Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
De mannen zijn deze voormiddag even weggeweest (groenten & fruit halen, nog papierwerk doen, iets drinken ...) en toen ze terugkwamen hadden ze 2 zakken bij: nieuwe laarzen voor mama en een bloes en een rok met riem voor mama! Dank je wel mijn mannen! Super, de laarzen die ik wou, maar nergens vond! Een mooie jeansrok met riem (die de verkoopster vergeten te tellen was, dus gratis riem) en een bruin topje dat Jimmy gewoon "mooi" vond voor zijn vrouwtje. Ja mijn schatten hebben goed gekozen en niet alleen qua looks, maar ook de maat is perfect. Ze kennen mij hoor. Hier zijn de kindjes allemaal slapen, dus even tijd om te bloggen!
Nu heb ik het dus over de borstvoeding. Tijltje heeft eergisteren de laatste keer borstvoeding gehad en toevallig heb ik hier nog een foto van genomen, want wist op dat moment niet dat het de laatste keer zou zijn. De laatste tijd sloeg hij 's avonds al eens over, enkel 's morgens wou hij nog drinken, maar dan was het om 4u30 bij ons in bed en werd het wel wat meer gezien als knuffelen en tutteren dan als voeden. Nu gisteren werd hij later wakker (5u30) en gingen we rechtstreeks naar beneden en daar verkoos hij dus een flesje melk (zoals zijn zus) en spelen boven borstvoeding. Deze morgen werd hij rond 5u30 wakker en heb ik hem gewoon even bij ons in bed genomen en ook nu vloog hij niet onmiddellijk met zijn handjes onder mijn shirt, maar kwam hij gewoon dicht liggen en knuffelde hij. Dus was de keuze gemaakt: ik stop ermee! Ik ben blij dat Tijl het besloten heeft en niet ik de knoop moest doorhakken, want daar was ik zo bang voor. Ik heb het bijna 1.5 jaar volgehouden en altijd hebben Tijl en ik het leuk gevonden; het was zo'n momentje van ons tweetjes. Mijn oorspronkelijk doel was 6 weken te evenaren van mijn periode van Finn (hoewel zij enkel maar afgekolfd wou drinken), daarna zag ik het helemaal zitten om het 3 maanden vol te houden en toen ook dat probleemloos verliep, zag ik 6 maanden enkel borstvoeding wel zitten en na die 6 maanden had ik geen doel meer. Toen werd het "zolang wij het beiden nog fijn vinden, blijven we het doen". Ik heb 2 weken geleden nog een interview gegeven over het lang voeden en hoe ik mij erbij voelde en hoe ik mij zou voelen als het voorbij zou zijn. Tja, langs een kant vind ik het fijn dat ik "mijn" lichaam terug voor mij heb, maar langs de andere kant is het weer een periode die je afsluit en dat is altijd wel wat emotioneel moeilijk. Het is een mooie tijd geweest! Bye bye! Tijl doet de laatste weken trouwens meer dingen die een "grotere" jongen doet: hij begint meer te praten (baby, oma, jiek (ziek), ...), laat zich troosten door andere personen, hangt niet meer constant aan mijn rok (hoewel dat nog wel vaak is hoor)... hij wordt dus groter en wat zelfstandiger. Finn zag ik vanaf haar 1e verjaardag als een peutertje, maar omdat Tijl nog altijd bv kreeg, werd hij nog altijd mijn babytje genoemd (waarschijnlijk ook omdat hij de kleinste is), maar nu is die periode dus ook voorbij.
We hebben het zitten; het is te zeggen; de kinderen hebben het zitten: sinds vrijdag had Tijl al wat last van plattere kaka, gisteren beiden dan echt diarree en vandaag is het al wat beter: nog enkele keren platte (maar niet helemaal vloeibaar) kaka, maar verder niets aan de hand: flink spelen, goed eten, goed slapen...Hopelijk blijft het zo en wordt het niet erger!
