaap valt en deze morgen dus ook. Hij sliep zelfs een uurtje langer dan normaal wat nogal een geluk was met het uur te verzetten! Om 7u (nieuwe tijd!!!) waren we met zijn drietjes beneden (Jimmy lieten we nog wat slapen). Fijn gespeeld met zijn allen. Na het ontbijt, heb ik mijn patatjes geschild, boontjes zuiver gemaakt en alles in de stoomkoker gedaan zodat wij 's middags enkel nog het vlees moesten bakken. Ik wou namelijk als Jimmy opstond, voorstellen om naar Bovy te gaan om wat te wandelen. Hij vond het geweldig en dus na een douchke, terwijl Jimmy de kindjes aankleedde (ik had alles klaargelegd) konden wij vertrekken richting kabouterbos! Leuk, fijne wandeling gemaakt, iets gedronken, op de speeltuin geweest en vooral veel kaboutertjes en dieren gezien. Jammer dat wij om 11u45 al moesten vertrekken, want Jimmy had middagpost! Kinderen waren bekaf en vielen in de auto al in slaap en sliepen thuis mooi verder elk in hun eigen bedje. Sfeerbeeldje!
Het wordt inderdaad drukker voor mezelf en zo kom ik er niet altijd aan toe om wat te komen vertellen, ik heb dan ook nog eens de site van de kindjes en mijn huishouden te runnen dus komt bloggen ergens achteraan te staan. Maar nu wel even tijd, Jimmy heeft middagpost, de kindjes zijn alletwee slapen en mijn afwasmachine is net gevuld. Alles gaat hier zijn gangetje; ik heb het drukker, maar vind het leuk, dus dan is het allemaal goed en wel. Vind het plezant nu er af en toe meer kindjes hier zijn, ze animeren elkaar ook wat en zo is het leuker voor iedereen.
Tijl kan ondertussen ook flink kusjes gooien en dan lacht hij zo superlief! Schattig! Finn is een echte knuffelmie en zegt sinds gisteren "ouwejou" wat dus wil zeggen "ik hou van jou"! Lief lief lief!
Deze morgen zette ik, zoals dagelijks, mijn pc aan en hopla een raar geluid en niets meer! Dus ja, grote paniek, want dan besef je pas hoe verslavend zo'n computer wel is. Hoewel ik er ook geen uren aan spendeer, maar gewoon even mailtjes checken, website van de kindjes aanpassen en mijn blogje natuurlijk en in mijn geval vooral FOTO'S! Soit, ik al direct een smsje naar Jimmy gedaan dat de pc kapot was, maar veel kon hij er vanuit Opglabeek ook niet aan doen he en overdag heb ik hem toch niet nodig, want daar heb ik geen tijd voor! Nu was Jimmy ook nog eens later dan voorzien thuis, maar hij wist direct wat er scheelde (iets met de voeding) en op 1, 2, 3 was het in orde! Dank je, schat! Dus kan ik weer lekker foto's plaatsen, bloggen en mijn website aanpassen.
Neen, deze keer niet die van mij, maar mijn vervangkindje! De mama belde deze morgen af omdat het kindje ziek was en ik heb net telefoon gehad dat het een oorontsteking is. Donderdag zou alles in orde zijn en komt ze dus wel. Heb ondertussen opnieuw een ander vervangkindje dat morgen en overmorgen zal komen, dus ja, zal wel weten wat doen. Vandaag zijn de ouders van Wannes ook hier geweest om de laatste afspraken op papier te zetten, want binnen 2 weken komt Wannes dus voor het eerst naar hier! Spannend: mijn eerste onthaalbabytje!
Deze morgen was onze Tijl er, zoals gewoonlijk, om 4u30 en wou hij dus eten, heb hem dan bij mij in bed genomen en zo konden wij alledrie (Jimmy nachtpost) nog lekker wat slapen. Ik werd toen ineens wakker dat Jimmy en Finneke langs mijn bed stonden! Amai, meestal zit ik rond 6u 's morgens al rond te vliegen, maar vandaag gingen de kinderen dus uitslapen! Omdat ik nu zo ineens wakker geschoten was, is het wel zo dat ik voor de rest van de voormiddag last heb van hoofdpijn (te goed geslapen dus), maar ja, een pilleke en het zal wel beteren zeker! Ben voormiddag vlug even langs de Delhaize geweest, oma passeerde na het werk en zo kon ik het op mijn gemak even alleen (zonder kindjes) doen wat toch wat handiger en sneller is. Niet dat mijn 2 kapoenen niet braaf zijn, maar alles gaat langzamer dus ideaal. De Delhaize ging vlot, maar het snijmachine ging niet en ik had oma brood beloofd, dus dan maar even aan de bakker gestopt waar ik even lang binnen geweest ben als bij de supermarkt! Erg he! Soit, al bij al een klein uurtje weg geweest en ben blij dat ik ervan af ben. Zo, ga nu nog wat opruimen en mijn soep mixen en dan zullen mijn 3 schatten wel wakker worden!
