Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Na het werk belde oma, zoals dagelijks gebeurt, met de vraag of ons Finnemie mocht blijven slapen. Af en toe vinden wij het niet erg, maar normaal hebben we haar liever bij ons. Nu was het toch al een hele tijd geleden en we weten dat zowel oma en Finn het leuk vinden, dus waarom niet. Ik heb Finneke dan gebracht en eerst was ze wat terughoudend en zei ze dat ze niet bleef slapen tot enkele minuten later hoor! Ze amuseerde zich kostelijk en toen Tijl en ik vertrokken zwaaiden ze ons mooi uit, terwijl ze met haar superlief stemmetje riep: "molle mama, dada mama, dada Tij". Schattig! Hoewel ze anders rond deze tijd ook al in haar bedje ligt, mis ik haar, je voelt het toch als ze er niet zijn he. Heb haar net nog even aan de telefoon gehad terwijl ze me vertelde dat oma haar pap aan het maken was. Hopelijk slaapt ze goed, maar dat zal wel het geval zijn, ze is een goed slapertje, dus maak me er geen zorgen om. Nu is Jimmy ons Tijltje slapen leggen en hebben wij een avondje voor onszelf. Laat zal het alleszins niet worden, want Jimmy heeft morgenpost, wat inhoudt dat hier de wekker om 4u40 al afloopt. Ik kan daarna nog wel wat blijven liggen, maar is toch niet hetzelfde he. Hopelijk slaapt ons ventje ook flink door, dat is wat afwachten he. Normaal valt hij altijd in slaap aan de borst en brengen we (of Jimmy dus) hem dan naar boven, maar vandaag was hij in slaap gevallen en vlak daarna terug wakker, maar wou niet meer drinken, dus associeer ik dit met genoeg gegeten en mocht (moest) hij dus naar zijn bedje. Jimmy legt zich dan op het logeerbed zodat hij zich niet zo alleen voelt, maar ik hoor hem nog steeds huilen en dat is niet leuk! Heb dan zin om naar boven te rennen en mijn klein manneke in mijn armen te nemen, maar we moeten doorbijten, het gaat nu zo goed, dat mogen we niet verknoeien he! Ga het wat gezellig maken in de living: kaarsjes, glaasje wijn, kaas, ... nu nog hopen dat Jimmy ook niet in slaap valt bij Tijl he! Groetjes!
Het is voor velen vandaag de eerste schooldag, maar voor ons nog niet! Neen, ik heb nog even 2 peutertjes en daar geniet ik volop van. Finn mag na de Allerheiligenvakantie voor het eerst naar school en wat zal dat raar zijn. Denk dat ik zeker wel wat traantjes zal laten, die dag, onze kleintjes worden groot. Wat gaat het toch snel. 3 jaar geleden wist ik net dat ik zwanger was van ons meisje en nu zitten wij hier met een bijna-kleutertje en een peutertje.
Ja het is zover, onze Tijl onderneemt diverse pogingen om alleen te blijven staan en moet zeggen dat na een halve dag oefenen, het stilaan begint te lukken. Hij laat zich (heel voorzichtig) los, wiebelt wat en vindt dan zijn evenwicht om zich daarna mooi op zijn poepje te laten vallen en dan in een lachbui uit te barsten. Leuk om te zien, maar zodra ik met de camera afkom, vindt hij het niet meer zo interessant en begint direct met wat anders te spelen. Finn stimuleert hem dan ook enorm: ze doet hem voor hoe hij moet stappen, maar als hij het dan niet nadoet, vindt ze het maar irritant en kijkt ze mij hulpeloos aan van: "mama, waarom luistert Tijl nu niet!". In andere dingen heeft ons Finn ook altijd een antwoordje klaar, wat op zich wel grappig is, maar toch sta je er dan mooi als ouder. Zo wou ik gisteren wat uit een keukenkast nemen en klom ik op haar stoeltje (wat deels ook fungeert als opstapje in mijn keuken), wat zij uiteraard gezien had met als gevolg een "preekje" van mijn dochtertje van 2 jaar: "magge nie, mama, oppe toel taan, dan boem patat vallen". Hihi en gelijk heeft ze, want ik heb haar al 100x verteld dat stoeltjes dienen om op te zitten.