Oh wat heb ik het rustig vandaag! Jolien en Xsari (en Tijl natuurlijk) zijn er maar ze zijn allemaal slapen en ze slapen goed, dus ik heb al goed kunnen werken in mijn huishouden. De opvang is volledig opgeruimd en gepoetst (kindjes hebben wel helpen opruimen, dus moest er gewoon met de dweil door toen ze slapen waren) en ook mijn living is helemaal gedaan! Joepie! Nu even pauzeren met een tasje koffie aan de pc en dan kunnen we weer in actie schieten. Mijn keuken zou ik ook graag gedaan hebben, maar ja, we zien wel hoelang de kindjes slapen. Finn gaat sinds dinsdag volledige dagen naar school en ze vindt het geweldig. Ik vind het wel wat zielig, zo klein en al blijven eten in het klasje, maar Finn kijkt er zo naar uit om haar boterhammen uit haar K3brooddoos (zeg niet zomaar brooddoos tegen een K3 brooddoos!) met haar klasgenootjes en de juf op te eten, dus gunnen we het haar maar. Ze eet ook flink: 4 sneden brood (2 met kaas door mama gesmeerd en 2 met boterhamworst door papa gesmeerd), stuk fruit, 2 droge koeken, beker appelsap en vaak nog een tractatie van een of andere jarige in de klas. Alles is op als ze thuis komt en moest er nog iets over zijn, is het al op voor ze hier arriveert! Tijl heeft wat last van kaka, het is nog niet echt volledig waterig, maar toch verschillende keren kaka gedaan vandaag. Tja, is weer vrijdag en meestal wordt hij op een vrijdag ziek zodat wij naar de dokter van wacht moeten gaan. Net alsof hij het erom doet! Voila, nu mijn keuken nog doen en dat is weer minder werk voor morgen!
De kindjes net in bed gelegd en dan kan ik vlug even mijn papieren bij de Bambi's gaan binnengooien (moeten de 1e van de maand binnen zijn) en daarna vlug even naar de Carrefour (ja is al na 19u) om pampers en pamperdoekjes. Oh wat hangt er een mooie jeanssalopette voor mijn klein ventje en eigenlijk kopen we zelden kleding voor Tijl (krijgt veel van Luca) en nog eens in promotie, dus ja, rap gekozen. Ik zo fier als een gieter thuis even checken (op andere salopette) of de maat wel correct is, wat blijkt: hangt de beveiliging (die grote metalen bol, je kent dat wel!) er nog aan. Duh! Ik al aan het prutsen geslaan, trekken, duwen, draaien maar natuurlijk gaat het ding niet open, wat wel logisch is, want het is tenslotte om diefstal tegen te gaan. Dus maar kasticket gezocht ergens tussen de rommel in mijn handtas en alles klaargelegd om morgen maar terug te gaan. Jimmy ging zijn eigen "mannelijke intelligentie" eens tonen en ja op 1, 2, 3 (met knijptang!) had hij het spul open en kon mijn klein patatje zijn salopette passen! Mooi!
Vandaag hadden we een feestje met de hele familie Polus (mijn mama's kant), we willen vanaf dit jaar er de traditie van maken om in januari eens met iedereen samen te komen. Met iedereen bedoelen we dus ook echt iedereen: de kinderen, schoonkinderen, kleinkinderen, aangetrouwde kleinkinderen (of gewone partners voor de personen die niet gehuwd zijn) en de achterkleinkinderen en eventuele partner. Nu mijn bomma vorig jaar gestorven is, waren we wat bang dat we niet meer samen zouden komen, vandaar dat wij deze nieuwe traditie ingeroepen hebben. Het was alleszins plezant en zeker voor herhaling vatbaar. Vandaag was dan ook de dag dat bompa normaal 93 jaar geworden zou zijn, maar hij is ook al bijna 20 jaar dood, maar toch wordt er jaarlijks nog aan hem gedacht. Mijn kindjes stonden in het middelpunt van de belangstelling (ze zijn dus de kleinste achterkleinkinderen, want de overige zijn al pubers en er is zelfs eentje van 22 jaar bij) en ze waren super! Echte droomkindjes; braaf spelen, mooi en veel eten, alles proeven, geen gejammer of gehuil (behalve om 20u15 toen Tijl echt moe begon te worden)... kortom heel leuk. Zeker als je daarna nog complimentjes krijgt van tantes, nonkels, nichtjes en neven dat het zo'n brave kaboutertjes zijn, ben je als ouder toch fier.