Heb net telefoon gekregen van mijn dienstverantwoordelijke en zij vroeg mij of ik interesse had om volgende week een kindje van een andere (zieke) onthaalmoeder op te vangen en ja hoor, ik vind het wel leuk. Kindje is even oud als Ine en zou drie dagen komen volgende week (ma, di en do). De ouders moeten wel nog even contact opnemen voor verdere info dus dan weet ik weer meer he. Deze namiddag komen nog ouders hun dochtertje voorstellen en maandag nog een echtpaar de laatste afspraken maken want in november komt hun zoontje voor het eerst! Spannend allemaal, maar kijk er wel naar uit! Veel groetjes en tot gauw!
Sinds enkele dagen kan onze Tijl kusjes geven en gooien en dat is super! Hij doet het wel enkel wanneer hij er zin in heeft, dus je mag het met momenten 100x vragen en er komt niets en dan ineens word je overladen met kusjes. Vooral Finn en ik mogen ze ontvangen, dus leuk. Verder zijn we allemaal eigenlijk genezen dus dat is ook weer goed nieuws. Ik heb vandaag een relatief drukke dag voor de boeg; want moet naar de hulpkas (papieren in orde brengen), de post (kraamcadeautje verzenden), winkel... dus weet wat doen. Jimmy is overdag thuis want gaat straks nachtpost doen, dus nog een dagje samen! Plezant.
Gisterenmorgen zijn we met zijn allen op familieuitstap geweest naar ... de dokter, want we hadden het allemaal serieus zitten en gelukkig maakte onze dokter nog even tijd voor ons, voor de vrije raadpleging, want anders kan je daar nogal een hele tijd zitten. Allen onderzocht en de conclusie was, zoals wij al dachten: buikgriep! Medicatie voorgeschreven en voor de rest moeten we het gewoon uitzieken en rusten. Ze raadde mij wel aan om deze week geen kindjes op te vangen omdat we anders in een cirkel zouden belanden van ziek blijven, want dan Ine ziek, dan wij weer, dan Wannes... En zoals de titel het al laat uitschijnen zijn we dus allen aan de beterhand, Jimmy is vandaag al terug werken en ik voel mij ook al beter. Niet op en top, maar beter en dat is toch al heel wat. Wat kan een mens ellendig zijn van die buikgriep en het gekke is dat de kinderen dan gewoon nog verder spelen en bij ons lukt dat precies minder. Tijl heeft nog steeds diarree, maar gelukkig is het overgeven bij ons allen achter de rug. Finn voelt zich ook beter, maar slaapt wel nog wat meer dan anders. Ik heb Ine wel afgebeld en ik dacht oorspronkelijk morgen terug te werken, maar nu heeft mijn huisarts tem donderdag (wat voor mij dus een hele werkweek is) voorgeschreven en moet de dienst zich hieraan houden, anders moet ik opnieuw naar de dokter en een nieuw briefje laten voorschrijven en daar heb ik dus geen zin in en denk dat de ouders van Ine ook liever het zekere voor het onzekere nemen en haar liever dan thuis houden. Tijl was vanacht om 2u30 weer daar met een volle pamper en ik heb hem dan maar direct bij mij in bed genomen en toen was hij in slaap. Ik weet dat dit niet ideaal is, zeker niet omdat hij meer dan een jaar tussen ons in heeft geslapen, maar nood breekt wet en zo konden we allemaal van een rustige nacht genieten. Als ze ziek zijn, moet dit ook kunnen he. Hij is wel enorm hangerig en (nog) aanhankelijker dan anders, maar hij is ook mijn klein ventje he. Nog een fotootje van ons badmomentje gisteren!
Deze nacht werd Jimmy ook ziek: rillen, overgeven, grieperig gevoel. Dus ja, mijn 2 ventjes waren dus ziekjes, Tijl om 4u weer wakker en diarree, dus heb ik mij met hem op de zetel gelegd om de anderen niet wakker te maken en toen voelde ik het ook: buikkrampen en ja, niet veel later was het aan mij om naar de wc te spurten. We zaten hier met 3 zieken en ons Finn die voelde zich kiplekker, dus na ons ochtendtelefoontje met oma, waren we tot het besluit gekomen dat oma Finn kwam halen voor een dagje spelen en wij zouden het dus op een dagje uitzieken houden. Tijl nog enkele keren overgegeven en ook ik kon er wat van. Jimmy voelde zich ook nog ziek, maar als Jimmy ziek is, wordt hij net nog actiever en heeft hij het hele huis opgeruimd, gepoetst, was gesorteerd... We zijn op dat gebied dus heel verschillend; ik ben soms nog een echt kindje als ik ziek ben; zielig doen, jammeren, me laten bedienen (natuurlijk zorg ik wel eerst voor mijn kapoenen he) en Jimmy wil net bezig zijn om te vergeten dat hij ziek is. In de namiddag kregen we telefoon van oma dat ons Finnemie het ook zitten had en dan heb ik mijn kindjes toch liever bij mij, dus brachten oma en opa haar maar naar hier. Nu liggen ze net allebei in bed en ik hoop dat ze goed kunnen slapen en niet meer moeten overgeven (wat ik trouwens voor mezelf ook hoop, want ik ben daar echt vies van; van overgeven (zeker van mezelf).
