Om 4uur maakten we ons klein petatje wakker. Klaar om weer een nieuw avontuur te gaan beleven. Na een paar dikke knuffels aan papa te geven was er even paniek bij de controle. Het aspiratietoestel wilden ze toch wel even van heel dicht bij bekijken. Gelukkig hadden we de goedkeuring van de luchthaven bij.
Jesse vond het super dat we met een busje naar het vliegtuig dienden te gaan. Dit maakte het voor hem nog spectaculairder. Voor mama werd het wel een extra opgave omdat we hierdoor nog 2 extra lange trappen dienden te beklimmen (met rugzak, aspiratietoestel, zuurstofmachine, 2 jassen en onze stoere kerel) voor we aan het vliegtuig waren. Maar moeilijk gaat ook.
Door de vriendelijke stewardess mochten we achteraan in het vliegtuig een plaatsje kiezen en zat er niemand voor, achter en naast ons. Zo konden we in alle rust genieten van de lichtjes en de opkomende zon. We vonden snel ons shuttle busje en reden langs bergtoppen vol sneeuw naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis aangekomen werden we super goed geholpen. We hebben zolang Jess in quarantaine ligt een kamer voor ons tweetjes. Maar dan kwamen de tranen even bij Jess. De verpleegster diende op hetzelfde moment allemaal controles bij hem te doen terwijl ook de dokter er was. Ze kon niet later terug komen want heel de gang lag vol vol vol. Dus terwijl de dokter met mij zijn uitleg aan het doen was liep het volledig mis tussen ons monstertje en de verpleegster. Hij was zo moe, begreep er niets van, vond het niet leuk, had pijn en de verpleegster werd boos omdat ze weinig tijd had.
Ondertussen heeft hij na het kijken van zijn plopje en het verorberen van een lekkere maaltijd zijn oogjes toe gedaan. Het zal hem goed doen om even te rusten. Enkel zijn saturatie is toch wel aan de lage kant.
Morgen gaat de canule gaat er sowieso niet uit. Het kan heel goed dat ze er dit verblijf niet uitgaat. Volgens de dokters zijn er 2 mogelijkheden waarom ze er terug in is: 1 Op de plaats waar de canule zit is er terug littekenweefsel ontstaan. Dit kunnen ze als dit niet te veel is direct wegnemen. 2. canuleamnesia: Waar de canule zit is de huid verslapt. Wanneer de canule eruit gaat klapt dit plaatsje bij het inademen telkens wat dicht. Afhankelijk van hoe erg dit is kan dit vanzelf weggaan of dienen ze een stukje luchtpijp weg te snijden. Indien dit echt erg zou zijn dienen ze de luchtpijp op deze plaats te construeren. Vorige keer waren de dokters zekers dat hij dit niet had.
Maar eerst willen ze dat zijn longen helemaal oké zijn. Morgen gaan ze tijdens de kijkoperatie zijn longen spoelen en hopen ze alle secreties + bruggetjes weg te krijgen. Het is dus mogeijk dat we eerst moeten zien dat de longen oké geraken voor de canule er terug uit kan. Over welke periode dat we dan spreken is een goede vraag.
Jesse staat morgen als eerste op het programma. Tussen 8-9u. Erna zullen meer weten.
06-11-2012 om 13:27
geschreven door Mamarijke 
|