Het eten was lekker, uitgebreid en met de ideale tussenpauzes, enig minpuntje was de "klantvriendelijkheid" of het gebrek eraan. Foei! Wij (Jimmy, de kindjes en ik) arriveerden om 16u50, dus tien minuutjes vroeger dan dat wij doorgekregen hadden. Zal het gesprek eens noteren: Ik: "we komen voor het feestje van de familie Polus dat om 17u plaats heeft" Zij (vrouw achter de toog) op een hele botte toon: "dat is pas om 17u30, ik heb duidelijk gezegd dat het niet eerder kon" Ik: "ah, sorry, ze hebben ons 17u gezegd" Zij: "die mevrouw (mijn tante dus) had om 16u gevraagd en ik heb duidelijk gezegd dat het ten vroegste om 17u30 kon" Ik: "geen probleem, dan wachten we wel buiten" (in de hoop dat ze zou zeggen dat wij in de hall konden wachten of in het gedeelte van de taverne zodat wij nog wat consumeerden) Zij: "ja je moet buiten wachten" Daarop draaien we ons om en gaan richting de deur en dan horen we haar tegen iemand anders zeggen: "ziet die proberen toch altijd he, ahum ahum", ja natuurlijk draaien wij ons hierop terug om en zegt Jimmy: "wij proberen niets, wij hebben 17u doorgekregen, dus zijn we hier om 17u, maar we zullen wel naar buiten gaan". Ik begrijp dus echt niet waar iemand het lef haalt om iemand met 2 kleine kindjes gewoon buiten sturen in de gietende regen!!! Zeker terwijl ze weet dat wij een feestje hadden met uitgebreide menu voor 30 personen. Eigenlijk hadden we toen er even geen zin meer in, maar uiteindelijk mochten we toch om 17u20 naar binnen (mijn tante bevestigde nogmaals dat het 17u was) en kwam de garcon die er bij stond ook tegen ons zeggen dat hij niet begreep waar zijn bazin (ja dat was dus de eigenares) het haalde om zo tegen haar klanten te doen. Tja, die garcon heeft ons de rest van de avond heel vriendelijk bedient, enkel bij de bazin kon er nog altijd geen lach vanaf. Ze waaide dan ook constant met de wind: tegen een persoon zegt ze dat de wijn enkel per karaf kan genomen worden en niet per fles, terwijl we een half uur later aan het andere einde van de tafel een fles wijn zien staan! Mijn toekomstig schoonbroer wou een beetje van de menu afwijken en dat ging niet, maar de vriend van mijn nicht kon dit wel (terwijl hij letterlijk hetzelfde bestelde als mijn toekomstig schoonbroer dacht te bestellen)... Gekke, onlogische toestanden dus!
Maar het feestje was leuk en dat is wat telt. Jammer dat het er eigenlijk pas van gekomen is nu bomma er niet meer is, want zij had dit ook graag meegemaakt; de hele familie bijeen om iets leuks. De laatste keer dat wij allen samen waren was op haar begrafenis.Hiervoor was de laatste keer op bomma's 80e verjaardag (maar toen waren er een heel deel personen niet van de partij, want is uiteindelijk al 10 jaar geleden). Ik hoop dus echt dat het volgend jaar weer een feestje is (maar dan zeker een andere locatie dan Café Limburghal in Genk)!
Na mijn interview, ging de deurbel, Jessica en haar dochtertje Mirthe stonden op de stoep. Mirthe komt vanaf begin maart naar hier en nu kwam de mama dus wat verdere afspraken maken. Mirthe heeft gedurende het hele bezoek doorgeslapen, dus heb haar nog niet wakker kunnen zien, dus dat belooft voor als ze naar hier komt; zo flink slapen!
Toen ik met Tijltje onlangs op controle ging bij Kind en Gezin was er een studente die mama's zocht die lang borstvoeding gaven en ja, ik ben dus zo'n mama. Hierop hadden we vandaag afgesproken zodat ze mij kon interviewen voor haar eindwerk, dat over dit onderwerp zou gaan. Om 13u30 arriveerde ze kon het gesprek beginnen. Er werden vooral vragen gesteld over hoe ik alles ervaarde (vond ik het leuk, wat waren in mijn ogen de voordelen, de nadelen, hoe lang ik nog van plan ben bv te geven, reacties van de omgeving, voeden in het openbaar...). Ik vond het wel plezant en Tine had alvast wat informatie voor haar eindwerk.