Het begon allemaal deze nacht; om 4u was Tijl aan het huilen, wat wel vaker gebeurt, maar nu klonk het dus anders en ging Jimmy naar boven om hem te sussen. Bleek dat hij had overgegeven en zijn broekje volgedraaid had. Dus ja, naar beneden, zuivere pamper aan, gewassen en toen mocht hij dus bij ons in bed. Hij is dadelijk terug in slaap gevallen in mijn armen en niet veel later riep ons Finn dat ze wakker was en wou kleuren. Ja, dat ging dus niet he; om 4u30 wordt er hier nog niet gekleurd. Dus wij enkele keren naar haar toe geweest om het te expliceren en uiteindelijk (nadat Jimmy zijn stem toch eens veranderd had) is ze mooi in slaap gevallen tot 7u30. Toen waren we allemaal wakker en kon onze dag beginnen. Na zijn ochtendvoeding heeft Tijltje opnieuw wat overgegeven, maar hij was zeker even goed gezind als anders. Jimmy is toen naar de bouw van Karen vertrokken om er te helpen met de verwarming en niet veel later belde mijn mama om te vragen of wij niet meegingen shoppen in Hasselt. Ik had nog kortingsstickers van de JBC en die waren geldig tot morgen en de kindjes hadden nieuwe winterjassen nodig, dus ideaal. Een uurtje later waren wij met zijn drietjes klaar en kwam oma ons ophalen om naar Hasselt te gaan, waar we ook afgesproken hadden met tante K. Finn is een expert in het overtuigen van oma om dingen te kopen voor haar: "oh, mij die mooi, oma"; "makke die?"... Superschattig en oma kan er dan niet aan weerstaan dus had Finn een dvd van Vrouwtje Theelepel, een mooie supergrote puzzel (90x60 cm), hemdje en onderbroekje en natuurlijk een nieuwe winterjas. Onze Tijl moet ook niet onderdoen want hij had ook een mooie winterjas en een leuke pyjama. Dank je wel oma! Daarna even bij Vangrootloon binnen om wat te drinken en te eten en Tijl had ook wel wat honger, dus hem gaf ik een potje fruit. Het smaakte hem wel, maar hij had snel genoeg en niet veel later (toen ons eten net arriveerde) kwam alles er terug uit. Tja, niet leuk, maar is de eerste keer dat mijn klein ventje ziek is, dus mag ik zeker niet klagen he. Nu had ik toch gedacht dat er iemand een extra doekje of servet zou brengen, neen, de mensen bekeken ons alsof wij van een andere planeet kwamen. Ik had tijl op mijn schoot terwijl ik zijn broekje uittrok, oma was Finn haar pannekoek aan het snijden en tante K begon met de opkuis van alles. Dan maar zelf om wat extra servetten of een doek gaan vragen terwijl iedereen ons gewoon met open mond aanstaarde. Ja, precies alsof ik het leuk vond dat mijn zoontje ziek is, ja ik wou precies dat hun rustig momentje verstoort werd... Het rook nog niet eens naar overgeefsel (omdat het vlak na het eten gebeurde) en je had er niets van gemerkt (kwam er ineens uit zonder enig geluid) enkel de opkuis kon je zien. Daarna zijn we dan maar naar huis gegaan en in de auto roken wij het al direct: diarree! Dus kleedjes in de week (dank u oma), gewassen, pyjama aan en aangelegd. Hopelijk is hij snel terug beter, want is maar zielig he.
