Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Jimmy is net even met de kindjes vertrokken! Naar de winkel, juwelier, speeltuin en iets huren om de muren mee te schuren dus heb ik het rijk even voor mij alleen. Niet om te rusten, maar om eens wat door te poetsen, wat bijna onmogelijk is met de kindjes. Ofwel is Tijl aan het jammeren ofwel is Finn bezig met haar "mama, mama, mama...", pas op, ze wil wel altijd helpen, maar of dat echt helpen is... Niet dus! Ik kan wel poetsen en stofvegen met hun erbij, maar dat duurt dan een eeuwigheid. Vooraleer ik aan het laatste stukje van de living ben, is er gegarandeerd eentje aan het knoeien aan de andere kant van de living! Hihi! Het poetsen gebeurd hier dus in 27 stappen wat dus totaal niet opschiet met als resultaat dat ik gerust een hele dag aan de living en keuken kan zitten! Gelukkig werk ik momenteel niet, want anders ging het gewoon niet. Bovenal ben ik iemand die goed tegen rommel kan en dat is dan wel mooi meegenomen, want als ik nu een pietje precies zou zijn, amai, ik zou nogal gefrustreerd rondlopen! Soit, ik heb de helft van mijn veranda al gedaan (op een half uurtje dus) wat inhoudt: ramen gewassen en gedweild, daarbij heb ik Prince nog eens fijn geborsteld en een beetje met hem gespeeld, wat ook al een eeuwigheid geleden was. Foei! Nu de andere helft van de veranda nog doen en dan kan ik aan wat anders beginnen en dan nog eens even tijd gevonden om wat te komen schrijven: luxe!
Joepie! Vandaag was het weer even zomeren, wat overigens een beetje aanpassen was, want ik was al volledig overgeschakeld naar het "herfstgevoel". De zomerkleding had ik enkele dagen geleden mooi opgeborgen en de kleerkasten waren volledig ingepalmd met dikke truien, lange broeken, laarzen, kousenbroeken... Gelukkig was het allemaal snel terug uitgehaald en konden de kindjes nog eens in t-shirt en sandalen naar buiten. Ik moest deze morgen naar de tandarts en heb de kindjes even bij oma gelaten. Na mijn tandarts bezoek, gezellig buiten gezeten bij oma en een laat ontbijt genomen onder de carport. Omdat ik om 14u met ons Finnemie een afspraak had bij de kapper, leek het mij handiger om in Genk te blijven en ook om Finneke wakker te houden tot na de knipbeurt, daarom stelde ik voor om even te gaan wandelen in Bokrijk. Opa kwam ook net aangereden en Finn wist hem toch te overtuigen om even met ons mee te gaan om naar de Bambi's te gaan kijken. Mijn kleine meid is de laatste tijd nogal in de ban van "Bambi"! Net toen wij de oprit afreden, kwam Eddy ook even langs, dus hij ook maar mee naar Bokrijk. Diertjes gekeken, gewandeld, speeltuin en dit alles onder de blakende zon. Nog vlug een terrasje gedaan en daarna oma en Tijl naar oma's thuis gebracht (opa en Eddy waren met aparte auto) en Finn en ik naar de kapper. Oma was er wat op tegen dat ik haar haartjes wat "in model" wou laten knippen, dus Finn had er ook al geen zin meer in, maar ik heb haar toch enthousiast gekregen door te zeggen dat ze een K3 kapsel kreeg. Oh ja, dat zag ze wel zitten en ze was superbraaf bij Chantal. En inderdaad, na het knippen van de puntjes, kreeg ze 2 K3-ingevlochten vlechtjes! Wat was ze fier... Ze glunderde helemaal met haar nieuwe coupe. Daarna nog even langs oma (voor het geval Finntje wou slapen, niet dus) en toen naar huis. Dagje weer omgevlogen!
Neen, deze week heeft Jimmy vrij (verlof), maar de kinderen begrepen dat blijkbaar niet, want om 5u waren ze allebei wakker en klaar om aan hun dag te beginnen. Ik niet dus! Heb Finn op de 2-zit geinstalleerd met haar pap, donsdeken, tutje en Doodoo en heb mij zelf met Tijltje op de 3-zit gelegd en zo borstvoeding beginnen geven en wat ik in mijn hoofdje had, lukte, enkele minuutjes later waren we allemaal terug in dromenland en dit tot 6u10! Heb dus nog een uurtje kunnen rekken wat overigens een heel verschil is hoor: 5u of 6u 's morgens.
Neen, dit slaat niet (enkel) op Finn, maar ook op mijn Tijltje hoor! Als het maar roze en meisjesachtig is, dan krijgt het Tijltjes aandacht. Wij zeggen al vlug ons "Jeannetteke" (om te lachen uiteraard), maar het is zo grappig dat hij net die dingen uit een hele doos kan pikken. Leg hem een autootje en een pop, hij zal zeker de pop nemen. Geef hem een rode, een gele, een blauwe en een roze bal, ja hoor: de roze krijgt zijn voorkeur. Och ja, laat hem maar bezig, als hij zich maar amuseert he!