Dit is Finn haar nieuwe favoriete woordje! Achter alles wat ik zeg, zegt ze dus "Wa-jom"! De typische kleutervraag en in het begin vond ik het super dat ze al in deze fase beland is, maar na enkele dagen begint het toch wat op je zenuwen te werken als je alles tot in het detail moet uitleggen en meestal eindigt het na 20 wa-jom vragen in "daarom". Lol! Ik denk dat ons Finnemie het ook vooral doet om te spelen, want ze heeft ongelooflijk veel plezier erin. Ze is ook iemand die graag plaagt, discussieert en uitdaagt, dus ja, dat hoort erbij! Eigenlijk wel heel schattig en lief!
Sinds ik als onthaalmoeder startte (en Finn gelijktijdig naar school ging) is onze Tijl (en ons Finn ook wel wat) constant verkouden of ziek. Nu heeft hij het weer zitten: hij is het hele weekend al niet goed geweest (overgeven, hangerig, verkouden, hoesten...) dus vandaag weer naar de dokter. Jimmy is hier vertrokken om 8u50 (nadat hij Finn naar school gebracht heeft) en kon om 12u (!!!) binnen bij onze dokter. Ja het is daar altijd lang wachten, maar gelukkig was Tijl braaf, want je zou voor minder je keeltje open zetten. We weten ook dat het meestal lang wachten is (een 45 min per persoon voor je) en daarom had ik een tas meegegeven met allerlei boekjes, speelgoed, koekjes (at hij dus wel), drinken, ... zodat ze zich wat konden bezighouden. Diagnose: weer (de 3e op korte tijd) oorontsteking en dus antibiotica. Binnen 2 weken moeten we terugkomen om te kijken of het gebeterd is en anders moeten er buisjes geplaatst worden. We zien wel!
Deze morgen voelde ik mij al niet al te goed: buikkrampen een beetje diarree, dus was er wat bang voor. Je kan niet optimaal functioneren als je meer dan de helft van de tijd op je wc moet doorbrengen, maar gelukkig was het "lopen naar toilet" voorbij toen mijn eerste opvangkindje arriveerde. Ik heb de hele dag nog wel last gehad van buikkrampen, maar gelukkig bleef het daarbij. Ik ben dan ook om 18u mijn bedje ingekropen en Jimmy nam onze kindjes voor zijn rekening. Tijltje is voor het eerst zonder borstvoeding gaan slapen (en dat heeft hij dus overleefd en ik ook) en ons Finn vond het heel erg dat haar mama "jiek" was. Ik moet zeggen dat het mij heel goed gedaan heeft en dat de buikkrampen de dag erna verdwenen waren!
Jimmy had vandaag gewisseld en ging ipv morgen- middagpost doen en hij had mij beloofd dat ik mocht uitslapen. Joepie! Tijl om 5u borstvoeding gegeven en Jimmy stond om 5u45 met hem beneden terwijl ons Finn nog geslapen heeft tot 6u15. Ik vond het zalig dat ik mij nog eens lekker kon omdraaien en verder kon slapen. Rond 8u20 kwamen ze met zijn drietjes mij wakker maken en begon mijn dagje dus ook met luieren. Tijl was nog niet volledig genezen en nogal hangerig dus hem had ik grotendeels op mijn schoot. Voormiddag ook samen met de kindjes in bad geweest, Finneke vond het geweldig om mijn haar te wassen, hoewel ze soms vergeet om te kijken waar ze moet wrijven; dus shampoo in mijn oren, ogen en neus, maar ze vond het super. Na het badje is Jimmy aan het eten begonnen en heb ik met Tijl wat op de zetel gezeten en is hij in slaap gevallen. Na het eten moest Jimmy al vertrekken en zijn de kindjes gaan slapen. Rond 15u werden ze beiden wakker en stond Karen aan de deur. ze had haar petekindje een cinema-uitstapje beloofd. Finn verheugde zich evenveel op de witte Cola (Sprite dus) en de popcorn dan op de film. Ze gingen trouwens nog eens naar "Plop in de Stad" kijken,hoewel Finn die al samen met mij is gaan zien. Ik denk dat Karen hem ook wel eens wou zien! Finn had zich prima gedragen en vond het geweldig, maar ze was toch wel wat moe.