Vond het vandaag dé dag om eens alle baby- en kinderkleding te sorteren! Alle dozen (+/- 8 pamperdozen) van de logeerkamer gehaald en alles eruit getast om het te sorteren per maat. Wat kwamen de emoties toen naarboven, al die kleine babyspulletjes in het roze en in het blauw. Och dan besef je pas hoe snel het allemaal gaat; mijn kleine meid gaat weldra naar school en mijn kleine jongen zette zijn eerste stapjes alleen al; bye bye babytijd. Iets anders nu; ik ben eigenlijk wel wat beschaamd om te zien hoeveel kleding ze wel hebben; foei foei foei en dan te bedenken dat ik ook nog eens practisch alle kleding van Chiara en Luca heb gekregen om de kindjes te laten dragen; als ik dat er ook nog eens zou bijleggen, zou ik helemaal voor gek verklaard zijn. Nu dat doorgeven van kleding is gedaan hoor, want ons Finn is minstens even groot als Chiara (die bijna 1.5 jaar ouder is), dus dat is niet meegerekend in mijn 8 dozen! Nu momenteel heeft ze niet meer zo veel kleren hoor, ten eerste omdat ze niets meer doorkrijgt en ten tweede omdat ze er langer en meer plezier van heeft!
Mijn jongen kan het dus volledig alleen! Hij doet het nog niet constant en met zijn schoentjes aan lukt het ook nog niet helemaal, maar hij overbrugt hele afstanden zonder steun en dat verdient een applausje en kijk eens hoe geconcentreerd hij dit doet (tong uit zijn mondje, armpjes in de lucht): super!
Zoals je moederdag, vaderdag, secretaressedag, ... hebt, heb je dus ook een "dag van de onthaalmoeder" en dat is dus vandaag! Ja, ben nog maar een weekje bezig en heb al een dag speciaal voor mij. Deze morgen zat er een kaart van de dienst in de brievenbus tgv deze dag, leuk! Och ja een dag zoals een andere, maar leuk om nu ook zo'n eigen feest te hebben, hoewel dat natuurlijk nogal sterk uitgedrukt is; "feest"!
Dus nadat de kindjes in bed waren en Familie gedaan was, kroop ik ook maar mijn bedje in. Een half uur later was Finn dan aan het huilen. Niets speciaal, maar ze leek wat in paniek en was naar het plafond aan het staren, dus nam ik haar maar even bij mij in bed (anders zou Tijltje ook wakker worden), maar ook hier was ze niet echt rustig, elk half uur begon ze wel wat te vertellen of te vragen, maar tussendoor sliep ze toch wel wat. Rond 23u30, toen Jimmy ook kwam slapen, zei ik hem dat we Finn maar gingen laten liggen (is de 2e keer dat ze bij ons slaapt, vorige keer was toen ze buikgriep had en moest overgeven en dan vroeger nog een weekje in Thailand) en even later was ze helemaal in paniek: huilen, rondkijken, zeggen dat ze pijn had (overal: knie, hand, buik, poep...) dus wij maar met zijn drietjes naar beneden. Daar begon ze helemaal te bibberen en zei ze dat ze ziek was en naar de dokter wou. Ze stond op het punt om haar kleertjes te gaan halen en ze wou overgeven, hierop ging ze dan een Tupperwarekom uit de lade halen (vorige keer gebruikten wij dat om haar in te laten spuwen) en deed ze moeite, maar er kwam dus niets. Uiteindelijk hebben we haar wat kunnen kalmeren met haar grote vriend Kabouter Plop en hebben we maar eventjes een dvdtje opgezet. Ja hoor, dat hielp en binnen enkele minuten was ze rustig en begon ze gewoon te vertellen wat Plop allemaal ging doen (Ja die film kent ze al vanbuiten). Dus wij maar terug naar boven (maar haar spuwkom moest mee) en met zijn allen terug in bed gekropen en na enkele tellen was onze meid in slaap. Rond 4u begon Finn dan weer ineens te babbelen (over school) en ook Tijl liet van zich horen, maar die hebben we mooi wat laten huilen, want anders was de nacht helemaal voorbij. Jimmy mocht dan om 4u45 opstaan (morgenpost) en Finn was ondertussen weer in dromenland en ik ook. Tijl heeft dan ook nog tot 5u30 geslapen (!) en toen is hij ook maar bij ons in bed gekomen (aangelegd) en met zijn drietjes hebben we dan toch nog tot 7u30 geslapen (of alleszins in bed doorgebracht). Gelukkig maar dat ik gisteren dan om 20u30 gaan slapen ben, anders was het nog wat vermoeiender geweest! Finn zei net nog: mama, mij jisteren jiek, nu neze! Hihi!
Het begon allemaal deze nacht; om 4u was Tijl aan het huilen, wat wel vaker gebeurt, maar nu klonk
Vond het vandaag dé dag om eens alle baby- en kinderkleding te sorteren! Alle dozen (+/- 8 pamperdozen) van de logeerkamer gehaald en alles eruit getast om het te sorteren per maat. Wat kwamen de emoties toen naarboven, al die kleine babyspulletjes in het roze en in het blauw. Och dan besef je pas hoe snel het allemaal gaat; mijn kleine meid gaat weldra naar school en mijn kleine jongen zette zijn eerste stapjes alleen al; bye bye babytijd.