Tijl slaapt ook sinds kort flink alleen op zijn kamertje, maar ik moet er wel voor zorgen dat hij mij niet te horen of te zien krijgt want dan krijgt hij een serieus brulmoment tot ik uit de buurt ben. Ik denk dat hij in zijn binnenste weet dat ik na verloop van tijd wel zou toegeven en hem aan de borst zou leggen. Bij Jimmy is hij dan wel direct stil en slaapt hij mooi in. Wat op zich wel vertederend is, te weten dat Jimmy zijn zoontje zo kan troosten, maar langs de andere kant voel ik zo ook wel een beetje een leegte want tot voor kort was ik de enige die hem troost kon bieden. Gelukkig is dat wel veranderd, maar zo zie je weer een periode van je leven zich afsluiten en dat voelt wat raar aan, want dat is immers een tijd die nooit meer terugkomt. De nachten gaan goed en omdat Tijl mij dus niet mag zien, is het Jimmy die eruit moet als Tijltje wakker wordt 's nachts. Meestal laten we hem wat huilen, maar als het te erg (te lang) wordt, gaat Jimmy even kijken en legt zich dan op het logeerbed wat op Tijltjes kamer staat. Meestal valt hij dan ook in slaap en vind ik mijn 2 ventjes een verdieping hoger. Sinds kort hebben Jimmy en ik ons bed en onze kamer dan ook terug voor ons eigen en wat lijkt die kamer groot zonder dat extra bedje en speelgoed bij ons. Wat een ruimte hebben wij 's nachts, maar van doorslapen is er nog geen sprake, ik vind het nogal wat onwennig en akelig te weten dat Tijl een verdieping hoger ligt dan wij en ons Finn ligt dan tegenover onze kamer, maar haar hoor ik ook bij het minste.
Zoals jullie al kunnen merken, start ik dus ook met bloggen, of in simpelere mensentaal gezegd: bijhouden van een dagboek. Ik heb ook wel al de website van de kinderen waar ik verschillende keren per week verslag kom uitbrengen over het reilen en zeilen in ons gezinnetje, maar daar gaat het dan uitsluitend over de kinderen en wordt er gesproken uit naam van Finn en Tijl en nu wil ik wel eens spreken in mijn eigen naam! Ik zal me even in het kort voorstellen: ik ben Kirsten, getrouwd met Jimmy en mama van een prinsesje Finn en een prinsje Tijl. Weldra start ik als onthaalmoeder maar voorlopig spendeer ik al mijn tijd aan mijn eigen kapoenen. Hobby's heb ik niet echt, maar ik lees wel eens een boek en ga graag op uitstap met het hele gezin. Ik ga proberen regelmatig wat te komen schrijven, maar of het dagelijks zal zijn, betwijfel ik!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Na het werk belde oma, zoals dagelijks gebeurt, met de vraag of ons Finnemie mocht blijven slapen. Af en toe vinden wij het niet erg, maar normaal hebben we haar liever bij ons. Nu was het toch al een hele tijd geleden en we weten dat zowel oma en Finn het leuk vinden, dus waarom niet. Ik heb Finneke dan gebracht en eerst was ze wat terughoudend en zei ze dat ze niet bleef slapen tot enkele minuten later hoor! Ze amuseerde zich kostelijk en toen Tijl en ik vertrokken zwaaiden ze ons mooi uit, terwijl ze met haar superlief stemmetje riep: "molle mama, dada mama, dada Tij". Schattig! Hoewel ze anders rond deze tijd ook al in haar bedje ligt, mis ik haar, je voelt het toch als ze er niet zijn he. Heb haar net nog even aan de telefoon gehad terwijl ze me vertelde dat oma haar pap aan het maken was. Hopelijk slaapt ze goed, maar dat zal wel het geval zijn, ze is een goed slapertje, dus maak me er geen zorgen om. Nu is Jimmy ons Tijltje slapen leggen en hebben wij een avondje voor onszelf. Laat zal het alleszins niet worden, want Jimmy heeft morgenpost, wat inhoudt dat hier de wekker om 4u40 al afloopt. Ik kan daarna nog wel wat blijven liggen, maar is toch niet hetzelfde he. Hopelijk slaapt ons ventje ook flink door, dat is wat afwachten he. 
Goedemorgen
