Ondertussen is Jesse terug gelukkiger. Als alles goed blijft gaan, gaan we straks naar een gewone kamer. Morgen weten we iets meer ivm de kijkoperatie en zouden ze wonden verzorgen.
Nadat Jess zijn ogen opendeed begon de hel terug zoals gisteren. Hij mag zijn hoofd maar een beetje bewegen en niet naar achteren brengen. Hij werd hysterisch omdat zijn boterham niet op tijd bij hem was en sprong bijna uit zijn bed. De deel van de draadjes van zijn drain zijn verder losgekomen, zijn zuurstof en infuus moesten eraan geloven. Alles hing vol bloed en hij wilde echt niet rustig worden.
Wij vlogen buiten en Jesse kreeg weer een paardenmiddel om in slaap te geraken. Blijkbaar heeft hij het moeilijker als wij er zijn. We zijn dan maar even zelf iets gaan eten. Toen we terugkwamen had hij gegeten en was hij plop aan het kijken. Net weer 2 woedeaanvallen achter de rug voor een tutje en omdat het zakje van de koekjes stuk was.
Laat ons hopen dat hij nu zo blijft en dat de stent nog op zijn plaats zit. Anders was alles voor niets.
Als ouder is het zoooo vermoeiend en je voelt je zoooo slecht. Laat ons hopen dat morgen een betere dag is, maar ja dit is niets t.o.v. wat Jesse allemaal doormaakt.
Als er straks plaats is op soin continu verhuist hij naar daar. Dan kunnen we ook terug bij hem blijven slapen en dient er 24u terug iemand van ons bij hem te blijven.
Operatie is goed gelukt. Rond 12u was Jesse op intensieve. Hij had veel zuurstof nodig en zijn rechter long zou toezitten, maar na een paar uurtjes deed hij zijn ogen open en ging het al wat beter. Hij mag zijn hoofd niet naar achter bewegen en moet rustig blijven zodat de stent blijft zitten. Maar toen kwaé er eten bij de buren en hij mocht alleen maar pap hebben......
We moesten hem met 4 tegenhouden en hem morfine geven, na 15 min kreeg hij weer een woedeuitbarsting. In overleg met de verpleegster en de dokter hebben we beslist om Jesse volledig in slaap te laten brengen zodat hij zich niet kan bezeren. Morgen bekijken we het weer verder.
Operatie was gepland om 11u - Jesse is al vanaf 9u15 naar de operatiezaal mogen gaan (was er een (on?)fortuinlijk overlijden - wie zal het zeggen. alle kindjes aan het wenen, Jesse was aan het spelen en mocht met Piet Piraat, alias Anes de Anesthesist, mee naar de ok. Mama en papa gaven geen knuffels of kusjes want Jessetje was blij. We projectieleerden nog een laatste hand op mond beweging naar het kleine dappere ventje en weg was hij.Tot seffens klein Bavootje, bel maar als je in de recoverykamer ligt van de ICU.
Gisteren hebben we een vrije dag (en nacht) gehad - en wat doen we dan : de metro nemen naar het uiteinde van de stad waar het water ons tegemoet kwam. Fonteintjes om met de voetjes in te dabben, pannekoekskes van een krameke, en uiteraard het obligate ritje of 2 op de paardenmolen. Getuige de geweldige fotootjes onderaan dit bericht. Laatste volledige dag dat we Jesse zijn ministemmetje nog konden horen, nu minstens 2 maanden wachten vooraleer hij weer zijn favoriete woordje kan zeggen, i.e. PAPA!
Gelukkig heeft de hoofdverpleegster beslist dat Jesse gisteren dan toch uit isolatie mocht. Alle resultaten waren nog niet binnen, maar ze had met ons te doen. Kregen zelfs voor ons wat te drinken en een stuk fruit.
Op de verdieping van Jesse (11de verdiep) is er een buitenspeeltuin met een super mooi uitzicht over het meer en de bergen.
Om 17u hebben we de dokters gezien en ze stonden toe dat we Jesse met ons meenamen naar het Intervalle. Zo hebben we toch nog een leuke avond met 3tjes buiten de ziekenhuis muren kunnen hebben en samen kunnen slapen.