Deze nacht is Tijl veel wakker geweest; ik denk dat er nog een tandje in aantocht is, want hij heeft een dik bolletje langs zijn ondertandje. Omdat wij hem nog alleen aan het leren slapen zijn, moet Jimmy het troosten voor zijn rekening nemen en dat lukte aardig hoor. Tijl viel snel terug in slaap, maar enkele uurtjes later was hij weer daar. Om 4u45 ben ik dan mee opgestaan (Jimmy stond op voor de morgenpost) en heb hem dan eerst een zuiver pampertje aangedaan want hij had ook wat diarree gehad (wat in mijn ogen ook een teken van een nieuw tandje is) en daarna heb ik hem aangelegd (waar het hem wel om te doen was, denk ik). Finn heeft flink geslapen, tot 7u30, hiervan is de oorzaak vooral omdat ze gisteren bij oma nogal vroeg wakker was (6u15) en niet echt een volledig middagdutje gedaan heeft. Ze heeft voormiddag wat op de zetel gelegen (en half half geslapen) en namiddag wat gerust, maar dus niet zoals ze gewoon is een vast dutje van +/- 2u. Ik was gisteren zelf stikkapot, het is lang geleden dat ik nog eens op de zetel tijdens een goede film in slaap gevallen was en ja gisteren was dat het geval. Nadat Jimmy Tijl in zijn bedje gelegd had, heb ik mij lekker op de zetel geinstalleerd met dekentje en al en niet veel later was ik in dromenland. Zalig! Vroeger gebeurde dat dagelijks dat ik op de zetel indommelde, maar sinds de komst van onze Tijl gingen we altijd samen slapen (hij sliep bij ons in bed tot voor kort) en was dat dus verleden tijd. Vond het nog eens gezellig!
Na het werk belde oma, zoals dagelijks gebeurt, met de vraag of ons Finnemie mocht blijven slapen. Af en toe vinden wij het niet erg, maar normaal hebben we haar liever bij ons. Nu was het toch al een hele tijd geleden en we weten dat zowel oma en Finn het leuk vinden, dus waarom niet. Ik heb Finneke dan gebracht en eerst was ze wat terughoudend en zei ze dat ze niet bleef slapen tot enkele minuten later hoor! Ze amuseerde zich kostelijk en toen Tijl en ik vertrokken zwaaiden ze ons mooi uit, terwijl ze met haar superlief stemmetje riep: "molle mama, dada mama, dada Tij". Schattig! Hoewel ze anders rond deze tijd ook al in haar bedje ligt, mis ik haar, je voelt het toch als ze er niet zijn he. Heb haar net nog even aan de telefoon gehad terwijl ze me vertelde dat oma haar pap aan het maken was. Hopelijk slaapt ze goed, maar dat zal wel het geval zijn, ze is een goed slapertje, dus maak me er geen zorgen om. Nu is Jimmy ons Tijltje slapen leggen en hebben wij een avondje voor onszelf. Laat zal het alleszins niet worden, want Jimmy heeft morgenpost, wat inhoudt dat hier de wekker om 4u40 al afloopt. Ik kan daarna nog wel wat blijven liggen, maar is toch niet hetzelfde he. Hopelijk slaapt ons ventje ook flink door, dat is wat afwachten he. Normaal valt hij altijd in slaap aan de borst en brengen we (of Jimmy dus) hem dan naar boven, maar vandaag was hij in slaap gevallen en vlak daarna terug wakker, maar wou niet meer drinken, dus associeer ik dit met genoeg gegeten en mocht (moest) hij dus naar zijn bedje. Jimmy legt zich dan op het logeerbed zodat hij zich niet zo alleen voelt, maar ik hoor hem nog steeds huilen en dat is niet leuk! Heb dan zin om naar boven te rennen en mijn klein manneke in mijn armen te nemen, maar we moeten doorbijten, het gaat nu zo goed, dat mogen we niet verknoeien he! Ga het wat gezellig maken in de living: kaarsjes, glaasje wijn, kaas, ... nu nog hopen dat Jimmy ook niet in slaap valt bij Tijl he! Groetjes!
Het is voor velen vandaag de eerste schooldag, maar voor ons nog niet! Neen, ik heb nog even 2 peutertjes en daar geniet ik volop van. Finn mag na de Allerheiligenvakantie voor het eerst naar school en wat zal dat raar zijn. Denk dat ik zeker wel wat traantjes zal laten, die dag, onze kleintjes worden groot. Wat gaat het toch snel. 3 jaar geleden wist ik net dat ik zwanger was van ons meisje en nu zitten wij hier met een bijna-kleutertje en een peutertje.