Om 4u45 werd ik uit mijn bed gezet door Finn, ze moest fel hoesten en wou bij mama komen liggen. JImmy had morgenpost, dus ja, lekker met zijn tweetjes in bed nog wat slapen! Niet dus, Finn bleef maar vertellen, hoe hees ze ook was, en zeuren om naar beneden te gaan want ze was wakker. Om 5u30 werd onze Tijl dan ook wakker en heb ik hem borstvoeding gegeven in bed. Beneden gekomen nog allebei een flesje met melk en onze dag kon beginnen. Niet veel later gaf onze Tijl zijn heel fles weer terug en gleed er nog in uit. Oorspronkelijk was ik al blij dat hij niets op zijn kleding gesmost had, maar door zijn valpartij was hij wel vuil. Omdat ik vandaag een hele dag opleiding had voor mijn basiscursus van onthaalmoeder, had ik met mijn mama afgesproken dat ze mij en de kindjes rond 9u kwam halen en mij aan het CC Hasselt zou afzetten terwijl ze de kinderen mee naar haar thuis zou nemen. Jimmy ging ze dan na het werk oppikken. Had mijn mama al gevraagd om wat vroeger te komen zodat ik de kindjes op hun gemak kon klaarmaken want als onze Tijl ziek is, kan ik hem geen seconde van mijn schoot halen. Om 9u00 waren we allen klaar om te vertrekken en kwam ik dus mooi op tijd aan bij de cursus. Finneke vond het niet eerlijk dat ik naar "jool" mocht en zij niet, maar ja. Ze hebben zich goed geamuseerd bij oma en opa en ik vond het ook wel leuk en interessant. Voormiddag ging het over "kinderen en spel en speelgoed" en het herkennen van eventuele abnormaalheden in de ontwikkeling van het kind, namiddag ging het over "communicatie met ouders" en dit hield vooral rollenspel in. Het was een leuke dag en we hebben wat ervaringen kunnen uitwisselen met collega-onthaalmoeders uit heel Limburg. Eigenlijk was het zelfs een beetje ontspanning voor mezelf, eens even weten dat ik niet elk moment "mama" zou horen! Om 16u30 kwam Jimmy mij met 2 slapende kindjes ophalen en zat mijn dagje erop. Thuis nog wat gespeeld en bezoek gehad van mijn schoonzus Linsy en diens vriend en voor we het wisten lag ik in bed.
Finn gaf deze morgen al slijmpjes terug tijdens een hoestbui en na zijn middagdutje gaf Tijl zijn volledige fles chocomelk over! Leuk is anders, maar ja, we mogen eigenlijk niet klagen hoor, het is zelden dat ze moeten overgeven dus ja. Tijl had het net aan de hand rond 15u15 dus belde ik maar even naar oma of zij na het werk even kon passeren om mij een handje te helpen. Jimmy had een extra project op zijn werk, dus zou zo al later thuis zijn en ik had natuurlijk nog 2 opvangkindjes om op te passen. Gelukkig bleef het bij deze ene spuwbeurt en ze waren vroeg gaan slapen (niet veel geslapen, wat ziekjes, wat maakte dat ze rond 19u in hun bedje lagen).
Deze avond had ik een demonstratie van Tupperware. Het was al een hele tijd geleden dat dat gebeurd was (meer dan 3 jaar) en nu de vriendin van een collega van Jimmy zelf net demonstratrice geworden is, leek dit een leuke gelegenheid en voor haar tevens een fijne kans om aan nieuw cliënteel te geraken. Het was een leuke avond en ik had veel verkocht, dus ook nog mooie extra's op de koop toe.
Deze namiddag zijn Finn en Jimmy onze vakantie gaan vastleggen; het wordt dus Tunesië, Monastir en dit van 2-6 tem 9-6! Voorschot is betaald, dus we hebben iets om naar uit te kijken! Finn heeft daar ook nog eens haar verhaal over de "pamelen" gedaan! Lol! Ze zal toch nog even geduld moeten hebben!
Zaterdag zijn we bij het reisbureau geweest en hebben we gevraagd waar we met ons budget op vakantie zouden kunnen gaan. We kunnen naar Tunesië, Turkijke, Marokko, Spanje of Bulgarije.