Vandaag moesten we er om 11 u terug zijn voor kiné e.d. Jesse heeft ondertussen frietjes met kip gegeten en is vertrokken naar dromenland.
Morgen zou de operatie om 11u doorgaan. We hebben gevraagd om Jesse na zijn dutje dan ook terug te mogen meenemen tot morgenvroeg. In principe zou dit mogen als we voor 8u terug zijn. De dokter dient sebiet nog zijn GO te geven en dan kunnen we vertrekken naar het meer.
We zitten nog steeds te wachten tot Jesse naar de operatiekamer mag gaan. We weten zelfs niet of het voor vandaag nog gaat zijn. Hij heeft super veel honger, is boos en verdrietig
Nog altijd op de kamer. Jesse is als eerste aan de beurt, maar er zou toch al vertraging zijn? Nu zolang Jesse plop kan zien en met zijn bed kan spelen (omhoog, omlaag) valt het voorlopig nog wel mee voor hem. Voor mama en papa daarentegen....
Vandaag was het schitterend weer in Lausanne. We hebben hier zowel in de voormiddag als in de namiddag even van kunnen genieten. Met Jesse naar het park, de speeltuin en het Intervalle geweest. We hebben ook een ijsje gegeten.
Ondertussen moet hij iets minder hoesten en is zijn saturatie terug beter. De kiné helpt hem super.
Dr. Monnier is vanmorgen ook even op de kamer geweest om alles nogmaals te overlopen. De operatie zou morgen +/- 2,5 uur duren. Hij is morgen als eerste aan de beurt. (+/- 7u).
Voor degene die graag post naar Jesse sturen heb ik hierbij eindelijk het adres kunnen vragen: Intervalle, tav. Janssens (chambre 1), Avenue de Beaumont 6, 1012 Lausanne, Suisse (Mams, Bavo zou graag zijn vrouwenboekje ontvangen en Marijke wat roddels DANK U! Je bent het pakketje toch al gaan halen?)
We hopen dat we hier deze nacht allemaal toch wat slaap kunnen vinden en dat alles morgen goed verloopt.
Het gaat een stent worden. Hebben ondertussen al een hoop dokters op de kamer gehad. Prof. Monnier of Dr. Sandu hebben we echter nog niet gezien.
Ze nemen een stukje van Jesse zijn ribben weg en deze komt als stent tussen zijn stembanden. Hiervoor zullen ze zijn keeltje moeten openmaken en zal hij een aantal dagen op intensieve dienen te blijven. Na 7-10 dagen doen ze een kijkoperatie. Indien deze oké is en de wonde staat mooi mogen we naar huis gaan. Anders dienen we nog wat langer te blijven.
Na 2 maanden dienen we dan terug op controle te komen om te kijken of er ondertussen voldoende plaats is tussen zijn stembanden. Wanneer dit het geval is kan de stent eruit en kan de canule op hetzelfde moment er ook uit. (Als er geen extra littekenweefsel is ontstaan,indien dit het geval is dienen we nog een extra keer terug te komen voor dit kan gebeuren) Wanneer er niet voldoende plaats is dienen we elke keer terug te komen tot ze tevreden zijn over de opening.
Ondertussen is Jesse terug wat beter. Hij heeft vandaag percussie kiné gehad. Deze helpt heel goed.
Morgen mogen we tussendoor even met hem naar buiten gaan. Hopen dat het goed weer is en we met hem naar de speeltuin kunnen of aan het meer kunnen gaan wandelen. Hij (en wij) beginnen de quarantaine een beetje beu te worden.
Na een lange en zware nacht konden mama en zoon rond 5u dan toch eens voor een iets langere periode hun oogjes toedoen. Papa hoorde in zijn kamer langs alle kanten kindjes.
Jesse had na de kijkoperatie even moeite om zijn oogjes open te doen en had een hoge zuurstofnood. Ondertussen doet hij het terug zonder hulpmiddelen en is hij in de kamer.
Hij heeft net kiné achter de rug.
Nu wachten of we de dokter vandaag nog te zien krijgen.