Ja het is zover, onze Tijl onderneemt diverse pogingen om alleen te blijven staan en moet zeggen dat na een halve dag oefenen, het stilaan begint te lukken. Hij laat zich (heel voorzichtig) los, wiebelt wat en vindt dan zijn evenwicht om zich daarna mooi op zijn poepje te laten vallen en dan in een lachbui uit te barsten. Leuk om te zien, maar zodra ik met de camera afkom, vindt hij het niet meer zo interessant en begint direct met wat anders te spelen. Finn stimuleert hem dan ook enorm: ze doet hem voor hoe hij moet stappen, maar als hij het dan niet nadoet, vindt ze het maar irritant en kijkt ze mij hulpeloos aan van: "mama, waarom luistert Tijl nu niet!". In andere dingen heeft ons Finn ook altijd een antwoordje klaar, wat op zich wel grappig is, maar toch sta je er dan mooi als ouder. Zo wou ik gisteren wat uit een keukenkast nemen en klom ik op haar stoeltje (wat deels ook fungeert als opstapje in mijn keuken), wat zij uiteraard gezien had met als gevolg een "preekje" van mijn dochtertje van 2 jaar: "magge nie, mama, oppe toel taan, dan boem patat vallen". Hihi en gelijk heeft ze, want ik heb haar al 100x verteld dat stoeltjes dienen om op te zitten.
Tijl slaapt ook sinds kort flink alleen op zijn kamertje, maar ik moet er wel voor zorgen dat hij mij niet te horen of te zien krijgt want dan krijgt hij een serieus brulmoment tot ik uit de buurt ben. Ik denk dat hij in zijn binnenste weet dat ik na verloop van tijd wel zou toegeven en hem aan de borst zou leggen. Bij Jimmy is hij dan wel direct stil en slaapt hij mooi in. Wat op zich wel vertederend is, te weten dat Jimmy zijn zoontje zo kan troosten, maar langs de andere kant voel ik zo ook wel een beetje een leegte want tot voor kort was ik de enige die hem troost kon bieden. Gelukkig is dat wel veranderd, maar zo zie je weer een periode van je leven zich afsluiten en dat voelt wat raar aan, want dat is immers een tijd die nooit meer terugkomt. De nachten gaan goed en omdat Tijl mij dus niet mag zien, is het Jimmy die eruit moet als Tijltje wakker wordt 's nachts. Meestal laten we hem wat huilen, maar als het te erg (te lang) wordt, gaat Jimmy even kijken en legt zich dan op het logeerbed wat op Tijltjes kamer staat. Meestal valt hij dan ook in slaap en vind ik mijn 2 ventjes een verdieping hoger. Sinds kort hebben Jimmy en ik ons bed en onze kamer dan ook terug voor ons eigen en wat lijkt die kamer groot zonder dat extra bedje en speelgoed bij ons. Wat een ruimte hebben wij 's nachts, maar van doorslapen is er nog geen sprake, ik vind het nogal wat onwennig en akelig te weten dat Tijl een verdieping hoger ligt dan wij en ons Finn ligt dan tegenover onze kamer, maar haar hoor ik ook bij het minste.
Zoals jullie al kunnen merken, start ik dus ook met bloggen, of in simpelere mensentaal gezegd: bijhouden van een dagboek. Ik heb ook wel al de website van de kinderen waar ik verschillende keren per week verslag kom uitbrengen over het reilen en zeilen in ons gezinnetje, maar daar gaat het dan uitsluitend over de kinderen en wordt er gesproken uit naam van Finn en Tijl en nu wil ik wel eens spreken in mijn eigen naam! Ik zal me even in het kort voorstellen: ik ben Kirsten, getrouwd met Jimmy en mama van een prinsesje Finn en een prinsje Tijl. Weldra start ik als onthaalmoeder maar voorlopig spendeer ik al mijn tijd aan mijn eigen kapoenen. Hobby's heb ik niet echt, maar ik lees wel eens een boek en ga graag op uitstap met het hele gezin. Ik ga proberen regelmatig wat te komen schrijven, maar of het dagelijks zal zijn, betwijfel ik!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Na het werk belde oma, zoals dagelijks gebeurt, met de vraag of ons Finnemie mocht blijven slapen. Af en toe vinden wij het niet erg, maar normaal hebben we haar liever bij ons. Nu was het toch al een hele tijd geleden en we weten dat zowel oma en Finn het leuk vinden, dus waarom niet. Ik heb Finneke dan gebracht en eerst was ze wat terughoudend en zei ze dat ze niet bleef slapen tot enkele minuten later hoor! Ze amuseerde zich kostelijk en toen Tijl en ik vertrokken zwaaiden ze ons mooi uit, terwijl ze met haar superlief stemmetje riep: "molle mama, dada mama, dada Tij". Schattig! Hoewel ze anders rond deze tijd ook al in haar bedje ligt, mis ik haar, je voelt het toch als ze er niet zijn he. Heb haar net nog even aan de telefoon gehad terwijl ze me vertelde dat oma haar pap aan het maken was. Hopelijk slaapt ze goed, maar dat zal wel het geval zijn, ze is een goed slapertje, dus maak me er geen zorgen om. Nu is Jimmy ons Tijltje slapen leggen en hebben wij een avondje voor onszelf. Laat zal het alleszins niet worden, want Jimmy heeft morgenpost, wat inhoudt dat hier de wekker om 4u40 al afloopt. Ik kan daarna nog wel wat blijven liggen, maar is toch niet hetzelfde he. Hopelijk slaapt ons ventje ook flink door, dat is wat afwachten he. 
Goedemorgen