Turkije: gaat iedereen al en weinig tot geen zandstranden Marokko: iets duurder Spanje: al 3x geweest Bulgarije: een reispas nodig. Hebben JImmy, Finn en ik wel (Thailand), maar Tijl nog niet en kost ook nogal wat. Trouwens spreekt mij niet echt aan als vakantieland.
Dus wordt het Tunesië. Afgelopen dagen alles eens doorgenomen en nu hebben we dus 3 hotels geselecteerd en gaat Jimmy straks eens informeren welke het reisbureau aanraadt. Prijzen ongeveer gelijk, dus maakt niet echt uit.
Finn is er al helemaal in de ban van! In het boekje stonden kamelen en ze verkondigt het dus aan iedereen: "wij op akatie jaan, pameel kijken, niet op jitten, ikke duffe nie, ikke notte kleine meid, mama en papa duffe wel, mama papa lote meid en lote jong". Ook zit ze maar te vertellen wat er allemaal is: pameel, zwembad, speeltuin, hotel, woetij, zand, zon, zee... Kortom nu moeten we wel gaan he!
Het zonnetje scheen, ik had mijn hele poets al gedaan (voordeel als de kindjes je rond 6u al wakker maken, is alles vroeg gedaan), dus rond 10u30 vertrokken we naar de kinderboerderij in Kiewit! Lekker genieten van het zonnetje, de beestjes, het weekend en elkaar. De kinderen vonden het geweldig, diertjes aaien, kijken, wandelen... Enkel Tijl wou telkens maar net de andere kant op wandelen dan ons en als we hem bij het handje namen gegarandeerd protest en een lichte driftbui! Na onze wandeling nog even langs het huis van Karen en Johnny, waar Johnny en mijn papa aan het werk waren. Is mooi aan het worden, ik vond het wel jammer dat ik de bovenverdieping nog niet gezien heb (durf de ladder wel op maar niet af), maar dinsdag komen ze de trappen plaatsen en dan zal ik eens kunnen gaan kijken. Daarna richting huis want het was tijd om te eten en de kinderen hun dutje!
Nu het drukker is in de opvang en er meer groenten en fruit verwerkt worden, hebben we eens een berekening gedaan en financieel is de markt veel aantrekkelijker dan de supermarkt of de groenteboer. Dus met het gezinnetje naar de markt in Sint Truiden; eerst wat gewandeld (Tijl ondertussen in slaap gevallen) en daarna onze groente en fruit in de auto gaan laden. Natuurlijk hoort bij een uitstapje een stop in een taverne. Op terugweg nog even langs een reisbureau gestopt voor wat brochures en info over reizen en daarna middagdutje voor onze Tijl (Finn voelde zich vandaag te groot voor een dutje) en wij wat kijken in de brochures en dromen van vakantie, zon, zwemmen en relaxen...
Om 20u had ik het nieuwjaarsfeestje van de dienst, De Bambi's, de ideale gelegenheid om de andere onthaalmoeders uit onze streek ook wat te leren kennen, al is het maar van ziens. Het was gezellig en we hebben wat ervaringen ed kunnen uitwisselen. We kregen ook een map met gegevens van iedere onthaalmoeder en dat is ook wel leuk, zo weet je een beetje wie wie is, want is allemaal niet vanzelfsprekend. We zijn wel collega's, maar kennen elkaar niet. Oma kwam babysitten, maar Tijl had ik zelf al in zijn bedje gelegd en Finn mocht voor deze gelegenheid wat langer opblijven. Ze was niet zo flink als anders, mede omdat ze nu beseft wat "feestje" inhoudt; voor haar vooral Cola (ja krijgt ze enkel bij feestje of frietjes) en taart (!) en dan ging ik nog eens naar de Bambi's, voor haar dus het lieve hertje uit de film en het boek en ik zou dat dat mogen aaien. Expliceer maar eens aan een kindje van nog geen 3 jaar dat de Bambi's mama's werk is. Ah neen, mama werkt toch niet, mama blijft lekker thuis, papa werkt! (volgens Finn dus), dan sta je daar. Om 21u is ze dan in slaap gevallen op de zetel en Jimmy heeft haar bij zijn thuiskomst (23u30) in haar bedje gelegd en ze heeft flink geslapen!
